คืนนั้น เยวอนเข้านอนแต่ หัวค่ำ หลานสาวผมหลับแล้วหรือครับ คุณพี่เลี้ยง อ้อค่ะ แปลกจัง ทำไมวันนี้เธอถึงเข้านอนเร็ว คงจะเพลียมั้งครับ ออกไปตะลอนๆทั้งวัน หมอหนุ่มกล่าวเสริม พี่สาวกับพี่เขยผม ทำอะไรอยู่ครับ อ้อ นั่งอยู่ที่สนามค่ะ แล้ว มินโฮหล่ะ คุณ มินโฮ อ่านหนังสืออยู่ที่ห้องค่ะคุณ อ่ะ บ้านค่อยเริ่มกลับมาเป็นบ้านซะที ว่าแต่ทำไม คุณมินจี ถึงรีบกลับหล่คะ คุณหมอ เห็นเธอบอกว่าพรุ่งนี้ต้องรีบตื่นเป็นวันครบรอบญาติเธอเสียหน่ะครับ

ก่อนเข้านอน พ่อกับแม่ แยกกันไปดูลูกๆ มารดามองดูลูกชายที่หลับอยู่บนเตียง เธอจับผ้าห่ม ขึ้นห่มให้ลูกชาย ขอบใจมากนะ คุณจะเป็นอะไรก็ตาม ที่ทำให้ฉันได้ลูกชายฉันคืนมา เธอวางมือบนมือของมินโฮ ร่างกายของชายหนุ่มเหมือนได้รับ ไออุ่นแปลกๆ ที่ห้องของบุตรสาว บิดานั่งลงข้างกายเธอ กุมมือน้อยๆของเธอไว้ พ่อผิดเองยกโทษให้พ่อด้วยนะลูก พ่อควรใส่ใจดูแลลูกให้มากกว่านี้ ซองยูเอง ยืนอยู่หลังบานประตูห้องของตัวเองที่แง้มอยู่ เข้าเฝ้าดูพฤติกรรมของพี่เขยและพี่สาวของเขาเอง เห้อ... มันเป็นคำสาปหรืออย่างไร บ้านนี้ ทำไมความโศกเศร้าถึงยังไม่จางหายไปซักที

ที่บริษัท
นี่ๆ ทุกคนรู้กันรึยัง เลขาหน้าห้องท่านประธานเดินผ่านกลุ่มพนักงานไป อุ้ย คุณเลขา คิม คะ หญิงสาวรูปร่างสะโอดสะองส่งยิ้ม ว่าไงคะ เรื่องที่ได้ยินมาว่า ลูกชายท่านประธาน จะเข้ามาที่บริษัท นี่จริงหรือคะ ค่ะจริง มารับตำแหน่ง อะไรคะ คุณเลขา CEO ค่ะ เดี๊ยวขอตัวไปเตรียมเอกสารการประชุมก่อนนะคะ กลุ่มพนักงาน ต่างทำหน้างุน งง CEO จะได้หรอ หลับไปตั้งหลายปี จะทำอะไรแบบนั้นได้หรอ อืม ได้ยินมาว่าความจำเสื่อม เหมือนคุณหนู เยวอนด้วยนะ อ๊ะ จำเรื่องราวก่อนหน้าเกิดเหตุไม่ได้ แบบนี้จะมาบริหารงานได้ยังไงกันอ่ะ อุ๊ย นั่น ผจก แทจุน เดินมาโน่น เห คุณหมอ ก็มาด้วยนี่ นี่มันเกิดอะไรกันขึ้นหน่ะ

หลังจาก เสร็จจากการประชุม แทจุน กับ ซองยู ก็แยกกัน ซองยูเดินตาม เจ้าหน้าที่ นี่ห้องทำงานคุณค่ะ ครับ ซองยูเดินเข้าห้องสำรวจไปรอบๆก่อนวาง เอกสารทั้งหมดที่โต๊ะทำงาน ถ้ามีอะไร ก็เรียกดิฉันนะคะ ครับ ชายหนุ่มนั่งลงที่โต๊ะ แล้วค่อยๆเปิดเอกสารต่างๆขึ้นดู อะไรกันเนี่ยฉันเป็นหมอระบบประสาทนะ ทำไมถึงมานั่งทำอะไรตรงนี้ ก๊อกๆๆ เชิญครับ เป็นไงบ้าง พี่สาวของเขานั่นเอง ซองยู ส่ายหน้าไปมา ผมว่าผมกลับไปที่ รพ ดีกว่าครับ พี่สาวจับมือเขาไว้ เธอเคยบอกจะช่วยพี่ยังไง จำไม่ได้หรอ โธ่แต่นี่มัน... ผมเป็นหมอนะครับ แล้วนี่อะไรเอกสาร โฟร์ชาท์ อะไรกันหน่ะ เอาหน่า ไม่เข้าใจตรงไหน พี่จะช่วยเธอเอง โหวว เชื่อพี่เลยอ่ะ ไหนซิ ตรงนี้อ่ะครับ อ้อ ถ้าเรื่องนี้นะ มันเป็นอย่างนี้ ซองยูนั่งฟังพี่สาวอธิบายอย่าตั้งใจ
อีกด้านนึง
ก๊อกๆๆ เชิญครับ เที่ยงแล้วค่ะ ชายหนุ่มเงยหน้าจากกองเอกสาร อ้อ เยวอน ไปทานข้าวกันเหอะ อื้ม ได้สิ เดี๊ยวรอพี่ แป๊ปนึงนะ เยวอน เดินวนเวียนไปมาใกล้ๆ ชายหนุ่ม เขาเหลือบมองอยู่หลายที จน เอาหล่ะหยุดเถอะพี่อ่านอะไรไม่รู้เรื่องแล้ว ชายหนุ่มยิ้ม เหงาหล่ะสิ อื้ม ใช่ น้าก็ต้องมาช่วยงานที่นี่ พี่เองก็เหมือนกัน เหลือฉันคนเดียว อยู่บ้าน ทั้งเบื่อและเหงามากอ่ะ คุณแม่ไม่ยอมให้ฉันมาทำงานที่นี่ ทำไมก็ไม่รู้ หึ หึ หัวเราะทำไม พี่ไม่เชื่อว่าเธอไม่รู้ว่าเพราะอะไร มินโฮวางเอกสารลง พี่ก็แบบนี้ทุกที ไม่เคยคิดจะเข้าข้างฉันบ้างเลย หญิงสาวน้อยใจ เธอเมินหน้าหนี มินโฮ รู้สึกแปลก อยากเจอเขามากขนาดนี้เลยหรอ ชายหนุ่มคิดในใจ จะทำยังไงเธอถึงหยุดคิดถึงเขาได้นะ พี่คะ ไม่หิวหรอ หญิงสาวเอ่ย ชายหนุ่มมัวแต่คิดถึงเรื่องอื่น อ้อ ไปสิ ระหว่างทางเดินจะต้องผ่านห้องทำงานของ แทจุน หญิงสาวได้แต่เหลือบมอง เมื่อพนักงานเปิดประตูแง้มออก ชั่วขณะนึง แทจุนเหลือบมองเห็น เยวอน ทั้งคู่สบตากัน ทานอะไรดีพี่หิวมากแล้ว ไปกันเถอะ มินโฮ คว้ามือ เยวอนแล้วรีบเดิน ผจก คะ ผจก แทจุนสะดุ้ง อ้อครับ ทานข้าวเถอะค่ะ พวกคุณไปรอที่ร้านเดิมกันก่อนครับ เดี๊ยวผมตามไป

พนักงานด้านล่าง ต่างก็ชี้ให้มอง CEOหนุ่มหล่อ นั่นไงๆ คุณ มินโฮ CEO คนใหม่ หล่อเนอะเธอว่ามั้ย แต่ดูไม่ค่อยยิ้มเลย ใช่ๆ ไม่ค่อยพูดด้วยหล่ะ แหมม ก็เพิ่งจะฟื้นจากการเป็นเจ้าชายนิ ไม่พูดแบบนี้อ่ะ สเปคฉันเลย เป็นคู่ที่น่าอิจฉามากเลยเนอะ พี่ก็หล่อน้องก็หน้าตาดี อีก อยากเกิดใหม่เลยอ่ะเธอ และแล้ว เสียงสาวๆก็ กรี๊ดๆๆอยู่ในลำคอ เมื่อได้เห็น หมอหนุ่ม ไม่ใช่สิต้องเรียก ที่ปรึกษา ซองยู เปล่งประกาย ชายย์นี่มาแต่ไกล นี่ขนาดว่าหมั้นแล้วก็ตาม ยังเป็นขวัญใจของสาวออฟฟิสนี้ได้อยู่ อ้อ คุณแทจุน ไปทานข้าวที่ไหนกันครับ ซองยูเอ่ย อ้อผมนัดกับคนในแผนกไว้ที่ร้านประจำครับ คุณหมอไปด้วยกันไหมครับ อ้าวนั่น มินโฮ กับ เยวอนนี่ หมอหนุ่มสงเสียงเรียก ทั้งคู่จึงหยุดรอ ไปทานข้าวที่ไหนกันห๊ะ ทั้งหมดจึงมานั่งร่วมโต๊ะกันที่ร้านอาหาร พนักงานคนอื่นจึงต้องไปนั่งอีกโต๊ะถัดไป มินโฮ แอบมองเยวอนตลอด หญิงสาวพยายามทำตัวปรกติ เธอพยายามอย่างมาก ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ เยวอน ค่ะ หญิงสาวรับคำแบบเรียบๆ อ่ะสั่งๆ วันนี้น้าเป็นเจ้ามือ ห๊ะ มาทำงานวันแรก มีอะไรก็แนะนำผมได้นะครับคุณ แทจุน โอ๊ะ คุณหมอครับอย่าพูดอย่างนั้นเลยครับ ผมแค่ ผจก จะไปแนะนำ ที่ปรึกษาอย่างคุณหมอได้ยังไง โธ่ก็แค่ตำแหน่ง ไม่สำคัญหรอกครับ ว่าแต่ มินโฮ เงียบไปเลย อ้อ มื้อนี้น้าเป็นเจ้ามือ มื้อหน้า เป็นผมก็แล้วกันครับ เอางั้นก็ได้ เชิญคุณ แทจุนด้วยนะครับ อ้อ ครับ เยวอนกางเมนู เธอกำลังเลือกรายการอาหาร และอ่านออกมาเป็น ภาษาญี่ปุ่น ทั้ง ซองยู และ แทจุนต่างก็แปลกใจ เยวอนอ่า เธออ่านมันออกได้หรอ คะ ก็อ่านได้นี่ เธอหันไปสั่งบริกร อีก เธอไปเรียนภาษาญี่ปุ่นมาตอนไหน มินโฮได้แต่นั่งฟัง อ่ะคุณน้า จะสั่งอะไรไหมคะ ซองยูมองหน้าหลานสาว วิชาภาษาญี่ปุ่นของ เยวอนได้ที่ 1 นี่ครับน้า มินโฮมาองหน้า ซองยู น้าจำไม่ได้หรอครับ ใบประกาศก็ติดอยู่ที่ห้องทำงานคุณพ่อไง งั้นหรอ อ่ะ แล้วพี่หล่ะ พี่สั่งเหมือนเธอ อ้าว เป็นไง ง่ายดีไหมหล่ะ มินโฮ หัวเราะ ขี้โกงนี่ ก็พี่อ่านญี่ปุ่นไม่ออกนี่ เอาแบบของเธออีกชุดครับ ชายหนุ่มหันไปสั่ง บริกร ชิส์