ที่ผ่านมาเราใช้เตาไฟฟ้า ที่นี่ใช้เตาแก๊ส เปิดยังงัยง่ะ !!! เปิดดับ เปิดดับ ต้องหาตัวช่วย

น้องสาวฝาหรั่งคนสวยนี่แหละเหยื่อ ชีบอกว่า พอเปิดดังแชะ แล้วตั้งกดค้างไว้อีก 5 วิ มันจึงจะ OK แล้วตั้งแต่วันนี้ ที่ไหนใช้เตาแก็สก็เลยต้องมีหน้าที่เปิดเตาด้วย

อาหารหลักที่กินมาหลายวัน หลายมื้อแล้ว คือบะหมี่ที่เอาไปจากไทย ทำบะหมี่น้ำใส่เห็ด ผัก แฮม ไส้กรอก อะไรพวกเนี่ยะ ก็อร่อยเลิศ ตามด้วยน้ำผลไม้รวมคั้นสด ขายเป็นขวดราคาประมาณ 130 -140 บาท/ลิตร และผลไม้ ดูอุดมสมบูรณ์และ healthy เล็กๆ

จากนั้นเราก็ออกไปเดิน ยังไม่ได้กี่ก้าว ก็ติดกึกกับร้านขายของที่ระลึก อยู่กันเป็นชั่วโมงๆ (หลังจากแวะร้านอื่น สรุปว่าร้านนี้ดีสุด ของเยอะและถูก) แล้วก็เดินต่อไปเรื่อยๆ แวะร้านโน่นนี่แบบนี้ไปตลอด จนได้เวลากินกลางวัน เจอะร้านขนมปัง ทำออกมาใหม่ๆ นี่แหละที่หมาย กินไปคุยไป แว๊บไปเห็นร้านของเก่า เพื่อนร่วมทีมเลยได้ตุ๊กตาน่าร้ากมา ร้านของมือสอง(second hand) น่าจะมีมากกว่านี้ ไม่ได้ต้องถาม เจ้าของร้านเขาบอกให้เดินออกไปนอกเมืองนิ้ดนึง

ข้ามถนนและข้ามถนน ก็เจอ เป็นอาคารเตี้ยๆ 2 ชั้น สภาพเหมือนโชว์รูม(show room) ชั้นล่างหลักๆ มีเฟอร์นิเจอร์กับเครื่องมือช่างเก่า บางคนได้เครื่องมือช่างเก่า ที่ทำในเยอรมัน อังกฤษ ยังใช้ได้ดี เราเจอะสามีภรรยามาเลเซีย ที่อพยพมาอยู่ที่นี่ มาซื้ออุปกรณ์ตกแต่งบ้าน

นึกว่าหมดแค่ชั้นล่าง เขาบอกชั้นบนก็มี ขึ้นไปชั้นบน พื้นที่ใหญ่มาก มีทั้งเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า ของแต่งบ้าน เครื่องครัว สภาพดีๆ ไปจนถึงเน่าๆ

ตอนนี้เกือบทุกคนเต็มไม้เต็มมือ เดินไป supermarket ซื้ออาหาร สำหรับ 3 มื้อ เป็นปกติที่เราซื้อแต่ละครั้ง เป็นมื้อเย็นของวันที่ซื้อ เช้าและกลางวันของวันรุ่งขึ้น

ของเยอะจนแทบจะต้องแขวนที่หูแล้ว เดินกลับมา สมาชิกต้องการแวะดูถ้วยชามที่ ร้าน Farmers ชื่อแบบนี้ แต่ขายของใช้ในและแต่งบ้านที่ดูดีๆราคากลางไปถึงแพง แต่อนิจจา ไม่น่าเชื่อเราเดินกันจน 5 โมงเย็น เมืองแค่นี้ ร้านปิดแล้วจ้า จบข่าว.....

เมื่อมาอยู่ครั้งก่อน การซื้อของมือสองสามสี่....เราจะไปซื้อกันวันเสาร์หรืออาทิตย์ พอวันศุกร์ก็สำรวจหนังสือพิมพ์บ้านไหนจะเอาของออกมาขาย มีอะไรขายบ้าง อยู่ตรงไหน ส่วนใหญ่ต้องอยู่ใกล้ที่พักเพราะเราต้องเดินไปอย่างเดียว เสาร์อาทิตย์ไม่ค่อยมีรถเมล์วิ่ง รู้สึกว่าอาทิตย์ไม่มีเลย ต้องอาศัยรถโบกอย่างเดียว นี่เป็นกิจกรรมหลักของพวกเราโดยเฉพาะพวกที่ไปใหม่ๆ และเช่าบ้านอยู่ ถ้วยโถโอชาม เฟอร์นิเจอร์ จักรยาน ไปจนถึงรถ ซื้อได้จากงานนี้ ของพวกนี้เขาไม่ใช้แล้ว เก็บไว้รกบ้าน หาทางระบาย ที่นิวซีแลนด์จะเรียกการขายแบบนี้ว่า Garage Sale ของจะถูกมากจักรยานคุณภาพดีใช้ได้ราคาประมาณ 100 บาทเอง แถมต่อขอแถมได้ (แต่ที่อังกฤษ ไม่ได้นะ โดนว่าแถมมาด้วย) ซึ่งต้องซื้อกับคนท้องถิ่นถึงจะได้ ถ้าคนขายเป็นต่างชาติที่อพยพไปอยู่จะแพงกว่าและไม่อลุมอล่วย ตอนนี้เท่าที่ดูในหนังสือพิมพ์ยังคงมีบ้าง แต่ไม่ค่อยเยอะเหมือนสมัยก่อน

กลับมาชื่นชม อวดข้าวของที่ซื้อมากัน แล้วก็ได้เวลาหาอะไรใส่ท้อง หยิบข้าวของที่เก็บไว้ในตู้เย็นออกมา จำได้อย่างไร ของอัดเต็มตู้เย็นเพราะคนพักเป็นร้อย ทุกที่เขาจะมีกระดาษกาวเป็นแบบ label พร้อมปากกา ให้เราแสดงความเป็นเจ้าของสรรพสิ่งที่เราต้องการเก็บไว้ในตู้เย็น ไม่เขียนหาย....อ้อ..ควรบอกวันที่เราพักและออกด้วย หากเราไปแล้วของนั้นยังไม่หมดอายุไขก็จะเป็นทานแกคนอื่นต่อไป