ฝน...จาก...ฟ้า คราวฟ้าสาดทิ้งฝนอย่างไม่ใยดี มีแต่ผืนแผ่นดินนี้ที่รับไว้ มาถึงเวลานี้จะมาเรียกร้องอะไร ฟากฟ้าคือเธอใช่ไหมที่ทิ้งกัน อย่าได้เรียกร้องวรุณให้กลับฟ้า เพราะหมดแล้วเวลาที่เคยร่วมฝัน มีแต่เพียงแผ่นดินที่โอบอุ้มกัน วันที่ฝนไม่สำคัญกับใครใคร จากนี้จะตอบแทนให้ผืนดิน อยู่ตรงนี้ตราบสิ้นดินไม่ไปไหน เป็นกำลังให้ต้นหญ้าและต้นไม้ แตกกิ่งใบด้วยดินชุ่มฝนฉ่ำเย็น.   Create Date : 13 พฤษภาคม 2552 2 comments Last Update : 13 พฤษภาคม 2552 1:28:05 น. Counter : 520 Pageviews. Share Tweet

ทำไมเก่งปานฉะนี้ ล่ะ   โดย: like 2 hear from u 13 พฤษภาคม 2552 10:23:52 น.

แวะมาอ่านกลอนที่รู้สึกได้กับอิสรภาพ   โดย: sarntee 13 พฤษภาคม 2552 12:06:36 น.