ฝนตกปอยๆมาได้ตลอดทาง เส้นทางก็คดเคี้ยวลัดเลาะไปตามไหล่เขากับหน้าผา รถวิ่งที่ความเร็วแค่ 40 กิโลเมตร/ชั่วโมง หลายจุดเป็นมุมหักศอกแต่เขาไม่ใช้แตรกันเลย ตั้งแต่วันแรกที่ขึ้นรถมา David ไม่เคยบีบแตรเลยและในบริเวณที่แคบ รถแซงกันไม่ได้ ถ้ามีรถเล็กวิ่งตามมา David จะจอดรถแอบเข้าข้างทางตรงจุดที่มีทางให้จอดได้ทุกครั้ง เพื่อให้รถเล็กข้างหลังแซงขึ้นไป เขาเคร่งครัดกับกฏการขับรถมาก เพราะเขารู้ดีว่า ทุกชีวิตที่เขารับผิดชอบมีค่า ต่างจากคนขับรถบ้านเราบางคน ขอย้ำบางคน รักแต่ตัวและไม่กลัวคนอื่นตาย

และในบริเวณที่เป็นทางแคบ คดเคี้ยว การขับรถต้องระวังมากๆ กับความเร็วประมาณ 40 กิโลเมตร/ชม.

หากเรามีข้อสงสัยไม่ว่าจะเกี่ยวกับบ้านพักหรือกิจกรรมที่ทาง TT กำลังขาย เราจะไปนั่งที่ทางเดินหน้ารถเพื่อถามเขาเหมือนอย่างเคยไม่ได้เลย อั้นไว้ไปถามในเมืองจ้า

และแล้วเราก็ถึงฟราน โจเซฟบ่ายกว่าๆ รถวิ่งไปรอบๆเมืองเพื่อส่งเราที่จุดที่เป็นสำนักงานที่บริการกิจกรรมตามที่แต่ละคนต้องการซื้อก่อน แล้วก็ส่งเราที่ที่พัก

ที่นี่เราจองที่พักเอง ห่างจากชุมชนของเมือง เพราะรถวิ่งวนไปมาในเมือง เลยเห็นว่าเป็นเมืองท่องเที่ยวขนาดเล็ก มีสำนักงานที่ให้บริการกิจกรรมนันทนาการต่างๆ เต็มเมือง คู่ไปกับร้านอาหารและร้านขายของที่ระลึก

ที่พักของเราอยู่ตรงข้ามกับ ที่พักของ YHA เป็นบ้านไม้เก่าที่เอามาปรับเป็น hostel ดูน่ารักดี ราคาคืนละ 24 เหรียญ มีอาหารเช้าและซุปตอน 2 ทุ่ม ถูกกว่าพักกับ TT เยอะ

หอบกระเป๋าไปวางที่ระเบียงบ้านหน้าoffice เข้าไปลงทะเบียนกับสาวน้อย รับการ์ดและรหัสเปิดประตูหน้าบ้านโผล่หน้าเข้าไป เห็นบันไดสูงตรงหน้า ห้องเราอยู่ชั้น 2 ห้อง เราจะเอากระเป๋าขึ้นไปอย่างไร พอดีมีชายหนุ่มวัยกลางคน ล้ำสันแข็งแรงเข้ามาและยกกระเป๋าเราส่วนที่เหลือขึ้นไปให้ ประมาณว่าเขาคงเป็นพนักงานของที่นี่

สำรวจที่พัก ห้องน้ำเยอะและสะอาดดี มี heater ในห้องน้ำพร้อมอ่างล้างหน้า ราวพาดผ้ามีหลายจุดเพียงพอ ส่วนที่ต้องปรับปรุงคือ บันไดขึ้นเตียงบนประหลาด ทำให้ปีนยาก ฟูกบางมากและผ้าปูเก่าจนขึ้นขน เราจะนอนที่นี่ 2 คืน

ชอบที่พักที่ปรับปรุงมาจากบ้านแบบนี้มาก มองออกไปข้างนอก วิวภูเขาสวย ถ้าที่นอนดีกว่านี้ล่ะก็เยี่ยม

ตอนนี้เพื่อน 2 คน จะไปขึ้น ฮ.ชมหิมะ สำนักงานขายกิจกรรมอยู่อีกฝากของเมือง ต้องรีบไป ฟังดูเหมือนไกลโข เดินไม่ถึง 5 นาทีก็ถึงสำนักงาน ก็ตัวเมืองเล็กกว่า world trade บ้านเราอีก

เขายังไม่ขายตั๋วให้ บอกขอดูอากาศก่อน

ทัวร์ ฮ. นี่มี 2 แบบ ขึ้นไปบินโฉบเฉี่ยวดูหิมะแล้วกลับลงมาหรือบินขึ้นไปจอดบนลานหิมะ ให้เราลงไปเดินเหยียบหิมะเล่นด้วย แต่ตอนนี้ปลายฤดูใบไหม้ร่วงแล้ว อากาศร้อนหิมะเริ่มละลาย เขาต้องตรวจสอบให้แน่ก่อนขายบริการ หากพาไปเสี่ยงไม่ว่าจะเกิดอะไรหรือไม่ ถ้าหน่วยงานของรัฐที่ควบคุมมาตรวจสอบ ซึ่งเขาทำสม่ำเสมอ บริษัทจะถูกห้ามดำเนินกิจการทันที เขาจึงไม่เสี่ยง

รออยู่พักใหญ่ เขาบอกว่าขึ้นได้ แต่แค่บินวนๆ ให้ดูหิมะเท่านั้นเพราะว่าหิมะเริ่มละลายแล้ว การลงจอดจะอันตรายพื้นหิมะไม่แข็งพอที่จะรับน้ำหนัก ฮ. ราคาก็ถูกหน่อย ซื้อตั๋วเรียบร้อย เขาก็ให้คนซื้อตั๋วชั่งน้ำหนัก มีคนจะไปเที่ยวนี้ 5 หรือ 6 คนเหนี่ยะแหละ จากนั้นมีฝรั่งมาซื้อต่ออีก 2 คน เขาบอกบินอีกเที่ยวนี้ไม่ได้และวันนี้ก็บินอีกเที่ยวไม่ได้ มันใกล้มืดแล้ว

พนักงานของบริษัทพาลูกทัวร์เดินข้ามถนน ไปที่ลานกว้างๆ มี ฮ.จอดอยู่ แต่ละคนต้องนั่งตามตำแหน่งที่เขาบอก ก็มาจากน้ำหนักที่เขาชั่ง เพื่อให้เครื่องสมดุลย์ คนที่โชคดีจะได้นั่งหน้าแถวเดียวกับคนขับและอยู่ติดหน้าต่าง จะเห็นวิวชัดเจน ถ่ายรูปง่าย

เวลาบินไม่นานเลยน่าจะไม่เกิน 20 นาที เพื่อนก็กลับมาแล้ว ทั้ง 2 โชคดีได้นั่งกับคนขับและติดหน้าต่างคนหนึ่ง

รายการต่อไปคือซื้อกับข้าว ซุปเปอร์อยู่ถัดไป 2 ร้านเอง แย่หน่อยตรงที่ฝนตกๆหยุดๆ อยุ่นั่นแหละ ติดกับซุปเปอร์มีร้านของที่ระลึกเราก็ติดอยู่ในร้านเล็กๆ นี้เป็นชั่วโมง คนขายมี 2 คน เป็นหญิงจีนกับฝรั่ง ไม่รู้ใครเป็นเจ้าของใครเป็นลูกน้อง

จากร้านนั้นก็ย้ายไปซุปเปอร์ที่ติดกัน เป็นซุปเปอร์เล็กๆ เจ้าของก็คนจีน ของมีไม่มาก ไม่สดเท่ารั้ยและราคาแพงกว่าที่อื่น เราก็ได้ไก่อบหนึ่งตัว ซื้อครึ่งตัวขาดทุน น้ำผลไม้ องุ่น ผักสลัด พอออกมาจะเดินกลับ ฝนเทลงมาอีกแล้ว ผลุบเข้าไปในร้านอาหาร กินขนมกับไอติมกัน เพื่อนบอกไอติมอร่อยมาก นั่งได้แพร็บเดียว เขาก็เร่งให้เราออกจากร้านเพราะได้เวลาปิดร้านแล้ว ฝนก็ยังตกอยู่เล้ย ใจร้ายง่ะ

ฝนซ่าหน่อยก็เดินลัดเลาะมาตามหน้าร้านกลับบ้าน
เย็นนี้เรามีข้าวกับไก่อบ ลาบ ได้ใช้สาระแหน่ที่หอบหิ้วมานานเสียที ผัดผัก สลัดและน้ำผลไม้(เช่นเคย) อะหย่อย.......

กินข้าวกว่าจะเสร็จ 2 ทุ่มแล้ว เขาก็เอาซุปมาเสริฟ ลองชิมหน่อย อร่อยดี เด็กๆหลายคนที่พักที่นี่ รอซุปเป็นอาหารเย็นอย่างเดียวเลย ประหยัดไปมื้อนึงงัย ฝรั่งเด็กๆที่เที่ยวไปทำงานไปหรือเรียนไป ต้องใช้เงินตัวเอง ไม่ได้มีพ่อแม่จ่ายให้ เขาจึงเที่ยวอย่างประหยัด ใช้เงินอย่างรู้ค่า