Friendship....

เมื่อวานนัดทานข้าวกับเพื่อนที่รู้จักกันตั้งแต่ไปเรียนต่อ...20ปี แล้วอะ  นานเชียว เพื่อนแต่งงานมีลูกแล้วสาม ส่วนเรา...โสดลั้ลลาตามประสาไปเรื่อย

ทานไปคุยไป ลมเข้าท้องดีนักแล

จนคุยถึงเพื่อนต่างๆ เพื่อนก็ถามเราว่า ตอนนี้เราสนิทกับใครบ้าง เราก็นึกนะ....เพื่อนสนิท....ตอนนี้เรามีกี่คน

จะตอบว่าคนเดียว...ก็ยังไม่แน่ใจ สนิทหรือเพราะรู้จักกันมาแต่เด็กคบหากันมานาน

สุดท้ายก็เลยตอบไปว่า....ไม่มีเลยมั้ง เพื่อนสนิทนิยามมันคือยังไงละ

.....รู้ใจกันแทบทุกเรื่อง.....

.....ร่วมสุขกันมีความทรงจำดีดีมากมาย.....

.....ร่วมทุกข์อยู่เคียงข้างยามมีเรื่องร้ายๆ.....

.....เข้าใจและยอมรับในตัวตนของกันและกัน.....

.....รับฟังคำพูดที่หวังดีเพราะจริงใจไม่ถือโกรธ.....

.....คิดถึงกันและกันไม่ใช่เพราะต้องการประโยชน์ในเรื่องใดๆ.....

.....ฯลฯ....................

แค่ตัวอย่างไม่กี่ข้อ....เราก็พบว่าไม่มีใครเข้าข่ายเพื่อนสนิทเลยสักคน ทั้งเขาไม่เป็น...เราไม่เป็น สุดท้าย...เราถึงได้คำตอบกับตัวเอง

ที่สำคัญ...เพราะรู้ตัวว่าอยู่กับใครยาก เป็นคนเรื่องมาก เยอะเกินคนปกติ อารมณ์อ่อนไหวง่าย เลยจบตรงที่อย่าไปทำให้ใครเขาเหนื่อยกับเราเลยดีกว่า

หรือแม้แต่บางทีเคยสนิทกับใคร ใจก็รักก็ให้เขาหมด พอวันนึงเขาเปลี่ยน....แม้แต่คำว่าเพื่อนก็ไม่เหลือ คนที่เจ็บและทรมานแทบเป็นแทบตาย...ก็คือเราเอง สุดท้าย...เคยเป็นไหม...ระแวงกับมิตรภาพ...กลัวทุกครั้งที่เริ่มสนิทกับใคร กลัวว่าสักวันจะเป็นเหมือนหลายๆครั้งที่เกิดขึ้น

ทำไมจะไม่เหงา......ก็คนธรรมดา

แต่ความเหงามันไม่ได้เลวร้าย อย่างน้อยก็ไม่ทำร้ายเราถึงตาย ยังอยู่ได้ อยู่ดีไปตามสภาพ ยังไหวอยู่....

กลับมาตรงมื้อนี้...เพื่อนคนนี้เป็นคนน่ารัก...เราจะส่งการ์ดอวยพรให้เขาทุกปีส่งโปสการ์ดแพนด้าให้บ้าง ระยะที่พอเหมาะ....ทำให้มิตรภาพยาวไกล.......

Create Date : 31 ตุลาคม 2557		1 comments
Last Update : 31 ตุลาคม 2557 15:29:00 น.
Counter : 801 Pageviews.
Share Tweet