Lonely is Friend, not Pain.
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
17 พฤศจิกายน 2553
 
All Blogs
 
ตรงนี้...ไม่ใช่ที่ของฉัน


คนเราเกิดมา..จะด้วยความรักหรือความพลั้งเผลอ...ไม่ได้ตั้งใจ เมื่อได้ก่อกำเนิดให้ชีวิตหนึ่งเกิดมาแล้ว ความรับผิดชอบแค่ไหนที่ต้องมี...ฉันไม่รู้หรอกนะ เพราะฉันยังไม่เคยให้กำเนิดใคร...แต่ฉันคือคนที่มีคนให้กำเนิดมา

ตอนเด็กๆ...เคยมองหาแม่...เมื่อไม่มีก็ยึดเอาคุณอาไว้... รู้ว่าตัวเองมีพ่อ...ที่นานๆทีมาหา มาพาไปเที่ยว บางทีก็ไปหาที่โรงเรียน....ดูดีน่าอิจฉาเชียว..พ่อมาหาพร้อมขนมให้แบ่งกะเพื่อนๆ

เมื่อเติบโต...ฉันผ่านเรื่องราวของชีวิตมากพอดู ชีวิตที่แสนสุขสบายที่คนอื่นมอง...แต่เมื่อถามว่า...มาลองเป็นฉันมั้ย...ไม่มีใครสักคนอยากเป็น....

เพื่อนสนิท...จะตบไหล่บอก...ชีวิตแกนี่มันไม่เคยง่ายเลย เหมือนบ่วงกรรมพันกันมากจนแก้ปมนี้..เจออีกปม...ยังดีที่ไม่ต้องลำบากกายและเสียใจกับความรักจากชายอื่น....ไม่งั้นคงจะแย่....เพราะใจ...แหลกไปนานแล้ว

ตอนนี้อายุก็ใกล้สี่สิบ...ยังเป็นผู้ใหญ่ที่หัวใจเด็ก...ยังเล่น...และต้องการบางอย่างที่โหยหา...บางอย่างจากพ่อ...ที่เขาไม่เคยให้เรา...ทั้งๆที่....มันง่ายกว่าการเซ็นเช็คให้มากมายนัก

ตลอดชีวิต...เกือบสี่สิบปีที่รู้ความ...ถูกครอบครัวเอาบางสิ่ง....นามธรรม...มาติดไว้ในตัว...บอกให้รักษาดูแล...ห้ามทำเสียชื่อเสียง ยิ่งเมื่อพ่อของฉันเริ่มเป็นที่รู้จัก...ลูกที่พ่อแทบจะไม่ยอมบอกใครว่าเป็นลูก...ถูกสั่งว่า...ถ้าทำให้เสียชื่อ...อย่ามาเป็นลูกเขา... แล้วเคยถามฉันสักนิดมั้ยว่า...ฉันอยากเกิดมาเป็นลูกเขา...อยู่ในสกุลนี้มั้ย

ฉันร้องไห้ทั้งชีวิตให้ผู้ชายคนที่ฉันทั้งรักและน้อยใจ....บางครั้งก็แค้น...คนที่ทำให้ชีวิตของฉันเกิดมา...แต่ก็ทำให้ฉันรู้สึกว่า...ไม่มีที่ไหนที่ฉันจะอยู่ได้เลย....

คงไม่แปลกที่ฉันจะเกลียดคนที่ปล่อยให้เด็กเกิดมาทั้งๆที่ไม่พร้อมจะเป็นพ่อเป็นแม่กัน....ไม่ว่าจะคนธรรมดาหรือคนมีชื่อเสียง....ชีวิต...มีค่ามากกว่าจะเป็นที่รองรับความมักง่ายของคุณ


Create Date : 17 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2553 22:06:24 น. 8 comments
Counter : 467 Pageviews.

 
เหมือนแกอ๊วกออกมากองใหญ่มากเลยยย ....ไม่รู้จะเม้นว่างัยฟระ ...........


โดย: ตุ้ย IP: 183.89.237.101 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:33:45 น.  

 
อ่านข้อความหนักหนา ... แล้วก็เลยคิดตามแต่ว่า
เขียนต่อไม่ออกว่าจะยังไงดี เพราะมันค่อนข้างหนักหนา
มากๆ สำหรับคนๆ หนึ่งที่จะต้องเกิดมาและเจอกับ
สิ่งต่างๆ มากมาย

ชีวิตไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย เพราะฉะนั้น
เกือบ 40 ปี ได้เจอมาแล้วก็ต้องบอกว่า
ความสามารถในการรับมือกับเรื่องราวนั้น
ยังต้องเรียกว่า เป็นคนเข้มแข็งได้ในระดับ
หนึ่งเลยล่ะค่ะพี่


โดย: JewNid วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:39:34 น.  

 
สุดท้ายแล้วไม่ว่าจะยังไงเราคงต้องอยู่และสู้ต่อไปครับ

สวัสดียามดึกและราตรีสวัสดิ์ครับ


โดย: Don't try this at home. วันที่: 18 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:56:13 น.  

 
ความเศร้าเป็นสัจจะของความสุขนะคะคุณนัท
ความเศร้าชั่วนิรันดร์
แต่ความสุขเหมือนพ่นลมหายใจรดกระจก
ถ้าคุณนัทผ่านความทุกข์เศร้ามาได้แม้เพียงครั้ง
นั่นก็ทำให้คุณนัทแกร่งขึ้น...
และขณะเดียวกัน
มิใช่ความแกร่งที่ด้านชาเหมือนผาหิน
แต่เป็นภาวะของการเติบโต
ตระหนัก และยอมรับสรรพสิ่ง
อย่างที่มันเป็น และ ดำรงอยู่


ไอคัดลอกมาจาก : พิบูลศักดิ์ ละครพล (นักเขียน)

นิตยสาร : ขวัญเรือน ฉบับที่ 779


โดย: I_sabai วันที่: 18 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:05:46 น.  

 
อืม..ยังไงเราก็มีทางแต่จะต้องสู้ต่อไป..

อย่างที่เขียนในFB วันนี้ที่ ศาสตราจารย์ระพี สาคริกพูดไว้ว่า
..เราต้องมีความสุขในความทุกข์ของตัวเองให้ได้...

มันจริงซะมากๆเลยเนอะ ++

สู้ๆนะ


โดย: Ranze IP: 27.130.34.35 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:01:28 น.  

 
ก่อนอื่นขอเวลาอึ้ง1นาีที.............

หลายครั้งเวลาที่มีใครมาปรึกษาปัญหาชีวิตกับพี่
หากพี่พูดออกไปว่า"เอาน่าไม่ถึงขนาดนั้นหรอก"
พี่ก็จะได้ยินคำพูดที่สวนกลับมาว่า "ไม่เป็นเธอ เธอก็ไม่รู้หรอก"
ซึ่งพี่ก็จะไม่เถียงเพราะพี่ไม่รู้จริงๆว่าต้องรู้สึกอย่างไร

พี่ชอบดูซีรีย์เกาหลี เพราะมีเรื่องที่คิดไม่ถึงอยู่มากมาย
บางครั้ง งง และอึ้งมากๆว่าชีวิตจริงจะมีแบบนี้หรือ ดูแล้วอินสุดๆ
แต่สิ่งที่ได้จากการดูก็คือ วิธีคิดแก้ปัญหาของแต่ละคน
แล้วก็นึกถึงตัวเองว่า ถ้าเป็นเราจะรับมือและจัดการกับมันได้มั๊ย
วิธีการของเราจะเหมือนหรือแตกต่างกับของเค้า
และัผลลัพธ์ที่ได้จะเป็นอย่างไร

สิ่งหนึ่งที่พี่เชื่อคือ เมื่อคนเราเกิดและมีชีวิตรอดอยู่นั้น
เราย่อมมีพื้นที่และจุดยืนของตัวเอง แต่เราต้องหามันให้เจอ
และทุกชีวิตย่อมมีปัญหาของตัวเองที่แตกต่างกันไป

การที่น้องนัทสามารถยืนหยัดกับปัญหามาได้เกือบจะสีสิบปี
พี่ว่า"ไม่ธรรมดา" และขอนับถือในความแข็งแกร่งจากใจจริง
พี่เองก็คงได้แต่ส่งกำลังใจ เพื่อให้น้องเข้มแข็งขึ้น
เมื่อชีวิตยังต้องก้าวต่อไป
เลยอยากจะแค่ฝากไว้เผือเป็นทางเลือกว่า

"จะง่ายกว่ามั๊ย หากเราจะเป็นผู้ให้สิ่งนั้นก่อน"


โดย: pinkyrose วันที่: 20 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:13:21 น.  

 
สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ คุณ Nat
ในบล็อคพี่อ้อมีที่ว่างสำหรับคุณNatเสมอ นะคะ




"โคมลอย 3 ฤดู"

ที่มา: โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ ครั้งที่ 20
โจทย์ของคุณพู่ JewNid มาในวันพระใหญ่ เดือน 12 คืนวันเพ็ญ
ให้เขียนอะไรก้ได้เกี่ยวฤดู 3 ฤดู


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 21 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:47:22 น.  

 
สวัสดีจ้าคุณนัทขา..
นอนทั้งวันเลยวันนี้
คิดถึงเพื่อนน๊า
คืนนี้ว่าจะลอยกระทงสระน้ำหลังบ้าน เดี๋ยวลอยเผื่อ อิอิ
ขี้เกียจไปเบียดกับคน รถติด อยู่บ้านดีกั่ว ^^


โดย: I_sabai วันที่: 21 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:39:23 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ลั่นทมขาว
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




ถ้าจะแพ้อย่าอ่อนแอให้ใครเห็น
ถ้าอยากเป็นคนเข้มแข็งต้องแกร่งไว้
ถ้าอยากร้องก็ร้องให้หนำใจ
แต่ขอให้ได้อะไรจากน้ำตา
New Comments
Friends' blogs
[Add ลั่นทมขาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.