나는 오직 당신을 영원히 사랑합니다. สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ©
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2556
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
23 สิงหาคม 2556
 
All Blogs
 
ลิขิตรักจาก ยมฑูต

เยวอนกลับจาก ข้างนอกกับมินจี เยวอนรู้สึกคุ้นเคยกับมินจี มากกว่าแต่ก่อน เมื่อกลับมาถึงบ้าน ทำไมบ้านเงียบจังเลยนะ ทุกคนไปไหนกันหมด มินจีวางสิ่งของที่ออกไปซื้อมากับ เยวอนลง คุณป้าไปอยู่ซะที่ไหนกัน เธอเดินเรื่อยจนมาถึงห้องครัว พี่คะ คุณแม่บ้านไปไหน เมื่อเยวอนได้ยินสิ่งที่ คนในบ้านบอก ก็หน้าซีดเผือดทันที พีมินโฮ อยู่ก็เกือบจะหมดลมหายใจ คุณหมอกับแม่บ้านจึงส่ง พี่มินโฮไป รพ. น้ามินจีคะ พาฉันไปที่ รพ หน่อยค่ะ มินจียืนฟังอยู่ด้วย จึงรีบตรงไป รพ กับหญิงสาวทันที

ป้าแม่บ้าน ยืนรอด้วยความกระวนกระวายใจ คุณท่านทั้งสองก็ไม่อยู่ซะอีก แล้วนี่จะทำยังไงดี คุณมินโฮ จะเป็นอันตรายอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้ เธอรู้สึกแปลกใจ ที่เด็กรับใช้ในบ้าน บอกกับเธอว่า ห้องคุณมินโฮ ล็อคประตู พวกเธอจึงไม่สามารถเข้าไปทำความสะอาดได้ ล็อคงั้นหรอ เหมือนเธอจะนึกขึ้นได้ว่า มินโฮไม่ได้ออกจากห้องเลยเป็นเวลากว่า 2 วันแล้ว เธอจึงรีบไขประตูเปิดด้วยกุญแจสำรอง เมื่อเปิดเข้าไป เธอเองก็แทบสิ้นสติ ชายหนุ่มนอนนิ่งอยู่บนเตียง ผิวพรรณใบหน้าซีดเผือด ขอบตาคล้ำ นี่มันอะไรกัน มันเกิดอะไรขึ้น คุณแม่บ้านคะ ทำยังไงดีคะ คุณคะ คุณมินโฮ ทำไมคุณถึงเป็นแบบนี้ ไปตามคุณหมอมาเร็ว ซองยู รีบรุดตรงมาที่ห้องของหลายชาย มินโฮเป็นอะไรไปครับคุณแม่บ้าน ไม่ทราบค่ะ เด็กๆบอกว่าเปิดประตูห้องของคุณมินโฮไม่ได้มันล็อคจากด้านใน ดิฉันก็เลยรีบเอากุญแจมาไข เปิดประตูมา คุณมินโฮก็เป็นแบบนี้แล้ว อะไรกัน ทำไมเธอถึงมีสภาพแบบนี้หล่ะ บอกคนขับเอารถออกด้วย แล้วคุณแม่บ้านช่วยโทร ไปที่ รพ ของ ผม ที บอกทีมฉุกเฉินให้มารอ ผมกับ มินโฮด้วยครับ ซองยู พาหลานขึ้น พาดหลังของเขา ดิฉันไปด้วยค่ะ งั้น ผมจะไปรอที่ รพ ก่อน คุณแม่บ้าน นั่งไปกับ มินโฮนะครับ มีอะไรโทรหาผมทันทีเลยนะ ซองยู สั่งแม่บ้านก่อนที่จะวิ่งนำหน้าเธอไป

พยาบาลพิเศษ ลุกขึ้นเมื่อ ซองยูเดินเข้ามาในห้อง คนไข้เป็นยังไงบ้าง ค่ะ อ หมอ ดร คยองแจ เพิ่งจะออกไปได้ครู่ใหญ่แล้วค่ะ ผมขอดูชาร์ท มินโฮหน่อยสิ พยาบาลคนดังกล่าว จึงออกจากห้องไป มีสายถึง ชายหนุ่ม อื้มม ว่างแล้วหล่ะ คุยได้ คุณกับ เยวอนจะมาเยี่ยม มินโฮหรอ ได้สิ วันนี้ผม มีประชุม อยู่รอผมด้วยนะครับ นี่ค่ะคุณหมอ ชาร์ทของ มินโฮ เขารู้สึกตัวบ้างรึยังครับ ค่ะ ลืมตามา แล้วก็หลับไปอีก ถ้ามีอะไรผิดปรกติ คุณโทรหาผมด้วยนะครับ ซองยู ส่งชาร์ทคืน อ้อ เดี๊ยวหลานผมกับแฟนจะมาเยี่ยม คุณเองก็เข้าเวรมาทั้งคืน ไปพักในตอนนั้นก็ได้นะ ค่ะหมอ ชายหนุ่มได้ยินบทสนทนาที่ทั้งคู่พูดคุยกันตลอด แต่จะเคลื่อนไหวร่างกายมันก็ไม่ง่ายเอาซะเลย โอ๊ะคุณ.. รู้สึกตัวแล้ว เป็นไงบ้างคะ คุณ ว้า ตอนนี้คุณหมอเข้าประชุมด้วยสิ เสียงประตูห้องเปิดออก มินจีกับเยวอนก้าวเข้ามาในห้อง สวัสดีค่ะคุณพยาบาล อ้อ ค่ะคุณมินจี คุณเยวอน มาพอดีเลยค่ะ คุณมินโฮเพิ่งจะรู้สึกตัวพอดี อ่าา มินโฮเธอเป็นไงบ้าง มินโฮมองผู้หญิงตรงหน้า เหมือนคนแปลกหน้า ทำไมถึงทำหน้าอย่างนั้นนะ จำน้าไม่ได้หรือจ๊ะ ฮึ๊ หลับไปไม่กี่วัน ลืมกันซะแล้ว... เขามองเลยไปที่หญิงสาวข้างๆ พี่คะ มินโฮยิ้มน้อยๆที่มุมปาก ยื่นมือของเขาออกไป ทุกคนในห้องต่าง งงกับสิ่งที่เห็น ทำไมคะพี่ เยวอนจึงจับมือของชายหนุ่มไว้ ทำไม ความรู้สึกเราเหมือน คนๆนี้ไม่ใช่พี่มินโฮที่เรารู้จักนะ เยวอนอ่า เธอสบายดีสินะ มินจีกับพยาบาล ต่างก็ออกมาอยู่นอกห้อง เขาเพิ่งรู้สึกตัวจริงๆหรือคะ ค่ะ ก่อนหน้าก็มี ขยับตัวบ้าง ลืมตามบ้าง แต่ก็ไม่เห็นคนไข้จะพูดอะไร แปลกจัง มินจีคิด ก่อนที่ มินโฮ จะเข้า รพ เธอกับ ซองยู ก็พาเด็กๆไปแค้มปิ้งกันมานี่ แต่วันนี้มินโฮ ทำราวกับไม่รู้จักเธอ เป็นไปได้ยังไง

พี่ดีใจที่ได้พบกับเธออีก ชายหนุ่มเอ่ย หญิงสาวมีสีหน้าแปลกใจ ทำไมคะ ทำไมพี่พูดอะไรแปลกๆจัง เยวอนอ่า ...ชายหนุ่มไม่รู้จะเริ่มต้นอะไรก่อนดี มีหลายเรื่องที่เขาอยากบอกก่อนเวลามีเหลือไม่มากแล้ว แต่ดูเหมือนหญิงสาวตรงหน้า เธอคงจะถูกลบความจำไปแล้วหล่ะสิ มีอะไรรึคะพี่ เอาแต่จ้องหน้าฉัน อ้อ ก็พี่บอกแล้วไงว่าดีใจที่ได้พบเธออีก หืออ ถ้าพี่พูดแปลกๆแบบนี้อีก ฉันจะไม่คุยด้วยแล้วนะ เยวอนจะลุกไปนั่งที่โซฟา แต่ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ก่อน หญิงสาวตัวชาวาบ สะดุ้ง พี่มีเวลาไม่มาก อยากใช้เวลาทั้งหมด กับเธอ น้า มินจีมาพอดี ว่าไงคะ เจอคุณน้ารึเปล่า คุณหมอประชุมค่ะ ถ้าคุณพ่อคุณแม่ทราบ คงรีบบินกลับมาแน่ๆ พี่ชอบทำให้พวกท่านเป็นห่วง นั่นสิ ยังไม่เจอพ่อกับแม่เลย ชายหนุ่มคิด หญิงสาวได้แต่แอบ มองพี่ชายของเธอ ไม่ใช่ๆๆ พี่มินโฮคนเดิม เป็นอะไรไปจ๊ะ เยวอน คะ คิดอะไรอยู่ น้าเรียกตั้งหลายคำ อ้อ เมื่อไหร่น้าซองยูจะประชุมเสร็จคะ น้าไปถามมาแล้ว ประชุมไม่นานหรอกจ้า คุณพ่อกับคุณแม่ไปไหน ชายหนุ่มเอ่ยด้วยเสียงแหบ พร่า คุณแม่บ้านบอก พรุ่งนี้ค่ำๆคงจะถึงเกาหลี งั้นหรอ ชายหนุ่มคิดว่ายังพอมีเวลาเหลือ ยังไม่เลยวันพระจันทร์เต็มดวง แต่มันก็อีกไม่กี่วัน พี่อยากกลับบ้าน ห๊ะ... ทำไมหล่ะ จะให้นอนนิ่งๆแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน เดี๊ยวรอให้คุณหมอ กับน้าซองยู มาดูมินโฮก่อนดีมั้ยจ๊ะ ชายหนุ่มอยากจะลุกเดินไปหาเยวอนซะเดี๊ยวนี้ แต่ร่างกายของเขามันไม่ยอมทำตามความคิดความอ่านของเขาเลย ทำไมๆๆต้องทำกับฉันแบบนี้ ฉันต้องการชีวิตของฉันคืนนายได้ยินมั้ย...


Create Date : 23 สิงหาคม 2556
Last Update : 23 สิงหาคม 2556 21:51:52 น. 0 comments
Counter : 570 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

fanrongjaing
Location :
Taiwan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






blogger analyzer
New Comments
Friends' blogs
[Add fanrongjaing's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.