Bloggang.com : nonnoiGiwGiw : present..

present..

AUG/03/2020

วันนี้ขอเปิดบล็อกด้วย วงแหลม twenty five นะ . .

ฮามาก . . . เล่นเอาขำจนกรามค้างแล้วเนี่ยะ . .

แล้วนะ . . ตอนนี้ เหมือนอยากกินปลาช่อนแป๊ะซะ
ใส่ผักกระเฉดไปเลย กร๊ากกกกกกกกกก

ให้เธออยู่กันวันนี้ ไม่ต้องมองเมื่อวาน
ทุกสิ่งจบลงไปแล้วถึงเวลาต้องวาง..
ฉันรู้ว่ามันก็เกินจะทำใจ อะไรที่ทำให้เธอไม่วางใจ
ปล่อยมันไปเดี๋ยวมันก็คลาย.. มาร่วมกันบรรเลง
เพลงรักกับฉันให้มันฉ่ำหัวใจ พักเอาไว้ก่อน
Pause มันไว้แล้วค่อยๆ นับ 1 2 3 4 5 . . ดู

ตกลงว่านี่บล็อกเพลงหรือบล็อกลดน้ำหนัก 5555+
เอาเป็นว่า มารายงานตัวจ้าาาา.. จะบอกว่าตื่นแล้วจริงๆ
พอเอาตัวเองขึ้นเครื่องชั่งน้ำหนักไปเมื่อเช้า. . ตื่นเลยจร้าา
ตื่นจากโรคหลงระเริงกับการใช้ชีวิตสนุกสนานแสนเสรี . . ฮ่าาา

เอออ . . นั่นแหละ . . เอาเป็นว่าตื่นแล้ว . .
ไม่ด่า(ตัวเอง)เยอะ . . สงสาร เริ่มใหม่ก็แล้วกันนะ
ตอนนี้ ตั้งปลุกทุกวัน ตอนตีห้าครึ่ง จริงๆ อยากตั้งตีห้า
แต่เช้าเกิน กลัวตัวเองตื่นมาปิดเสียงแล้วนอนต่อ เหอๆ
เริ่มจากตีห้าก็แล้วกัน . . ทำไมต้องตื่นเช้าน่ะหรอ ก็ตองลุกมา
เข้าครัวทำกับข้าวน่ะสิ . . เมื่อเช้าก็ผัดกะเพรากับผัดผักหวานที่เหลือ
กับไข่ดาวกรอบ แกล้มแตงกวาสดๆ กรอบๆ ตอนแรกว่าจะแวะซื้อผัก
มาแกล้มเพิ่มๆ แต่ไปๆ มาๆ ขับรถเลยซะงั้น . . ลืมแวะ . .
ไม่พอยังมาสายไป 1 นาที ถถถถถ. . นาทีเดียวก็ไม่ให้ ใจร้ายว่ะ

สงสัยว่าตอนเช้าทำกับข้าว จะมามัวนั่งถ่ายรูปไม่ได้แล้วล่ะ
ถ้าไม่สามารถตื่นตีห้าได้อะนะ . . ค่อยๆ ปรับไปก็แล้วกัน
อออออ. . เบื่อจัง การเป็นคนความรู้สึกช้านี่ไม่โอตรงนี้แหละ
กว่าจะรู้สึกตัว ทุกอย่างมันก็กลับมายากเย็นอีกแล้ว . .
นี่ขนาดว่าเมื่อวาน เพื่อนชวนไปทำบุญหัวลำโพงแล้วพวกมัน
จะไปกินอะไรอร่อยๆ ที่เยาวราชต่อ ก็เลือกที่จะไม่ไปแล้วนะ . .
ไม่พอ . . เมื่อคืน เพื่อนบ้าน ทักมาว่า องุ่นเคียวโฮ 1 แถม 1
สนใจไม๊เทอววววว . . เอิ๊กกกกก แต่ละคนนะ . . . .

นี่เมื่อวานพาปวกเปียกไปหาหมอมา . . ตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้ว
นางกลับมามีน้ำมูกกืดด อีกละ แล้วเหมือนจะมีไรในหู
หมอให้ยามาหยอดหู พอหยอดแล้ว เหมือนนางจะแพ้ เมายา เดินเซ . .
ก็เลยไม่กล้าหยอดอีก . . จนอาทิตย์ถัดมา เดินเอียงจ้าาา เอียงแบบ
จริงจังมาก ก็เลยกลัวว่านางจะเป็นอะไรรุนแรงไหม เพื่อนก็คิดไปไกล
หรือว่านางมีปัญหาทางสมองบลาๆๆๆ ใจไม่ดี เลยพอไปตรวจอีกรอบ

สรุป . . คือ ก็อีไรนั่นแหละ มันยังอยู่ แล้วหมอก็ไม่รู้จะรักษายังไงแล้ว
เพราะว่าให้ยาไม่ได้นางเมา มียาอีกตัวที่เป็นยาฉีด แต่ . . ก็ยังคิดๆอยู่
ว่าถ้าฉีดไปแล้วคราวนี้ นางแพ้ยาอีกนี่คือหนักเลย ก็เลยยังไม่กล้าฉีดกัน
คือ เรื่องมันง่ายมาก แค่ไรเอง แมวอื่นๆ น้อยมากที่จะแพ้ แต่พอมาเป็น
ปวกเปียกเท่านั้นแหละกลายเป็นเรื่องใหญ๋ ก็เลยตัดสินใจเอากลับ
ไปลองหยอดยาเก่าดูอีกรอบว่านางจะเมาเดินเซเหมือนเดิมไหม . .
ถ้าเมาเหมือนเดิม หมอบอกว่าให้พามาใหม่ หมอจะเขียนใบส่งตัว
ไปตรวจมหิดลหรือศาลายา เผื่อว่าที่นั่นเค้าจะมีวิธีการรักษาที่
นอกเหนือจากนี้ เพราะหมอก็จนปัญญาแล้ว . .
เฮ้อออออ ปวกเปียก หนอปวกเปียก . .

นี่สองแสบตัวน้อยก็เหมือนมีขี้ตา
กันหมดเลย ตั้งแต่ลายวัวมา เรามีความกลัวเล็กน้อยว่า
อีลายวัวน้อย นางเอาโรคอะไรมาแพร่สองแสบไหมวะ ตอนแรกๆ
ก็ยังดีๆ อยู่ เล่าให้หมอฟัง กับเอารูปให้ดู หมอบอกว่า ระวังหวัดแมวนะ
ยังไงก็ควรเอาเช็คดีกว่า . . ซึ่ง . . . ปัญหามันมีเพราะคุณแม่ลูน่า
เวลาเอานางออกนอกบ้านทีไร นางเครียดจนชักทุกที แต่ไง
ก็คงต้องไปหาวิธี แยกลูกนางออกมาหาหมอแหละ เพื่อความสบายใจ
นี่อีลูกชาย สิบวันน้ำหนักไม่ขึ้นเลยสักกรัม ถึงแม้ว่ามันยังร่าเริงอยู่
แต่เราว่ามันไม่ปกติแล้วววว อีพี่ชายไข่ยังขึ้นตั้งสิบกรัม
อีตั๊บ จะไม่ขึ้นเลยสักกรับเงี๊ยะ ได้ไป . . . แปลกไม๊ . . .

จบเรื่องแมว กลับมาเรื่องเข้าเผ่าต่อ มีความเล่าวกไปวนมามาก 55+
เอาเป็นว่า . . ยังไงก็คงต้องหาจุดที่พอดีแหละนะ . .
จะพยายามมาบันทึกไว้ทุกวัน เป็นการกดดันตัวเองไปในตัว

สรุปคือ ไม่มีอะไรจริงๆ แค่เข้ามารายงานตัวว่า
กลับมาแล้วนะ . . . รอบนี้ กลับมาจริงๆ ของ จริงๆ
แล้วน๊าาาาา ตามนี้ . . เน่ออออออออ