.. เถื่อน ..
ไร้หัวคิด ริดหัวใคร ไหนก็ช่าง ควันตามทาง ขวางตามทัน ไม่พรั่นหนี
ก้าวเดินสู่ กู่เดินเศร้า เปลี่ยวเปล่าที
เผาะไม่มี พี่ไม่เหมาะ เกาะน้ำตา
รักนิ่มน้อง ร้องนิ่มนัก จักไปเฝ้า
เป็นของเขา เปล่าของเข็ญ ลำเค็ญหา
มิรู้หน่าย ไม่รู้หนี พี่ไขว่คว้า
คนึงหา คณาหึง ตรึงหัวใจ
ไม่คิดแย่ง แม-งคิดไย กระไรหนา
เอาใจมา อา..ใจเมา ดื่มเหล้าไห
คนจนรัก คักจนล้น กล่นเกลื่อนไป
ริสไตล์ ไร้สติ มิตรึกตรอง
จะรักเขา เจ้ารักข้า รึว่าไม่
เก็บในใจ ไกลในเจ็บ อักเสบหมอง
ถ้าไม่รัก ทักไม่ลา น้ำตานอง
ใจบกพร่อง จองบกไพร ไปไกลตา
*********************
.. 02.58 น. 29 ต.ค. 2555 ..
(โคลงนอนกลอนหนาว)
๏ เพื่อน-สู้ทวน ผวนสู้เถื่อนคู่กัน
ไทย-สร้างฝัน ทัณฑ์สร้างไฟล้างบ้าน
ภัย-เทศป่วน ผวนเทศไป่เผ็ดหวาน
เถื่อน-ล้างผลาญ ทานล้างเพื่อนพลั้งไป
๏ มา-ร่วมคิด มิตรร่วมขารวมคู่
เยือน-บล้อกหมู่ อยู่บล้อกเหมือนบอกใบ้
เหมือน-คู่ชิด มิตรคู่เฉือนหมู่ภัย
ยา-ดีใหม่ ใหญ่ดีหมีสู้มัน
๏ แก้-พิษหมัก กักพิษแม้นิดหน่อย
ล้า-ใจกร่อย ร้อยใจกล้าไม่ยั่น
กล้า-หวังผล กลหวังผ่ากลางฝัน
แล้-บล้อกมั่น ลั่นบล้อกแม้ตอกไม้-หลักมั่นใจมี แลนาบารนี ๚ะ๛ (งิงิ)
09.14 น.
(โคลงหนาวกลอนนอน)
๏ เพื่อน-แล แพเลื่อนล้วน ..... ไร้หาง เสือเอย
ไทย-จุก ทุกข์ใจจาง ............ จิตสู้
ภัย-เลื่อน เพื่อนไหลกลาง ..... น้ำเชี่ยว
เถื่อน-พ่อ ถ่อเพื่อนรู้ ............ คัดท้ายเชี่ยวชาญ
๏ มา-พรั่น มันพร่าน้ำ ........... ตาไหล
เยือน-พล่าน ญาณเพื่อนใจ ... ไฝ่รู้
เหมือน-หลัก มักเลือนไป ...... ยามพร่า มัวแล
ยา-ทิพย์ หยิบทาสู้ .............. สิน้ำยาใจ
๏ แก้-ไข้ ใกล้แค่ให้ ............ ปลาหัน ทวนเวย (ปลาเป็นว่ายทวนน้ำ)
ล้า-กลับ ลับกล้าผัน ............. ผกได้
กล้า-จับ กลับจ้าขวัญ ........... ใจมั่น คงแน
แล้-เถื่อน เลื่อนแท้ไม้ .......... ถ่อค้ำเรามี ๚ะ๛ (งิงิ)
09.46 น.