พลอย : มากกว่าบอกคำว่า...รัก แดงกับวิทย์ยังไม่ได้นอน ในกลางดึกของกรุงเทพมหานคร ทั้งคู่เพิ่งเดินทางมาจากอเมริกาเพื่อร่วมงานศพของญาติคนหนึ่ง และในเวลาที่คนทั้งกรุงเทพหลับใหล วิทย์ปลีกตัวออกจากห้องเพื่อซื้อบุหรี่ซองใหม่ และแดงค้นพบเศษกระดาษยับยู่ยี่ชิ้นนั้น ก่อนที่อีกไม่นานวิทย์จะกลับมาพร้อมกับพลอย เด็กผู้หญิงตากลมผมฟู และแดงก็คิดเอาเองว่า ปาร์ตี้ของเขากำลังจะเริ่มขึ้น...โดยไม่มีเธอ ... ความรักเป็นเรื่องประหลาดนะครับ แล้วปฏิกิริยาของมันก็ส่งผลต่อสภาพการทำงานของหัวใจแต่ละคนไม่เหมือนกัน ... แดงถามวิทย์ว่า เขายังรักเธออยู่อีกหรือเปล่า เธอต้องการให้เขารัก และบอกคำว่ารัก เธอต้องการท่าทางของอาการบอกรัก ภาษากายของความรักจากวิทย์ที่เธอไม่เคยจะได้พูดหรือได้รับการตอบสนอง แต่วิทย์กลับบอกแดงว่า ความรักของเขามันก็ยังคงอยู่แบบนั้น เหมือนกับวันนั้น ความรักของเขาไม่ใช่การมานั่งบอกรักแบบนกแก้วนกขุนทอง เอาเถอะเขาก็เพียงแต่ยังไม่ได้บอกแดงทั้งหมด เหมือนกับที่เขาบอกพลอยหลังจากนั้นว่า ความรักบางทีมันก็มีวันหมดอายุ ... แดงกับวิทย์ยังไม่ได้นอน แต่ในห้องที่ห่างออกไปไม่เท่าไหร่ นัทกับตุ้มกำลังแสดงความรักต่อกัน ในบทบาทสมมติที่ต่างกันเหมือนสีขาวกับดำที่ต่างจากวิทย์และแดง ความรักของทั้งคู่เกิดขึ้นด้วยภาษากายที่ไม่ต้องการคำพูดมาตอกย้ำบอกคำรัก และในความอิ่มเอมสุขสม ตุ้มละเมอร้องเพลง... เสน่หา ... พลอยถามวิทย์ว่า ความรักมีวันหมดอายุด้วยเหรอพี่ แล้วถ้าหนูกอดพี่อย่างนี้ พี่จะหายเหงามั้ย เธอไม่เข้าใจว่าทำไมคนรักกันต้องทะเลาะกัน ทำไมคนรักกันไม่กอดกัน จูบกัน หรือ มีเซ็กส์กัน เธอคงจะไม่รู้ว่าในความเป็นจริง ความรักมันซับซ้อนมากกว่านั้น ... แดงหลับ และเธอฝันถึงเด็กผู้หญิงตากลมผมฟูในห้องคนนั้น ก่อนที่จะฝันถึงเด็กผู้หญิงผมฟูอีกคนในอ้อมกอดของแม่ ผู้หญิงคนที่มีชื่อเดียวกันกับชื่อของผู้หญิงพร้อมหมายเลขโทรศัพท์ในกระดาษยู่ยี่แผ่นนั้น...แผ่นที่เธอพบในกระเป๋าของวิทย์ ... วิทย์หลับ และในห้วงของการหลับใหลนั้นของเขา พลอยได้ก้าวเดินออกไปจากชีวิต ... แดงกับวิทย์ ตื่นขึ้นมาในวันเดิม วันที่เป็นวันเดียวกันกับวันที่ทั้งคู่หลับไป ในห้วงอาการเมามายสลึมสลือกึ่งหลับและครึ่งตื่น แดงพบกับผู้ชายอีกคน ผู้ชายที่อาการของความรักไม่ได้เดินทางมาเพียงแค่ภาษาจากร่างกายและคำพูด เช่นเดียวกับที่วิทย์พบว่าในอาการมึนงงหลังการตื่นของเขานั้น แดงหายไปจากการดำรงอยู่ของชีวิตของเขาเหมือนกับเด็กผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้น และเขาร้องไห้ ... พลอยตื่น และเธอเดินวกวนอยู่ในทางเดินของโรงแรมที่ตุ๊กแกกำลังร้องทัก ที่หน้าห้องที่ประตูปิดอยู่บานนั้น ห้องที่พลอยเคยบอกกับวิทย์ว่าเธอฝันเห็นบาร์เทนเดอร์ ทำรักกับแม่บ้านคนที่เดินสวนทางผ่านไป พลอยแนบหูฟังก่อนที่จะเปิดมันออก ในห้องนั้นว่างเปล่า ... ในสภาวะระหว่างการหลับและตื่น การพบปะและการลาจาก ความรักยังคงเดินทางทำหน้าที่ของมัน บางคนเชื่อว่าความรักเหือดหายและเดินทางจากไปแล้ว บางคนเชื่อว่าความรักยังคงอยู่ที่นั่นจนกระทั่งวันที่เขารู้ว่ามันกำลังไหลเลื่อนหลุดมือ บางคนกำลังอ้าแขนออกรับความรักอย่างอิ่มเอมสุขสม และบางคนกำลังทำหน้าที่เชื่อมต่อร้อยเรียงความรักเหล่านั้นเข้าเป็นหนึ่งเส้นเดียวกัน ... แดงตื่น และจับมือวิทย์ไว้เหมือนกับเมื่อวาน จะต่างกันก็เพียงแต่ว่าวันนี้ความรักนั้นอาจจะมากขึ้น และบางทีมันอาจจะมากกว่าเมื่อวาน...ก่อนที่เธอจะหลับตาลง ( พลอย , 2007 กำกับการแสดงโดย เป็นเอก รัตนเรือง )   Create Date : 12 มิถุนายน 2550 8 comments Last Update : 12 มิถุนายน 2550 12:16:26 น. Counter : 743 Pageviews. Share Tweet

น้องเขาหน้ารักนะ   โดย: KnightWin 12 มิถุนายน 2550 12:15:02 น.

หลงรักคนนี้อ่ะคะ   โดย: Complicate 12 มิถุนายน 2550 12:16:36 น.

ผมเชื่ออย่างจริงจังว่าความรักมีวันหมดอายุ   โดย: bear_moung 12 มิถุนายน 2550 12:35:22 น.

เราเป็นคนนึงที่เชื่อว่า ความรักหมดอายุได้เหมือนสับปะรดกระป๋องในเรื่อง Chungking Express   โดย: แพนด้ามหาภัย 12 มิถุนายน 2550 13:24:10 น.

ยังไม่ได้ดูเรื่องนี้ค่ะ แต่ว่า ตั้งใจจะไปดู เพราะชอบหมิว และอยากอุดหนุนหนังไทย   โดย: โสดในซอย 12 มิถุนายน 2550 14:13:12 น.

อย่างน้อยที่สุดทั้งคู่ก็ได้รับรู้ว่า... ........ความรักไม่จำเป็นต้องใช้การสื่อสารด้วยคำพูดหรือการเเสดงออก เเต่เพียงอย่างเดียว..........รู้สึกถึงมันก็พอ............ อันนี้คือสิ่งที่รู้สึกได้ของหนังเรื่องนี้   โดย: This road is mine 12 มิถุนายน 2550 22:57:23 น.

ไปดูเรื่อง"พลอย"มาแล้วหรือครับ   โดย: coming soon (The Yearling ) 27 มิถุนายน 2550 9:17:22 น.

พลาดไปยังไม่ได้ดู เพราะงานเยอะไปหน่อย หนังดีๆ รอแผ่นก็ไม่สายนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: bua ja 11 กรกฎาคม 2550 18:07:00 น.