|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
**แด่คนเคยรัก**
ถ้าไม่ถูกเธอทิ้งคงไม่มีวันนี้
อยากขอบคุณเค้าคนนั้น คนที่เคยรัก เคยเข้าใจ เคยผูกพัน
สามปีที่เคยคบกันทำให้ฉันคนนี้ ได้เรียนรู้บทเรียนการใช้ชีวิตคู่มากมาย
ได้เรียนรู้ว่ายามคนเรารักกันแล้ว ทำให้คนที่เรารักได้ทุกอย่าง ได้เรียนรู้ว่าเมื่อความรักของอีกคนจืดจาง ทำให้คนที่ยังรักอยู่สับสนมากขนาดไหน ได้เรียนรู้ว่าเมื่อเรารักใครซักคนอย่างแท้จริง ใช่ว่าจะสมหวังเสมอไป
ย้อนกลับไปเมื่อสิบปีก่อน แม้จะนานมาแล้วก็ไม่เคยลืม ครั้งแรกที่ได้เจอกัน เค้าคนนั้น ที่ฟรีคอนเสริต์ในมหาวิทยาลัย
นักศึกษาใหม่ด้วยกัน ปีแรก เราทั้งคู่ยังเด็ก ความรักค่อยๆงอกงาม มองไปทางไหนก็มีแต่ความสุขสมหวัง เพื่อนๆทุกคนต่างพากันอิจฉา ที่เราคอยเป็นเงาของกันและกัน
ขึ้นปีที่สอง ต่างคนต่างมีงานเรียน งานกิจกรรมต้องทำมากขึ้น เวลาที่มีให้กันเริ่มน้อยลง แต่ก็ยังรักกันดีอยู่ แม้ไม่ได้เจอกัน ก็ยังโทรศัพท์คุยกันบ่อยครั้ง
ขึ้นปีที่สามความรักเริ่มสั่นคลอน เวลาพอมีบ้างแต่น้อยเหลือเกิน เริ่มวิถีชีวิตต่างคนต่างอยู่ คบกันไปวันๆ มีชีวิตกันคนละมุม มีแต่เรื่องระหองระแหง เพื่อนฝูงเริ่มสงสัยว่ายังคบกันอยู่รึเปล่า อยู่ในวงสนทนาที่ว่า คู่นี้ท่าจะไปกันไม่รอด
ยังไม่ทันได้ขึ้นปีสี่ เราต้องแยกกันเดินคนละทาง เมื่อมีมือที่สามเข้ามา ชีวิตคู่ ไม่ใช่ชีวิตหมู่ เมื่อมีมากกว่าสองก็ไปกันไม่รอด ก่อนจากเธอบอกว่ายังรักฉันอยู่ แต่ในเมื่อความรักที่เธอมีไม่มากพอ ฉันก็ไม่อยากได้มันอีกต่อไป เก็บความรักที่เหลือไว้เป็นความทรงจำที่ดีต่อกันดีกว่า
ฉันเองก็ยังรักเธออยู่ เพียงแต่คนที่ฉันรักเป็นผู้ชาย คนที่ฉันเจอในฟรีคอนเสริ์ตเมื่อสามปีก่อน ไม่ใช่ผู้ชายคนที่กำลังบอกกับฉัน ว่าต้องการจะคบคนใหม่ แต่ยังรักฉันอยู่ ในตอนนี้เธอเป็นแค่คนที่ฉันเคยรักไปเสียแล้ว หวังว่าเธอคงเข้าใจ
เราจากกันด้วยดี ไม่มีคำว่าผิดหวังที่ได้คบกัน ผิดหวังเพียงแต่ไม่สามารถประคองความรักให้มั่นคง
ขี้นปีที่สี่ บางครั้งฉันยังทำใจไม่ได้ ว่าเราเลิกกันแล้วจริงๆ ฉันเริ่มเปลี่ยนทางเดิน ทั้งในมหาวิทยาลัยและในชีวิต
หนึ่งปีที่พยายามไม่เดินผ่านสวนแก้ว หนึ่งปีที่พยายามหมกตัวอยู่แต่ในห้องสมุด หนึ่งปีที่พยายามไม่อยู่ในสถานที่ที่คิดว่าจะเจอเธอ หนึ่งปีที่ต้องคอยฟังเรื่องเล่าจากเพื่อนๆ เมื่อเห็นเธอเดินกับคนอื่น หนึ่งปีที่เฝ้าโทษตัวเองว่าไม่ดีพอ หนึ่งปีที่ฉันเริ่มออกเที่ยวกับคนอื่น แต่ไม่เคยได้ลงเอยกับใครเลย
ฉันเรียนจบแล้ว เป็นนักศึกษาดีเด่น แต่คิดเสมอว่าไม่ใช่นักศึกษาดีเด่นในเรื่องความรัก หลังเรียนจบ ฉันเริ่มทำงาน ชีวิตมีแต่งาน ไม่ค่อยมีเพื่อน มีก็แต่เพื่อนร่วมงาน เพื่อนเก่าๆ ต่างแยกย้ายกันไปคนละทางสองทาง ฉันไม่เคยมีเพื่อนแท้ซักคน
เลิกงานแล้ว ฉันออกไปเดินเล่น กินข้าว ดูหนัง คนเดียว ชีวิตมีแต่ความเหงา เริ่มรู้ตัวว่าต้องการความรัก
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใด เธอผ่านเข้ามาอีกครั้งในชีวิต เธอยินดีที่จะเป็น คนพิเศษของฉัน ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่แฟน แต่เป็นคนพิเศษ
สำหรับฉัน ส่วนลึกแล้วรู้ดี ระหว่างเรา ไปไกลกว่านี้ไม่ได้
ไม่รู้ว่าทำไม พอขาดเธอแล้ว ฉันเปลี่ยนแปลงไปมาก เข้มแข็งอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
วันหนึ่งฉันทำคนพิเศษของฉันร้องไห้ เมื่อได้รู้ว่าฉันกำลังจะหมั้น กับคนที่ฉันรักและคิดว่าใช่
เธอบอกว่าเธอเป็นห่วงฉัน เธอรู้ว่าฉันต้องการความรัก และฉันเฝ้าตามหาคนที่จะให้ความรัก กับฉันได้มาก และตลอดไป แต่เธอไม่คิดว่าฉันจะเจอคนนั้นได้เร็วขนาดนี้
ไม่ต้องเป็นห่วง แม้คนนั้นจะไม่ใช่เธอ แต่ถึงอย่างไร เธอก็ยังเป็นคนพิเศษของฉันเสมอ
ลึกๆในใจของฉัน ตลอดไป...
Create Date : 06 ธันวาคม 2549 |
|
11 comments |
Last Update : 6 ธันวาคม 2549 3:54:33 น. |
Counter : 243 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: เสลาสีม่วง IP: 58.8.168.238 6 ธันวาคม 2549 7:16:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: NSY 6 ธันวาคม 2549 7:45:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: bunny2teddy IP: 84.195.40.150 6 ธันวาคม 2549 15:01:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: เอ้ IP: 147.230.173.49 6 ธันวาคม 2549 16:43:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: จอย ณ อาเมียง IP: 172.185.24.105 7 ธันวาคม 2549 0:55:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: ส้ม เชียงใหม่ IP: 61.7.174.33 15 มีนาคม 2550 20:58:40 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Ouagadougou Burkina Faso
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
อดีตคนโรงแรม ที่ได้พบรักกับหนุ่มชาวฝรั่งเศส ไกลถึงกรุงบรัสเซลส์เบลเยี่ยม จากนั้นได้ผันตัวมาเป็นเถ้าแก่เนี้ย ร้านขายอาหาร ณ เมืองอาเมียง ทางเหนือของประเทศฝรั่งเศส ปัจจุบันย้ายมาทำธุรกิจที่ประเทศ "บูร์กินาฟาโซ" ในทวีปอัฟริกาตะวันตก
|
|
|
|
|
|
|
ถึงคนที่เคยซึ้งใจ
สุดท้ายก็จากกันไป
แล่ะเหลือทิ้งไว้เพียงแค่ความทรงจำ
อยากขอบใจที่สอนให้
ฝันและใฝ่จนชื่นฉ่ำ
แล่ะสอนให้เจ็บให้ช้ำ
ให้จำบทเรียนที่แพงเหลือหลาย
ถ้าหากครั้งนี้ ไม่มีเธอลวงหลอกไว้
ฉันนี้คงงมงาย เห็นรักดีเกินไป ไม่มีวันจะรู้
ฉันเจ็บครั้งนี้ ฉันมีเธอเป็นดั่งครู
สอนฉันให้เข้าใจ รักร้าวเป็นเช่นไร
ขอบใจจริงๆ
ฉันแพ้จึงเข้าใจ รักร้าวเป็นเช่นไร
ขอบใจจริงๆ