Photo by courtesy of everdred of flickr.com

Picture by courtesy of Adam Crowe of flickr.com

Photo by courtesy of everdred of flickr.com

"คุณ ส. เขียนก๊อปปี้ให้ "ค." (เครื่องสำอางฝรั่งเศสยี่ห้อนึง) หรือคะ อื้ม..ญ. ว่าศัพท์เทคนิคแบรนด์นี้เยอะจังนะคะ.. สินค้าเขาก็เยอะมากมีตั้งหลายตัว คุณ ส. เขียนเก่งจัง ต้องอธิบายยาวๆ บรรยายจุดขายซะละเอียดลออ"

"ฮือ..ใช่แล้วละ คุณ ญ. สินค้า "ค." เนี่ย ไม่ใช่สินค้าธรรมดาๆ เป็นสกินแคร์ระดับสูง ราคาแพง เน้นอาร์แอนด์ดี (วิจัยและพัฒนา) เขาจะเน้นเรื่องผลประโยชน์ต่อผู้ใช้มากกว่าสินค้าทั่วไป เราก็เลยต้องศึกษาให้ละเอียด เขาจะมีไบเบิลมาจากเมืองนอกเลยนะคุณ ญ. อาร์ตเวิร์คก็ทำมาเสร็จจากเมืองนอกเลย งานนี้เราทำคำไทยอย่างเดียว ก็เลยต้องคัดสรรคำให้เหมาะกับผู้บริโภคไทยๆ หน่อย ส. เอง เขียนๆ ไปก็งงนะ ต้องลองใช้ดูด้วยถึงจะเขียนออก"

"ฮ้า..ต้องใช้แบรนด์นี้ด้วยเหรอคุณ ส. โอ้ว...แพงจะแย่"

"โอ๊ย.. ใครจะไปซื้อละจ๊ะ คุณ ญ. ลูกค้าก็ต้องส่งมาให้เราทดลองใช้ซิจ๊ะ เขาจะเตรียมเป็นสินค้าขนาดทดลอง ส่งมาให้ใช้เลย ใช้แล้วเราจะได้เกิดจินตนาการได้ไม่ผิดเพี้ยน"

'ดีจัง ได้ใช้เครื่องสำอางฟรี' (อันนี้เราคิด..ไม่กล้าพูดออกมาหรอกนะ...)

"แล้วถ้าลองใช้แล้วผลมันไม่ดีจริงอย่างที่เขาว่า ทำไงล่ะคุณ ส. "

"ดีไม่ดี เราก็ต้องพยายามหาจุดดีๆ มาพูดสิคะ จุดไม่ดีก็ไม่ต้องไปพูดถึง แต่แอดเครื่องสำอาง ยังไงๆ เราก็ต้องระวัง อ.ย. (สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา กระทรวงสาธารณสุข) เค้ามีไกด์ไลน์ไว้เลยละว่า ห้ามโฆษณาชวนเชื่อ พูดเกินจริง ห้ามเปรียบเทียบ เราก็ต้องพูดตามที่เราสามารถทำได้ อย่างจะไปบอกผู้บริโภคว่า ใช้แล้วท้องที่ลายจะหายภายในกี่วันๆ อย่างนี้ ทำไม่ได้เด็ดขาด ข้อพิสูจน์ที่ไหนๆ ก็มาใช้อ้างไม่ได้ คุณ ญ. ไปอ่านซะด้วยนะ ระเบียบ อ.ย. น่ะ ที่ห้องสมุดมี "

"แล้วคุณ ส. เคยเจอไม้ล่ะ กรณีที่เราไม่ควรพูด หรือเขียนในโฆษณา แต่ลูกค้าจะเอาให้ได้"

"โอ๊ย ... เจอเป็นประจำ ก็ต้องทะเลาะกันจนเบื่อไปข้างนึงละซิ" (...ไอ้เรื่องทะเลาะกับลูกค้าผู้เป็นเจ้าของเงินนี้ คุณ ส. อาจจะทำได้ เพราะเผอิญ คุณ ส. สนิทสนมกับลูกค้า และลูกค้าให้เครดิตแกมาก ถ้าเป็นคนอื่นทั่วไป ไม่ควรจะไปคัดง้างกับลูกค้าเป็นอย่างยิ่งนะเคอะ...)

"คุณ ส. คิดว่าเราควรจะอธิบายลูกค้าไงล่ะ ถ้าเราอยากจะยืนกรานตามความคิดของเรา" (ซึ่งอาจจะสวนทางกับความคิดของลูกค้า)

"แหม..เรื่องการขายงานให้ผ่านนี่ มันเป็นเทคนิคและฝีมือที่ต้องเรียนรู้กันนานเลยละคุณ ญ. ไม่ใช่ว่าเปิดตำราทำกันได้ง่ายๆ เหมือนทำกับข้าว คุณ ป. นายเราซิเก่ง แกรู้วิธีหว่านล้อมลุกค้าแต่ละรายดี บทแกจะดื้อกับลูกค้าแกก็ดื้อเอาเรื่องเหมือนกันนะ แต่ก็นั่นละ ลุกค้าต้องเชื่อมือแกก่อน ถึงจะยอมฟัง... ส. เอง ก็ต้องใช้เวลานานกว่าลูกค้าจะเชื่อฟังเรา ที่แน่ๆ คือ เราต้อง "แม่น" กับเนื้องาน อย่ามั่วนิ่ม ถ้าไม่รู้ก็ต้องขอโทษบอกไปว่าไม่รู้ เสียหน้าหน่อยดีกว่ามั่วๆ ไป ลูกค้าจับได้ก็เสียเครดิตกันหลายชั่วโคตรเลยละคุณ ญ. เอ๋ย..."

...บันทึกท้ายบล็อก...



จขบ. ไปหัวหินมาหลายวัน ไม่ได้แตะคีย์บอร์ดเลย มัวแต่เป็นแจ๋วล้างชามให้คุณลูก
พอกลับมาถึงบ้านเปิดคอมฯ เลยมันเขี้ยว ขอเขียนเรื่องการทำงานโฆษณาต่อเป็นตอนที่ 4
ยังไม่รู้จะเขียนซักกี่ตอน เพราะขอเขียนแบบตามสบาย รายสะดวก ไม่มีพล็อต ไม่มีแผนใดๆ ทั้งสิ้น
แต่เราก็ตั้งใจว่าจะเขียนแบบเก็บสิ่งละอันพันละน้อย
รวมทั้งเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยจากการทำงานตรากตรำในวงการโฆษณา
หรืออาจจะเก็บช็อตเด็ดที่ฝังใจมาบันทึกไว้กันลืม
คงไม่มีความรู้หรือวิชาการอะไรมากนัก นอกจาก "ประสบการณ์" ด้วยตนเองล้วนๆ
ตัวละครที่เกี่ยวข้องยังมีอีกมากมาย ทั้งคุณ ฆ. คุณ ช. คุณ ย.
โอ๊ะโอ...มากมายจริงๆ แต่ได้บังอาจที่เชิญนามกรของแต่ละท่านมาเอ่ยในที่นี้
เราก็มิได้มีเจตนาจะพาดพิงให้เกิดความเสียหาย
เพียงแต่เป็นความระลึกถึงเท่านั้นเอง (หากท่านใดไม่สบใจ ก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้...)

Create Date : 15 เมษายน 2552
Last Update : 17 ธันวาคม 2552 20:23:49 น.		10 comments
Counter : 2642 Pageviews.
Share Tweet