|
|
..กระถินกลิ่นขี้ควาย.. บทที่ 3
บทที่ 3
ไปโรงชามกันไหม?
มีอะไรที่โรงชาม จ้อยถามกลับ
ไปดูเขาปั้นถ้วยชาม ปั้นตุ๊กตา ถิ่นไม่ได้หลอก แค่อยากได้คนไปช่วย
มีตุ๊กตาไอ้มดแดงหรือเปล่า? จ้อยคลั่งไอ้มดแดงมากหลังจากได้ดูที่ปั้มน้ำมัน
มีสิ!.. ถิ่นเปิดตู้โชว์ทรงสูงที่บานข้างหนึ่งเป็นกระจกใสด้านหนึ่งเป็นมุ้งลวด..ไม่แน่ใจว่าฝีมือใครทำแตก
มีตังซื้อหรอ ถามเพราะรู้ว่าเด็กบ้านนี้ไม่เคยได้ถือเงินนอกจากพี่ๆ ที่ไปเรียนที่กรุงเทพฯ
นี่ไง.. ถิ่นแบมือให้เห็นเงินที่เพิ่งหยิบออกมาจากตู้ ยายทิ้งไว้เผื่อจำเป็นต้องใช้
เราจะฟ้องแม่!.. จ้อยคว้าคันเบ็ดลงจากบ้าน
โรงชามอยู่กึ่งกลางระหว่างบ้านและวัดสำราญศีล มีเครื่องปั้นดินเผาและเครื่องกระเบื้องวางอยู่ตั้งแต่ถนนจนถึงโรงงานที่อยู่ลึกเข้าไป
คุณถิ่นมาทำไมหรือ? ป๋องถามเสียงเหน่อ
ซื้อของ.. ถิ่นไม่แน่ใจว่าจะมีสิ่งที่ต้องการหรือไม่ สังเกตดูมีแต่เครื่องดินเผาที่เป็นการเป็นงานมีราคา ไม่ใช่ประเภทที่ต้องการ
บอกผมสิจะได้ช่วยเลือก ป๋องหยิบชามกระเบื้องลวดลายสวยงามขึ้นดู
เฮ่ยๆ เดี๋ยวหล่นแตก ชั้นไม่มีเงินจ่าย ถิ่นมองเลยลึกเข้าไปด้านข้างโรงงาน..มีกองเศษดินเผา หลุมหมักดิน และภาชนะที่รูปร่างบิดเบี้ยวกองอยู่
หาอะไรของคุณว้า.. ป๋องบ่น
ชิ..ชิ..ทำบ่น.. ถิ่นยิ้ม..ได้คุยได้เล่นกับป๋องในบางครั้งทำให้ถิ่นรู้สึกดี..ได้รับเกียรติ..ได้รับการยกย่อง..ไม่เหมือนเวลาอยู่กับลูกๆ ของยาย นั่นไงๆ.. ถิ่นลุยเข้าไปถึงกองกระถางดินเผารูปทรงประณีตแต่ชำรุด กระถางต้นไม้
มาซื้อกระถางนี่หรือคับ? ป๋องกระพริบตาสงสัย
ใช่ ฉันจะมาซื้อกระถางไปปลูกต้นกุหลาบ..เมื่อเช้าลืมบอกให้ยายซื้อมาด้วย
เมื่อวานเห็นพ่อซื้อมากองข้างเล้าเป็ดตั้งเยอะแต่ไม่สวยอย่างนี้
อ้าว!..เหรอ..
เข้ามาเล่นซนอะไรเด็กๆ! ชายคนหนึ่งเข็นรถใส่กระเบื้องแตกตรงมาที่ถิ่นและป๋อง
เปล่าๆ ครับ..ปล่าวคับ.. กระตุกแขนป๋องวิ่งออกจากโรงชาม
กว่าจะนึกออกว่าลืมบอกยายเรื่องกระถางก็บ่ายมากแล้ว กว่าจะเดินไปถึงโรงชาม กว่าจะเดินกลับ เย็นมากเหมือนกัน
ไปเที่ยวไหนมา? ยายบุญศรียืนคอยอยู่ที่ระเบียง ตาสูบบุหรี่อยู่บนเก้าอี้ผ้าใบ ต๋อง ทุย เกร่อยู่ใต้ถุน จ้อยนั่งบนพื้นข้างเก้าอี้ตา
เอ่อ.. ถิ่นติดอ่างขึ้นมาอีก..ไม่ได้นึกกลัวสำเนียงดุของยาย..เขาไม่ได้ไปเที่ยว ไม่ได้ทำผิด แต่ภาพที่เห็นโดยเฉพาะจ้อยและเสียงแว่วๆ ว่าจะฟ้องแม่
ถิ่นขโมยเงินพาป๋องไปเที่ยวโรงชาม ในที่สุดจ้อยก็อดพูดไม่ได้
เอ่อ.. อ่างยังอยู่ในปาก ถิ่นเหลือบเห็นต๋องโผล่จากใต้ถุนยืนพิงเสามองมาอ่างยิ่งใบใหญ่ขึ้น
คุณถิ่นชวนผมไปโรงชามจริงครับ.. ป๋องหมดความอดทน อย่างไรเสียเขาคงมีความผิดด้วยถ้าถิ่นไม่ยอมอธิบายความจริง คุณถิ่นตั้งใจไปซื้อกระถางเพื่อมาปลูกต้นกุหลาบ.. แต่งความต่อ และให้ผมไปช่วยถือครับ
ไหนล่ะกระถางต้นไม้..ฮึ!.. ตุลาการต๋องร่วมซักจำเลย
ทีแรกผมไม่รุ้ว่าคุณถิ่นจะซื้อกระถาง..รู้เมื่อถึงโรงชามแล้ว ผมจึงบอกเรื่องที่คุณยายสั่งให้พ่อซื้อมาตั้งแต่เมื่อวาน
คุณถิ่นกับคุณป๋องถึงกลับมามือเปล่า! สำเนียงแปลกๆ จากปากทุยที่ออกมาสมทบ
แม่.. จ้อยลุกขึ้นยืนข้างยายบุญศรีแต่พูดกับถิ่น เงินที่ขโมยจากตู้อยู่ไหน?
อยู่นี่ครับ.. ถิ่นแบมือ ยื่นเงินที่กำไว้คืนยายบุญศรี
เมื่อวาน.. ยายบุญศรีมองเงินที่ชุ่มเหงื่อ ยายวางไว้มากกว่านี้นี่นา
ผมเห็นเท่านี้ หยิบไปเท่านี้จริงๆ ครับ ถิ่นเห็นต๋องรีบผลุบเข้าใต้ถุน..พอจะเดาเรื่องเงินที่หายไปได้
เอาละ..เอาละ.. ยายบุญศรีมองตามสายตาของถิ่น ยายอาจลืมก็ได้ว่าวางไว้เท่าไหร่..จบเรื่อง..จบเรื่อง
สิ่งที่ถิ่นเดานั้นถูกต้อง เด็กบ้านนี้ไม่เคยถือเงิน!
| Create Date : 18 พฤษภาคม 2557 |
| Last Update : 18 พฤษภาคม 2557 16:13:46 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 552 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ดอกฝิ่น IP: 119.63.78.246 วันที่: 19 พฤษภาคม 2557 เวลา:13:26:18 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [