Lonely is Friend, not Pain.
Group Blog
 
<<
มกราคม 2554
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
22 มกราคม 2554
 
All Blogs
 
วันวัน...ของคนจะสามสิบเก้า...หึหึหึ

วันนี้เป็นวันเดินแห่งชาติอีกวันจริงๆ....ด้วยเหตุผลเดียว...เพราะความอยาก

จากที่เมื่อวานอยากทานแอปเปิ้ลครัมเบิ้ลของคอฟฟี่บีนมาก...เลยตั้งใจว่าจะให้มอไซค์เจ้าประจำไปซื้อให้ แต่ปรากฏเขารับงานไว้เพียบ เอาวะ...เดินไปแบงค์ให้หัวหน้าเอง แล้วแวะซื้อเองก็ได้ ไม่ไกลๆ กระด็อกกระแด็กไปตอนสิบเอ็ดโมง เออ...อากาศดี ไม่ร้อนจนต่อมเหงื่อพิสดารของตัวเองเกิดความอ่อนไหวขึ้นมา แวะแบงค์แล้วก็เดินไปที่ร้านเค้ก...เอ้า...นึกขึ้นได้ ตรงนี้ไม่มีแล้วนี่นา

เริ่มหน้ามุ่ยแระ....อากาศเริ่มดูจะร้อนขึ้นในทันที เลี้ยวเข้าโรงแรมโฟร์ซีซั่น...แต่ไม่เจอของที่อยากทาน...มันต้องที่คอฟฟี่บีนเท่านั้น...เฮ้อ

นอกจากเรื่องแอปเปิ้ลครัมเบิ้ลที่วนเวียนในความคิด..อีกเรื่องของวันนี้คือ..จะไปซื้อแอร์การ์ดที่เอไอเอส ซึ่งก็ตั้งใจว่าจะแวะไปซื้อที่เซ็นทรัลชิดลมตอนเย็น แต่พอไม่ได้หนมอย่างที่อยาก (ความอยากล้วนๆเลย) ทานข้าวกลางวันก็คร่ำครวญไปด้วย จนพี่ข้างๆเริ่มถาม..เอาแอปเปิ้ลมั้ย หือ...ไปๆมาๆเราก็เลยมานั่งปอกแอปเปิ้ล...แต่มันทดแทนกันไม่ได้นี่นา....จะทานๆๆๆ....จะทานแอปเปิ้ลครัมเบิ้ลอะ

คนในออฟฟิศอยู่กันมาเป็นสิบปี รู้นิสัยไอ้นัทดี...บ่นอย่างงี้..ต้องหาทางทานจนได้ พอทานข้าวกลางวันเสร็จเริ่มก่อกวน...พี่คนเดิมหันมาบอก...ถ้าออกไปพารากอนก็ได้แล้วนะ...งั้นไปก็ได้..แว่บบบบบบบบบบบบบ

ไหนไหนจะไปแล้ว...แวะไปซื้อแอร์การ์ดเลยก็ได้ คิดเสร็จสรรพ...ขอไปขัดฟันเติมหน้าก่อนนะ (หมดไปอีกสิบนาที) ขึ้นรถไฟฟ้าสถานีเดียวถึงแย้ว...ซื้อหนมก่อนเลย...รวดเร็ว น่าจะใช้เวลาไม่นาน รับบัตรคิวทั้งเซเรเนดทั้งปกติ...ยี่สิบนาทีผ่านไป...เอ่อ..นานไปแล้วอะ พอลองถาม...ของหมด เริ่มของขึ้น..ไรฟ่ะ คิวได้พอดี..เขาเข้าไปเช็คให้...อีกห้านาที มีที่ Digital Gateway ค่ะ....โอยยย...ต้องเดินไปอีกเหรอ

แวบแรก...ไม่เอาอะ ไปเอาที่ชิดลมดีกว่า แต่พอเดินลงมา...เกิดชิดลมไม่มีละ งั้นเดินไปเอาที่บอกว่ามีก็ได้ ยอมเสียค่าผ่านทางรถไฟฟ้า... ดีกว่าไปเดินตากแดดนะ ไม่ไหวๆ และแล้วก็ได้ของมาอย่างตั้งใจ (จะเอาให้ได้) เดินผ่านร้านกล้อง..นี่ไงซูมสามสิบเท่าที่หมายตา หึหึหึ รอวันเกิดก่อน กลับมาออฟฟิศบ่ายสองก่าๆ หัวหน้าเหล่นิดนึง...ยัยนี่ทำอะไรของมัน

ตอนบ่ายแก่ๆก็เขมือบแอปเปิ้ลครัมเบิ้ลให้หายอยาก...เฮ้อออ....แสนจะชื่นจายยยย แล้วก็บ่นว่า...อิ่มจังเลย พี่(คนเดิม) เหล่...สุขแล้วซี แน่นอนค่า...แค่ได้ทานของที่อยากทาน ได้ของที่อยากได้....มันก็ดีจะตายแล้วกับชีวิตใช่ม้า อะไรที่เราอยาก...ถ้าไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน แล้วมีกำลังจะสนองนี้ดตัวเองได้ มันก็แสนสุขแล้วละสำหรับผู้หญิงปลายๆสามสิบอย่างเรา นี่ยังไม่นับว่าอีกสิบวันก็ได้เจอหลินปิงอีกแล้ว...ชีวิตของเราก็โชคดีจัง

แม้จะเผลอน้ำตาไหล..เมื่อรู้ว่าใกล้จะครบสองปีแล้วที่รถคว่ำ วันที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยน วันที่เราทำให้คนต้องเจ็บ และทำให้คนที่รักเขามากมายทุกข์ใจ เทียบไม่ได้กับเรา...ที่แทบไม่มีใครสนใจ...บางทีวันนั้น...ถ้า.....

มันก็จะคิดอย่างงี้ทุกวัน...ให้มันได้อย่างงี้สิ เริ่มมาดูลั้ลลา...ปลายๆมารันทดอีกจนได้ บางทีวันวันของเราที่พยายามทำไรวุ่นวายอยากนู้นอยากนี่...บางที...บางที...ก็เพื่อให้ใจหยุดคิดเรื่องนี้ ไม่รู้สิ...ไม่รู้เมื่อไหร่จะลืม..เมื่อไหร่จะเลิกโทษตัวเองได้....ตราบาปคงยากจะลบเลือนได้ง่ายดาย....

นอกเรื่องไปไหน...ตอนเย็นเดินซื้อของที่เซ็นทรัลชิดลม...ได้ของที่ต้องการครบหมด...แล้วก็ได้ดื่มกาแฟแก้วแรกของอาทิตย์นี้ หลังจากที่ต้องทนอดเพราะคำสั่งหมอ...คาราเมลมัคคิอาโต้...แสนอาหย่อยยย.... กลับบ้านค่ำ เจ้าถ้วยบ่นใหญ่...แต่นี่ก็นั่งดูปิงตลอด ทำเป็นบ่นนะ

ปล. กว่าจะเขียนเสร็จ..ตีหนึ่ง...แอบทานหนมปังไส้ผักโขมไปแล้ว...ทานเสร็จ ท้องร้องอีก...จะบอกว่าอิ่มแล้วใช่มั้ยยะ

วันนี้ฟังเพลงนี้จะห้าสิบรอบแล้วมั้ง...มันโดนดี...คนชอบบ่นว่าเหงา....เจอท่อนนี้ไป..

...เธอไม่ใช่คนเดียว ที่เจอกับความเหงา
เธอไม่ใช่คนเดียว ที่รออย่างเงียบเหงา
คนเหงาใจ มีเป็นล้าน เธอก็เป็น ไม่ต่างจากเขา
ฉันเอง ก็เหงา ก็มีเพื่อนเล่นเป็นเงา เท่าเท่าเธอ...


แล้วเร้นจ์เสียงพี่เบิร์ด..มันกว้างกังวาน เพลงนี้เลยฟังแล้ว..ไม่ธรรมดาเลย ใครยังไม่ได้ฟัง ลองฟังกัน



คืนนี้ดึกแล้ว....ฝันดีนะคะ และ...คุณ..ไม่ได้เหงาคนเดียวนะ..แต่...Lonely is Friend, Not Pain....นะคะ




Create Date : 22 มกราคม 2554
Last Update : 22 มกราคม 2554 14:09:54 น. 14 comments
Counter : 606 Pageviews.

 
หิวอ่ะ อ่านแล้วหิวขึ้นมาทันทีเยย งื้ด งื้ด

แอบคิดถึงปิงไปด้วยแหละค่ะ


โดย: JUne IP: 180.183.244.121 วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:1:32:12 น.  

 
ความพยายามและความอยาก ... มันเป็นไปทางเดียวกันค่ะ
ของพี่นัทนี่ เรื่องขนม เรื่องของกินล้วนๆ
แต่ไม่ปฏิเสธว่าเกิดไม่ได้ค่ะ เพราะว่าเคยเจอ
มาแล้วเหมือนกัน แถมมันก็เป็นเรื่องซ้ำเติมด้วยนะค่ะ
เพราะว่าพออยากแล้ว ก็ดันไม่มีขาย หมด ... โอ๊ย
เหมือนสวรรค์แกล้งเน๊าะ


พี่นัท ... เรืองบางอย่างมันลืมกันไม่ได้ง่าย ๆ นะค่ะ
แต่อย่าให้เรื่องที่เราลืมยากมาทำร้ายตัวเองนะค่ะ พยายามค่ะ
เพราะมันบั่นทอนให้เราทุกข์ไปเรื่อยๆ หาเรื่องยุ่งอะไรทำ
บ้างก็ดีแล้วค่ะ อย่างน้อยได้หยุดคิดเรื่องแย่ๆ สักพักน๊า
พู่ก็ทำเหมือนกัน ค่ะ บางทีเรายุ่งกับการคิดวุ่นวาย
กับเรื่องอะไรก็ไม่รุ เบื่อมากที่เป็นก็ต้องหาอย่างอื่นทำล่ะค่ะ
จะได้เบี่ยงประเด็นได้บ้าง


เหงา ... คำสั้นๆ แต่พลังมันยิ่งใหญ่จริงๆ ค่ะ
แก้ไม่ได้ หนีไม่ทัน ก็เหงามันไป .. เหงาเป็นเพื่อนเรา
ก็ได้เหมือนกันนะค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:7:27:25 น.  

 
โห ๆ คุณนัท พี่นัทจ๋า..อัพบล็อคตี 1...

เข้าใจแระ ทำมายตื่นเที่ยง หึหึหึ


โดย: I_sabai วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:11:26:58 น.  

 
เดินเยอะก็ถือว่าอกกกำลังกายแล้วกันครับ แต่สุดท้ายก็ยังได้
ทานของโปรดถือว่าเป็นรางวัลแห่งความพยายาม


โดย: Don't try this at home. วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:18:28:25 น.  

 


โดย: หน่อยอิง วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:19:06:42 น.  

 
วันนี้ ขอนำเสนอ ข้อคิดจากหนังสือ"ห้องสมุดชีวิต พัฒนาความคิดบวก"
โดย น้อง"กลิ่นดอย"


มีสาระบางตอนมาฝากเพื่อนค่ะ



งั้นต้องอ่านหนังสือของน้องดอยเล่มนี้เลยค่ะ
เพราะยังมีคนเหงา คนเศร้ากว่าเราบนโลกใบนี้



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:21:19:08 น.  

 

แวะมายกนิ้วโป้งแถมนิ้วก้อยให้น้องนัทจ๊ะ
เรื่องทานให้ได้นี่แหละ...เจ๋งมากๆ จ้า



โดย: อุ้มสี วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:22:41:05 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณนัท

กำลังจะไปนอนแล้ว แต่พอเห็นหัวเรื่องก็รีบเข้ามาทันทีเลยนะเนี่ย แบบว่ามันโดนน่ะ อิอิอิ

ปีใหม่แล้ว ขอให้พบเจอแต่สิ่งที่ดีๆ คนดีๆ ได้รับสิ่งที่ดีๆ มีความสุขมากๆ ค่ะ สิ่งใดที่มันผ่านไปแล้ว ก็อย่าไปคิดมากเลยค่ะ ถือว่าเป็นบทเรียนของชีวิต มันอาจจะยากที่จะลืม แต่ก็ต้องทำใจให้อยู่กับมันให้ได้ค่ะ และอยู่อย่างมีความสุขด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

นอนหลับฝันดีนะคะ


โดย: กิ่งลีลาวดี วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:0:02:40 น.  

 
นี่ถ้าให้อุ้มบุญให้ล่ะก็ ต้องอยากกินอะไรที่มันแปลกๆแน่เลย
อิอิ...


โดย: Ranze IP: 116.68.148.2 วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:15:16:34 น.  

 
^
^
ป้าบีจะให้อุ้มให้มั้ยละ ผมยินดีนะค้าบบบ รับรอง...ลูกออกพับเพียบออกมาเลย...หึหึหึหึ


โดย: ลั่นทมขาว วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:15:36:05 น.  

 
แล้วตอนท้อง เกิดอยากกินประมาณ แพนด้าทอดกรอบ จะไปหาที่ไหนล่ะนั่น แล้วถ้าแพ้หลินปิงขึ้นมา ประหนึ่งว่าเห็นหลินปิงก็แพ้ท้องแพ้ท้อง ล่ะก็ ถ้วยฟูก็น่าสงสารน้า...
^____^



โดย: Ranze IP: 116.68.148.2 วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:15:44:29 น.  

 
เย้ย....ไม่มีทานแพ้ปิงหรอก แต่จะนั่งดูปิงทั้งวันเลย

ลูกป้าบีกะไมค์ออกมา...ก็จะหน้าเหมือนปิง...ตาเหลือกจมูกโงฟันเหยิน...สวยนะเนี่ย


โดย: ลั่นทมขาว วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:15:46:30 น.  

 
นัทจัง...ร้ายจริง ๆ เอ้ยยย ใจดีจริง ๆ ช่วยเพิ่มโอกาสให้คุณพี่ได้อ่านง่ายขึ้น ขอบใจจ้ะ ^____^,

ปล แต่เกือบไปป้าเกือบปิดไปแย้ววว ตามประสาป้าอ้ะแหละ งง งง



โดย: ป้า IP: 116.68.148.2 วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:18:09:35 น.  

 
ป้าตุกติก...แล้วตกลงได้อ่านมั้ยเนี่ย...เง้อ....ผมจะอัพใหม่แล้วนะคับ


โดย: ลั่นทมขาว วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:19:24:53 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ลั่นทมขาว
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




ถ้าจะแพ้อย่าอ่อนแอให้ใครเห็น
ถ้าอยากเป็นคนเข้มแข็งต้องแกร่งไว้
ถ้าอยากร้องก็ร้องให้หนำใจ
แต่ขอให้ได้อะไรจากน้ำตา
New Comments
Friends' blogs
[Add ลั่นทมขาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.