จะไม่มีเพลงนี้จากเธออีกแล้ว นับจากนี้
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ในเวลาที่ฉันเจ็บ ฉันอ่อนแอ ฉันไม่ได้ผ่านมาคนเดียว เธอไง เธอทำให้ฉันผ่านมันมาได้ง่ายขึ้น หลายๆ ครั้งที่ฉันรำคาญ ฉันไม่ชอบที่เธอปฏิบัติด้วยเหมือนฉันเป็นเด็กๆ แต่วันนี้เมื่อมันไม่มีอีกแล้ว .. ฉันกลับรู้สึกต้องการความเข้มแข็งจากเธอเป็นที่สุด แต่ก็รู้อีกแหละว่าคราวนี้
ฉันจะต้องผ่านมันไปเพียงลำพัง เพราะเธอจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวอีกต่อไป ฉันต้องสู้กับมันเองเพียงคนเดียว ไม่มีเธออีกแล้ว เพราะฉันเองที่ทำร้ายเธอ คืนนี้ฉันไม่อยากร้องไห้แล้ว แต่ว่า
น้ำตามันมาจากไหนอีกแล้วก็ไม่รู้ ฉันไม่รู้จริงๆ
สิ่งที่ฉันรู้คือ เธอเองก็เสียใจ เสียใจมากด้วย แต่ไม่แน่ใจว่า เธอเองจะรู้ไหมว่า ฉันเองก็เสียใจมากๆ .. มากๆ เลย แต่เธอเองคงไม่สนใจความรู้สึกฉันหรอก เธอทำถูกแล้ว
เธอต้องตัดฉันให้ขาด ไม่อย่างนั้นฉันจะทำเธอเสียใจอีก เธอทำถูกแล้ว ถูกต้องแล้วจริงๆ เธอควรจะต้องสะใจและสมเพชกับสิ่งที่ฉันเป็น ที่ยังอ่อนแออยู่ตรงนี้ ในตอนนี้
เมื่อไหร่จะหาย
...
เมื่อไหร่กัน
แล้วจะไม่มีเพลงนี้ให้ฉันอีกต่อไป
ชีวิตไม่ยุติธรรมเลย ฉันพยายามทำสิ่งที่ดีที่สุด ที่มันจะเป็นผลดีกับเราทั้งคู่ แต่ทำไมฉันต้องเหงา และต้องเป็นคนผิดด้วย
ฉันเองก็รักเธอไม่น้อยกว่าที่เธอรักฉัน เพียงแค่ฉันเลือกที่จะเดินออกมาก่อนที่เราจะไปกันไม่ได้มากกว่านี้ แล้วฉันก็กลายเป็นผู้ร้าย ฉันกลายเป็นคนที่ทำให้เธอเสียใจ ความเจ็บปวดของฉัน ไม่ใช่แค่ความผิดหวังในรักที่ฉันหวังมาก แต่มันไม่สมดังหวัง แต่มันทวีคูณขึ้นด้วยความรู้สึกผิด ด้วยความรังเกียจตัวเองอีกต่างหาก แล้วที่ฉันเองก็ต้องทนร้องไห้คนเดียว ซ่อนความอ่อนแอเอาไว้ไม่ให้ใครๆ เห็น ต้องแอบร้องไห้ในห้องนอนกับแมวสองตัว รู้มั้ยว่ามันทรมานแค่ไหน มันโดดเดี่ยวและทรมานมากๆ จริงๆ ต้องอยู่คนเดียว เพราะฉันเป็นฝ่ายที่เดินจากเธอมาไง จึงไม่มีสิทธิรำ่ร้องอะไรเลย มันไม่ยุติธรรมเลย
คืนนี้เมืองไทยเกิดแผ่นดินไหว จากพม่า เรื่อยมาเชียงราย รู้สึกลงมาได้ถึงกรุงเทพฯ อยากถามเธอเหลือเกิน ว่าที่สมุทรปราการเป็นอย่างไรบ้าง .. แต่ไม่กล้า ฉันอยากจะบอกเธอเหลือเกินว่าฉันยังรักเธอ และเป็นห่วงเธอ อยากให้เธอรู้ว่าฉันเสียใจจนสุดหัวใจของฉันเลยทีเดียว ฉันอยากจะกอดเธอแน่นๆ อีกสักครั้ง เพราะถ้าสมมติว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นมาในคืนนี้ ถ้าความรุนแรงที่ไม่มีใครคาดคิดได้เกิดขึ้น และถ้าเกิดว่ามันจะไม่มีพรุ่งนี้สำหรับฉันอีกแล้ว ฉันก็จะยอมศิโรราบต่อมัน
ก็มีเพียงอย่างเดียวเท่านั้นที่ฉันกลัวว่าจะไม่ได้ทำ นั่นก็คือบอกให้เธอได้รู้เอาไว้ว่า
...รักเธอจริงๆ และเสียใจจริงๆ...
Create Date : 25 มีนาคม 2554 |
Last Update : 25 มีนาคม 2554 0:19:14 น. |
|
3 comments
|
Counter : 754 Pageviews. |
|
|
|
โดย: 9607 IP: 118.172.169.83 วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:19:15:13 น. |
|
|
|
โดย: gluhp วันที่: 3 มกราคม 2555 เวลา:22:36:50 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]
|
Here... I'm on the rooftop
Between... pavement and stars.
Here's... hardly no day nor hardly no night
There're things... half in shadow and half way in light
It's where... I gather my thoughts and grow my dreams
which... are scattered all around
In my words, my songs, my dance.
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|