เข้าสู่ตอนสุดท้ายเสียทีเน๊าะ ตอนที่ 28 เป็นการกลับบ้านเรารักรออยู่ค่ะ ก็จะเป็นภาพบนเครื่องบินซะมากกว่าน่ะค่ะเนื่องจากไปกัน 4 คน มีย่าดา ดา มีเราคุณนายอุ้มสี น้องหนุ่ย โจนบ้ากับป้าแก่ๆ และน้องอ้วน (น้องโจน) อสูรกายไทฟอน ภาพนี้เลยเป็นภาพย่าดากับนกแอร์ตัวใหญ่ค่ะว่าแล้วก็มีคุณนายอุ้มมั่งค่ะกะนกแอร์ตัวใหญ่บ๊ายบายสนามบินจังหวัดตรัง โอกาสหน้าพี่จะมาหาใหม่นะจ๊ะภาพครบองค์ประชุมเจ้าค่ะ ในภาพจะเห็นน้องหนุ่ย โจนบ้ากับป้าแก่ๆ และน้องอ้วน (น้องโจน) อสูรกายไทฟอนเห็นตะวันลับที่ขอบฟ้าแล้วค่ะ เนื่องจากเป็นเที่ยวบินตอนบ่าย ก็จะเห็นแสงทองบนขอบฟ้าในยามเย็นค่ะบรรยากาศก้อนเมฆมุมไหนก็สวยค่ะจากนั้นไม่นานนกแอร์ก็นำอาหารมาเสริฟค่ะ น่าทานไหมค่ะ...หมดภายในพริบตาค่ะผลัดกันถ่ายภาพกับย่าดา ดาค่ะจากนั้นไม่นานเครื่องบินก็บินเข้าสู่เมฆฝน ดูบรรยากาศเมฆหนามากๆ ค่ะมองไปทางไหนๆ ก็ขาวโพลนไปหมด เมฆฝนทั้งนั้นค่ะทำเอาเครื่องบินตกหลุมอากาศไปบ้าง แต่ด้วยกัปตันนกแอร์มือโปรพาข้ามก้อนเมฆฝนมาได้จนฝ่ามรสุมเมฆฝนมาเข้าสู่น่านฟ้ากทม. ได้ค่ะ สภาพฟ้า กทม. ขมุกขมัวน่าดูเลยค่ะเห็นชัดจะจะฟ้าเหนือกรุงเทพมหานครค่ะและแล้วกัปตันนกแอร์ก็พาลงสู่พื้น ด้วยความปลอดภัยค่ะนกแอร์ลงจอดนิ่มมากค่ะ ดีใจจังคันหลังเป็นลาว อิอิอิ ทำไมคันหลังไม่เกา ดีใจจังคุณนายอุ้มเห็นรันเวย์แล้ว....ไชโยแล้วสี่คนก็ทะยอยออกกันเดินออกมา ไปรอรับกระเป๋าที่ด้านหน้าเจ้าค่ะเห็นรถในสนามบินว่างอยู่ไหนๆ ก็ไหนๆ คุณนายอุ้มก็เลยบอกย่าดากับน้องหนุ่ย ขึ้นไปเล่นซะหน่อย อิอิอิ ก็เลยได้ภาพประมาณนี้ค่ะ น่ารักไหมว่าแล้วย่าดาก็จะขับกลับบ้าน อิอิอิ ไม่ใช่ค่ะ และแล้วมหากาพย์ที่ยาวนาน 28 ตอน ก็เอวังกรึ่มลงด้วยประการละฉะนี้ค่ะ ขอบคุณการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยที่พากินพาเที่ยว ขอบคุณมิตรภาพดีดีของ BLOGGANG ขอบใจน้องสาว sawkitty ที่ดุแลเป็นอย่างดี และขอบคุณน้องหนุ่ย-น้องอ้วนที่พามาส่งถึงบ้านจ๊ะ THE ENDขอขอบคุณ banner : คุณ no filling กรอบ : น้อง KungGuenter BG & กล่องคอมเม้นท์ : น้องญามี่ กล่องเขียนคอมเม้นท์ : คุณ lozocat ที่มาของข้อมูล : ททท. สำนักงานตรัง เพลง : กลับบ้านเรา : ปั่น ไพบูลย์เกียรติ โค้ดแต่ง BLOG : ป้ามด & น้องดอกหญ้าเมืองเลย ของแต่ง BLOG : คุณชมพร & น้องญามี่ & คุณเนยสีฟ้า
นางฟ้าถือโอกาสส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ คุณอุ้มและครอบครัวล่วงหน้าด้วยเลยนะคะ