วันเกิดก็ไม่ได้มีไรมาก  ลางานเพราะตรงกะวันจันทร์  ไหว้พระที่บ้าน ไปทำสังฆทาน ไปบริจาคเลือด พาหมาไปทำแผล ไปหาคุณอา ทานข้าว เล่นกะพีชชี่ขุนเงิน ตอนเย็นไปทานสุกี้กะเพื่อน สบายๆ  

มีแค่เรื่องขำๆนิดนึง  พนักงานที่บ้านหลายคนก็อวยพรเราไป  แล้วก็มีพนักงานเด็กมาทำงานได้ไม่กี่เดือนหรอก  เดินมายกมือไหว้เราแล้วก็

วงแตก...เฮก๊ากกันหมด....5555  กว่าจะได้แฮบปี้เบิร์ทเดย์....เธอก็ตั้งสติอีกพักทีเดียว

ตอนนี้ถ้าโทรไปเจอคนนี้เราก็จะ...สวัสดีปีใหม่นะ

พอวันรุ่งขึ้นมาทำงาน  เนื่องจากว่า...หัวหน้า(ตาหมีใหญ่...มะได้ตัวใหญ่หรอก...แต่ชื่อญี่ปุ่นแปลตรงตัวได้ว่า..หมีใหญ่) ดันเกิดวันเดียวกัน เพียงแต่หมีใหญ่เกิดช้ากว่าหนึ่งปี (ดียิ่งนัก ทำให้เราข่มได้ เพราะแก่กว่า หึหึหึหึหึ)

ตอนแรกเรามีของที่เตรียมจะให้ไว้แล้ว เอามาจากเมืองจีนตอนไปหาหลินปิง  แต่แล้วก็เปลี่ยนใจ  ไปซื้อถุงเท้าให้แทน 5555

ทีนี้เขาก็ให้ของขวัญวันเกิดเรา พอเราเห็น...ก็อึ้งไปสี่จุดเก้าวินาที...อั้ยย่ะ...เพราะ...เพราะมัน...เหมือนกับของที่ตอนแรกเราเตรียมจะให้แบบว่า...เฮ้ย...โชคดีจริงๆที่เปลี่ยนไม่ให้แล้ว  ไม่งั้นเป็นได้แลกของกันจริงๆ

มันไม่ได้ใจตรงกันอะไรหรอก....มันเป็นเรื่องสยองมากกว่า  เพราะเรากะหมีใหญ่มักจะมีประโยคที่พูดเหมือนๆกันหลายครั้ง (คนที่ฟังเขามักจะบอกว่า หมีใหญ่ก็พูดแบบนี้ อึ๋ยยยย)

ก็เป็นเรื่องขำๆในวันเกิดปีที่เขาว่าเราชง....นะ...แก้แล้วไม่ต้องชงแล้ว แค่นี้ก็เดี้ยงไปหมดแย้วน้า