|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
**พี่ชายที่แสนดี**
วันนี้นึกถึงพี่ชาย และเพลง พี่ชายที่แสนดี ที่เราชอบร้องบ่อยๆตอนเด็กๆ (เวอร์ชั่น พี่อ้วน รวิวรรณ จินดา)
สมัยก่อนชอบมากเลย รุ้งอ้วน (ไม่รู้มีใครรุ่นเดียวกับเราบ้างรึเปล่า ถึงจะรู้จัก รุ้งอ้วน เหมือนเรา)
ว่าแต่ว่า ใครเอ่ยคือ พี่ชายที่แสนดีของเรา? พ่อแม่เรามีลูกแค่สองคน เราเป็นลูกสาวคนโตเสียด้วย แล้วมี พี่ชาย โผล่มาจากไหนเนี่ย
แถมมีด้วยกันสองคนอีกตังหาก เค้าสองคนน่ะเป็นพี่น้องกันจริงๆ ส่วนเราเป็นน้องสาว (ของแถม) พ่วงมาอีกคน
ใครได้เห็นพี่ชายเราต้องเป็นงง เพราะพี่ชายเราเป็นฝรั่งเยอรมัน ส่วนเรานั้น สาวน้อยเมดอินไทยแลนด์ เออ แล้วมาเป็นพี่เป็นน้องกันได้อย่างไร
เรื่องมันยาว ว่าแล้วก็ขอเริ่มเล่าให้ฟังเลยละกันนะ
กาลครั้งหนึ่ง สาวน้อยนามว่าอุ้ม ยังเป็นนักศึกษาอยู่ ได้เดินทางไปเที่ยวเกาะช้าง กับบรรดาเพื่อนๆ ของญาติๆ เออ เล่าไปแล้วชักงง เอาเป็นว่าเพื่อนๆของลูกพี่ลูกน้องคนหนึ่งละกัน ยังงงอยู่มั้ยเนี่ย เออ ช่างเถอะ เอาเป็นว่าไปเที่ยวเกาะช้างกันเป็นกลุ่มและบังเอิญ ไปนั่งเล่นในบาร์ริมหาดทรายขาว แสนโรแมนติก
ทันใดนั้น เพื่อนในกลุ่มเหลือบไปเห็น ฝรั่งสองหนุ่มเดินผ่านมา ท่าทางเป็นมิตร ด้วยความมีมิตรไมตรีกับเค้าด้วย(บวก กำลังกรึ่มๆเหล้า) เลยโบกมือเรียก ฝรั่งๆ มากินเหล้ากัน
ฝรั่งก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่นักหรอก แต่ก็อุตส่าห์เดินเข้ามาหา เห็นสาวๆกลุ่มนี้ทำท่าโบ้เบ้ เรียกร้องให้นั่ง กะจะกลั่นแกล้งฝรั่ง ปรากฎว่าฝรั่งเอาจริง หลงเชื่อ หลวมตัวลงนั่งร่วมวงด้วย
อ้าว ซวยล่ะสิ มันดันพาซื่อมาร่วมวงกับเรา แล้วจะทำไงเนี่ย ไม่มีใครพูดภาษาปะกิดซักคน เอ้า นังอุ้ม จัดการ มีแกคนเดียวในกลุ่มพูดภาษาปะกิดได้ ต้องรับผิดชอบมานั่งคุยเป็นเพื่อนข้างๆมัน
อ้าวพี่ หนูอยู่ของหนูดีๆไม่มีส่วนได้ส่วนเสีย ทำไมต้องบังคับให้ทำงานด้วยอ่ะ เอาวะ ไหนๆเค้าสองคนก็มานั่งจ๋อง ไม่มีใครยอมคุยด้วยซักคน (สงสัยจะอายฝรั่ง) ยอมคุยเป็นเพื่อนด้วยก็ได้
เราก็เลยเริ่มคุยกับฝรั่งคนพี่ก่อน คุยกันไปคุยกันมาถูกคอกันดี เลยได้รู้ว่าฝรั่งสองคนนี้เป็นพี่น้องกัน คนพี่ใส่แว่นชื่อ ยอร์ค (ตอนหลังเราเรียก พี่หยก) คนน้องไม่มีแว่นชื่อ เยนส์ (เราเรียกพี่เย็น ง่ายดี) เป็นชาวเยอรมัน ยังโสด อาศัยอยู่ที่เบอร์ลิน มาเที่ยวเมืองไทยแล้วติดใจ มาแล้วมาอีกหลายรอบ เข้าขั้นเป็นบ้านหลังที่สอง จากเมืองไทยเมื่อไหร่เป็นเกิดอาการโฮมซิก เออ อะไรมันจะรักเมืองไทยขนาด
หลังจากที่เจอกันที่เกาะช้างคราวนั้นแล้ว เราก็ยังนัดเจอกับคุณพี่ทั้งสองอีกที่กรุงเทพ นัยว่าถูกชะตากัน และมีการแลกเปลี่ยนอีเมล์ นามบัตรกันเสร็จสรรพ เพื่อใช้ติดต่อกัน และก็ได้ติดต่อกันจริงๆเรื่อยมา
ทุกครั้งที่คุณพี่แวะมาเมืองไทย ก็ไม่ลืมนัดเจอน้องสาวพร้อมกับหิ้วของมาฝาก (ของกินบ้าง ของที่ระลึกบ้างแล้วแต่ศรัทธา) ได้เจอกันบ่อยครั้งเข้าก็สนิทสนม นับถือเป็นพี่เป็นน้องกัน และใช่ว่าจะเป็นแค่พี่ชาย แบบว่าคนทั่วไปเค้าเป็นกัน ไม่รู้จะอธิบายยังไง คือไม่ใช่ประเภทฉันไม่รักแบบแฟน แต่แบบพี่ชาย อย่างในเพลงรักบางเพลงทำนองนั้น เพราะสำหรับเรากับพี่หยก พี่เย็นแล้ว ถือเป็นพี่เป็นน้องกันจริงๆ (แบบพี่น้องร่วมสาบาน ในหนังจีน แต่ไม่ได้ดื่มเลือดนะ ไม่ใช่ผีแวมไพร์)
พี่น้องจริงๆมันเป็นยังไง ก็ประมาณว่ามากินข้าวที่บ้านเราได้ สนิทกับพ่อแม่เรา ไปงานบวช งานแต่งงาน ของบรรดาญาติๆเรา ไปกินข้าวร้านอาหาร ร่วมโต๊ะกับบรรดาญาติๆเราได้ เหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวเราเลยไง
พอเรามีโอกาสได้ไปอยู่เมืองนอก ก็แน่นอนต้องไปเยี่ยมพี่ชายทั้งสองของเราที่เบอร์ลิน พี่ชายก็แวะมาเยี่ยมเราที่บรัสเซลส์ด้วย ครั้นพอเราแต่งงาน (เวอร์ชั่นแรก) ที่ฝรั่งเศส พี่ชายก็ต้องมาร่วมงานด้วย เพราะงานนี้ เราไม่มีญาติผู้ใหญ่จากเมืองไทยมาเลยซักคน
งานแต่งงาน (เวอร์ชั่นสอง) ที่เมืองไทย พี่ชายทั้งสองก็เดินทางจากเยอรมันมาร่วมงานด้วย อย่างนี้สิถึงจะสมกับเป็นพี่ชายที่แสนดีของเราจริงๆ
Create Date : 07 ธันวาคม 2549 |
|
9 comments |
Last Update : 7 ธันวาคม 2549 5:05:35 น. |
Counter : 272 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: YGHarding (YGHarding ) 7 ธันวาคม 2549 9:17:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: opleee 7 ธันวาคม 2549 9:56:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: จอย ณ อาเมียง IP: 172.210.98.153 7 ธันวาคม 2549 19:01:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: Raynu 8 ธันวาคม 2549 0:14:52 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Ouagadougou Burkina Faso
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
อดีตคนโรงแรม ที่ได้พบรักกับหนุ่มชาวฝรั่งเศส ไกลถึงกรุงบรัสเซลส์เบลเยี่ยม จากนั้นได้ผันตัวมาเป็นเถ้าแก่เนี้ย ร้านขายอาหาร ณ เมืองอาเมียง ทางเหนือของประเทศฝรั่งเศส ปัจจุบันย้ายมาทำธุรกิจที่ประเทศ "บูร์กินาฟาโซ" ในทวีปอัฟริกาตะวันตก
|
|
|
|
|
|
|
เมื่อยามมองฟ้า
ฟ้าดูกว้างใหญ่ เหมือนเก่า
เมื่อยังเล็ก
แหงนดูมือไขว่ คว้าเอา
สูงจัง อยากตัวโตสูง
จ้องมองแสนนาน
พี่ชายคงเห็นยิ้ม เดินมาใกล้
แล้วอุ้ม
ขี่คอจนเกือบสูงทัน
จ้องมองบนฟ้านั่น
เอื้อมมือถึงจันทร์
จะเอาเป็นของเรา
ครั้งโดนเขารังแก
ร้องงอแงร้องไห้
พี่คนนี้ ยังคอยคุ้มครอง คุ้มภัย
น้องเอย อย่ากลัวใครเขา
สองพี่น้อง เดินไป
น้องตามพี่ชาย
จับมือจูงน้องไป
มองฟ้าอันกว้างใหญ่
ฟ้าคงไกลไป ขี่คอพี่สูงเอง
จวบจนฉันโต
พี่คงยังรัก และคอยเป็นห่วง แสนห่วง
เมื่อผิดหวัง ให้กำลังใจ ทั้งดวง
น้องเอย อย่ากลัวใครเขา
เมื่อยามท้อใจ
จ้องมองบนฟ้า นึกตอนเป็นเด็ก เล็กนั่น
ขี่คอจน เกือบสูงทัน
เอื้อมมือ ให้ถึงจันทร์
บอกเอาไว้นาน
พี่ชายที่แสนดี