Memories of Matsuko : ชีวิตบัดซบ

ในความหม่นมัวที่มืดมิดที่สุดของบางช่วงชีวิต หากประกายแห่งแสงสว่างได้ถูกจุดขึ้น มันคงจะทอแสงจ้ามากกว่าดาวทุกดวงในจักรวาล
และในวันที่โลกหมุนไปตามเข็มนาฬิกา ในวันแสนจะธรรมดาวันนั้น ศพของมัตซึโกะถูกพบทิ้งอยู่กลางพงหญ้าริมแม่น้ำ
แต่เมื่อมัตซึโกะ ไม่ใช่คนสำคัญอะไร ที่จริงเธอไม่เคยแม้แต่ที่จะเป็นความสำคัญให้กับใครในชีวิต ในตอนบ่ายวันนั้น วันที่ศพเน่าๆของเธอถูกพบ มันจึงเป็นเพียงแค่วันธรรมดาๆอีกวันหนึ่งที่เข็มนาฬิกาเคลื่อนผ่านไป สำหรับใครอีกหลายร้อยล้านคน
...
โช เด็กหนุ่มไม่เอาถ่าน ถูกพ่อปลุกขึ้นมาท่ามกลางกองหนังโป๊เกลื่อนห้อง เขาถูกพ่อบังคับให้ไปเก็บกวาดห้องรังหนูของ “ คนไร้ค่า ” ตามคำพูดของพ่อที่อ้างถึงผู้หญิงที่ตาย พี่สาวของเขา และป้าของโช...คนนั้น
เด็กหนุ่มเก็บกวาดเศษขยะของกาลเวลาที่ทับถมอยู่ในห้องเก่าๆห้องนั้น ก่อนที่จะพบว่าซากสกปรกของอดีตที่กองสุมตามมุมต่างๆไหลเลื่อนและเคลื่อนเข้าสู่ร่างกายของเขา มันพาเขาเดินทางย้อนกลับเข้าไปในกาลเวลาและพาเขาไปสู่ความทรงจำของผู้หญิงคนที่ชื่อ มัตซึโกะ
...
เด็กหญิงมัตซึโกะ มีผมหน้าม้าสั้นเต่อ และเธอโหยหาความรักจากผู้ชายทุกคนที่ผ่านมาในชีวิต
เธอเป็นลูกสาวคนโตที่พ่อไม่เคยสนใจ ของขวัญจากมือพ่อในตอนเย็นไม่ได้มีไว้ใส่ในมือเธอ แต่มีไว้ให้น้องสาวคนเล็กที่นอนป่วยอยู่บนเตียงที่บ้าน และหากการที่เธอจะดำรงอยู่ได้ในสายตาของพ่อมีเพียงการทำหน้ายู่เหล่ตาเลียนแบบตัวตลกที่เธอเคยเห็นในสวนสนุกบนห้างสรรพสินค้า มัตซึโกะจึงทำหน้าตาแบบนั้นตั้งแต่เด็กจนสาว
นางสาวมัตซึโกะ อายุ 23 ปี หนีออกจากบ้านหลังจากที่ถูกไล่ออกจากอาชีพครูสอนร้องเพลงในโรงเรียนมัธยม ด้วยข้อหาที่เธอขโมยเงินคนอื่นมาใช้แทนเงินที่ถูกขโมยไปเพียงเพราะเด็กชายคนที่เธอคาดว่าเป็นตัวการไม่ยอมรับในการกระทำ เธอกลายเป็นเมียนักเขียนขี้เมาที่เอาแต่ซ้อมเธอและขืนใจเธอในคืนวันก่อนที่เขาจะยืนให้รถไฟขยี้ร่าง กลายเป็นเมียน้อยของนักเขียนคู่แข่งของสามีขี้เมาที่ต้องการเพียงใช้ร่างกายของเธอเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของการเอาชนะ กลายเป็นนางงามตู้กระจกที่ฟองสบู่จากอ่างอาบน้ำและวิชามือเบาของเธอสามารถสร้างความสำเร็จให้ในช่วงระยะสั้นๆก่อนที่นางงามตู้กระจกรุ่นใหม่จะเบียดเธอออกไปจากอาชีพ เป็นโสเภณีและจงใจฆ่าแมงดางี่เง่าที่ด่าเธอว่าหมดสมรรถภาพ เป็นนักโทษหญิง เป็นเมียช่างตัดผม และลงเอยด้วยการเป็นเมียยากูซ่า อดีตนักเรียนเก่าคนที่ขโมยเงินไปในวันนั้น…คนนั้น
ในชีวิตโสโครกของเธอ มัตซึโกะ ไม่เคยคิดว่ามันผิด ที่จริงเธออาจเพียงแค่ต้องการใครซักคน ผู้ชายซักคนที่จะเอ่ยปากต้อนรับในยามที่เธอก้าวเท้ากลับเข้าบ้าน เธอบอกว่า ช่างมันเถอะถ้าผู้ชายคนที่เธอเลือกจะซ้อมเธอ ตบเธอ หรือพาเธอก้าวเดินไปสู่นรก เพราะอย่างน้อยมันก็ดีกว่าการที่จะต้องอยู่คนเดียว
...
และ โช เด็กหนุ่มไม่เอาถ่าน ได้เรียนรู้ว่าในสภาพไร้ค่าของชีวิตบางชีวิต ความมหัศจรรย์อยู่ตรงที่การสามารถได้จุดประกายของความทรงจำขึ้นในหัวใจของใครบางคน เขาว่า อย่าถามเลยว่าคุณค่าของชีวิตอยู่ตรงที่ว่าเราไดัรับอะไรจากใครบ้าง แต่คุณค่าในชีวิตสั้นๆหนึ่งชีวิต มันอยู่ที่ว่าเราได้ทำอะไรให้กับใครบ้างต่างหาก
...
และ ผม รู้สึกถึงอาการจุกแน่นข้างในอก เมื่อสีสันสุดท้ายของมัตซึโกะเลือนหายไปจากจอภาพยนตร์ เธอทำให้ผมนึกถึงนางสาวเอมิลี่ ปูแลง ผู้หญิงฝรั่งเศสคนนั้น แต่ชีวิตของมัตซึโกะกลับหม่นมัวกว่า
เอมิลี่เลือกที่จะมองชีวิตสามัญของเธอด้วยการแทนค่ากับความมหัศจรรย์ ในขณะที่ชีวิตสามัญขั้นบัดซบของมัตซึโกะ ถูกเล่าผ่านความทรงจำในสีสันจัดจ้านเกินกว่าจะเป็นเทพนิยาย บทเพลงถูกนำมาใช้แทนที่ และสีของความชอกช้ำก็สวยกว่าจริง เหมือนกับบางเรื่องของชีวิตอยู่ที่การเลือกจะมอง
สุข(โศก)นาฏกรรมของชีวิตมัตซึโกะ จึงสวยเกินกว่าก้อนน้ำตาที่รื้นในอกจะสามารถปลดปล่อยออกมาได้
และมัตซึโกะเองคงพยายามที่จะบอกเราอย่างนั้นกับชีวิตไร้ค่าแสนจะสามัญของเธอ
...
Okaeri
ขอต้อนรับกลับบ้าน ... มัตซึโกะ

( Memories of Matsuko , 2006 กำกับการแสดง Tetsuya NAKASHIMA )

Create Date : 22 พฤษภาคม 2550		3 comments
Last Update : 22 พฤษภาคม 2550 2:56:09 น.
Counter : 818 Pageviews.
Share Tweet