Group Blog
 
<<
เมษายน 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
2 เมษายน 2553
 
All Blogs
 

ตอนที่ 32 เมื่อเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ต้องพบกับ "ภัยผู้หญิง"

....................183


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยนั้น เคยชินว่าเป็นผู้ชาย จึงทำอะไรที่ค่อนข้างตามใจตัวเอง เพราะลืมนึกไปว่า ผู้หญิงนั้นเป็นเพศที่อ่อนแอ และมักจะเป็นเหยื่อทางด้านสังคมอยู่เสมอๆ เช่นปล้น จี้ ชิงทรัพย์ ข่มขื่น และอื่นๆอีกมากมาย


ซึ่งนี้เป็นกฎข้อที่ 2 ว่าด้วย การปรับตัวให้เข้ากับสังคม และการเป็นอยู่แบบผู้หญิงที่หมอธีรพลเคยบอกไว้ ซึ่งเอกวิทย์ เข้าใจดี แต่กลับไม่ได้นำไปใช้ เนื่องด้วยไม่เห็นความจำเป็น และความประมาท เป็นสำคัญ


ณ ม้านั่งหินอ่อน ในมุมที่สบาย หน้าบริษัทเอเอเอส สำนักงานใหญ่


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ควรจะต้องกลับบ้าน ก่อนจะเริ่มมืด แต่เพราะความเคยชินว่าเป็นผู้ชาย เขาก็เถลไถล โดยแอบไปนั่งอยู่ในสวนหย่อม ที่มีม้านั่ง ในมุมที่สบาย ของบริษัทเอเอเอส สำนักงานใหญ่ ซึ่งเป็นบริษัทของเขาเอง แม้ว่าจะต้องเสี่ยงกับการได้พบกับชัยโรจน์เพื่อนเวรก็ตาม


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยนั่งมอง บริษัท ด้วยความหวังว่า จะได้กลับร่างเดิม และจะได้กลับมาบริหาร บริษัทของพ่อของเขาอีกครั้ง


บนม้านั่งยาว ใกล้สระน้ำ ของบริษัทเอไอเอส สำนักงานใหญ่ ช่างเป็นบรรยากาศที่ดีจริงๆ มันทำให้เอกวิทย์แปลกใจมากว่า ทำไมที่ๆบรรยากาศดีแบบนี้ ทำไมเขาจึงไม่เคยรู้เลย ว่ามีที่แบบนี้อยู่ในบริษัท ใกล้แค่ปลายจมูก


เอกวิทย์คิดว่าอาจจะเป็นเพราะ ในขณะที่มีตำแหน่งใหญ่โตนั้น มุมมอง และความวุ่นวายในฐานนะประธาน ทำให้เอกวิทย์มองข้ามบางสิ่งบางอย่างไป


ว่าแล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็ได้หยิบรูปของสุดาทิพย์ คนรัก ออกมาดู พร้อมพูดกับตัวเอง


“น้องดา ตอนนี้จะเป็นอย่างไรบ้างนะ ถ้าพี่กลับร่างเดิมได้ พี่จะปรับปรุงตัว จะไม่ทำความเลวอีก”


“น้องดา จะแต่งงาน กับไอ้วุทธ มันจริงๆหรือ แต่ว่า ตอนนั้น เราเองก็ไม่ควรส่งคนไปยิงมันเลยนะ ไม่น่าเลย บางครั้งการเป็นคนมีอิทธิพล มันก็สามารถทำอะไรผิดๆได้เยอะเหมือนกันเฮอะ เอ๊ะ หรือว่า เราควรจะยุบ องค์กรลับ ของบริษัท ดีไหมนะ”

.......................184


ว่าแล้ว เวลาแห่งความสุข เวลาแห่งความภูมิใจ ที่เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยได้นั่งดูบริษัทเอเอเอส ที่เขาทุ่มเททั้งกายและใจ จนยิ่งใหญ่ ก็ผ่านไปไวยิ่งนัก จนเกือบค่ำ จนกระทั้ง มีเสียงโทรศัพท์รุ่นโบราณดังขึ้น


ซึ่งเป็นเสียงโทรจากแม่ของฟ้าสวย โทรให้ไปกินข้าวเย็นที่บ้าน


“ฮัลโหล ลูกฟ้า ตรวจร่างกายเสร็จแล้วยังลูก”


“เสร็จแล้วค่ะแม่”


“งั้นรีบๆกลับมากินข้าวเย็นนะแม่รออยู่”


“ค่ะแม่”


ว่าแล้วเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็ต้องรีบกลับบ้าน โดยรถแท๊กซี่


เมื่อไปถึงซอยๆหนึ่ง ซึ่งเป็นทางลัด เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็บอกให้แท๊กซี่ จอด เพราะถ้าเดินเข้าไปในซอยนี้จะใกล้กว่า นั่งรถไปตามถนนใหญ่ เพราะต้องเจอกับไฟแดงอีกหลายไฟแดง


เอกวิทย์รู้ว่ามีซอยที่ว่านี้ได้อย่างไร นั้นก็คือ การดูแผนที่ออนไลน์จากระบบอินเตอร์เน็ต ทำให้เขารู้ว่า ซอยนี้ สามารถเดินเข้าไปได้ และไม่ต้องเจอกับไฟแดง อีกอย่างน้อย 3 ไฟแดง


แต่สิ่งที่แผนที่ออนไลน์ไม่ได้บอกก็คือ ซอยนี้เปลี่ยวมาก และมีการปล้นจี้กันอยู่เป็นประจำ แม้จะเป็นเวลาหัวค่ำก็ตาม


ระหว่างเดินเข้าไปในซอยนั้น ก็เดินผ่านสถานที่ๆหนึ่ง ซึ่งมีวัยรุ่นและชายฉกรรณ์กลุ่มหนึ่ง กำลังตั้งวงกินเหล้ากันตั้งแต่หัวค่ำ


ระหว่างที่เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย กำลังเดินผ่านวงเหล้านั้น ก็มีเสียงแซวมาจากในกลุ่มนั้น


“เดินคนเดียวไม่เหงา เหรอจะน้องสาว พี่ไม่เคยเห็นหน้าเลยนี้”


“ให้พี่ไปส่งไหมจ๊ะ”


“มานั่งกินเหล้ากับพวกพี่ก่อนเซ๊ะ”

...................185


เป็นครั้งแรกที่ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ถูกผู้ชายด้วยกันแซวด้วยน้ำเสีบงแบบนี้ ทำให้เขาก็รู้สึกแปลกๆและไม่คุ้ยเคย แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไร เขาคิดอย่างเดียวว่าจะต้องรีบไปกินข้าวเย็นให้ทัน จนกระทั้ง มีความรู้สึกว่า มีคนเดินตามมา…..


คนที่ตามมา นั้นก็คือ คนที่แซวเขาตะกี้นี้เอง มีผู้ชาย 3-4 คน เดินตาม เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย อย่างกระชั้นชิด เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยเมื่อเห็นดังนั้น เอกวิทย์ก็งงๆว่า จะเดินตามมาทำไม จากนั้น เขาก็มองไปที่หน้าอกตัวเอง และ ก็พอจะเดาออกแล้ว ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ได้เพิ่มความเร็วของการเดิน ผู้ชายกลุ่มนั้น ก็เพิ่มความเร็วด้วยเช่นกัน และเมื่อเป็นเช่นนั้น เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย จึงตัดสินใจ วิ่งสุดชีวิต ผู้ชายกลุ่มนั้นก็วิ่งตามเช่นกัน


แต่แล้ว ร่างกายของผู้ชายก็วิ่งไล่ทันอยู่ดี เพราะร่างกายของผู้หญิงวิ่งได้ช้ากว่า ผู้ชายกลุ่มนั่นได้ล้อมเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยไว้


เมื่อเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยถูกล้อมไว้ กลางซอยเปลี่ยวที่แสนจะมืด เขาพยายามรวบรวมสติ ก่อนพูดออกไปว่า


“เอ๊ะ พวกพี่ๆวิ่งตามมาทำไมเหรอ”


“แล้วน้องละจ๊ะ วิ่งหนีพวกพี่ทำไม”


“น้องก็แค่ วิ่งออกกำลังกายนะค่ะ แฮ่ๆๆๆ”


“เหรอ พวกพี่ก็วิ่งออกกำลังกายเหมือนกัน แฮ่ๆๆ พวกพี่ๆว่า เรามาหาความสุขกันดีกว่าไหม๊”


“ความสุขเหรอ แต่น้องก็มีความสุขดีอยู่แล้วนะ”


“พวกพี่ๆจะทำให้น้องมีความสุขขึ้นอีกไงจ๊ะ”


“เหอๆ นี้ น้องจะบอกอะไรพวกพี่นะ”

...................186


“อะไรเหรอจ๊ะ”


“ความจริงนะน้อง ไม่ใช่ผู้หญิง น้องเป็นผู้ชาย นะ ขอบอก”


“ฮ่าๆๆ จริงเหรอ งั้นพวกพี่ขอดูหน่อยได้มะ”


“อิอิ สงสัยพวกพี่จะยังไม่เชื่อ คือความจริงเป็นงี้นะ คือผมเนี๊ยะอะ สลับร่างอยู่ในร่างกายของผู้หญิงคนนี้ พวกพี่จะข่มขืนผู้ชายเหรอ ผู้ชายข่มขื่นผู้ชาย มันไม่เวริ์คหรอกพี่ จริงจริ๊งๆ”


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย แค่คิดว่าจะถูกผู้ชายด้วยกันรุมโทรม แค่คิดก็สยองแล้ว ทันใดนั้น ก็มีผู้ชายอีกคนเข้าไปอยู่ด้านหลังและเข้ามาล๊อคตัวเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยเอาไว้


“เฮ้ย!!”


“จับตัวอีนี้ไว้ ลากเข้าป่าเร็ว”


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยดิ้น และด้วยการที่เอกวิทย์ มีศิลปะการป้องกันตัวมาบ้างทำให้รู้จังหวะ แม้จะอยู่ในร่างกายผู้หญิงที่อ่อนแอก็ตาม สุดท้าย ดิ้นหลุดมาได้อย่างเฉียดฉิว


เอกวิทย์ ในร่างฟ้าสวยหลังจากดิ้นหลุดออกมาได้ ก็ตัดสินใจ วิ่งสุดกำลัง แต่เขาคิดว่า วิ่งไม่พ้นแน่ๆ จึงตัดสินใจ แอบในป่าข้างทาง และทำตัวให้กลมกลืนกับธรรมชาติ ประดุจวิชานินจา “นารูโตะ”


เมื่อ พวกหื่นกามมาถึง พวกนั้น ก็คิดว่า ผู้หญิงเป้าหมาย คงจะแอบอยู่แถวๆนี้ จึงช่วยกันหา ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ ซึ่งบังเอิญ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยตั้งระบบสั่นไว้ก็ทำงาน ซึ่งเป็นหมอธีรพลนั่นเองที่โทรมา


“ฮัลโหลคุณวิทย์”


“ฮัลโหล ใครเนี๊ยะ”


“ผมเองครับ ธีรพล”

.................187


“เฮ้ย ไอ้พล มาช่วยกุที”


“มีเรื่องอะไรเหรอครับคุณวิทย์”


“กุเกือบจะโดนแล้ว” เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเคลือ และตัวสั่น ด้วยความกลัว


“โดน โดนอะไรครับคุณวิทย์”


“กุเกือบจะโดนรุมโทรมแล้ว”


“เฮ้ย !!!”


“อย่าเฮ้ยสิ ไอ้บ้า เดียวพวกมันได้ยิน ตอนนี้กุแอบพวกมันอยู่ มาช่วยกุที”


“ที่ไหนครับ แล้วพวกมันมีกี่คน”


“พวกมันมี 4-5 คน น่ากลัวมากๆ”


“แล้วที่ไหนอะครับ บอกผมเร็วๆครับคุณวิทย์”


“ซอย 35 ดอนเมืองใน ซอยเล็กๆ เออ ห้ามบอกครอบครัวของฟ้าสวยนะ”


“ครับๆ”


ว่าแล้วหมอธีรพล ก็ได้ โทรแจ้งตำรวจ ก่อนจะรีบขับรถออกมาอย่างรวดเร็ว


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยหลบอยู่ได้ซักพักใหญ่ๆ แต่แล้วก็ไม่พ้น พวกบ้ากามนั้นหาจนพบ และกำลังจะจับเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ขึงพืดอีกครั้ง

.............188


แต่แล้วทันใดนั้นเอง รถยนต์ของหมอธีรพล ก็มาถึงพอดี พร้อมปิดไฟสูงและบีบแตรเสียงดังลั่น ทำให้ พวกบ้ากามต้องตกใจ


และตามมาด้วย รถตำรวจ ตำรวจวิ่งไล่จับคนร้าย และจับได้ทั้งหมด ก่อนจะควบคุมตัวไปโรงพัก และได้แจ้งข้อกล่าวหา ต่อพวกบ้ากามข้อหา พยายามข่มขืน และกักขังหน่วงเหนียว เพื่อการอนาจาร และแน่นอน ข่าวนี้ก็ดังไปถึงหูของสารวัตรฟ้าลั่น พี่ชายของฟ้าสวย ซึ่งได้รีบมาที่โรงพักทันที


ในรถยนต์ของหมอธีรพล ระหว่างเดินทางไป สถานีตำรวจเพื่อไปให้ปากคำ ในฐานนะผู้เสียหาย เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย มีท่าทางหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็สามารถควบคุมสติ และสามารถพูดคุยได้อยู่ จากนั้นหมอธีรพล จึงถามคำถาม ว่า


“คุณวิทย์ครับ ทำไมต้องไปเดินในที่เปลี่ยวๆแบบนั้นด้วยละครับ”


“กุไม่รู้หรอกไอ้พล กุรู้แต่ว่า ทางนั้นมันใกล้ มันไม่ต้องอ้อมไปไกล กุไม่นึกว่าเรื่องมีจะร้ายแรงขนาดนี้”


“คุณวิทย์ลืมกฎการปรับตัวข้อที่ 2 ไปแล้วหรือครับ ในระหว่างที่ผมกำลังหาวิธีกลับร่างเดิมให้คุณวิทย์อยู่ คุณวิทย์จำเป็นต้องใช้กฎพวกนี้ไปพลางๆก่อนนะครับ”


“ไอ้พล ถ้ามิงมาเป็นกุละ มิงจะนึกไหมละว่า จะมีคนจ้องมาทำแบบนี้ สมัยก่อน กุก็ไม่เห็นจะต้องระวังเรื่องแบบนี้เลย แต่นี้มันอะไรกัน ทำไมสังคมจึงได้โหดร้ายกับผู้หญิงขนาดนี้นะ”


“คงเป็นเพราะผู้หญิงเป็นเพศที่อ่อนแอมั้งครับ และผมก็เข้าใจที่คุณวิทย์พูดนะครับ แต่ถึงยังไง ก่อนที่จะกลับร่างเดิมได้ คุณวิทย์ก็ต้องปรับตัว คุณวิทย์ต้องระวังตัวเองมากกว่าเมื่อก่อน เพราะในฐานนะที่คุณวิทย์อยู่ในร่างกายของผู้หญิง ย่อมมีภัยทางสังคมมากกว่าผู้ชาย”


“มันก็จริง ของมิงนะไอ้หมอพล เป็นผู้หญิงนี้มันน่ากลัว มีรู้สึกไม่ปลอดภัยและไม่มั่นคงมากกว่าผู้ชายเยอะเลย กุเข้าใจความลำบากนี้แล้ว โธ่ ขอร้องละ ขอกุกลับร่างเดิมซะที อย่าลงโทษกันแบบนี้สิ” ว่าแล้วเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยเหมือนจะร้องไห้ และพูดด้วยเสียงสั่น หมอธีรพลจึงพูดขึ้นว่า


“อย่างอแงสิครับคุณวิทย์ คุณวิทย์ต้องสู้นะครับ สู้เพื่อตัวเอง สู้เพื่อบริษัทเอไอเอสของคุณพ่อของคุณวิทย์สิครับ”

................189


“ใช่ เราต้องสู้ แต่ว่า แม่ของฟ้าสวยจะรู้เรื่องนี้ไหมวะไอ้พล”


“ไม่แน่ใจครับ แต่ทำไมไม่อยากให้แม่ของฟ้าสวยรู้ละครับ”


“กุไม่อยากเห็นน้ำตาของแม่ฟ้าสวยอีก กุเห็นแม่ฟ้าสวยร้องไห้ เพราะกุมาเยอะแล้ว กุไม่อยากเห็นอีก มิงเข้าใจมะ”


“เข้าครับ แม่ฟ้าสวยน่าจะยังไม่ทราบครับ แต่พี่ชายของคุณฟ้าสวยที่เป็นตำรวจน่าจะทราบแล้ว”


“งั้นเหรอ เออ..ไอ้พล มิงรู้มะว่า ตอนนี้กุคิดถึงใครมากที่สุด”


“ใครหรือครับ”


“กุคิดถึงเนตรดาว”


“เนตรดาว ? เธอเป็นใครเหรอครับคุณวิทย์”


“เธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่มิงไม่รู้จักหรอกไอ้พล กุได้ทำเรื่องแย่ๆ กับเนตรดาว และพ่อแม่ของเนตรดาวไว้ กุใช้องค์กรลับของกุ ทำเรื่องบ้าๆพวกนั้น ไม่ๆๆ ลืมๆๆๆ กุไม่อยากจำ มิงไอ้พล รีบๆหาวิธิกลับร่างเดิมให้กุเร็วๆซักที”


“ครับๆ ได้รับคุณวิทย์ อีกไม่นานก็รู้วิธีแล้วครับ”


“จริงดิ”


“ครับ”

ณ สถานีตำรวจเขตดอนเมือง หลังจากที่ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ให้ปากคำในฐานะผู้เสียหายเสร็จเรียบร้อยแล้ว สารวัตรฟ้าลั่น ก็รีบกลับมาจากการตรวจท้องที่ เมื่อสารวัตรวัตรฟ้าลั่นได้พบหมอธีรพล เขาก็ต่อยหมอธีรพลไป 1 หมัด เล่นเอาเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยตกใจ และต้องรีบเข้าห้าม



....................โปรดติดตามต่อต่อไป




 

Create Date : 02 เมษายน 2553
0 comments
Last Update : 2 เมษายน 2553 20:30:54 น.
Counter : 774 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


ruddy01
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ruddy01's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.