โอวววววววว สวัสดีครับบ!!!

ไม่คิดว่าจะได้เจอกับป้าหนอน

ผมเพิ่งอ่าน"หัวใจขี้อายของนายยีราฟ" จบไปเองครับ
เพื่อนมันเอามาจากเมืองไทย ให้ผมยืมอ่านน่ะครับ
เจ๋งมากเลยป้า ผมอยากไปแคมป์แบบนั้นมั่งอ่ะครับ

ได้โปรดดดดดดด

ขออนุญาต add บล็อกป้าเลยนะคร้าบบบบบบบบ

อืม JK ก็เป็นรถไฟ กับ coffee shop นะครับ

ตอนนี้เธอมีปราสาทเป็นของตัวเองที่เอดินเบอร์ก

หวัดดีครับผม

ยังคงมุ่งมั่นเป็นคนอ่านต่อไปค่ะป้าหนอน ^^




...

รอเป็นคนอ่านท่าจะรุ่งเหมือนคนข้างบนฮะ

ง่า... นึกไม่ค่อยออกค่ะ อืม บางทีอยู่บนรถเมล์ก็เขียนได้ (ส่วนใหญ่จะเป็นบทความ) หรือเล่นไพ่อยู่เพื่อนก็เขียนได้ (แบบมุกที่จะเอาไว้ใช้ในบางซีน)

แต่ถ้าจะให้ลงมือเขียนแบบเป็นเรื่องเป็นราวจริงๆ ด้านหลังต้องสงบค่ะ ด้านหน้าจะวุ่นวายแค่ไหนไม่เป็นไร แต่ด้านหลัง (รวมไปถึงด้านข้างซ้ายและขวา) ต้องสงบ

เป็นคนอ่านง่ายกว่าเป็นนักเขียนค่ะ

ชอบอ่าน ชอบเขียน(แต่เอาไว้อ่านคนเดียวรุ่งกว่า)
ตามมาอ่านค่ะ เผื่อจะผลิตงานเขียน ที่เกือบจะดีได้บ้าง
แหะๆๆ

ไม่จ่ายค่าเทอม แต่ปีนหน้าต่างมาเรียน ต้วยคนเน้อ

อ่านเทคนิคของคุณป้า แล้วชักเริ่มอยากเขียน สถานที่สบายๆ ที่เหมาะกับการทำงานของคุณแสงดาว น่าจะเป็นบริเวณโต๊ะอาหารนะคะ

แอบรักป้าหนอน

รู้เอาไว้นะจ๊ะ กิกิ

ติดตามป้าหนอนตลอดไปค่ะ

* * * Hiroki
กลับมาเมืองไทย จะพบค่ายแบบนั้น "ตรึม"
เช่นไปเป็นครูอาสา ใช้แรงงานสร้างแบบค่ายสร้าง
(ค่ายกรรมกร แต่ป้าชอบที่สุด อิอิ กลับมาผอม)
add ได้เลยจ้า


* * * dont wanna no
ป้าก็มีโต๊ะส่วนตัว (เกมมากว่าเขียน)
กะเตียงส่วนตัว (นอนมากกว่าเขียนอีก)
และโต๊ะในสวนส่วนตัว (ออกไปทีไร ขุดดินเล่นตลอด)
แต่ "ปราสาทส่วนตัว" นี่... เอาแค่ปราสาททราย ได้มะ


* * * ปั่น
หวัดดีค่า


* * * ขอบคุณที่รักกัน
แหะ แหะ ไม่เอาเขียนบ้างเหรอคะ


* * * err_or
เขียนสิ ไหนว่าจะพยายามไง


* * * สายลมโชยเอื่อย
"ส้วม" ไง ชักโครกอ่ะ ด้านหลังสงบมั่กๆนะ


* * * lovekalo
ป้าก็ชอบอ่านมากเหมือนกัน แต่เขียนก็ชอบนะ


* * * ดา ดา
งั้นผลิตภาพถ่ายดอกไม้สวยๆ พร้อมกลอนประกอบละกันคนะคะ


* * * โตมิโตฯ
ก้าวเข้าในเขตโรงเรียน เรด้าแป๊ะเจี๊ยะ 2 ของเราจะจับภาพท่าน แล้วส่งบิลไปรอที่บ้านเรียบร้อยแว้ว ไม่รอด


* * * คุณแสงดาว
กลัวต้นฉบับเลอะน้ำจิ้มค่ะ อิอิ
แต่ปกติ โต๊ะทำงานก็จะเอามากินข้าวอยู่แล้ว โฮ่ โฮ่
เพราะทำงานบนโต๊ะป้า กินข้าวบนโต๊ะยศจัง ฮี่ ฮี่


* * * ปลาน้อย...ร้อยสวย
ภาพประกอบ... "จะติดตามตลอดไป" <-- หมายถึง ติดตามเรื่องกินใช่ป่ะ อิอิ

อ้า.. พึ่งได้ "ยีราฟ" (พิมพ์ครั้งที่ 4) กับ "มันแกว" (พิมพ์ครั้งที่ 4 เหมือนกัน) มาจากงานอัมรินทร์ฯ ครับ...

คนขายบอก... "เดอะคิส" ขายหมดไปแล้วค่า...

ยินดีแทนป้าด้วยนะครับ....

ต่อไปเป็นการตามล่าหาลายเซ็น.. อิอิ...

เห็นด้วยกับ บรรยากาศที่ป้าบอกครับ...

ยิ่งถ้าแถว Slim RCA นี่ เยี่ยมไปเลย...

เวลาผมเขียน Blog (พูดเหมือนเป็นงานเขียนกับเค้าเลย) ก็ต้องการสมาธิเหมือนกันครับ... ปกติจะถ่ายรูปมาเล่าเรื่อง... บางที ถ่ายมาไม่เป็นลำดับ ต้องมานั่งเรียงเรื่องราวกันใหม่ นึกดูแล้วไม่ดีก็เอาใหม่อีกรอบ...

อย่างเมื่อวาน พอดีแม่มาตามให้ลงไปกินข้าว... เร่งแล้วเร่งอีก.. เด๋วแกงจืดเย็นหมด... เลยหมดอารมณ์ นึกมุกไม่ออก... ขนาดอ่านเองแล้วไม่ยังขำ... คนอื่นมาอ่านคงเซ็งเหมือนกัน...

หรือบางทีติดลม... ทำกันยาวข้ามคืน... ( up blog นะครับ อย่าคิดมาก... )

ก็มันเพลินดีนะครับ..

โห...ขายดีขนาดนั้นเชียวหรือคะนี่...
นึกว่าเค้าเอาไปพับถุงหมดแล้วซะอีก แหะ แหะ

ป้าก็ชอบนะ เปิดอะไรค้างๆเอาไว้ แล้วค่อยทำไปทีละนิดๆ
แต่บล็อคเนี่ย เขียนสดๆ เปิดทิ้งไว้ก็นานเหมือกันแฮะ

ป้า ห้องน้ำด้านหลังสงบจริง แต่ด้านล่าง... ไม่สงบนะป้า

ก็รอจนถึงที่...สุด ก่อนสิยะ

ป้าคับ มาลงชื่ออ่าน ทั้งที่ยังไม่ได้อ่านแหะๆ วันหลังจะเข้ามาอ่านเป็นเรื่องเป็นราวนะคับป้า
เหนื่อยสุดใจเลยคับกับการไปเฝ้าคุณยายทุกเย็นค่ำ ที่ศาลาวัด

ป้าขยันอัพ เราก็ขยันอ่าน อิอิ

อ่าน ๆๆ ติดตามผลงานมานานแล้ว ขอ add หน่อยแล้วกันนะคะ ป้า แต่เห็นป้าเขียน เล๊เลชักอยากเป็น คนบ้าเหมือนป้าเหมือนกัน ท่าทางเป็นคนบ้านี่มันดีนะ ^^

ปกติแล้ว เวลาชายจะทำงาน
จะใช้เวลาช่วงบ่ายๆ จิบชากับอาหารว่าง
กลางดงต้นปีบหน้าเรือนใหญ่

บ่าวไพร่ตาดำๆ หมอบราบพัดวี อยู่ข้างๆ

แค่นี้ก็เขียนอะไรต่อมิอะไร ได้เพียบเลยเชียวละครับ

* * * ไข่หวาน
เอาน่า บล็อคป้ามันไม่รีบร้อนอะไรหรอกนิ
อย่าลืมที่ป้ามักบอกเสมอๆ ว่าชาวชมรมต้องสนใจ
เรื่องการเรียนและครอบครัวก่อนเป็นอันดับต้นๆ


* * * น้องเล็ก
ป้าขี้เกียจอ่ะ กระซิกๆ


* * * ทะเลกับความมืด
เหมือนเพลง "คนบ้า" ของคาราบาวไงคะ อิอิ


* * * ไอ้ถีบ
จะมาชายเชยอะไรแถวนี้
คุณป้าคิดว่า ตอนชายถีบทำงาน น่ามีปลักกับนกเอี้ยง
คลุกฝุ่นตัวดำๆกระโดดไปกระโดดมาแถวนั้นนะ

เม้นต์ ของ คุณชายถีบ ทำให้นึกถึงคราวก่อนนู้น (สมัยก่อนเลิกทาส) เคยมี ทาสจอบ กางร่มให้

ครั้นตอนกินน้ำชาใต้ต้นปีบ ก็ใช้ ให้จอบปีนต้นปีบ แล้วเรานึกสนุกเอาไม้แยง

น้องแสลงดาว หยาบคาย เดี๋ยวจะฟ้องแม่นางจอบนะคะ

ปล. รูปนางจอบกางร่ม เหมือนจะอัดมาแล้ว อิอิ

แหม่...

แหย่กันน่าเอ็นดู...

มารอตอนต่อไปครับ....

ซื้อเดอะคิสแล้วค่า
แต่ไม่กล้าอ่านน่ะ กลัวมันจบ (ซะงั้น) จริงๆนะคะ กลัวมันจบอ่ะ ทำไงดีล่ะป้าหนอน

แวะมาชมครับ

มากราบเรียนเขิญ ไปเที่ยว วัดพระพุทธบทสี่รอย ที่บ๊อกค่ะ

ประนมกร ขอบพระคุณค่ะ

* * * namit
จะให้ "ถีบ" กันหรือไงยะ


* * * ตอง
อ่านไปเถอะจ้า เพราะอ่านไป น้ำลายจะหยด ต้องพักไปหาอะไรกิน ได้อ่านนานๆแน่นอน อิอิ


* * * P_ปรัชญา
ยินดีต้อนรับค่า


* * * โสมรัศมี
จะไปเยือนตามคำเชิญค่ะ แต่ไม่เอากราบเรียน...แหะ แหะ ดูอาวุโสน่ากลัวมั่กๆ

โหให้เล่นแต่งกลอนเลยหรอป้าหนอน ลำพังพรรณาความก็จะไม่รอดอยู่แล้ว
มีแต่ที่หนูอ้อมแต่งอ่ะ แต่ดอกไม้ของย่า อิอิ

อ่ะ กินแรงเด็กนี่นา...

กิกิ...อ่านตอนที่แล้วของป้าแล้วรู้สึกว่าตัวเองโรคจิตชอบกล
ง่า...นิยายเรื่องล่าสุดที่เกี่ยวกับศพๆ อ้ะ ไม่ได้มาจากประสบการณ์จริงนะ
ยกเว้นบรรยากาศ...เอ่อ...เหมือนที่ทำงานค่ะ 555

หนูชอบย้ายที่เขียนหนังสือไปเรื่อยๆ อะค่ะ
ยกแล็ปท็อปไปตามที่ต่างๆ ในบ้าน
โต๊ะกินเข้า ห้องกระจก ห้องนอนตัวเอง
แล้วแต่อารมณ์ขยัน-ขี้เกียจ
ถ้านั่งที่เดิมนานๆ แล้วเขียนไม่ออก
ก็จะไปหาที่ใหม่นั่งอะค่ะ

ส่วนมากถ้าเขียนหนังสือ ชอบความเงียบค่ะ
เงียบกริบ ใครทำเสียงไรนิดนึง อารมณ์จะบูด อุอุ

^^

ชอบย้ายเหมือนกันอ่ะ แต่สิงแล็ปท็อปยศจังอยู่
จะเอาไปตกระกำลำบากมากไมได้ งานในนี้เพียบ
ว่าจะซื้อเอง ก็รอยึดของสามี (เมียนรกจริงๆ อิอิ)

แต่ป้ายังเขียนไป ดูทีวีไปได้อยู่ดีนะ ฮี่ ฮี่

แหะๆ ไม่ได้เป็นนักเขียนอ่ะค่ะ

แต่ตอนเรียนหนังสือทำการบ้านก็บิ๊ลท์อารมณ์ตัวเองเหมือนกันเช่น หาที่สงบๆ ห้องสมุด สตาบัค ไรงี้

แต่พอไฟลนก้นเมื่อไหร่หล่ะก็ ที่ไหนก็ล่ายยยยปั่นได้ทุกที่เลยยย

Georinn
ถ้าไฟลนก้นกะ การบ้าน ไม่บิ๊ลท์แล้ว "ลอก" เลย ฮี่ ฮี่

มีสมุดบันทึกเยินๆ อยู่เล่มนึงค่ะ พกติดตัวไปไหนๆ ด้วยตลอด

นึกอะไรได้ คิดอะไรได้ก็จดขยุกขยุยไว้ก่อน

แล้วก็กลับมาเขียนขยายต่อที่บ้าน

ในขณะที่เปิดทีวี, ฟังเพลงจากซีดี, บางทีเขียนไปคุยเอ็มไปก็มีค่ะ