อบอวล .. สวนดอกไม้
ดองดึงตรึงใจนัก ใจปองรักจักพันเกี่ยว
ดวงแดแต่ผู้เดียว มิแลเหลียวไปที่ใด
ลุกโชนคล้ายโดนสุม ให้ร้อนรุ่มดั่งเปลวไฟ
สวาทกลุ้มรุมเร้าใจ โอ้ไฉนใคร่ดึงดอง ฯ
*******************************************
พุดตานบานชูช่อ สีขาวหนอขอใฝ่ปอง
งามใดไม่มีสอง เท่างามน้องผ่องงามตา
แต่วันผันแปรเปลี่ยน ชมพูเนียนเข้มดังว่า
เปรียบไปคล้ายน้องยา ใจนี้หนาคิดเรรวน ฯ
********************************************
อาทิตย์ไม่มิดดับ แต่ลาลับแสงเจียนจวน
ฟ้าฟากฝากเรื่อนวล ชวนลาร่ำน้ำตาริน
อัสดงลงเย็นย่ำ มิลืมคำพร่ำถวิล
ฟ้าสางยังคืนถิ่น สู่ฟากฟ้าแสงอาทิตย์ ฯ
********************************************
ดมดอมหอมดอกไม้ ทองอุไรใคร่สนิท
เย้าใจมิวายคิด เร้าดวงจิตติดอุรา
รวยรื่นชื่นใจนัก แนบดวงพักตร์ฝากภาษา
ให้ซึ้งตรึงวิญญาณ์ เสน่หาทองอุไร ฯ
********************************************
ผลิดอกออกให้ยล หวังให้ผลเงินทองไหล
สินทรัพย์นับอำไพ ได้ดั่งใจจินตนา
มีทรัพย์นับไม่ถ้วน ให้ชี้ชวนเงินไหลมา
กองเก็บเต็มอัตรา เหมือนพฤกษายามผลิบาน ฯ
******************************************
** จากกระทู้ ณ ถนนนักเขียน พันทิป
00.41 - 01.51 น. 25 ก.ย. 2555