Bloggang.com : มะลิไทยแลนด์ : วันที่สาม เดินทางสู่ภูเขาไฟโบรโม

วันที่สาม เดินทางสู่ภูเขาไฟโบรโม

เช้าตื่นขึ้นมารับประทานอาหารที่โรงแรม มีอาหารให้เลือกไม่มากนัก แต่ก็โอเค หลังจากนั้นเรียกแท็กซี่ เขาบอกว่าของเขาเป็นมิเตอร์ เราเลยบอกมิเตอร์เราไม่เอา เพราะกลัวจะพาเราไปวน เขาเลยบอกว่าถ้าไม่เอามิเตอร์เขาคิด 70,000 ถึงสถานีรถบัส พูราบายา เราต่อเหลือ 60,000 เขา โอเค สถานีรถบัสอยู่ออกไปนอกเมืองอีกเราว่าค่อนข้างไกลทีเดียว ถึงแล้วมิเตอร์ขึ้น 65,000 ลงจากรถแท็กซี่ก็จะมีนายหน้ามาถามว่าจะไป probolingo หรือเปล่า เราก็ตอบคำเดียวว่าไม่ แล้วเดินลากกระเป๋าเข้าไปในสถานี หาซื้อน้ำ 1 ขวด แล้วถามแม่ค้าว่าจะไป probolingo แม้ค้าชี้ให้ไปเสียเงินค่าเข้าสถานีก่อน พอเสียเงินเสร็จก็ไปให้คนตรวจตั๋วเข้าสถานีดู แล้วถามเขาว่าจะไป probolingo เขาก็ชี้เข้าไปข้างใน พอถึงข้างในเราก็ถามเจ้าหน้าที่ประจำสถานี โดยสังเกตจากฟอร์มที่เขาใส่ เขาเลยบอกให้ไปขึ้นรถที่ช่องที่สอง ซึ่งป้ายด้านบนจะเขียนว่า Jamber นั่นคงเป็นสถานีปลายทาง ส่วน probolingo คงจะเป็นสถานที่ถึงก่อน เราเดาเอาว่าเป็นอย่างนั้น ก่อนขึ้นรถก็ถามเด็กรถให้แน่ใจอีกที เราเลือกนั่งบริเวณด้านหน้า เห็นป้ายราคาค่าโดยสารติดไว้ไป probolingo 20,000 แต่ก็ยังห่วงว่าเราจะรู้ได้ยังงัยว่าถึงแล้ว แต่จากรีวิวเขาบอกว่าเราจะเห็นว่ามีรถบัสจอดอยู่เยอะแยะ ก็เลยนั่งไปเรื่อย ๆ พอเวลาผ่านไปประมาณ 2 ชั่วโมง ก็คอยตั้งใจดูทางว่าจะเห็นเป็นลักษณะสถานีรถ ประมาณ 2 ชั่วโมง รถก็จะเลี้ยวเข้าไปสถานที่แห่งหนึ่ง มองไปก็คือสถานีรถบัส เพราะได้ยินเสียงประกาศ และเด็กรถก็บอกว่า probolingo พอลงจากรถได้ก็จะมีสามล้อถีบเข้ามาถามว่าจะไปไหน ไปโบรโม่หรือเปล่า เราก็ไม่อย่างเดียว เพราะตามรีวิวบอกว่ารถตู้ที่ไปโบรโม่จะจอดอยู่ด้านหน้าสถานีรถบัส แต่เท่าที่ดูยังไม่เห็น เลยตัดสินใจเข้าไปสำรวจในสถานีรถบัสก่อน เผื่อจะถามใครดู แล้วก็ไปดูรถบัสที่จะนั่งในวันพรุ่งนี้เพื่อไปบันยูวานงีด้วย พอเข้าไปก็ถามคนเก็บค่าตั๋วเข้าสถานี บอกว่าจะมาจองรถไปบันยูวางี เขาเลยไม่เก็บเงินแล้วพาเราไป โดยบอกว่าไปที่ information แต่จริง ๆ จากที่สังเกตคน ๆ นั้นเดินออกมาจากร้านนายหน้าขายทัวร์ในสถานี เราเลยถามเรื่องค่าตั๋วและเวลารถออก โดยบอกว่ายังไม่ไปวันนี้หรอก แล้วเดินไปกินบะโซ เลยได้ถามแม่ค้าถึงรถที่จะไปโบรโม่ โดยแม่ค้าพูดอังกฤษไม่ได้เลย เราได้แต่ร้องคำว่าโบรโม่ แล้วควักเอารูปรถตู้ที่ปริ้นไปให้ดูแต่รูปมันเป็นขาวดำ เลยใช้ภาษาใบ้ แล้วชี้ไปที่ตะกร้าสีเขียวในร้าน หมายความว่ารถตู้สีเขียวที่ไปโบรโม่จอดอยู่ที่ไหน เขาก็ชี้บอกทิศทางให้เรา แล้วพยายามบอกว่าถ้ารถตู้ที่สีเหลือง หรือที่จอดตรงอีกทิศหนึ่งไม่ใช่อย่าไป ประมาณนั้น กินเสร็จก็ขอบคุณ แล้วเดินไปตามทิศที่เขาบอกก แต่ยังงง ๆ อยู่ ขณะนั้นก็มีชายคนหนึ่งมาบอกว่ารถตู้ไปโบรโม่สีเขียวจอดอยู่ตรงที่ไหน แล้วถามว่าเรามาจากประเทศอะไร แล้วกล่าวยินดีต้อนรับ เราเดินไปตามทิศทางที่เขาบอกในที่สุดก็เจอรถตู้สีเขียวที่ว่า คนขับบอกราคาคนละ 25,000 เอากระเป๋าเราขึ้นหลังคารถ บอกว่าต้องรอจนคนครบ 15 คน ตอนนี้ได้ 8 คนแล้ว เพราะมีฝรั่งอีก 6 คนนั่งรออยู่ในร้านอาหาร ขณะนั้นก็มีชาวอังกฤษคนหนึ่งมาจับมือทำความรู้จักกับเรา โดยแนะนำตัวว่าชื่อแซมมี่ จะไปโบรโม่เหมือนกัน โดยบอกว่าเพื่อน ๆ ที่เหลือนั่งรอในร้านอาหาร หลังจากนั้นเราก็รอไปเรี่อย ๆ โดยลุ้นว่าจะครบ 15 คนหรือยัง รอประมาณ 1 ชั่วโมง ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีคนมาเพิ่ม เห็นเพียงแต่ชาวอินโดนีเซียกลุ่มหนึ่งประมาณ 5-6 คน ยืนอยู่แถว ๆ นั้น เราเดาว่าเขาก็จะไปรถตู้คันเดียวกับเรา สักพักแหม่มสาว 2 คนก็เดินมาต่อว่าคนขับรถว่ารอตั้งแต่ 9 โมงเช้า แล้ว ตอนนี้ก็บ่ายโมงกว่า ๆ ทำไมรถยังไม่ออกอีก หลังจากแหม่มแกโวยไม่นานคนขับรถก็เรียกเราขึ้นรถ แล้วรถก็ออกจากสถานีไปวนรับชาวต่างชาติอีก 2 คนที่ร้านนายหน้าที่ถึงก่อนสถานีรถบัสประมาณ 1-2 กม. ระหว่างทางรถก็จะแวะรับผู้โดยสารซึ่งเป็นชาวบ้านไปเรี่อย ๆ เรานับได้ถึง 29 คน โอ้ อะเมซิ่งจาวาจริง ๆ รถตู้คันหนึ่งสามารถนั่งได้ถึง 29 คน ใช้เวลาประมาณเกือบ 2 ชม. ก็ถึงจุดหมายปลายทางคือ โรงแรม cemarah indah ที่จองไว้ ก่อนเข้าพัก ก็ขอไปดูห้องก่อน ห้องก็โอเค ห้องน้ำสะอาดดี แต่ห้องจะอับนิดหน่อย อันนี้ก็ทนได้ หลังจากเก็บของเข้าที่พักเสร็จ ก็เดินสำรวจพื้นที่กัน โดยเดินเข้าไปบริเวณหน้าผา ที่มองมาจากโรงแรมแล้วเห็น ดูแล้วเหมือนเป็นบริเวณแท๊งเก็บน้ำของหมู่บ้านอะไรประมาณนั้น แต่เป็นจุดที่สามารถเห็นโบรโม่ได้ชัดเจน นั่งเล่นสักพัก ฝนเริ่ม่ลงเม็ดเลยกลับเข้าที่พัก รับประทานอาหารเย็นที่ห้อง อาหารของโรงแรม สั่งข้าวสวยกับจับฉ่าย เป็นผัดผักแบบบ้านเรา ราคาก็ไม่แพงมาก 90 บาทต่อชุด เสร็จแล้วอาบน้ำพักผ่อน พรุ่งนี้ต้องตื่นตั้งแต่ตีสาม

Create Date : 13 สิงหาคม 2553

Last Update : 13 สิงหาคม 2553 23:03:44 น.

0 comments

Counter : 527 Pageviews.