When talking about the sea...what's on your mind?
....
...sand and sun...
...sea food..(yummy,yumm...yumm..)
...taking photographs of the sunrise and sunset...
...walking on the beach, holding hand in hand with somebody...
...sleeping all day, eating almost of the time,
and being lazy as you've never been lazy before...
....

I also have abundant memories of the sea
'Cause I have been living by the sea since I was in my Mom's tummy...
My by-the-sea scrapbook is always in my mind...
Our family used to have a small plot of land by the sea
Our house, designed by my father, was in "Lean to" roof style
(in Thai it's called "เพิงหมาแหงน")
It's not so beautiful but very comfy to live in.
Its open space welcomed the sea breeze all day and night...

All of us enjoyed simple way of living in our house,
buying seafood from "Na Klua" Market to cook in such an easy way
The menu was so homey and simple such as;
Steamed crab with seafood sauce, fried rice with seafood,
fried squid or "calamari", boiled rice with sea bass, etc.
I normally ate my any meals of the day in the sea...ha..ha..ha..
My nanny had to take the meal to get me eat while I was swimming
'Cause I was always be in the sea most of the day

I also had a small plastic boat, I remember its colour, it's vivid turquoise...
My brothers, if they came along with us
(they studied abroad most of the time),
they also had their dinghy which looked more luxurious than my plastic boat.

Those times were real fun...
I would never forget any moment of them...

..บันทึกคืนวันพฤหัสบดี..เข้าสู่วันศุกร์..
..๑-๒ ตุลาคม ๒๕๕๒..


ได้ยินเพลงนี้ทีไร ก็นึกถึงทะเล...และบรรยากาศอบอุ่น
เพราะเพลงนี้มาจากหนังเรื่องนึงที่มีฉากพระเอกในเรื่องกำลังเล่นกับลูกอยู่ที่ทะเล
โดยมีนางเอกแอบยืนมองอยู่อยู่ในระยะไกลๆ...ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
เป็นหนึ่งในหนังเรื่องโปรดของเราด้วย ดูทีไรก็สบายใจ
พรุ่งนี้บ่ายๆ เราก็กระโดดงานไปทะเล..ฮะฮ้า...จะขนงานไปด้วยดีไหมเนี่ย...

...สุขสันต์วันสุขค่ะ...
...
แต่ตอนนี้ จขบ. ไม่สุขเลยค่ะ เหมือนนั่งทับกองไฟสองกอง..แย่ขนาดนั้นเลย
หนึ่งคือป้ำเป๋อ..ลืมโน้ตบุ๊คไว้ที่โรงอาหารค่ะ ลืมตั้งแต่บ่ายๆ มานึกได้ตอนเที่ยงคืน
ตะกี้๊เพิ่งขับรถบึ่งไปที่ออฟฟิศ..ไม่น่าเชื่อว่าสองยามรถเยอะมากโดยเฉพาะแท็กซี่
ไปถึงโรงอาหาร ไม่เจออะไร ทุกร้านปิดไฟมืดตื๋อ ไฟฉายเราก็ลืมเอาไป สวิทช์ไฟก็หาไม่เจอ
ขับรถผ่านท่านท้าวมหาพรหม เลยตั้งจิตอธิษฐาน ขอให้ท่านช่วยให้มีคนใจดีเก็บไว้ให้ด้วยเถิด
สองคือ..งานไม่เสร็จค่ะ สมาธิแตกซ่านอย่างนี้จะเสร็จได้อย่างไร
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเสร็จ..เฮ้อ
แต่ตอนนี้ต้องปลง ตั้งสติ แล้วรีบหลับก่อนละค่ะ
เดี๋ยวตีสี่จะรีบเด้งดึ๋งออกจากบ้านไปที่ทำงานเพื่อไปถามร้านขายของที่เราวางคอมฯ ลืมทิ้งไว้
ไม่รู้จะโชคดีอย่างคราวก่อนละเปล่า...เคยวางสมุดบัญชีกับเงินทิ้งไว้หน้าร้านนี้ละค่ะ แล้วมีคนเก็บเอามาคืนให้
...คนเราจะมีโชคดีมากกว่าหนึ่งครั้งในชีวิตได้ไหมนะ...
...
ไม่ 555 แล้ว..ตอนนี้ฮือ..ฮือ..ฮือ...

Create Date : 02 ตุลาคม 2552
Last Update : 17 ธันวาคม 2552 20:20:45 น.		21 comments
Counter : 495 Pageviews.
Share Tweet