กาลเวลา และ กระแสน้ำ / Time and Tide วันหนึ่งฉันไปเดินเล่นเงียบๆริมชายหาด เห็นก้อนกรวดสีดำเข้ม กับเปลือกหอยสีขาววางระเกะระกะใกล้กัน นึกแล้วก็แอบยิ้มในใจว่า บนหาดทรายยังมีวัตถุหลายสี ไม่ต่างอะไรกับแต่ละวันของเรา ที่มีหลายอารมณ์ แต่ห้วงปัจจุบันขณะนั้นของฉัน อารมณ์ที่ดูแจ่มชัด จัดเจนที่สุด คืออารมณ์อะไรสักอย่างที่ทำให้เกิดเป็นกลอนบทนี้... ว่ากันว่า ความรักทำให้คนธรรมดา ริอยากเป็นกวี แล้ว ความคิดถึงล่ะ จะมีอำนาจวิเศษให้คนธรรมดาๆ อย่างฉัน ริอยากเป็นกวีกับเขาด้วยได้ไหม Everyday the fishermen learn How every hour the tide does turn Every minute nuture gives a lesson How our time passes at every second Everyday I wonder How every hour about You I ponder And I wish for a single minute I was a fisherman; I would keep busy by the tide's command It perhaps is a good reason That I miss You not For just one single Second.... ทุกๆวัน ชาวประมงเรียนรู้ว่า กระแสน้ำในทะเลเปลี่ยนแปลงทุกชั่วโมง ทุกๆนาที ธรรมชาติสอนเราว่า เวลาของชีวิตผ่านพ้นไปทุกวินาที ทุกๆวัน ฉันเฝ้าสงสัยว่า เหตุใดจึงได้แต่คำนึงถึงเธอทุกชั่วโมง ฉันอยากเป็นชาวประมง สักหนึ่งนาที ฉันจะได้ทำตัวให้ยุ่งเข้าไว้ กับภาระและกระแสน้ำในทะเล มันคงดีไม่น้อย เพื่อว่าฉันจะได้ไม่มีเวลานึกถึงเธอ... แม้เพียงวินาทีหนึ่งก็ยังดี   Create Date : 29 พฤษภาคม 2552 7 comments Last Update : 29 พฤษภาคม 2552 14:21:26 น. Counter : 1441 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีครับ พระท่านสอนว่าเวลาเราคิดถึงใคร นั่นหมายถึงว่าเราปล่อยให้ใจเราไปอยู่กับเขา ใจเราไม่อยู่กับกายของเรา ถ้าเกิดอาการแบบนี้บ่อยๆต้องฝึก "รู้สึกตัว" บ่อยขึ้น พูดง่าย แต่ทำยาก งั้นเปลี่ยนมุมมองใหม่ว่า มีคนให้คิดถึงดีกว่าไม่มีใครให้คิดถึง   โดย: พ่อพเยีย 29 พฤษภาคม 2552 21:44:55 น.

คนเขียนข้างบน ลูกศิษย์หลวงพ่อปราโมทย์แน่เลย เพื่อนเราขยันคิดขยันแต่งจริงๆ แวะมาเยี่ยมจ้ะ   โดย: แม่แอมเบอร์ 1 มิถุนายน 2552 11:02:49 น.

สวัสดีตอนเกือบเที่ยงของวันจันทร์ค่ะ หน้าบานเลยรู้เปล่า เห็นคุณตั้งจัดการบล็อกเพิ่ม --ความรักทำให้คนเป็นกวี-- wowww)) ว้าววว นะคะ ว้าวว ไม่โหว่ น่ารักจังเลย ทยอยเอามาลงนะคะ เราคิดว่าเราอ่านภาษาอังกฤษได้ พอเข้าใจ ขัดข้องเรื่องการเขียนเท่านั้นแหละ คลังคำน้อย เพราะไม่ได้ใช้ แตยืนยัน นั่งยันว่าอ่านเข้าใจ คำที่คุณเลือกมานะ เราชอบล่ะ เชื่อค่ะว่าอารมณ์ชัด จัดเจน มีแฝงนัยธรรมะไม่ธรรมดาเลยค่ะ เราเคยโดนเพื่อนจะหักคอเหมือนกัน แบบว่าเป็นคนที่อยากมีคนให้คิดถึง แต่เขียนตีรวน ตัดพ้อไป ก็..นะ..อยากอ้อนมั่งอะ เขียนแบบนี้ค่ะ --ไม่คิดถึงใคร เขามีใครให้คิดถึง คิดถึงเขาทำไม เขามีใครให้คิดถึง-- ความรักความคิดถึง หากส่งไปถูกคน มันก็หวาน มันจะขมปี๋เชียวล่ะ ถ้าเขาไม่อนุญาตให้สิทธิ์แม้คิดถึง กลอนคุณหวานนะเนี่ย ไม่เลี่ยนเลย มีอีกเยอะใช่ไหม ค่อย ๆ เอาลงนะคะ เราอยากให้คนอื่นได้อ่านงานคุณเยอะ ๆ เรายังชื่นชม ชื่นชอบงานเขียนภาคไทยคุณอยู่ไม่น้อย ชอบการเลือกใช้คำ การเปรียบเทียบหลายต่อหลายอย่าง อ่านสนุก และขบ ๆ คิด ๆ แบบสะกิด ๆ แล้วรู้สึกน่ารักน่ะ ไม่ยัดเยียดให้คนอ่านอึดอัด แต่ทำให้ติดตามอ่านต่อ ทำนองนั้น เราคิดเหมือนกันว่า ขอเวลาสักเสี้ยววินาทีเพื่อคิดถึงใคร มันก็คุ้มความสุขแล้วล่ะ อาการคิดถึงน่ะ มันมีพลังนะ ทำให้เราอยากทำอะไรตั้งหลายอย่าง คิดถึงงานของคุณ คิดถึงคำพูดของคุณ พาใจให้อยากมาที่นี่ คิดถึงคุณด้วยค่ะ คุณสบายดีนะคะ   โดย: ภูเพยีย 1 มิถุนายน 2552 11:24:40 น.

คำว่า คิด ถึง เป็นสองพยางค์สั้นๆที่มีพลังประหลาด เราว่าคุณภูเพยียคงเคยเจอพลังของสองพยางค์นี้มาแล้ว สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา เราไปค้นสมุดบันทึกเก่าๆ เผื่อจะมีบทกลอนที่เราเขียนเป็นบ้าเป็นหลังไว้นานนม มาลงบลอกในหัวข้อย่อย - ความรักทำให้คนเป็นกวี- เพื่อคุณภูเพยียเชียวนะ ! ขอบคุณที่แรงบันดาลใจจากคุณค่ะ การที่คุณเข้ามาอ่านและตอบบลอกเราทุกหัวข้อ เป็นการคะยั้นคะยอโดยอ้อม ให้เราขยันอัพเดทบลอกอย่างทุกวันนี้ จริงๆแล้วเราอยากตั้งชื่อว่า ความฟุ้งซ่านทำให้คนเป็นกวี มากกว่า   โดย: รักแรกคลิก (Love At First Click ) 1 มิถุนายน 2552 12:48:49 น.

แหะ แหะ ตะหงิด ๆ ว่าเขียนอะไรผิด ผิดจริง ๆ ด้วย --ไม่คิดถึงใคร เพราะไม่มีใครให้คิดถึง คิดถึงเขาทำไม เขามีใครให้คิดถึง-- โห..อายเลย เราน่ะมันฟุ้งซ่านตัวจริง เสียงจริง ฮ่า ฮ่า เคยเขียนตบท้ายกลอนแหย่อารมณ์ตัวเองค่ะว่า ..ใครหลงรักท้องฟ้าก็บ้าแล้ว!! ยังแฮปปี้ความรู้สึกเฉพาะตัวแบบนี้อยู่ค่ะ ชอบความฟุ้งและรื่นรมย์ในตัวเอง น่านะ เราไม่ได้มากดดันคุณอัพบล็อกนะ ตามสบายเถอะค่ะ เพียงจะเข้ามาดูทุกครั้งที่เข้าเน็ต..ฮา   โดย: ภูเพยีย IP: 118.172.38.38 1 มิถุนายน 2552 14:04:21 น.

มีเรื่องให้อ่านเยอะมากแต่ติดใจหัวข้อนี้ อ่านแล้วคิดถึง   โดย: นุ IP: 222.123.0.236 2 มิถุนายน 2552 12:28:19 น.

ช่างคิดช่างประพันธ์ครับ ในชีวิต ทุกคนมีความรู้สึก มีความคิดถึงใครบางคนได้เสมอ แต่ก็ไม่บ่อยนัก ที่ใครจะประพันธ์เป็นคำกลอน โดยเฉพาะ คำกลอนอังกฤษด้วย นิ   โดย: yyswim 9 พฤศจิกายน 2553 17:28:37 น.