เริ่มต้นเก็บเงินใหม่ ปี56 (3) 1. ฝากเงินประเภทประจำ 24 เดือน ปลอดภาษี (ธนคารธนชาติ 4เดือน)    เดือนที่1(19/12/55)       3,000.-    เดือนที่2(31/01/56)       3,000.-    เดือนที่3(28/02/56)       3,000.-    เดือนที่4(27/03/56)       3,000.-  รวม                             12,000.-บาท 2. เงินฝากเผื่อเรียก (ธนาคารออมสิน)    ฝากครั้งที่ 1(09/02/56)   1,000.-    ฝากครั้งที่ 2(02/03/56)   2,000.-    ฝากครั้งที่ 3(30/03/56)   2,000.-  รวม                               5,000.- บาท 3. หยอดเหรียญใส่กระปุกออมสิน (เริ่ม1ม.ค.56-30มี.ค.56)   -เหรียญสิบบาท (104 เหรียญ)   1.040.-   -เหรียญห้าบาท (161 เหรียญ)      805.-  รวม                                       1,845.-บาท 4. สลากออมสินพิเศษ3ปี (งวดที่57)    - 500 หน่วยๆละ 50บาท (09/02/56)   รวมเป็นเงิน                        25,000.-บาท       ( ของเดิมที่มีอยู่เป็น สลากออมสินพิเศษ5ปี งวดที่504 หน่วยละ100.- จำนวน 200หน่วย  ได้ลุ้นทุกวันที่ 1ของเดือน ค่ะ ) ************************************************************* เดือนนี้มีรายจ่ายที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นค่ะ เนื่องจากพ่อป่วยกะทันต้องส่งเข้า รพ. พ่อป่วยวันที่ 8/3/56  ต้องพักฟื้นอยู่โรงพยาบาล 3 วัน คชจ.ประมาณ 30,000บาท สำรองจ่ายไปก่อน (และเบิกคืนจากบริษัทของพ่อ) - คชจ.เพิ่มขึ้นเพราะต้องไปนอนเฝ้าไข้พ่อที่ รพ.(ค่ารถ,ค่าอาหาร,อื่นๆ จิปาถะ) - คชจ.,ค่าเดินทาง ทำเรื่องย้ายพ่อจาก รพ.เอกชนไป รพ.ของรัฐ - คชจ..ซื้ออาหารเสริม,อาหารบำรุงร่างกายพ่ออีกเกือบ 2,000 บาท เดือนนี้ตั้งแต่วันที่ 8/3/56 ค่อนข้างเหนื่อยมาก เพราะต้องใช้ชีวิตอยู่ที่ รพ. หลายวัน 8,9,10/3/56   พ่อเข้ารพ. เกษมราษฎร์ ประชาชื่น  อาการความดันขึ้น ไอ มีไข้ ปอดอักเสบ 11/3/56   ทำเรื่องส่งตัวไปรักษาต่อที่ รพ.พระนั่งเกล้า ใช้สิทธิ์30บาท (เนื่องจากตรวจเจอเนื้องอกก้อนใหญ่ที่ปอด) 25/3/56  หมอนัดทำ CT SCAN หาขนาดและตำแหน่งเนื้องอก (รพ.พระนั่งเกล้า) 28/3/56  ฟังผล TC SCAN  ตรวจพบเนื้องอกขนาด  กว้าง16ซม.*ยาว17.5ซม.*ลึก10ซม                เนื้อปอดไม่ดีเลย หมอคาดว่าจะเป็นมะเร็งระยะ3-4                -หมอทำเรื่องส่งตัวไปรักษาต่อที่ รพ.ทรวงอก 29/3/56  หมอทำการเอ็กซเรย์ด้วยคอม ด้านหน้า, ด้านข้างใหม่ และต้องกลับไปติดต่อที่                   รพ.พระนั่งเกล้าขอฟิล์ม TC scan เสียค่าใช้จ่ายที่เบิกไม่ได้ ค่าฟีล์ม TC SCAN                     และยังมีค่ารถ ค่าอาหารเพิ่มขึ้น   03/04/56 หมอนัด ส่องกล้อง ตัดชิ้นเนื้อไปตรวจสอบ (ที่รพ.ทรวงอก) คะ ***เดือนนี้บอกตรงๆ ว่าเหนื่อยมากทั้งกายและใจ เพราะต้องเข้าๆ ออกๆ รพ.เป็นว่าเล่น บางวันเช้าอยู่ รพ.นึง บ่ายอยู่ รพ.นึ่ง แล้วยิ่งเป็นรพ.รัฐด้วยคนมาเข้ารับบริการเยอะมากๆ  ต้องไป รพ.ตั้งแต่เช้าเพื่อจองคิวเข้ารับการตรวจ กว่าจะได้ตรวจก็ประมาณ9-10โมง รวมถึงการเดินเรื่องติดต่อรักษายุ่งยากมากๆ แต่ละจุดที่ต้องเดินไปติดต่อก็ไกลกันเหลือเกินจากอีกตึกไปอีกตึกเชียว  ดีนะที่มากับพ่อ ขนาดเรายังเป็นหนุ่มสาวยังเดินจนเมื่อยเลยแล้วคนแก่วัยเจ็ดสิบจะไหวเหรอ  ความดันจะขึ้นก็ตอนต้องไปติดต่อหลายๆที่นี่แหละ เลยให้พ่อนั่งรอแล้วเราก็ไปเดินเรื่องแทน.... บางทีก็ท้อเหมือนกัน มีพี่น้อง3 คนก็เหมือนไม่มี เดือนนี้เราลาหยุดงานถี่มาก กลัวก็กลัวว่าที่ทำงานจะว่าเอา แต่ก็พยายามอธิบายให้หัวหน้าฟังว่า ถ้าเราไม่พาพ่อมาหาหมอก็จะไม่มีใครพามา ติดต่อพี่ชายพี่สาวไม่ได้เลย โทรไปก็ไม่ยอมรับสาย (ไม่ค่อยใส่ใจและเอาใจใส่พ่อเลย จะโทรมาหาพ่อและเราก็ตอนเดือดร้อนเรื่องเงินนั่นแหละ)  ไม่เป็นไรพ่อคนเดียวเราดูแลได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราก็จะไม่ทิ้งพ่อเด็ดขาด, เหนื่อยใจและท้อใจเพราะรู้ว่าพ่อมีโอกาสเป็นมะเร็งระยะ3-4 ถึง 80เปอร์เซ็นต์ แต่ต้องทำหน้าชื่นอกตรม บอกพ่อไม่ได้  ว่าพ่อเป็นโรคอะไร พ่อรู้แค่ว่าตัวเองปอดไม่ดี เป็นโรคปอดอักเสบ ตอนเราฟังผล TC SCAN จากปากหมอ หัวใจของเราแทบสลาย เพราะรู้ว่าพ่อคงจะอยู่กับเราได้อีกไม่นาน เราเป็นคนขอร้องให้หมอพูดตรงๆ เพราะเราอยากรู้ความจริง หมอบอกว่ามันอยู่ที่สภาพร่างกาย และจิตใจของผู้ป่วย โดยเฉพาะจิตใจ อันนี้สำคัญมาก ส่วนที่เหลือก็ต้องรักษาไปตามขั้นตอน บางราย 6เดือน, บางรายถ้าไม่ติดเชื้อที่ปอดก็ 1ปี ขึ้นไป (ในใจเราคิดถึงอีก 20เปอร์เซ็นต์ที่เหลือ) ขอให้มีปาฎิหาร ขอให้ตรวจชิ้นเนื้ออกมาแล้วเป็นเนื้องอกธรรมดาที่ไม่ใช่มะเร็งและไม่มีอันตรายกับร่างกายทั้งยังสามารถผ่าตัดออกมาได้โดยปลอดภัย พ่อจะได้อยู่กับลูกกับหลานไปนาน  เพราะนอกจากพ่อแล้วเราก็ไม่เหลือใครอีก  ปู่ ยา ตา ยาย แม่ และญาติของเราเสียไปหมดแล้ว  เหลือพ่อเพียงคนเดี๋ยว  ตั้งแต่พ่อป่วยก็พูดให้กำลังใจพ่อทุกวัน  บอกพ่อว่าเดี๋ยวก็รักษาหาย พ่อต้องอดทนและยอมทำตามที่หมอบอกทุกอย่าง  เพราะพอจะได้หายป่วยไวๆ  พ่อได้แต่ยิ้มและไม่ยอมพูดอะไร **เล่าเรื่องมามากมาย  อย่างน้อย ก็ขอเป็นกำลังใจให้คนที่มีพ่อกำลังป่วยอยู่นะคะ  อย่าท้อ สู้ๆ ไปด้วยกัน** โบราณเคยพูดว่า " ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ " แต่ปัจจุบันขอเพิ่มอีกอย่างคะ " การไม่มีหนี้ก็เป็นลาภอันประเสริฐ เช่นกันคะ" ***************************************************************   Create Date : 30 มีนาคม 2556 9 comments Last Update : 30 มีนาคม 2556 18:31:16 น. Counter : 1765 Pageviews. Share Tweet

ลองสลับคำพูดของพ่อกับลูกดูคะ   โดย: kanyong1 30 มีนาคม 2556 18:37:56 น.

ได้อานิสงค์จากการดูแลรักษาพ่อป่วยอยู่ รพ.เกษมราษฎร์ 3วัน เลยเอาเบอร์ห้องพัก 529 ไปซื้อล็อตเตอรี่มาคู่นึงคะ ถูกรางวัลเลขท้าย 3ตัวด้วยคะ 4,000บาท ***ทำให้เราเชื่อในเรื่องการทำความดี ดูแลพ่อแม่ ซึ่งเหมือนพระในบ้าน ไม่ต้องไปแสวงหาทำบุญกับพระไกลตัวเลยคะ เงินที่ได้รับก็แบ่งให้พ่อ และพาพ่อไปทำบุญถวายสังฆทานอาหารและยาที่วัดต่อ วันนั้น(24/3/56)ได้ไปทำบุญถวายโรงศพ และไถ่ชีวิตโคกระบือด้วย ทำบุญกรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวร***   โดย: kanyong1 30 มีนาคม 2556 19:15:56 น.

คุณ นุ่มณอ่อนนุช ขอบคุณมากคะ ที่เข้ามาให้กำลังใจ ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะปิดเรื่องที่พ่อเป็นมะเร็งได้อีกนานแค่ไหน เพราะความลับไม่มีในโลก ไม่นานพ่อก็ต้องรู้ จะเป็นห่วงก็เรื่องสภาพจิตใจคะ ยังไง ก็จะสู้ๆ และรักษาพ่อต่อไปคะ... ขอบคุณมากนะคะ ................................................. จดหมายถึงลูก พ่อแม่ไม่มี เงินทอง จะกองให้ จงตั้งใจ พากเพียร เรียนหนังสือ หาวิชา ความรู้ เป็นคู่มือ เพื่อยึดถือ เอาไว้ ใช้เลี้ยงกาย พ่อกับแม่ มีแต่ จะแก่ดฒ่า จะเลี้ยงเจ้า เรื่อยไป นั้นอย่าหมาย ใช้วิชา ช่วยตน ไปจนตาย เจ้าสบาย แม่กับพ่อ ก็ชื่นใจ ถึงแม้จน ทนได้ ไม่ทุกข์หนัก เท่าลูกรัก ประพฤติตน เป็นคนชั่ว ลูกกี่คน ทนเลี้ยงได้ ไม่หมองมัว ไม่โศกเศร้า เท่าลูกตัว ชั่วระยำ พ่อแม่ส่ง ให้ลูกเรียน เพียรอุตส่าห์ พ่อแม่ฟันฝ่า อุปสรรค แสนหนักเหลือ พ่อแม่ตั้งหน้า หาทุน มาจุนเจือ พ่อแม่ทำเพื่อ ลูกเจริญ เดินก้าวไกล .............................................. พ่อแก่ แม่เฒ่า พ่อแม่ก็แก่เฒ่า จำจากเจ้าไม่อยู่นาน จะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววารของคืนวัน ใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน แต่ชีพมิทนทาน ต้องร้าวรานสลายไป ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ คนแก่ชะแรวัย คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน ไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทร ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย ร้องไห้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน หวังเพียงจะได้ผล เติบโตจนสง่างาม ขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกทุกยาม ใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัย ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานได้ วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง   โดย: kanyong1 IP: 58.10.171.138 31 มีนาคม 2556 9:51:53 น.

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ มีอะไรก็หลังไมค์มาได้ค่ะ ตอนนี้ปิดบล๊อกชั่วคราว ^^   โดย: นุ่ม IP: 27.130.230.29 1 เมษายน 2556 21:20:27 น.

ตัวฝนเองก็ผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้วค่ะ ยิ่งโรงพยาบาลรัฐ เราพาพ่อ(เดินไม่ได้แล้ว) ไปหาหมอที่รพ.รัฐตั้งแต่ 7 โมง กว่าจะได้เจอเกือบ 11 โมง กว่าจะรอรับยา กว่าจะเสร็จเกือบบ่าย กว่าจะรอรถรพ.ไปส่งก็เย็น ทำหน้าที่ของลูกใ้ห้ดีที่สุดค่ะ เป็นกำลังใจผ่านพ้นไปให้ได้นะคะ อย่าลืมรักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ   โดย: เด็กน้อยตัวแสบ 3 เมษายน 2556 9:52:49 น.

ขอบคุณค่ะ ที่แวะไปเยี่ยมเยียนนะคะ และขอเป็นกำลังใจให้เกิดปฏิหารย์สมดังที่ตั้งใจไว้นะค่ะ ขอให้ดูแลคุณพ่อให้ถึงที่สุด เพราะว่าเหตุการณ์แบบนี้อ๋อยก็เคยประสบพบเจอมากับตัวเองค่ะ พ่อของอ๋อยก็เสียชีวิตไปแล้ว ปีนี้เป็นปีที่ 6 ค่ะ พ่อของอ๋อย ไม่ชอบการไปหาหมอ เจ็บป่วยอย่างไรก็กินแต่ยาที่หาซื้อตามร้านขายยา ไม่ยอมไปหาหมอท่าเดียว และในที่สุดพ่อ เจ็บท้องมาก จนทนไม่ไหว พี่สาวเราก็ขับรถพาไปหาหมอที่โรงพยาบาล และเราก็ลางาน ไปหาพ่อทันทีเมื่อ แม่โทรมาบอก ตอนนั้น พ่อมีถ่ายเป็นเลือด อาเจียนเป็นเลือด หมอบอกว่าอาจจะมีชีวิตไม่ผ่านคืนนี้ พอเรารู้เท่านั้นก็กอดพ่อ แต่ไม่บอกอะไร เพราะพ่อนอนหลับ ญาติทุกคนมาพร้อมกันหมด แม้แต่คนที่อยู่ต่างจังหวัดไกลแค่ไหนก็มา พ่อเรามีพี่น้องท้องเดียวกัน 10คน ทุกคนมาหมด ในคืนนั้นเราก็ได้แต่สวดมนต์ ขอให้เกิดปฏิหารย์เหมือนกัน แต่สุดท้าย ตีสี่ รุ่งขึ้น พ่อพูดกับเราว่าไม่ไหวแล้ว พ่อสั้งเสียเราทุกอย่าง พ่อมีสติมาก ตัวเราและแม่ กอดพ่อในอ้อมแขนและพูดกับพ่อที่ข้างหูว่า ไม่ต้องห่วงอะไร ทุกอย่างเราจะเป็นคนดูแลเอง ขอให้พ่อนอนหลับให้สบายเพราะพ่อเหนื่อยมามากแล้ว จากนั้นพ่อเราก็นอนหลับในอาการสงบ ในอ้อมกอดของเรา ซึ่งาการตอนนั้นเราเองบอกไม่ถูกมันไม่น้ำตา ไม่ใช่ไม่เสียใจ แต่เรามีสติ และคิดอยู่ตลอดเวลาว่าทำดีมากจนนาทีสุดท้าย และที่สำคัญหากตัวเราไม่ควบคุมสติ ก็จะไม่รู้จะเป็นอย่างไร เพราะแม่ของเรา เสียใจร้องไห้ไม่หยุด ตัวเราต้องเข็มแข็ง และต้องดูแล แม่ของเรา และถึงตอนนี้ เราก็ยังภูมิใจว่า ทำดีเพื่อพ่อ จนวาระสุดท้าย ถึงทุกวันนี้เรามาอยู่ต่างแดน แต่เราก็คุยติดต่อกับแม่เราตลอดทุกวัน คุยกันเห็นหน้ากัน ทำอะไรรู้กันหมด เพราะเปิดสไกด์ ออนไลน์เห็นกันทุกวัน และเดือนหน้าเราก็จะกลับไปเที่ยวหาแม่ จะพาแม่ไปกิน ไปเที่ยว เราตั้งใจแล้วว่า 1 ปีต้อง กลับไปอยู่กับแม่ อย่างน้อย 1 เดือน หรือมากว่านั้นหากไม่ติดขัดอะไร ทุกวันนี้ทำดีที่สุด สำหรับคนที่เรารัก อย่างไรขอให้สู้ต่อไปนะค่ะ เป็นกำลังใจ จากใจจริงค่ะ   โดย: Ooy1_chan 3 เมษายน 2556 18:19:08 น.

ผลการตรวจชิ้นเนื้อเป็นอย่างไรบ้างคะ ผ่านมา 4 วันแล้ว เป็นกำลังใจให้นะคะ ....   โดย: เด็กน้อยตัวแสบ 23 เมษายน 2556 16:30:37 น.

ผลการตรวจชิ้นเนื้อยังไม่ออกคะ หมอนัดดูดชิ้นเนื้อส่งตรวจอีกที 14/5/56 แต่ก่อนหน้านั้น เมื่อวันที่24/4/56 พ่อเกิดอาการชักกลางดึก(ตี3ครึ่ง)เลยต้องเรียกรถโรงพยาบาลเข้ามารับที่บ้าน ไปรู้สึกตัวที่รพ. หมอให้ออกซิเจน น้ำเกลือ ยาบำรุงร่างกาย ยากันชัก แล้วส่งเอ็กซเรย์สมอง ปรากฎว่ายังไม่พบความผิดปกติใดๆ ที่สมอง ช่วงบ่ายหมอให้พ่อกลับบ้านได้และนัดมาตรวจร่างกายอีกทีวันที่ 2/5/56 ค่ะ ขอบคุณ คุณเด็กน้อยตัวแสบมากนะคะ..ที่เป็นห่วงคุณพ่อ ปล.ขอโทษด้วยคะที่เข้ามาตอบช้าไปหน่อย มัวแต่ยุงๆ อยู่คะ   โดย: kanyong1 30 เมษายน 2556 22:17:05 น.

ตั้งแต่วันที่พ่อเริ่มป่วย จนถึงวันที่พ่อเสียไป มันไวมาก แค่หลับตายังคิดอยู่เหมือนกันว่าเราฝันไปรึเปล่า ทำไมฝันครั้งนี้ถึงนานจัง ทำไมเราถึงไม่ตื่นเสียที อยากให้มันเป็นแค่ความฝัน สุดท้ายก็ต้องยอมรับความจริง เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา ทุกคนต้องได้พบและเจออย่างแน่นอน ไม่มีใครสามารถหนี้วัฐจักรไปได้...   โดย: kanyong1 IP: 115.87.235.178 26 ธันวาคม 2556 12:37:13 น.