เมื่อเดินเข้าห้องมา ก็เห็นเพื่อนสาวกำลังรื้อค้น หาอะไรบางอย่าง กินข้าวรึยังหล่ะ หลับไปตั้งครึ่งค่อนวันหน่ะ อ้อ นารีฉันกำลังจะไปตามเธอเลย มาก็ดีแล้ว ห๊ะ ไปตามทำไม อ่ะนี่ จินดาส่งถุงเหมือนจะเป็นถุงใส่เสื้อผ้า หญิงสาว งง กับพฤติกรรมของเพื่อน แล้วนี่เธออาบน้ำแต่งตัวจะไปไหน ฉันมีนัด อ้าว ก็เธอเพิ่งกลับมาไม่ใช่หรอ จินดาชะงักงัน สะดุดกับคำพูดของเพื่อนสาว นารีวันนี้เธอไปเป็นเพื่อนฉันนะ เย้ย เอาฉันไปด้วยจะช่วยอะไรเธอได้หล่ะ เถอะน่า ไปๆๆ รีบไปอาบน้ำแต่งตัว นะถือว่าช่วยฉันก็แล้วกัน แล้วเมื่อคืนนี้เธอไปอยู่ไหน... ฉันเมาก็เลยไปค้างบ้านเพื่อนสาว โบรัมหน่ะ แล้วทำไมพี่มดกลับมาคนเดียวหล่ะ ก้อออ.. พี่มดต้องมากับกรุ๊ปทัวร์ไง เธอจะถามอะไรฉันก็ได้นะ แต่ตอนนี้รีบไปอาบน้ำก่อน พี่มดถูกเรียกให้มาช่วยจินดา แต่งตัวให้กับนาีรี อีกครั้ง พี่มดไม่ไปด้วยกันหรอคะ เอ่ออ คือพี่ต้องอยู่กับกรุ๊ปทัวร์ พรุ่งนี้สำคัญด้วยสิ นารี ทำไมนารีต้องไปด้วยคะ ก็นารีไม่ดื่ม ไปกับจินดาหน่ะดีแล้วค่ะ ยังไงจะได้ช่วยกันได้ ถ้ามีอะไรก็โทรหาพี่ หรือทีมงานคนอื่นได้ตลอดนะ พี่มดมองหน้า สบตากับจินดา เอาหล่ะค่ะ นารี หญิงสาวลุกขึ้นยืน แล้วนี่ชุดอะไรของเธอ มันถึงได้สั้นและรัดติ้วขนาดนี้อ่ะ นารี รู้สึกอึดอัด จนต้องจับตรงนั้นดึงตรงนี้ อากาศก็หนาวจนจะแข็งตายให้ฉันไปแบบนี้หรอ จินดา คว้าเอาเสื้อคลุมขนฟูสวมให้ อ่ะ อุ่นขึ้นไหม เดี๊ยว นั่น คอเธอไปโดนอะไรมาอ่ะจินดา เพื่อนสาวเหลือบมองไปที่กระจก เธอจึงรีบเอาแป้งพัฟท์ ทาและกดทับไว้ ไม่รู้สิ แมลงอะไรกัดมั้ง เอาหล่ะ ไปกันเหอะ เดี๊ยวๆๆ ฉันไม่ไปได้ไหม ทำไมนารีถึง รู้สึกหวิวๆข้างในก็ไม่รู้ จินดามองหน้าเพื่อน เธอเองก็ลำบากใจเหมือนกัน แต่ก็ต้องตัดสินใจทำอย่างนี้ ไม่ต้องกลัวหรอกนะเดี๊ยวเราก็กลับกันแล้ว จินดากุมมือเพื่อนสาวของเธอ ไปนะคะพี่ สาวร่างท้วม เดินออกมาส่งหน้าที่พัก หลังจากแท๊กซี่คล้อยหลัง โธ่ นารีเอ้ย พี่ขอโทษเธอด้วยนะ คุณพระคุณเจ้า ขออย่าให้เกิดอะไรร้ายแรงไปกว่านี้เลยนะเจ้าคะ

ที่ผับหรู จินดา เดินนำ นารี ตามพนักงานไปยังห้อง วี ไอ พี นารี คว้ามือจินดาไว้ ยิ้มหน่อยสิ วันนี้เพื่อนสวยมากเลยนะ นารีส่ายหน้า เห้ออ.. เอาหล่ะไม่ยิ้มก็ไม่ยิ้ม หน้าเธอบึ้งๆแบบนี้ก็ดู ดีเหมือนกัน เดี๊ยวก่อน เธอกำลังทำอะไร บอกฉันได้ไหม เข้าไปข้างในแล้วเธอก็จะรู้เอง เมื่อเปิดประตูห้อง และทั้งคู่ได้ก้าวเข้ามา แสงไฟในห้องอาจจะสว่างไม่พอ แต่ก็พอจะมองออกว่าใครเป็นใคร มีผู้ชาย อยู่3 คน จินดาเลือกไปนั่ง ข้าง ชายคนนึง เธอมองเพื่อนสาว ทำไมทำแบบนั้น นี่มันอะไรกันหน่ะ เธอเริ่มรู้สึกไม่ดี และก็อยากจะออกไปให้พ้นๆจากที่นี่ จินดานี่เธอ... เพื่อนสาวบอกให้ นารีนั่งลงก่อน แต่นารีไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เธอหันหลังกลับ และจะก้าวออกจากห้องนั้น แต่ก็มีมือใครคนนึงจับและดึงเธอไว้ หญิงสาวเกือบล้ม แต่ชายคนดังกล่าวพยุงเธอไว้ได้ เธอมองหน้าเขาไม่ชัด นารีสะบัดแขน ปล่อย เธอมองหน้าเพื่อนสาว เข้าใจแล้วว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น เธอทำแบบนี้ทำไม จินดา มองหน้าเพื่อนรู้สึกเสียใจที่ต้องทำแบบนี้ แต่เธอก็ทำมันไปแล้ว ลุกขึ้นนั่งดีๆสิ จินดาเข้ามาประคอง แต่นารีก็สะบัดมือ จนไปโดนหน้าของเพื่อนสาวอย่างไม่ตั้งใจ โอ๊ย!!! เธอนี่.. ไม่ได้การณ์แล้ว ใช้ไม้แข็งกับนารีไม่ได้ เธอคิด นั่งก่อน นะฉันขอคุยงานแป๊ปเดียว แล้วเราก็กลับเลย เชื่อฉันสิ มานั่งกับฉันก็ได้ จินดา พานารีมานั่งข้างๆเธอ หญิงสาวรู้ทันทีว่าเพื่อนเธอกลัวมากแค่ไหน มือนารี เย็นเฉียบ แล้วเธอก็หันไปสนทนา ภาษาเกาหลีกับหนุ่ม ทั้ง 3คน คนตรงข้ามยังคงนั่งจ้องเธออยู่ เขาส่งแก้วเหล้าให้เธอ แต่ จินดารับแก้วนั้นไว้ไปดื่มเอง ฉันบอกเขาไปว่าเธอดื่มไม่ได้ นารี อยากจะออกไปเสียจากห้องนี้ จินดาเรากลับกันได้รึยัง นารีเขย่ามือเพื่อนสาว กลับก็ได้ แต่พวกเขาจะไปส่งเราที่พัก ได้รึเปล่า ณ วินทีนั้น นารีขอแค่ได้ออกไปจากห้องนี้ก็พอ อื้ม ได้ๆ งั้นเรากลับกันเถอะ หญิงสาวลุกยืน เธอไม่อยากรู้จักพวกเขาหรอจินดาเอ่ย นารี ส่ายหน้า ไม่อ่ะ เดี๊ยวฉันก็กลับไทยแล้วจะไปรู้จักพวกเขาทำไม ชายหนุ่มคนเดิมส่งแก้วน้ำให้ น้ำเปล่านะ จินดามองหน้าเพื่อน ก่อนจะรับมาดื่ม เธอเองก็กลัวว่าในน้ำจะมีอะไรปนอยู่รึเปล่า แต่ก็เห็นเพื่อนสาวกับผู้ชายในห้องนี้ดื่มกันมาก่อนแล้ว ไม่น่าจะมีอะไร นารีดื่มน้ำไปเพียงเล็กน้อยเพราะอยากจะกลับที่พักเต็มทีแล้ว เมื่อมาถึงที่จอดรถ เธอก็ต้องแปลกใจกับรถยนต์ตรงหน้า เพื่อน จินดานี่ มีฐานะกันทุกคนเลยหรอเนี่ย รถมาจอดแล้ว และจินดาเปิดประตูหลัง ก้าวเข้าไปก่อน ขึ้นมาสิจะได้กลับที่พักแล้วนะ นารีจึงก้าวตามขึ้นไปนั่งที่เบาะหลัง ส่วนด้านหน้า มีชาย 2คน หญิงสาวพยายามมองหน้า คนขับกับคนที่นั่งด้านหน้าแล้ว แต่..ทำไมตาเธอ พล่าๆหล่ะ เธอหันมองหน้าเพื่อนสาว จินดา..มองหน้าเธอแล้วบอก ขอโทษนะพร้อมกับกุมมือเธอไว้ เมื่อนารีหมดสติ ฟุบหลับลง จินดากับ ชายหนุ่มอีกคนก็ก้าวลงจากรถทันที และรถสปอตคันงามก็ขับออกไป ฉันต้องทำถึงขนาดนี้เลยหรอ จินดายังคงมองดูรถสปอตจนลับตา

ที่เซฟเฮ้าส์แห่งนึง
ชายหนุ่มได้พาร่าง ที่หมดสติของนารี มาที่เตียง ทำไมเขาถึงต้องทำแบบนี้ด้วย ย้อนไปเมื่อ คืนวาน ชายคนนที่คว้ามือ นารีในผับ ก็คือเขา ฮยอนจุน สมาชิก1 ในโปรเจควัน เห้ย ฮยอนจุน นายทำอะไรของนาย เพื่อนสมาชิกคนนึงเอ่ยถาม นารีจำเขาไม่ได้ในตอนนั้น เธอสะบัดมือสุดแรง นั่นคงเป็นเพราะเขาดื่มมากจนเมา จะเอ่ยปากพูดคำขอโทษ แต่ก็โดนเพื่อนสมาชิก ตัดหน้าไปซะก่อน ใครกันอ่ะ รูปร่างดีซะด้วยสิ โอ๊ะนั่น สวยซะด้วย ชอนวุค จึงหันไปถามพนักงาน จึงรู้ว่า ผู้หญิงที่ทั้งคู่เห็นเป็นคนต่างชาิติ ฉันสนใจเธอ ชายหนุ่มกล่าว พร้อมกับส่งเงินจำนวนไม่น้อยให้กับพนักงาน ไปดูสิว่าเธอมากับใคร อ้อ มากับ อิล อุล ครับ ชื่อนี้คุ้นหูจัง ใครกันหน่ะ ลูกชายตระกูลดัง เศรษฐี อสังหาริมทรัพย์ที่กำลังเป็นข่าวอยู่ในตอนนี้ไงครับ อ้อ มากับไฮโซ ซะด้วย

คุณ อิล อุล ครับ มีอะไรหรอครับ มีแท๊กซี่มาจอดที่หน้าบ้านครับ บอกว่ามีคนให้มาส่งคนที่บ้านนี้ ห๊ะ ใครกัน ชายหนุ่มก้าวออกมาที่หน้าบ้าน เห็นแท๊กซี่จอดอยู่ คนขับจึงเอ่ยถาม ใช่บ้าน จอง อิล อุล รึเปล่าครับ ชายหนุ่มเดินเข้าไปใกล้รถ เห็น นารี หลับหมดสติอยู่ จึงรีบเปิดประตู แล้วพาตัวเธอออกมา หลังจากที่ อิล อุล พาหญิงสาวเข้าไปแล้ว ฮยอนจุน จึงออกจากรถ นำเงินไปให้กับคนขับ อ่า คุณนี่ขับตามผมมาจริงๆด้วยหรอ โธ่ แล้วจะเรียกแท๊กซี่ ทำไมครับ มาส่งเองซะก็หมดเรื่อง ไม่รู้ว่าการที่เขาทำแบบนี้ จะดีไหม มีสายเรียกเข้า จาก ผจก ย่าาๆๆ นี่นายหายหัวไปไหน วันนี้นายต้องไปมิท แอนด์ กรี๊ดด นะเฟร้ยย มาให้ไวเลย อืมมม ผมรู้แล้วเดี๊ยวเจอกันครับ
นารี กลับมาที่ห้องพักของเธอ พร้อมกับอาการมึนๆ เธอพยายามนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน จินดาไปไหน เมื่อเธอเหลือบดูเวลา อ้าา วันนี้เขาไปมิท แอนด์ กรี๊ด กันนี่นา ทำไมจินดาึถึงไม่ปลุกนะ