Bloggang.com : fanrongjaing : ลิขิตรักมังกรคู่หงษ์ 17

ลิขิตรักมังกรคู่หงษ์ 17

หลังจากที่กึน วอลได้รับตำแหน่งหัวหน้ากององค์รักษ์ เธอต้องปฎิบัติหน้าที่โดยทันทีต้องเข้าเวรอยู่ภายในวังหลายวัน กึนวอลต้องดูแลผู้ใต้บังคับบัญชา 30 คน มีหน้าที่กำหนดเวรยาม และผลัดเปลี่ยนองค์รักษ์ไปยังตำหนักต่างๆ โดยฟังคำสั่งและขึ้นตรงต่อ กึน ซาน

หลังจากเข้าเวรอยู่หลายวัน กึนวอลก็ได้มีโอกาส กลับมาพักที่จวนของอำมตย์ขวา เด็กรับใช้คนนึงส่งจดหมายให้กับเธอ กึนวอล รีบเข้าห้องพัก และเปิดอ่าน เป็นจดหมายจากใต้เท้า ซีกวาน ใจความในจดหมายบอกว่า ถึงชายแดน ปลอดภัยดีท่านป้าเองก็ฝากความเป็นห่วงมาด้วย นอกจากจดหมายนี้แล้ว ป้ายังฝากสมุนไพรที่ กึนวอล ต้องต้มเป็นยาดื่มแทนน้ำอยู่บ่อยๆ ท้ายสุดยังบอกให้เธอรักษาตัวเองให้ดี เมื่อวางจดหมาฉบับนึงลง ก็เปิดจดหมายอีกฉบับนึงอ่าน เธอเองต้องแปลกใจ เป็นลายมือ แต่ต้องสะดุดตากับตราประทับ เป็นใึครไปไม่ได้ มันคือจดหมายจากองค์ชาย ตี้เหริน เธอรู้สึกซาบซึ้งในน้ำพระทัยขององค์ชาย ที่ทรงเป็นห่วงเธอ เพระาคิดว่าเธอเป็นเด็กหนุ่ม และยังบอกอีกว่า นำเรื่องที่เคยพูดต่อหน้าเธอ กราบทูลฮ่องเต้แล้ว เจ้ารู้อะไรมั้ย นอกจากข้าที่ ยังต้องเกรงใจ องค์ชายซีกวานแล้ว ยังมีสเด็จพ่อของข้าอีกคน กึน วอล อมยิ้มน้อยๆ นึกถึงใบหน้าเอาจริงเอาจัง ของใต้เท้า ใครๆก็ต้อง เกรงใจทั้งนั้นแหล่ะ สเด็จพ่อข้าว่า ให้จัดการเรื่องราชกิจที่ยุ่งเหยิงให้เสร็จซะก่อน เรื่องของข้า ท่านไม่ลืมแน่ ใจความท้ายๆ พูดถึงเรื่องกระบี่ที่ กึนวอล ครอบครอง เจ้าคงไม่รู้ว่ากระบี่ที่อยู่ในมือเจ้า เป็นของตกทอด จากฮ่องเต้องค์ก่อน ที่ประทานให้กับ อ๋อง เหรียน เฉิน ซึ่งก็คือ พระบิดาของ องค์ชาย ซีกวาน รักษามันให้เท่ากับชีวิตของเจ้าด้วย ข้าเองในตำแหน่งองค์ชาย ยังไม่เคยได้สัมผัส กระบี่เล่มนั้นเลย กึนวอล มองกระบี่เงินที่วางตรงหน้าเธอ กึนวอลเดินไปหยิบห่อผ้า ที่พกติดตัวด้วยตลอด แก้ห่อผ้าออก หยิบ มีดสั้นด้ามมังกรขึ้นมาเทียบกับ กระบี่ ทำไม ของสองสิ่งนี้ มันชั่งมีรายละเอียดเหมือนกันเหลือเกิน เพียงแต่มีดสั้น ท่านป้าบอกว่า มันติดตัวของเธอมาตอนที่เจอเธอบนเขา ใต้เท้าก็เคยถามเธอว่า ได้มีสั้นนี้มาได้อย่างไร แต่เธอเองก็ตอบไม่ได้

คืนนั้น กึนวอล ออกมาซ้อมเพลงกระบี่ แต่ไม่คิดว่าจะมีใครคนนึงมายืนดูการซ้อมกระบี่ของเธอ เขาเก้าออกมาจากมุมมืด และ่ร่วมเป็นคู่ซ้อมให้กับเธอ กึน ซานนั่นเอง เด็กหนุ่มตกใจในการจู่โจมโดยไม่ได้ตั้งตัวในครั้งนี้ กึน ซานเองก็ อยากจะค้นหาความจริงอะไรบางอย่าง ถึงแม้เขาจะรู้เรื่อง กึน วอลจากผู้เป็น บิดาแล้วก็ตาม แต่ กึนซานก็ไม่อาจละเลยเรื่องนี้ไปได้

ท่านหัวหน้า กึนซาน กึนวอลเรียกเพื่อต้องการขอเวลาตั้งตัว เธอรู้ว่ากำลังเธอสู้กันอีกต่อไปไม่ไหวแล้ว โชคดีที่ อำมาตย์ขวามาหยุดการซ้อมนี้ไว้ได้ทัน พอทีๆ เจ้าทั้งสองคน ดึกคื่นป่านนี้แล้ว เลิกซ้อมแล้วแยกย้ายเข้านอนกันได้แล้ว กึน ซานอ่า ตามพ่อมา กึนซานจำต้องหยุดและทำตามคำบอกของ บิดา โห้ยย ข้านึกว่าต้องตายซะแล้ว เด็กหนุ่มถอนใจ

กำหนดวันเข้าหอ ออกมาแล้ว พระราชาถึงกับคิดมากกับเรื่องนี้ จะหาวิธีหลีกเลี่ยงคงทำไม่ได้อีกแล้ว เหล่าขุนนางต่างจับตาดูพฤติกรรม ของอี ฮวานอยู่ ข้าคงต้องยอมเดินตามเกมส์ของพวกนั้นใช่มั้ย เมื่อจะหันไปยังมุมห้อง ที่ประจำของ กึนซาน แต่ ฝ่าบาทก็ต้อง หงุดหงิด ยามที่ข้าต้องการเจ้ามากที่สุด มันมักจะเป็นแบบนี้เสมอ คืนนั้นฝ่าบาท ตัดสินใจสเด็จไปตำหนักตะวันออก มเหสี ทรงไม่คาดคิดกับการสเด็จมาของ อี ฮวาน ทรงแปลกใจและดีใจไปพร้อมกัน
ข้ามานี่เพราะมีเรื่องต้องการจะพูดคุยกับเจ้า ฝ่าบาทประสงค์จะให้หม่อมฉันทำสิ่งใด เห้ออ ข้าจะบอกเจ้าอย่างไนดีหล่ะ อี ฮวานมองหน้าผู้เป็น มเหสี ถึงแม้ข้าจะไม่มีใจให้แก่เจ้า แต่ แช ยอน อ่าา เจ้าเองก็ไม่ได้ทำผิดอะไร อี ฮวาน ยิ่งคิดก็ไม่รู้จะบอกกล่าวสิ่งที่อยู่ในใจ ให้กับมเหสีรับฟังอย่างไร แช ยอน ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวล แต่ก็ยังยิ้มอย่างอ่อนโยนได้ ข้าต้องขอโทษเจ้าจริงนะ แช ยอน...

เมื่อมหเหสีได้ทราบเรื่อง ที่พระราชาทรงขอร้องเธอ ถึงแม้ภายในเธอจะรู้สึกปวดร้าวเพียงใดก็ตาม แต่เธอก็ยังยิ้มรับคำขอ ของฝ่าบาท หม่อมฉันจะทำตามพระประสงค์เพคะ จริงนะ เจ้าพูดจริงๆใช้มั้ย อาการดีใจจนลืมพระองค์ ทำให้เข้าสวมกวดมเหสี ถึงแม้จะเป็นเพียงเวลาสั้นๆที่ได้อยู่ในอ้อมกอด พระราชา แต่แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับเธอ..

Create Date : 12 มีนาคม 2555

Last Update : 12 มีนาคม 2555 19:36:17 น.

0 comments

Counter : 464 Pageviews.