ดูบางรักซอยเก้าทั้งวัน
เมื่อวานนี้ได้ไปดูหนังเรื่อง the happening กลับมายังคิดๆอยู่ว่าจะฝันร้ายไหม เพราะเคยดูละครเรื่องนิมิตมาร เก็บไปฝันเป็นตุเป็นตะถึงคุณทวารัศมิ์ ก็ทำไปด้าย จริงๆ แล้วตัวเนื้อหาของเรื่องthe happening จะว่าน่ากลัวไหม ก็ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น ออกแนวหนังหายนะของมนุษยชาติทั่วไป แต่ว่าภาพการฆ่าตัวตายของตัวละครในเรื่องที่มันมากมายเหลือเกิน ทำให้ดูแล้วใจหาย โดยเฉพาะฉากในกรงสิงโต ไม่เล่าต่อดีกว่าค่ะ เดี๋ยวคนที่กำลังจะไปดูจะไม่ตื่นเต้นวันนี้ตื่นมาพร้อมกับอากาศขมุกขมัวของดูไบอีกแล้ว พายุทรายค่ะมองแทบไม่เห็นอะไรข้างนอกเลย วันนี้เอารูปมาให้ดูด้วยปกติจากหน้าต่างห้องนั่งเล่น จะเห็นวิวถนนทั้งสายของถนน Shiek Zayed road ค่ะ href="//www.bloggang.com/data/narigift/picture/1213963308.jpg" target=_blank>วันนี้กิ๊ฟ (จขกท) และกุ๋ย ( แฟลตเมท) ครึ้มอกครึ้มใจ ไม่มีอะไรทำเลยนั่งวาดรูปเล่นค่ะ กิ๊ฟเองชอบวาดรูปคน เป็นความชอบส่วนตัว วาดรูปอื่นไม่ค่อยจะได้หรอก ส่วนกุ๋ยเล่นสีน้ำเลย กุ๋ยเป็นคนประณีต ใจเย็น เหมาะที่สุดกับสีน้ำ วาดรูปพี่เอ๋ ที่เคารพรัก (กิ๊ฟวาด)วาดไปดูบางรักซอยเก้าไปด้วย ขำดี แต่เมื่อกี้เพื่อนเพิ่งบอกว่าอาตุ๊ของเรา ความดันขึ้นจนเส้นเลือดแตกในสมองไปแล้ว ตอนนี้อาการก็ยังไม่ดีขึ้นเลยยังไงขอให้คุณสีหนุ่มหายเร็วๆ นะคะ แล้วกลับมาแสดงละครให้ดูอีกเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ดูไบ
ตอนนี้อยู่ดูไบค่ะ ทำงานอยู่สายการบินเอมิเรตส์อยู่มาได้ร่วมสองปีแล้ว ช่วงนี้ดูไบอากาศแย่มากมองออกไปข้างนอก แทบไม่เห็นอะไรเลย เพราะว่ามีพายุทราย เพื่อนกุ๋ยบอกว่า มองเผินๆ เหมือนหมอกเลย แต่โอ้แม่เจ้า มันร้อนมาก มันเป็นหมอกร้อนๆ ไม่ได้เย็นสบายในยามเช้าเหมือนเพลงพี่เบิร์ดอยู่ที่นี่ต้องหาอะไรทำจริงๆ เช่น เริ่มต้นเขียนบล็อกซะทีหลังจากสมัครมาชาติเศษ ก็ยังไม่ได้ฤกษ์เขียนซะทีวันนี้วันดี วันนี้ฤกษ์ดี ขอเขียนเป็นวันแรกละกัน และหวังอย่างยิ่งว่าตัวเอง จะไม่ขี้เกียจเลิกเขียนไปกลางคันเหมือนอย่างที่ผ่านมา....อยู่ดูไบ มาสองปี เหงาดีเหมือนกัน