ตอนที่ 5 สถานีรถไฟกันตัง....สุดสายปลายทางฝั่งอันดามัน
| | | |
เป็นตอนที่ 5 แล้วนะคะ ที่การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยจังหวัดตรัง พากิน พาเที่ยว....ด้วยความขอบคุณเจ้าค่ะ ตอนที่ 5 นำเสนอรถไฟไทยสายใต้ฝั่งทะเลอันดามัน นั่นคือ สถานีรถไฟกันตัง อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง
ภาพเก่าจากหนังสือ "ที่รฦกแห่งการเปิดทางรถไฟหลวงสายใต้ 2459" จากภาพเขียนว่าสถานีรถไฟตรัง ซึ่งปัจจุบันก็คือสถานีรถไฟกันตังแห่งนี้นั่นเองค่ะ
ภาพในหนังสือเล่มนี้ซึ่งถ่ายไม่เกินปี 2459 ขบวนรถไฟบังอาคารสถานีจึงมองไม่เห็นชานชลา เห็นเพียงหลังคานิดเดียวเท่านั้น ด้านขวามือเห็นถังน้ำซึ่งปัจจุบันก็ยังไม่ได้รื้อถอน ในภาพจะเห็นราง 2 รางที่แยกออกจากรางที่ 3 รางแรกจะมุ่งตรงไปยังวงเวียนกลับรถจักร และ roundhouse ที่รื้อไปแล้วในปัจจุบัน ส่วนอีกรางมุ่งไปทางท่าเรือเจ้าค่ะ
ขอเกริ่นนำประวัติศาสตร์รถไฟไทยให้ทราบค่ะ โดยรถไฟไทยนั้นเริ่มมีขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ในปี พ.ศ.2452
สถานีรถไฟกันตังเปิดใช้อย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2456 ในอดีตถูกใช้เป็นที่รับส่งสินค้ากับต่างประเทศ ทั้งสิงคโปร์ มาเลเซีย อินโดนีเซีย โดยมีรางรถไฟต่อไปเป็นระยะทางประมาณ 500 เมตร จากตัวสถานีถึงท่าเทียบเรือกันตัง ซึ่งเป็นท่าเรือเก่าแก่ตั้งแต่โบราณ ปัจจุบันทางรถไฟส่วนนี้ถูกชาวบ้านรุกล้ำที่ และรื้อถอนจนไม่มีรางรถไฟแล้วค่ะ
จากความทรงจำของอดีตวิศวกรรถไฟ ทำให้ได้ทราบว่าสินค้าที่ขนส่งเข้ามา นั่นคือหัวรถจักรรุ่นต่างๆ ตลอดจนโบกี้รถไฟที่ผลิตในต่างประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา อังกฤษ หรืออินเดีย โดยจะขนส่งมาทางเรือและขึ้นเทียบท่าที่กันตัง ก่อนออกวิ่งบนรางรถไฟต่อมายังกรุงเทพฯ อีกทีค่ะ
เมื่อกาลเวลาผ่านไป รถไฟหันไปสั่งหัวรถจักรมาจากญี่ปุ่น นั่นอาจเป็นเหตุผลหนึ่ง ที่ทำให้เส้นทางรถไฟฝั่งอันดามัน ที่ต่อเชื่อมไปยังท่าเรือกันตังถูกทิ้งร้างลง ดังเช่นทุกวันนี้
สำหรับลักษณะของสถานีรถไฟกันตัง เป็นอาคารไม้ชั้นเดียวทรงปั้นหยา ทาสีเหลืองมัสตาร์ดสลับน้ำตาล อันเป็นคู่สีหลักที่คุ้นตาของอาคารรถไฟทั่วไป กรมศิลปากรขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานแล้วค่ะ
ตัวอาคารแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ ส่วนตัวอาคารและชานชาลาด้านหน้าของอาคารมีมุขยื่น มีการตกแต่งประดับมุมเสาด้วยลวดลายไม้ฉลุ
ส่วนตัวอาคารที่ทำเป็นห้อง มีผนังไม้ตีตามตั้งโชว์แนวเคร่า พร้อมช่องลมระแนงไม้ตีทแยง บานประตูหน้าต่างไม้แบบเก่า
ส่วนที่เป็นโถงมีรั้วลูกกรงไม้ พร้อมบานประตูขนาดเล็กน่ารักกั้นพื้นที่ให้เป็นสัดส่วน
ส่วนด้านหลังอาคาร เป็นชานชาลามีหลังคาจั่วคลุมแยกต่างหาก โดยเสารับหลังคาชานชาลานี้มีค้ำยันไม้ฉลุ ตกแต่งให้กลมกลืนกับตัวอาคาร
อาคารนี้คือสุขาค่ะ
สำหรับกลุ่มอาคารบ้านพัก ที่เห็นด้านซ้ายสุดของภาพใต้รูที่ปลวกกินนั้น ปัจจุบันยังคงเห็นมีอยู่หลังหนึ่งที่ยังไม่ถูกรื้อเลยค่ะ แต่อยู่ในสภาพทรุดโทรมมาก
บ้านพักทรงนี้ดูรู้เลยค่ะ เป็นบ้านพักของเจ้าหน้าที่รถไฟค่ะ
ภายในสถานีเสมือนเป็นพิพิธภัณฑ์ เก็บรวบรวมข้าวของเครื่องใช้ในอดีต โดยยังรักษาเอกลักษณ์เดิมตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 6
คลิกที่นี่ตอนที่ 1. เที่ยวหัวใจใหม่เมืองไทยยั่งยืน คลิกที่นี่ดูตอนที่ 2. โรงแรมศรีตรัง คลิกที่นี่ดูตอนที่ 3. นั่งรถตุ๊กตุ๊กเที่ยวเมืองตรัง คลิกที่นี่ดูตอนที่ 4. สถานีรถไฟตรัง
ขอขอบคุณ banner : คุณ no filling เพลง : ผีเสื้อ : วงแฮมเมอร์ กรอบ & BG : น้อง KungGuenter กล่องเขียนคอมเม้นท์ : คุณ lozocat โค้ดแต่ง BLOG : ป้ามด & น้องดอกหญ้าเมืองเลย ข้อมูล : เวปกูเกิ้ล : บล็อกโอเคเนชั่น : ททท.จังหวัดตรัง ของแต่ง BLOG : คุณยายชมพร & น้องญามี่ & คุณเนยสีฟ้า
| | | | |
Create Date : 15 กันยายน 2554 |
|
57 comments |
Last Update : 15 กันยายน 2554 21:50:53 น. |
Counter : 7101 Pageviews. |
|
|
|