1973

ในปีดังกล่าวมีนักขับระดับท็อปเหลือในกริดอยู่ 2 คน ได้แก่ แจ๊กกี้ สจ๊วร์ต และเอเมอร์สัน ฟิตติพัลดี้ ซึ่งฝ่ายแรกเป็นผู้คว้าแชมป์ประจำปีไปครองโดยขับเคี่ยวกับรอนนี่ เพเตอร์สัน เพื่อนร่วมทีมของฟิตติพัลดี้ในโลตัส รวมถึงคู่ของแม็คลาเรน เดนนี่ ฮัล์ม และปีเตอร์ เรฟสัน ขณะที่เฟอร์รารี่ยังมี แจ๊กกี้ อิ๊กซ์ อย่างไรก็ตาม ชื่อเล็กๆ ที่รอวันยิ่งใหญ่ได้เริ่มผ่านเข้าหูของผู้คนแล้ว เจมส์ ฮันท์ นิกี้ เลาด้า และโจดี้ เช็กเตอร์ ต่างเริ่มไต่เต้าจากทีมระดับล่าง แต่ปีนั้นก็เป็นอีกปีที่น่าหดหู่เมื่อฟรองซัวส์ เซแวร์ คนที่สจ๊วร์ตคาดว่าจะเป็นแชมป์โลกหลายสมัยในอนาคตต้องจบชีวิตลงในสนามสุดท้ายของปี ตามหลังโรเจอร์ วิลเลียมสัน นักขับหน้าใหม่ฝีมือไม่ธรรมดาที่จากไปก่อนเมื่อต้นฤดูกาล และด้วยเหตุผลความอันตรายของกีฬาชนิดนี้ ทำให้สจ๊วร์ตตัดสินใจแขวนพวงมาลัยขณะยังอยู่ในช่วงที่รุ่งโรจน์

จำนวนแชมป์: 4
แชมป์ในอนาคต: 3


1981

เนลสัน ปิเกต์ ได้แชมป์โลกครั้งแรกในปีนั้นหลังจากต่อสู้กับคาร์ลอส รูทแมนน์ อย่างสนุก สำหรับดาวดังจากยุค 1970 ต่างเลิกขับไปหลายคน ทั้งเอเมอร์สัน ฟิตติพัลดี้ เจมส์ ฮันท์ และโจดี้ เช็กเตอร์ ขณะที่มาริโอ้ อันเดรตติ ยังแข่งรถบ้างประปราย แต่กริดยังมีสีสันจากฝีมือการขับของฌิล วิลเนิฟ ในรถเฟอร์รารี่ นอกจากนี้ดาวดวงใหม่อย่าง อแลง พรอสต์ และไนเจล แมนเซลล์ เริ่มมาให้เห็นแวว ส่วนเกเก้ รอสเบิร์ก นักขับวิลเลียมส์ ถ้าเขาเห็นอนาคตได้ เขาจะรู้ว่าตนกำลังจะได้เป็นแชมป์โลกในอีก 1 ปีต่อมา

จำนวนแชมป์: 2
แชมป์ในอนาคต: 5


1986

เป็นปีที่นักขับผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ อแลง พรอสต์ ไนเจล แมนเซลล์ เนลสัน ปิเกต์ และไอร์ตัน เซนน่า สู้กันอย่างถึงพริกถึงขิง เมื่อถึงสนามสุดท้ายของปี เซนน่าหลุดไปก่อน แต่ 3 คนที่เหลือต่างมีโอกาสคว้าแชมป์โลกได้ทุกคน สองนักขับของวิลเลียมส์ แมนเซลล์และปิเกต์โชคร้ายรถยางแตกทั้งคู่ แชมป์จึงตกเป็นของพรอสต์ในที่สุด อย่างไรก็ตาม หลังจากปีนั้นคู่แข่งของเขาได้ตำแหน่งแชมป์โลกเป็นของตนเองทุกคนในปีต่อๆ มา

จำนวนแชมป์: 4
แชมป์ในอนาคต: 2

หลังการถ่ายภาพนี้ที่โปรตุเกสปี 1986 ทุกคนได้เป็นแชมป์โลกในเวลาต่อมา

1991

ไอร์ตัน เซนน่า ครองแชมป์โลกสมัยที่สามกับแม็คลาเรนอีกครั้ง แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเมื่อมีคู่ต่อสู้อย่างไนเจล แมนเซลล์ โชคดีที่รถวิลเลียมส์ยังไม่แข็งแรงพอ ขณะที่อแลง พรอสต์ ซึ่งย้ายไปขับให้กับเฟอร์รารี่ยังไม่เข้าที่นัก อย่างไรก็ตาม เป็นปีที่ดาวดวงใหม่ฉายแววเจิดจรัส มิชาเอล ชูมัคเกอร์ ลงแข่งครั้งแรกในสนามสปา ฟรองโคชองป์ และควอลิฟายได้อันดับที่ 7 ในรถจอร์แดน ส่วนมิก้า ฮัคคิเน่น เก็บแต้มได้จากซานมารีโน่ กรังด์ปรีซ์ ทั้งที่รถโลตัสของเขาไม่ดีเหมือนชื่อเสียงเก่าๆ แล้ว

จำนวนแชมป์: 2
แชมป์ในอนาคต: 3


2001

แม้เป็นยุคของมิชาเอล ชูมัคเกอร์ ครองบัลลังก์ แต่ในปีนั้นเป็นปีที่นักขับหน้าใหม่อนาคตไกลได้ถือกำเนิดในวงการอีกหลายคนและกลายเป็นคู่แข่งของเขาในเวลาต่อมา ทั้งเฟอร์นันโด อลอนโซ่ คิมี่ ไรค์โคเน่น และฮวน พาโบล มอนโตย่า รวมถึงเจนสัน บัตตัน ที่กำลังเก็บเกี่ยวประสบการณ์เป็นปีที่สอง ในขณะที่คู่แข่งขาเก่าของเขาจากทศวรรษก่อน เดม่อน ฮิลล์ เลิกขับในปี 1999 ฌาคส์ วิลเนิฟ อยู่ในช่วงขาลง และมิก้า ฮัคคิเน่น ลงแข่งขันเป็นปีสุดท้าย

จำนวนแชมป์: 3
แชมป์ในอนาคต: 3


2011

การกลับมาของมิชาเอล ชูมัคเกอร์ ในปี 2010 ถูกกลบความสนใจด้วยความแรงของเซบาสเตียน เวทเทล นักขับรุ่นน้องร่วมชาติ และเมื่อก้าวเข้าสู่ปี 2011 ฟอร์มูล่าวันจึงมีนักขับระดับแชมป์โลกอยู่ด้วยกัน 5 คนเมื่อรวมกับเฟอร์นันโด อลอนโซ่ ลูอิส แฮมิลตัน และเจนสัน บัตตัน ถือเป็นการเปิดศักราชแห่งยุคทองของนักขับระดับเทพในฟอร์มูล่าวันอีกครั้ง

จำนวนแชมป์: 5
แชมป์ในอนาคต: ?






*ข้อมูลและภาพจาก espnf1.com

Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2555 22:04:35 น.		5 comments
Counter : 1892 Pageviews.
Share Tweet