Bloggang.com : weblog for you and your gang
Lonely is Friend, not Pain.
Group Blog
ลั่นทมขาว ยินดีต้อนรับค่ะ
46...เหงื่อตกทู้กกกวัน
my gallery: เอา(กระบี่)มาฝาก...นะ
Panda Cartoon: Panda Cartoon 9 June 14
กลอนของคนช่างคิด (มาก): ทำร้าย....
ถ้วยฟูขอเป็นพระเอก ตอน มองขอบฟ้า...ถ้วยส่งใจถึงคนไกล
เพราะคิดถึง : คิดถึง...คุณย่า
Love Issue: เหตุผล...ไม่สำคัญ
รุ้งลายน้ำ โดย ชาราบูน
การเดินทางของสายน้ำ โดย ชาราบูน ตอนที่ 10 (ตอนจบ)
สาว(จะ)สามสิบห้า หัวใจยี่สิบ ความคิดสองร้อย
สามสิบห้าแล้ว หัวใจยังยี่สิบ ความคิดขึ้นไปห้าร้อย ตอน จะผ่านไปอีกขวบปีของตัวเอง
สามรอบขอบชีสสส ตอนที่ 17 วันนี้...และวันต่อๆไป
สามเจ็ด(แก่)เข็ดฟัน: โค้งสุดท้าย...ปลายสามเจ็ด
สามแปด...ไม่สู้แดดแต่สู้คน(นะเฟ้ย): แค่มาพบ...แค่ผ่านมา...แล้วผ่านไป
สามสิบเก้า...ก็ยังเร้าใจอยู่นา...หึหึหึหึหึ: ชะโงกหน้า...แง้มประตู...ตู(จะ)สี่สิบแย้ว
สี่สิบ...แล้วงายเหรอ:อีกไม่กี่วันจะสี่สิบเอ็ดแล้วหรือเนี่ย...โฮะโฮะโฮะ
สี่สิบเอ็ดแล้วนะเฟ้ย.... :คิดต่างแต่ไม่คิดแตก..ส่งท้ายก่อนจะสี่สิบสอง
สี่สิบสอง....ของขึ้น: ส่งท้ายสี่สองของตัวเอง
สี่สิบสาม...ไม่มีนิยาม...ไม่มีคำจำกัดความ: ปิดท้ายปีที่ 43...
สี่สิบสี่...มีดีที่เริ่มหงอก: จิตอาสา....แพนด้า...พามาพบ
45...my life's nearly gone
ละครเวที ใดฤาคือรัก
เรื่องสั้น 2008 : ข้อง...รัก
เมื่อต้นหญ้ากลับถิ่น
<<
มิถุนายน 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
2 มิถุนายน 2553
SexandTheCity2 .กับวัยสามสิบแปดที่ฉันเป็น
All Blogs
แค่มาพบ...แค่ผ่านมา...แล้วผ่านไป
This Day...People calls Valentine's Day!!
ความสุขของฉันอยู่ที่....
หนึ่งเดือนที่เหลือของวัยสามสิบแปด
วันวัน...ของคนจะสามสิบเก้า...หึหึหึ
ป่านนี้..จะ(ให้)รู้เพื่ออะไร
งานเข้า...แบบไม่รู้ตัว
จริงจังเพราะตั้งใจ
เพลงนั้นเศร้า...แต่ไม่เท่าที่เรารู้สึก
ตรงนี้...ไม่ใช่ที่ของฉัน
ความแตกต่างที่ทดแทนกันไม่ได้
ไม่มีอะไร..จะมากไปกว่าที่เห็นและ..เป็นอยู่
เปราะบางเกินไป...หรือชีวิต
คนที่...คิดถึง..เสมอ
เพลงสุดท้าย...ติดปากติดหัวใจ
SexandTheCity2 .กับวัยสามสิบแปดที่ฉันเป็น
เพราะ..อะไร..ไม่รู้เลย
เหมือนจะเลือน...แต่ยังคงอยู่
วนๆ..เวียนๆ..ไปไม่ถึงไหนสักที
ยอมร้อน...พาพีชชี่ไปว่ายน้ำ (ครั้งแรก)
วันที่สามมีนา...สามสิบแปด
SexandTheCity2 .กับวัยสามสิบแปดที่ฉันเป็น
มาถึงบ้านห้าทุ่มสิบห้า ถ้วยฟูบ่นว่ากลับบ้านดึก (ทั้งๆที่บอกไว้แล้ว) แต่ทันดู highlight หลินปิง กะมีรูปจากหนังสือมาฝาก ถ้วยฟูเลยไม่บ่นนั่งหน้าทีวีรอดู highlight rerun ไป
เมื่อตอนหัวค่ำไปดูหนังมา...ไม่ได้ดูหนังในโรงหนังมาเกือบสองเดือนแล้ว เมื่อที่ทำงานกลับมาเปิดปกติ พอนสพ.เนชั่นให้ชิงตั๋ว..ก็เลยเอานะ ลองหน่อย และก็ได้ไปดู ชวนน้องที่รู้จักกันมาสามสี่ปีได้แล้วไปดูด้วย ภาคแรกก็ไปดูด้วยกัน...สำหรับหนังเรื่องนี้..ใครๆอาจดูได้....แต่ยังไงก็คิดว่าถ้าเป็นแฟนที่ดูในทีวีมาก่อน...คุณจะเข้าใจตัวละครและที่มาที่ไปของมุกคำพูดในหนังและ..สนุกกับมันได้มากขึ้นนะ
ได้ยินกระแสวิจารณ์ว่าหนังไม่ได้เรื่องบ้าง น่าเบื่อบ้าง ก็ทำใจ..ที่จะไม่รู้สึกสนุก แต่เรามาว่าก่อนเข้าไปดูหนังดีกว่า น้องคนที่ไปดูด้วยไม่ได้เจอกันพักใหญ่แล้ว สิ่งแรกที่น้องทัก...ทำไมผิวหน้าแย่ลง...สิวเยอะ...แย่แล้วฉัน..แก่ตัวแล้วผิวแย่..แต่ทำไมสิวขยันมาจัง แอบเครียดหน่อยๆ แต่ก็รู้ว่า...จะสี่สิบแล้วเนี่ยมันจะใสอย่างตอนสามสิบต้นๆกลางๆก็ยากอยู่ ที่สำคัญ...ไอ้ความเป็นคนเครียด ร้องไห้เยอะ นอนไม่หลับ ผิวพรรณคงยิ่งแย่ลงง่ายเชียวละ
เอาละ...เพราะไม่ได้เจอกันนานก็คุยมากจนน้องบอกผิดปกตินะเนี่ย พูดถึงแฟนเก่าที่จบไปปีกว่าแล้วอย่างสะใจที่เลิกได้ น้องถามถึงอีกคนที่อยู่ในใจ...เราบอก..พอแล้วละ ถ้าขนาดจำเสียงกันไม่ได้...จะไปหลอกตัวเองไปวันวันทำไม ไม่ใช่สาวๆที่จะฝันและจมอยู่กับคนที่...แค่ห่วงใยเราเท่านั้น
เข้าโรงหนัง...โรงดี..เก้าอี้ดี ถ้าหนังไม่หนุกก็หลับสบายละว้า แต่พอดูๆไป ขำได้..และเข้าใจกับบางอย่างที่หนังสื่อ (คิดว่านะ) เรื่องราวที่เกิดหลังจากการแต่งงานของตัวเอก คนที่ไม่ได้มีครอบครัวอย่างเราดูแล้วรู้เลยว่า...ความรักอย่างมีวุฒิภาวะนี่มันทำให้ครอบครัวดำเนินไปได้ยังไง ความแตกต่างกะอีโก้น่ากลัวแค่ไหน ไม่รวมถึงการเดินทางของสี่สาวที่ไปถึงอาบูดาบี ความแตกต่างทางศาสนา กฎเกณฑ์ที่เขามีและการเคารพให้เกียรติ แต่..ก็แสดงให้เห็นถึงความเหลื่อมล้ำ แบ่งแยก...และการแสวงหาทางออกของกลุ่มคนต้องอยู่ในกฎระเบียบ และที่น่าอิจฉาทุกครั้งที่ดูเรื่องนี้..คือมิตรภาพของเพื่อน ข้อคิดที่มีอยู่...สำหรับเรา...หนังเรื่องนี้มีอะไรให้กับผู้หญิงวัยใกล้สี่สิบได้มองเห็นและย้อนมาดูตัวเองได้ดีทีเดียว
ขับรถกลับบ้าน...ขึ้นโทลเวย์อย่างเคย...ช่วงเวลาอย่างนี้ไม่ได้เกิดกับตัวเองมานานพอควร เพลงโดนใจกับฟ้ามืด....ขับไปด้านหน้าไม่มีรถ ด้านหลังไม่มีแสงไฟ ความเร็วอยู่ที่เก้าสิบกว่าๆ ขับเลนกลางไว้....ถ้าออกขวาเราจะต้องขับเร็วแน่เลย...สภาพรถที่ใช้อยู่คันนี้ ไม่ควรขับเร็วอย่างรถคันเก่าที่จากไปพร้อมกับความทรงจำร้ายๆ แต่จะชิดซ้ายช้าไปเลย...เราก็ไม่ได้อยากขับช้าอย่างนั้น คงเหมือนตัวเรามั้ง..ไม่ได้รวดเร็วปรู๊ดปร๊าดเหมือนก่อน แต่เพราะไฟยังมีแม้ไม่แรงแต่ก็ไม่ได้เชื่องช้าจนจะต้องชิดซ้ายยอมอยู่นิ่งเฉย คงความเร็วอยู่ตรงกลาง...เมื่อเจอรถข้างหน้าช้าไปหน่อย ก็เปิดไฟขอแซงขวาไปนะ ไฟยังติดได้ แต่เอ...ดูจะแรงมากไป...อันตราย ข้างหลังตามมาดูจะแรงกว่า ให้เขาไปก่อนเถอะ กลับมาอยู่ตรงกลาง...กำลังดีๆก็เกิดสะดุด เปิดไฟขอออกซ้ายไปผ่อนๆให้แรงกลับมา....
ถึงทางลง...บางทีก็คงต้องลงไปสัมผัสด้านอื่นของชีวิต ต้องยูเทิร์น...มองเห็นพระจันทร์เบื้องหน้าที่แม้จะไม่เต็มดวงแล้ว แต่แสงก็ยังนวลผ่อง...ดูอบอุ่นไม่ได้ต่างกัน
วัยสามสิบแปดของผู้หญิงธรรมดาอย่างฉัน...รู้สึกว่าชีวิตที่ผ่านมาแม้มากมาย...แต่ก็ยังไม่ทั้งหมด วันนี้ที่ได้มีโอกาสกลับมามองตัวเองให้ลึกกว่าเดิม...รู้สึกดีกับตัวเองและเตรียมใจให้พร้อมกับอนาคตที่จะมาถึง....ขอบคุณ..SexandTheCity2...และชีวิตที่ผ่านมา...และอะไรๆที่แค่ผ่านเข้ามาให้เจอ...รู้สึกและ..จากไป
เที่ยงคืน..พอดี
Create Date : 02 มิถุนายน 2553
Last Update : 2 มิถุนายน 2553 0:09:44 น.
7 comments
Counter : 438 Pageviews.
Share
Tweet
ดีใจที่ได้เจอกันอีกครั้งนะเจ๊ ที่นั่งโรงนี้แบบสบายมากมายอ่ะ เผลอหลับหลายครั้ง เสียดายพลาดไปหลายมุกเลย แต่สรุปก็ OK ตอนแรกก็กลัวจะเป็นแบบที่เขาวิจารณ์เหมือนกัน อาจเป็นเพราะแต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน ขอบคุณเจ๊ด้วยนะที่ให้ความสุขอีกครั้ง อิอิ...ฝากความคิดถึงเจ้าถ้วยคนดังด้วยนะ
โดย: Ple IP: 115.31.134.164, 117.121.208.2 วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:0:35:13 น.
แวะมาอ่านบันทึกของสาว 38 จ๊ะ
โดย:
อุ้มสี
วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:9:57:49 น.
เอ๊ะทำไมอ่านจบแล้วรู้สึกเหงาๆจังนะคะ
โดย:
Scorchio
วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:16:47:45 น.
ชีวิตเราก็เท่านี้ล่ะเนาะ เศร้า สุข ไปเรื่อยๆ แต่อย่าคิดมากค่ะปล่อยมันดำเนินไปตามครรลองของมัน
โดย:
ส้มแช่อิ่ม
วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:17:01:58 น.
555 ไม่เหงาค่ะไม่เหงา
กลับบ้านมาถึงเปิด blog ได้ ที่ทำงาน บริษัท internet ถูกควบคุมอยู่ น่าเบื่อมาก
เมื่อวานตอนที่เขียน...มีความสุขมากเลย ได้พิมพ์ๆๆๆๆ ไม่มีหยุด
โดย:
ลั่นทมขาว
วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:19:02:25 น.
มิกลับมาแล้วค่ะ
โดย:
nompiaw.kongnoo
วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:15:58:29 น.
คำพูดเป็นกุศล...
โรคร้ายไม่เป็น เอดส์ไม่เป็น วัณโรคไม่มี
หน้าเหนื่อยๆ หลังตึงๆ ในท้องมีแก๊ส
TC นะก๊าฟ ฮี่ๆๆๆๆๆ : P
โดย: KaJaKuKu IP: 125.24.110.92 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:18:22:28 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ลั่นทมขาว
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
?
]
ถ้าจะแพ้อย่าอ่อนแอให้ใครเห็น
ถ้าอยากเป็นคนเข้มแข็งต้องแกร่งไว้
ถ้าอยากร้องก็ร้องให้หนำใจ
แต่ขอให้ได้อะไรจากน้ำตา
New Comments
Friends' blogs
สันดานเสีย
sao-aor
เดหลีสีแดง
veerar
fifty-four
เริงฤดีนะ
bebek
อุ้มสี
เจียวต้าย
Litchi
หมีสีชมพู
ทายาทตระกูลหยี
กิ่งลีลาวดี
ร่มไม้เย็น
ดอกฝิ่นในสายลมหนาว
ม่านฟ้านาคราช
นกที่ไม่มีเสียง
หมอที่ดิน
ชรันจ์
มัชชาร
กชมนวรรณ
CrackyDong
I_sabai
ซายูริ
yadegari
whitelady
ปณาลี
runch
กล้วยหอมรสนม
เด็กเอก Eng
amornsri
maru
tanjira
ซาตานสีส้ม
juyเฉื่อย
gripenator
pinkyrose
komyooth
Nongpurch
bb_plumeria
aenew
MooBamBam
เหมือนพระจันทร์
หน่อยอิง
nompiaw.kongnoo
ท่านหญิงน่าเกลียด
lekatuayao
Don't try this at home.
kanit2425
แบกเป้เที่ยว
nongsoon
JewNid
บูรพากรณ์
panwat
หัวใจแก้ว
catt.&.cattleya..
หนุ่มร้อยปี
ส้มแช่อิ่ม
azamiya
ขุนเพชรขุนราม
ณ ปลายฉัตร
Rinsa Yoyolive
Webmaster - BlogGang
[Add ลั่นทมขาว's blog to your web]
Links
Nat's Facebook
Youtube ของถ้วยฟู
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.