ไปดูการเรียนการสอนร.ร.ประถมไดเซ็นจิ ชั้นป. 6 พฤหัสที่แล้ว เป็นวันจัดให้ผู้ปกครองไปดูการเรียนการสอนของร.ร.ประถมไดเซ็นจิ ระดับชั้นป. 6 จัดให้ไปดูตอน 14.30 น. ตอนลูกบอกว่าอาทิตย์นี้มีดูการเรียนการสอนนะ พ่อมันงึมๆงำๆ.. ดูอะไรกันบ่อยนักวะ? ดูมันทุกเดือน.. อ๊าวววว!!! เค้าจัดให้ดูความเคลื่อนไหวคืบหน้าของเด็กๆ ใครสะดวกไปก็ไป ใครไม่สะดวกก็ไม่ต้องไปดิ .. บ่นยังกะตัวเองไปดูทุกครั้งงั้นแหละ ตาแก่!!! คนที่รับหน้าที่ไปดูกิจกรรมนี้ทุกครั้งก็คือแม่มัน ซึ่งรวมถึงแม่เด็กคนอื่นๆด้วย พ่อน่ะไม่ค่อยไปดูกันเนื่องจากติดทำงาน ส่วนแม่ถึงแม้จะทำงานก็ต้องจัดเวลามาดูให้ได้ หรือถ้าไม่ได้จริงๆมีเหตุผลก็ต้องอธิบายลูกให้เข้าใจกันไป ลูกจะได้ไม่งี้ๆง้าๆ เวลาเห็นแม่คนอื่นไปแล้วแม่ตัวเองไม่ได้ไป สำหรับป้าโซเคยไม่ไปอยู่สองสามครั้งมั้ง ตั้งแต่เรียนชั้นประถมมานี่.. ปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่จะได้เรียนที่ร.ร.ประถมนี้ การดูการเีรียนการสอนครั้งนี้อาจเป็นครั้งสุดท้ายหรือรองสุดท้ายนี่แหละ เดือนมีนาคมก็จะรับใบประกาศนียบัตร ทำพิธีจบการเล่าเรียนที่ร.ร.ประถม ครั้งนี้ครูประจำชั้นห้องเจ้าตัวเล็กจัดให้เด็กแต่ละคนออกมาพูดหน้าชั้น พูดอะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับช่วงเวลาที่ผ่านมาในหกปีที่เรียนอยู่ที่นี่ หาหัวข้อมาพูดกันเองคนละนาที เพื่อเป็นการฝึกเด็กให้มีประสบการณ์ในการออกไปยืนพูดต่อหน้าคนเยอะๆ เพราะวันทำพิธีรับประกาศนียบัตรนั้นเด็กต้องออกไปพูดทุกคนตอนยืนอยู่บนเวทีเพื่อรับประกาศนียบัตร เด็กจะออกไปหน้าชั้นทีละคนเพื่อพูด และเด็กอีกคนก็จะมานั่งคอยที่เก้าอี้หน้าชั้นเพื่อจะพูดเป็นคนต่อไปให้ต่อเนื่องจะได้ไม่เสียเวลา .. แนะนำตัวเองว่าชื่ออะไร หัวข้อที่จะพูดคืออะไรหรือจะพูดเลยก็ได้ เด็กแต่ละคนที่ออกมาก็จะตื่นเต้นแต่ก็พยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด บางคนก็คล่องปรื๊ด บางคนก็ติดๆขัดๆ ลืมบทที่ตัวเองต้องพูดชะงักซะกลางคันยังงั้น ต้องย้อนกลับไปพูดตามที่ท่องไว้ใหม่ บางคนก็เอากระดาษที่จดไว้ออกไปเผื่อในกรณีลืม คือเรื่องที่เด็กจะพูดนี่ ครูให้เขียนใส่กระดาษไว้ก่อนแล้วจำเอามาพูดหน้าชั้น.. เรื่องที่เด็กๆ พูดส่วนมากรวมๆแล้วก็ประมาณว่า.. ขอบคุณสำหรับ 6 ปีที่ผ่านมา ที่ได้เป็นเืพื่้อนกัน เล่นด้วยกัน ช่วยเหลือกันและกันมาตลอด ผ่านช่วงเวลาที่สนุกสนานยามไปทัศนศึกษานอกสถานที่มาด้วยกัน เ็ป็นช่วงเวลาที่ประทับใจที่สุด บางคนที่ย้ายเข้ามาจากร.ร.ประถมอื่นในช่วงระหว่างปี ก็จะเล่าถึงความรู้สึกกังวลใจในตอนแรกที่มีการเปลี่ยนแปลงที่เรียน เพื่อน ซึ่งต่อมาก็ได้รับการช่วยเหลือจากเพื่อนๆในชั้นเรียน จนทำให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี บางคนก็รู้สึกกังวลที่จะต้องย้ายไปที่ใหม่เพื่อขึ้นมัธยม แต่ก็จะพยายามปรับตัว ในแวดวงเพื่อนใหม่ๆ จะพยายามเรียนเพื่อเดินตามความฝันที่ตั้งไว้ ขอให้เพื่อนๆทุกคนพยายามต่อไปด้วยกัน พอถึงตาเจ้าตัวเล็กออกไปพูด ป้าโซก็สงสัยว่าเขาจะพูดออกมาในแนวไหนเพราะไม่เคยเห็นฝึกพูดที่บ้าน ปรากฏว่าเจ้าตัวเล็กยกหัวข้อขึ้นว่า "การผิดพลาด" .. แล้วก็พูดว่าการผิดพลาดเป็นเรื่องปกติที่ทุกคนจะเป็นกันได้ ยกตัวอย่างที่ัตัวเค้าเองตอนป.5 ที่ได้ออกไปเล่นเปียโนในงานมอบประกาศนียบัตรให้พี่ๆป.6 ณ วันนั้นเกิดการผิดพลาดขึ้นเนื่องจากความประหม่าที่ต้องออกไปเล่นบนเวที แต่เมื่อผิดพลาด เพื่อนๆทุกคนก็ช่วยกันร้องเพลงต่อไปทั้งๆที่เสียงเปียโนของเค้าสะดุด ทำให้เค้าสามารถจับทำนองและเล่นต่อไปจนจบเพลงได้ ซึ่งเมื่อจบการแสดง ครูก็บอกว่าทำได้ดีมาก ถึงจะผิดพลาดก็ไม่เป็นปัญหาเพราะเราได้ความพยายามแล้ว ตรงนี้ทำให้เจ้าตัวเค้าเรียนรู้ได้ว่า ถึงแม้จะผิดพลาดเรื่องใดก็ตาม แต่มันคือเรื่องปกติและเราได้เรียนรู้ที่จะไม่ผิดพลาดในครั้งต่อไป ขอให้เพื่อนๆทุกคนพยายามกันต่อไป หลัังจบคาบวิชานั้น เด็กก็กลับบ้านส่วนผู้ปกครองที่ว่างก็อยู่ประชุมกันเล็กๆ คุยกันกับครูประจำชั้น ในขั้นตอนนี้ปกติป้าโซจะโดดซะส่วนมาก ขนาดแม่ญี่ปุ่นเองก็ยังมีไม่ถึงสิบคนในการอยู่คุยกับครู แ่ต่วันนี้อยู่ซะหน่อยเพราะเป็นช่วงโค้งสุดท้่ายของการเรียนที่นี่แล้ว จัดโต๊ะกันได้ก็นั่งประชุมกันเป็นอัศวินโต๊ะกลม โดยครูประจำชั้นนั่งเป็นหัวโจก เริ่มต้นพูดคุยด้วยการอธิบายว่าเนื่องจากใกล้จะรับประกาศนียบัตรแล้ว เด็กทุกคนต้องออกไปพูดบนเวทีจึงอยากให้เด็กเรียนรู้ถึงความรู้ึสึกในการออกไปพูดต่อหน้าผู้คนเยอะๆ จากนั้นครูก็จะขอความเห็นของผู้ปกครองที่ไปร่วมดูการเรียนการสอนวันนั้นว่าเป็นอย่างไร.. ตรงนี้แหละที่อิฉันชอบมวากกกก..เนื่องจากภาษาของอิฉันเข้าขั้นเป็นเลิศ คนแรก สอง สาม.. พูดผ่านไป แต่ละแม่ก็จะพูดประมาณว่า รู้สึกอย่างไรที่ลูกของตนได้ออกไปพูด ความคิดเห็นของลูกของตนเป็นยังไง ถึงได้เลือกพูดเรื่องนั้นๆ ขอบคุณครูที่ช่วยสอนให้ลูกๆมาตลอด เวลาได้ผ่านไปเร็วเหลือเกินแป๊บๆก็จะจบจากชั้นประถมแล้ว .. พอมาถึงป้าโซ แม้.. คิดว่าเค้าจะผ่านให้อิแม่ต่างด้าวคนนี้ไม่ต้องพูดซะแล้ว ผ่านๆไปหน่อยก็ไม่ได้ ทุกคนนั่งเงียบกริบก็เลยต้องสำแดงตัว ให้มันรู้ซะมั่ง ว่าแม่คนไทยอย่างอิชั้นเก่งสุดยอด..เรื่องมั่ว!!! วะฮะฮ่าาาาาา อะโนนนน.. (มันก็ต้องเริ่มงี้ใ่ช่มะ?) เด็กๆที่ออกไปพูดถึงแม้จะดูประหม่า ตื่นเต้น แต่ก็ดูีมีความมั่นใจดี ตั้งแต่ตามดูพวกเค้ามาจากป.1 จนมาถึงป. 6 นี่ ดูทุกคนได้เติบโตขึ้นมากทั้งร่างกายและความคิด เป็นเด็กโตอีกระดับนึงแล้ว พร้อมจะเข้าไปเรียนต่ีอในระดับมัธยม เห็นอย่างนี้แล้วดั๊น..(มือทาบอก) ตื้นตันใจ มีความสุขมากฮ่าาา.. ขอบคุณคุณครูนะฮ้้าที่ช่วยให้ปุ๋ยต้นไม้เหล่านี้ .. แหลได้ที่จนเห็นพวกญี่ปุ่นงงพอสมควรก็หยุดเปลี่ยนให้แม่คนอื่นพูดมั่ง แล้วครูก็สรุปให้ฟังถึงกิจกรรมในงวดหน้า อันประกอบไปด้วยการพาเด็กๆไปเยี่ยมชมร.ร.มัธยมที่เด็กในร.ร.นี้จะไปเข้าเรียนต่อที่นั่น ซึ่งก็คือร.ร.เดียวกับที่เจ้าคนโตพี่ชายเจ้าตัวเล็กเค้าเคยเรียนมาก่อน เป็นร.ร.รัฐบาลที่ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเรียนจนจบมัธยม 3 โดยวันนั้นทางร.ร.มัธยมจะเปิดร.ร.ให้พวกเด็กๆ เข้าชมพร้อมกับประุชุมผู้ปกครองถึงรายละเอียดการเข้าเรียนที่ร.ร.แห่งนั้น จบการไปดูการเรียนการสอนแต่เพียงเท่านี้ ต่อไปก็จะเป็นความคืบหน้าของการไปเยี่ยมชมร.ร.แห่งใหม่.. อัพบล็อกนี้ไว้เป็นหนึ่งในความทรงจำ พบกันใหม่เอ็นทรี่หน้า สวัสดีค่ะ   Create Date : 25 มกราคม 2554 52 comments Last Update : 25 มกราคม 2554 14:43:17 น. Counter : 890 Pageviews. Share Tweet

ปาดหน้าป้าโซมาเจิม 5555+   โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 25 มกราคม 2554 14:46:23 น.

ชอบๆ ประเทศที่พัฒนาแล้ว เค้าจะส่งเสริมให้เด็กคิด ให้เด็กทำทั้งนั้น หันมามองหลานตัวเองแล้วกลุ้ม สรุป วันนั้นแม่ๆ ญี่ปุ่นดูแม่ต่างด้าวคนนี้พูดรู้เรื่องป่าวไม่รุ   โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย 25 มกราคม 2554 14:50:01 น.

พูดเรื่องความผิดพลาดด้วยตัวแค่นี้เก่งนะเนี่ย อิอิ ^^ ผู้ใหญ่บางคนยังไม่กล้าพูดเลย 555+ ป้าโซเห็นผมในงานรึเปล่าครับ ผมนั่งข้างลูกชายป้าโซเลย ผมพูดต่อจากลูกป้าโซด้วย หกปีที่ป๋มป่านมา.... กอบกุนกั๊บ... จำได้ไหมครับป้าโซ 5555+   โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 25 มกราคม 2554 14:53:46 น.

@ นายพระจันทร์ -->> ใครเค้าปาดหน้าตัวเองกันเล่า? รึว่าจะปาดก่อนป้าโซส่งอัพ? สามารถนิ? โถ.. ยัยขวัญคบเด็ก(โ่ข่ง)สร้างบ้านหรือนี่? @ เจ้าชายหงอย -->> รู้เรื่องเซ่ะ   โดย: ป้าโซ 25 มกราคม 2554 14:58:31 น.

นึกว่ามาเร็ว เคลมเร็วแล้วนะเรา   โดย: apple.007 25 มกราคม 2554 15:00:02 น.

^ ^ มาเร็ว เคลมเร็ว ต้องอยู่หน้าเอ็มนะจ๊ะ.. น้องไคโร!!!   โดย: ป้าโซ 25 มกราคม 2554 15:03:42 น.

ป้าโซสุดยอดครับ โดยทั่วไปคนญี่ปุ่นต่อให้ฟังเราไม่ค่อยรู้เรื่อง เคาก็เหมือนจะพยายามให้เราแสดงความเห็นออกมานะ ประทศญี่ปุ่นสงเสริมให้เด็กแสดงออกดีครับ ของไทยไม่ค่อยมีแบบนี้ แถมถ้ามีพูดไม่ดี โดนตำหนิเละ ทำให้เด็กไม่ค่อยกล้า แต่ที่ญี่ปุ่นจะใช้วิธีให้กำลังใจ ผมชอบในจุดนี้ของเค้านะ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 25 มกราคม 2554 16:55:28 น.

สวัสดีครับ คุณป้าโซ วันนี้ผมแวะมาขอบคุณแทนคุณเจนนะครับ สำหรับการแวะไปทักทายเยี่ยมเยียนเธอ เพราะ ....เธอป่วย มาเองไม่ได้ครับ ตอนนี้ก็ยังไม่หายป่วยเลยครับ แต่ฤทธิ์เธอก็ยังเยอะอยู่เหมือนเดิม ขอเชิญที่บล็อคผมนะครับ แล้วจะรู้ ว่าเธอไปสร้างวีรกรรมไรไว้อีก   โดย: Mr_Incredible 25 มกราคม 2554 17:02:45 น.

ขอขอบคุณกิจกรรมพูดหน้าชั้นเรียน ขออนุญาตนำไปใช้พรุ่งนี้เลยนะ ป.1 จะพูดได้ไหมนะ เป็นงานเป็นการเนี่ย วันนี้ป้ากิ๋มกะน้องพลไปดวลเย็นตาโฟกันแล้วนะ แต่คืนนี้ไม่มีอารมณ์อัพบล๊อคอะ ง่วงงงงแว้วววว ค่อยดูรูปทีหลังนะจ๊ะ   โดย: kim_tiger 25 มกราคม 2554 21:46:13 น.

อะโนนนน.นี่ขนาดว่ามั่วแล้วนะเนี่ยป้า ขึ้นได้ยังกะคนในพื้นที่เลย เก่งจังเลยสามารถสื่อสารภาษาญี่ปุ่นได้ แอ๋นว่าต้องยากแน่ๆเลยที่จะเรียนอ่ะค่ะ ไม่เคยน่ะ ภาษาประกิตที่ใช้เราก็เรียนกันตั้งแต่เล็กๆกันทุกคน ก็พอถูๆไถๆได้มั่ง แต่นี่ต้องมาประชุมโต๊ะกลม ยอดไปเลยสามารถพูดอะไรได้เป็นเรื่องเป็นราว (มีให้ปุ๋ยด้วย) ลูกชายก็เก่งน๊า นี่ขนาดไม่เห็นว่าซ้อม ยังมีเรื่องความผิดพลาดมาเล่าหน้าชั้น ต้องขอปรบมือให้อีก พ่อบ้านแอ๋นชอบทำครัวค่า ชอบกินด้วย ดูหุ่นแกดิ   โดย: anigia 25 มกราคม 2554 23:39:06 น.

มาแล้วจ้า... แม๊..หลานชายน้าตู่ทั้งฉลาด และ เฉลียวเหมือนใครกันน๊า...สอนกันมาดีจริง ๆ เลยปลื้มใจแทนป้าโซกับลุงจริง ๆ จ้ะ รู้จักคิดเนาะ เด็กอะไรก็ไม่รู้ ไม่อยู่ส่วนเด็ก เอาความคิดผู้ใหญ่มาใช้ซะแล้ว แต่ชอบโรงเรียนที่ญี่ปุ่นจัง ป้าโซ เค้าให้ความเอาใจใส่เด็ก ๆ ดีนะคะ อยากให้โรงเรียนทีเมืองไทยเป็นแบบนี้บ้างจัง เด็ก ๆ น่ะ ไม่เพียงแต่ต้องสอนหนังสือเท่านั้นนะ แต่เค้าต้องการ การดูแลเอาใจอย่างใกล้ชิดอีกด้วย เพราะเป็นการสร้างความอบอุ่น ก็จะมีความเชื่อมั่นตามมาด้วยนะคะ วันนี้ตู่ก็เอาของออกมา กอง ๆๆๆๆ ไว้ทั่วบ้านเลย รอให้คนมาแพ็คให้ แต่ว่าจะขอกล่องมาแพ็คเองไปพลาง ๆ เค้าก็ไม่ให้ซักที พอดีใกล้วาเลนไทน์ ก็เลยสั่งอุปกรณ์แต่งเค้กมาชุดใหญ่ ยังกะจะเปิดร้านเค้กเอง แต่ยังทำไม่เป็นซักอย่าง แต่เดี๋ยวจะลองพยายามดูก่อนนะคะ ถ้าสวย ๆ แล้วจะเอามาอวด แต่ถ้าสวยไม่เสร็จ ก็ทำเป็นลืม ๆ ไปก่อนก็แล้วกันเนอะ ขำที่ป้าโซเรียกพี่ลูกว่า หัวโจก อันนี้เป็นคำที่เหมาะสมที่สุดเลยจ้ะ ไปก่อนละจ้า นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ จุ๊บ จุ๊บ กู๊ดไนท์ค่า   โดย: Candlelight Blues 25 มกราคม 2554 23:42:47 น.

ป้าโซ พี่ลูกหมูฝากบอกว่าเครื่องเจ๊งสุดขีด จะลงแดงตายอยู่เเล้วค่ะ ซ่อมกันดึกดื่นก็ไม่หาย บอกแกไปแล้วว่า ทุกคนคิดถึงค่า   โดย: anigia 26 มกราคม 2554 4:36:57 น.

วิธีการให้เด็กพูดหน้าห้อง เป็นวิธีการที่ดีครับป้า ทำให้เด็กกล้า และจะเห็นว่าเป็นเรื่องธรรมดา เวลาทำงานจะได้แสดงความคิดเห็นบ้าง เพราะเขา จ้าง มาใช้หัวคิด ๆ อะไรที่ดีต่อกิจการ ไม่ใช่เฉพาะ "ครับผม" เป็นเบ๊เขาตลอด พวกเราเป็นพ่อเป็นแม่ บางครั้งก็เบื่อที่จะไป ร.ร.ลูก เหมือนกัน แต่ตอนนี้ผมไม่เบื่อไป แหะ ๆ ลูกโตเป็น หนุ่มสาวทำงานแล้วครับป้าโซ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 26 มกราคม 2554 6:04:51 น.

ขอบคุณค่ะป้าโซ ขอบคุณจริงๆ ขวัญนึกออกแต่"คำมั่นสัญญา" ตอนอ่านให้พระจันทร์ฟัง ก็ยังคิดอยู่ว่าอีกเรื่องนึงที่คล้ายๆกัน แล้วมี"พี่ชาย"เนี่ยเรื่องอะไรหนอ นึกออกแว้วววววววววว ร้ากกกกกกกกกกก ป้าโซที่ซู้ดดดดดด ขอให้ป้าโซของขวัญสุขกับทุกวันนะคะ ป.ล.ส่วนเรื่องดั่งดวงหฤทัยชอบมากๆค่ะ ถึงขนาดคิดว่าถ้ามีลูกสาวจะให้ชื่อ"ทรรศิกา"เลยเชียว แต่พอทำเป็นละครนะคะ ทำเอาขวัญอึ้งเลยค่ะ...   โดย: ในความอ่อนไหว 26 มกราคม 2554 8:46:21 น.

วันนี้นายแว่นจะเป็นคนไปหามาอ่านบ้างค่ะ ขวัญอ่านไปสองเรื่อง น้ำตาท่วมบ้านสองเรื่องเลย ขนาดว่าอ่านเท่าที่ไหว บางทีวันนึงได้สามหน้าก็มี กว่าจะจบอ่านกันข้ามปีเลยค่ะ อิอิ ป้าโซทำไรอยู่เอ่ย ระหว่างที่ทำอะไรอยู่ อย่าลืมคิดถึงขวัญด้วยนะคะ   โดย: ในความอ่อนไหว 26 มกราคม 2554 9:45:28 น.

หวัดดีครับคุณน้องป้าโซ... มาอ่านกิจกรรมของ รร.ยุ่น ครับ ลงดีเทลได้ดีมากๆ เรื่องการเรียนการสอนระดับประถม-มัธยม ผมไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าหรั่ย รู้แค่สมัยลูกตัวเองเรียน...ก็หยั่งว่าอะคับ เป็นพ่อก็รู้ลวกๆ ส่วนรายละเอียดคุณแม่รับปาย แหะ แหะ พ่อขอเป็นฝ่ายบริการ รับ ส่ง ให้กำลังใจ......ดีแมะ? ชอบวิธีให้เด็กแสดงออกครับ...บ้านเราเดี๋ยวนี้ก็ดีขึ้นมากกกก เทียบกับสมัยก่อนๆครูให้ทำรัยก็ได้แต่ม้วนไปม้วนมา ขวยเขิลพูดมะอ็อก ผมเคยเอาวิธีของจีน(แดง)ที่ได้จากบล๊อกไปใช้คือ ให้เด็กที่ทำผิดเขียนหนังสือแสดงความสำนึก ใช้ได้บางคน...ส่วนมากมักมาแก้ตัวมากกว่าสำนึก อาจได้ผลในเด็กระดับก่อนเข้ามหา'ลัย นศ.โตๆแล้วอาจต่อต้านวิธีแบบนี้ ถ้าตัวเล็กของป้าเข้าต่อที่ รร.เก่าพี่ชาย... แปลว่า ป้ากะลุงก็เป็นคนที่เทียวเข้าเทียวออก รร. มากกว่าลูกๆ ลูกผม 3 คน อยู่ รร.เดียวกันตั้งแต่ประถมจนจบ ม.6 ลูกอยู่คนละ 12 ปี แต่พ่อแม่อยู่ 20+ ปี รู้จักทุกซอกมุม ตอนนี้คิดถึงก็นานๆไปเยี่ยมที...ทบทวนอดีตก็ได้ฟีลลิ่งดีๆ เวลาลูกๆกลับไปหาครูเขามาบอกว่า... ครูหลายๆคนจำเรื่องราวได้ละเอียดจัง ทั้งๆบางเรื่องตัวเองยังนึกไม่ออกเรย อืมมม...ถ้ามีโอกาสเอางานบุ๋นของหลานตัวเล็กมาอัพมั่งดิ อยากฟังเปียโนฝีมือเค้าหนะ ไปก่อนละคับปร้า.... อ้อ ที่ถามว่าเมื่อไหร่จะได้ฟังผมร้องเพลง ร้อง(เห่าหอน)แต่ในห้องน้ำ อัดเสียงไม่เป็น ซาหรุป...โนเวย์คร้าบ ไปจิงๆแระ มีฟามสุขทุกวันนะคับ บาย!   โดย: Dingtech 26 มกราคม 2554 9:54:14 น.

ขวัญปวดหัวมากๆค่ะ งานที่เข้ามาตอนนี้หินสุดๆเลย ถ้าเรื่องจบลงแบบที่ขวัญคิด ยังไม่รู้เลยว่าจะตายเพราะโรคภัย หรือตายเพราะโดนดักยิง คนเดือดร้อนเค้าคงโกรธขวัญสุดๆไปเลย ถ้าขวัญตายป้าโซจะร้องไห้มั้ยคะ อยากรู้มากๆ   โดย: ในความอ่อนไหว 26 มกราคม 2554 10:57:04 น.

ตอนนี้อยากได้กล้องเหมือนกันค่ะ.. กำลังเก็บเงินเป็นของตัวเองอยู่... ตอนนี้เลยเล่นมือถือกะกล้องเล็กๆไปก่อน..^^   โดย: Mir & deS 26 มกราคม 2554 12:21:54 น.

สวัสดีตอนเช้า ๆ จ้า วันนี้ตื่นมา ฝนตก งงมาก นาน ๆ จะได้เห็นฝนซักที ปกติเห็นแต่แดดร้อน ๆ และก็ฝุ่น ขอบคุณที่เอาข่าวพี่ลูกหมูเครื่องเดี้ยงมาบอกกันนะจ๊ะ จะได้รู้ว่าเค้ายังสบายดีอยู่ เครื่องเดี้ยง ก็ซ่อมได้ ไม่เป็นไร ให้เวลาหัวโจกแกหน่อยละกัน เคยได้ยินเหมือนกันว่าที่ญี่ปุ่นน่ะ เวลาวาเลนไทน์ สาว ๆ ต้องให้ช็อคโกแล็ตกะผู้ชายที่เราชอบ และ แอบชอบ ดีนะที่ยังมีโอกาสหนึ่งวันบอกรักผู้ชายน่ะ ที่เมืองไทยสิ เป็นหญิง ห้ามบอกรักผู้ชายก่อน ไม่ดี ไม่ดี ขนาดเค้ามาบอกว่าชอบแล้ว ยังทำเป็นเล่นตัวอีกเอ้า จริง ๆ แล้วตู่ก็ไม่ได้ให้ความสนใจกะอีวันต่าง ๆ นี้มากมายหรอก ทำสนุก ๆ น่ะจ้ะ คนจะรักกัน มันก็รักทุกวันแหละเนอะ จะมารักอะไรวันนี้ เหมือนวันพ่อ วันแม่น่ะ ทำเป็นพากันน้ำตาไหลคิดถึงพ่อแม่แค่วันเดียว แต่วันอื่น ๆ ลืมกันซะได้นี่ วันพ่อวันแม่ของตู่มีทุกวันเลยค่ะ ขอบคุณอินเตอร์เน็ตมากมายที่ทำให้ได้คุยกับพ่อแม่ เห็นหน้ากันทุกวันเลย เคยดูหนังฝรั่งอยู่เรื่องหนึ่ง Blast from the Past ไม่รู้ป้าโซเคยดูหรือเปล่า ชอบมาก ๆ เลย พ่อแม่เค้าดูแล อบรมสั่งสอนลูกได้ดีเอามาก ๆ และตอนจบเค้าก็บอกว่า วงจรชีวิตของคนเราก็มีแค่นี้แหละ ตอนเด็ก ๆ เป็นเบบี๋ พ่อแม่ดูแลเรา พอท่านแก่ลง เราก็ต้องดูแลท่าน และก็จะวนเวียนอย่างนี้ตลอดไป....อ้าว วันนี้มาซะยาวอีกตามเคย ไปก่อนดีกว่าค่ะ จัดของต่อ ขอให้ป้าโซและครอบครัวมีความสุขจ้า   โดย: Candlelight Blues 26 มกราคม 2554 13:17:50 น.

อะโน้น..ตกลงป้าโซพูดไรไปบ้างเนี่ย แขกขาวอย่างฉานฟังไม่ค่อยเข้าใจเลย อะโนเนะเป็นบ้าเลยเรา ป้าโซ...หอยนะ ชอบไหม หรือว่าชอบหมี หรือชอบทั้งหอยทั้งหมี ถ้าชอบก็มา ตามมา จะพาไป....... ฮิ ฮิ   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 26 มกราคม 2554 13:56:33 น.

สวัสดียามเช้าจากทางนี้ค่ะป้าโซ มาอ่านเรื่องโรงเรียนญี่ปุ่นด้วยคน น่าสนใจมากค่ะ มีการให้เด็กๆ พูด ถือเป็นการฝึกไปด้วยนะคะ น้องคนเล็กพูดเรื่องความผิดพลาด อ่านแล้วผู้ใหญ่ยังได้ข้อคิด เราๆ โตกันขนาดนี้ยังทำผิดพลาดไม่เว้นแต่ละวัน อิอิ ขำนิดๆ คนญี่ปุ่นเค้าเริ่มประโยค "อะโนนนนน" เอิงเห็นบ่อยๆ ในหนังญี่ปุ่น ตลกดี อิอิ ขอเป็นกำลังใจให้น้องๆ หนูๆ จะเข้าโรงเรียนใหม่ และขอให้เจอครูดีๆ เพื่อนดีๆ นะคะ   โดย: diamondsky 26 มกราคม 2554 15:23:23 น.

วันนี้ว่างงงงง ว่าจะลงทีเดียว 2 บล๊อคเลย ปรากฏว่า เครื่องมันแฮ็ง ไปเที่ยวพิจิตรบ้าน โ ค ต ร ะ ป้ากิ๋มก่อนเน้อ   โดย: kim_tiger 26 มกราคม 2554 15:29:55 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ บล็อกนี้ไม่ยักกะมีภาพประกอบเลยเนอะ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง 26 มกราคม 2554 16:32:50 น.

เช้าวันศุกร์ คดข้าวสวยร้อนๆ ชามใหญ่ๆ มาเปิดคอม คลิ๊กมาที่บล็อกผม อ้อ..น้ำปลาด้วยถ้วยหนึ่ง ที่เหลือก็จินตนาการเอาเองนะครับป้าโซ 55   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 26 มกราคม 2554 17:15:42 น.

ทักทายป้าโซ ยามอากาศหนาวๆ ขิมว่าที่โรงเรียนจัดกิจกรรมเรื่องไปห้องเรียนของลูกๆ หลานๆ ดีออกนะป้าโซ เพราะเราจะได้เห็นว่า ในห้องเรียนลูกหลานเราเป็นยังไงบ้าง อย่างเรื่องของความกล้าแสดงออกในที่สาธารณะ อ่านที่น้องพูดในห้องเรียนแล้ว พูดได้ดีทีเดียวจ้ะ หากเรามีอะไรที่จะคุยกับคุณครูก็คุยซะตรงนั้น คราวหน้าป้าโซสปีคอิงลิชไปเย้ยยยยย ฮ่า น้องคนโตก็จะเข้ามหาวิทยาลัยแล้วสิเนีย เวลาผ่านไปเร็วเนอะ ที่นีสโนว์กะฝนตกพร้อมกันจ้ะ อยากให้มันตกมากกว่านี้ จะได้ไม่ต้องไปโรงเรียน อิอิ ขิมบ่นไปทั่วหล่ะป้า เพราะบ่นกะคนที่บ้านไม่ได้ ไม่งั้นเดี๋ยวมีเหตุการณ์นองเลือด ฮ่า อุ่นข้าวกล่องกลางวันให้ไมค์ไปที่ทำงานจ้ะ ไหม้ไปหน่อยนึง อิอิ ป้าอย่าลืมเอารูปรอยไถแปร นาที่ญี่ปุ่นมาแบ่งให้ดูบ้างนะ ขิมคิดถึงบรรยากาศแบบท้องไร่ท้องนาจัง เป็นลูกชาวนาแท้ๆ แต่ก้ไม่ได้อยู่กับท้องไร่ท้องนาซะนี่ คิดถึงเสมอนะจ๊ะ   โดย: aArMel 26 มกราคม 2554 19:06:57 น.

แหม่เจ้าตัวเล็ก ลูกครึ่งไทยคนนี้ ยิ่งใหญ่จริงๆ ...."ผิดพลาด มันคือเรื่องปกติและเราได้เรียนรู้ที่จะไม่ผิดพลาดในครั้งต่อไป ขอให้เพื่อนๆทุกคนพยายามกันต่อไป" รักความคิดของเจ้าตัวเล็กครับป้าโซ   โดย: yyswim 26 มกราคม 2554 23:58:41 น.

อร๊ายๆ จริงเหรอคะ ลุงที่บ้านก็ชอบทำกับข้าว โชคดีของเราเลยเนอะ ยกเว้นความรู้สึกผิดนิดหน่อยที่มาๆไปๆค่ะ แบบว่าเราเป็นแม่บ้านก็ต้องเราเป็นคนทำสิ แต่ก็ย้ำถามความเห็นแก แกก็หาได้แคร์ไม่ เราก็เลยดูลูกๆเล่นรอหม่ำแทน แทบทุกสุดสัปดาห์เลยค่ะ วันธรรมดาแอ๋นถึงทำ เรื่องภูมิแพ้ก็เริ่มคุ้นเคยมาได้เป็นปีๆแล้ว รู้ว่าเค้าแพ้อะไร เราก็ต้องดูฉลากอาหาร เอาชัวร์ตลอด ทุกวันนี้เนทจะกินแต่ของเดิมๆที่รู้ว่าไม่มีปัญหา และแม่ก็ต้องทำเตรียมไว้ตลอดแบบคุ๊กกี้นี่เป็นตัวอย่างอันนึงค่ะ มีความสุขทุกๆวันนะคะป้า แล้วจะมาโม้ใหม่ ปล.เดี๋ยวฝากเสียงหัวเราะไปให้เจ้ลูกหมูนะ   โดย: anigia 27 มกราคม 2554 2:26:28 น.

สวัสดีค่ะป้าโซ พู่ว่าทางโน้นเค้าดีนะค่ะที่แบบว่ามีการประชุมบ่อยครั้ง และก็มีการ พูดคุยกัน เรียกว่าแลกเปลี่ยนความคิดเห็น มองดีๆ ก็คือเป็นการร่วมมือ กันทาง รร.และพ่อแม่น่ะค่ะ บ้านเรามีบ้างแต่ว่าไม่บ่อย แต่ว่าส่วนใหญ่พ่อแม่จะไปก็ต่อเมื่อลูกมีปัญหาอีกต่างหาก ก็เรียกว่าประชุมผู้ปกครอง ไปดูกันแบบนี้ก็เรียกว่าดีมากกว่าเสียค่ะ ................. จากบล็อกบ้านหมาที่ป้าโซถามถึง ช่างใหญ่ป่วย หลังหัก หายแล้วค่ะสงสัยว่า หักจนชินเลยหายเร็ว เพราะว่าเมื่อก่อนนี้ตกบันได ที่บ้านก็หัก ตกกราบเรือตอนทำงานก็หัก มาตอนนี้ หกล้มก็หักอีก ... เปราะบางมากค่ะ แต่ว่าก็ ดีหน่อยที่เค้าหายเร็วค่ะ   โดย: JewNid 27 มกราคม 2554 8:29:00 น.

อรุณสวัสดิ์นะครับป้าโซ ^^ อรุณสวัสดิื์แบบชั่วคราว อิอิ   โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 27 มกราคม 2554 8:30:04 น.

กลัวจะกินไม่หมดนะสิ ถ้ามาก่อนก็เว้นไว้เผื่อคนข้างหลังบ้างนะ พรุ่งนี้ออกจากบ้าน ตี 4 เศษๆ ตี 5 คงโอแล้ว คำนวณเวลาเอาเอง ว่าควรมาช่วงไหนดี   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 27 มกราคม 2554 11:02:39 น.

ยังไงก็จะเหลือไว้ให้ครับป้าโซ อ๋อ..ตื่นตี 4 ไป อ.ท่าชนะ สุราษฎร์นะครับ แต่งงาน รับไหว้ งานเลี้ยงเย็น เลยต้องค้างโรงแรมคืนหนึ่ง แล้วฉวยโอกาสเที่ยวเสาร์-อาทิตย์ ซะเลย   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 27 มกราคม 2554 11:44:01 น.

"ชอบมวากกกก" ป้ากูทันสมัยมวากกกกก วัยรุ่นที่สุดดดดด เอาอีกกกก   โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ 27 มกราคม 2554 14:33:19 น.

สวัสดีจ้า แว๊บมาแป๊บ ด้วยความคิดถึง สบายดีนะค๊า...วันนี้ออกไปเที่ยวไหนมาหรือเปล่า หรือว่านอนห่มผ้าอยู่บ้าน   โดย: Candlelight Blues 27 มกราคม 2554 15:58:07 น.

อาโน......น..ไฮ้...ฮ่าๆๆๆๆ... คุยกับคนญี่ปุ่นต้องขึ้นแบบนี้ใช่ป่ะ.. จินตนาการตามป้าโซ ..ตอนพูดหน้ัา มีเอามือทาบอกด้วย...อิอิ สงสัยกะว่าให้เหล่าแม่บ้านญี่ปุ่นมึนงง . จะได้ไม่ต้องตั้งใจฟัง ถ้าเป็นตุ๊กคงใช้ยิ้มสยามช่วยแน่ๆ.. ปล. แล้วตกลงคุณลุงแกเคยไปดูการเรียนการสอนกี่ครั้งอ่ะป้าโซ   โดย: kamaron 27 มกราคม 2554 17:57:07 น.

วันนี้มีบล๊อคใหม่มานำเสนอค่ะ แวะไปนะค่ะ >>>   โดย: สาวสะตอใต้ 27 มกราคม 2554 21:55:30 น.

หวัดดียามดึกครับคุณน้องป้า... รีบมาทักทายเพราะพรุ่งนี้เช้ามืดจะออกไป ตจว. 2 วัน ไปเมืองกาญจน์อะครับ รีสอร์ทโรงแรมไหนก็ไม่ได้จำ ก็พาบรรดาศิษย์จะขึ้นปีสุดท้ายไปอบตัวรมใจเซมิหน่า ได้ฟังเพลงบรรเลงของหลานตัวเล็กแระ...ยังไม่เต็มอิ่ม เอาตอนรีเซ้นท์อีกเด้อ ลุงอยากฟัง คงก้าวหน้าขึ้นมาก ง่วงแล้วหงะ กึ๊ดไน้ท์คับปร้า   โดย: Dingtech 27 มกราคม 2554 23:30:44 น.

สวัสดีค่ะ เจนนะคะ เจนจะบินกลับอังกฤษวันที่ 2 กุมภานี้แล้วค่ะ คงจะหายจากบล็อคไปประมาณ 1 อาทิตย์ ที่จะไม่มีการอัพเดทอะไรใดๆทั้งสิ้น เจนเลยแวะมาทักทายและขอโบกมือบะบายลากลับอังกฤษค่ะ ขอบคุณที่แวะไปหาเจนที่บล็อคนะคะ บล็อคตอนหน้าคาดว่าจะอัพเดทได้หลังวันที่ 3 กุมภาพันธ์ค่ะ แล้วแวะไปหาเจนใหม่น๊าๆๆๆๆๆ   โดย: JenNy & Tristan @ The UK 28 มกราคม 2554 0:36:01 น.

อรุณสวัสดิื์นะครับป้าโซ อุ้ย.... ดอกพิกุลร่วง 5555+   โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 28 มกราคม 2554 7:43:22 น.

ตอนป้าโซกระชากผ้าห่มแล้วจูบ เอ๊ย ไม่ใช่ค่ะ แล้วปลุก ขวัญขับรถออกจากบ้านเรียบร้อยแล้ว วันนี้มาถึงที่ทำงานตั้งแต่ยังไม่ถึงเจ็ดโมงครึ่ง(ของที่นี่นะคะ)เลยค่ะ วันนี้มีภารกิจอีกแล้วค่ะ ป้าโซจะไปกับขวัญมั้ยหนอ   โดย: ในความอ่อนไหว 28 มกราคม 2554 7:52:27 น.

คุณหม่อมป้าครับ... อ่านคอมเม้นท์ที่ 28 ในบ้านคุณขวัญรึยังครับ 555+   โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 28 มกราคม 2554 7:59:37 น.

ป้าโซจ๋า ถ้าขวัญไม่มีงาน..ขวัญจะออกจากบ้านได้ไงล่ะจ้ะ อย่างน้อยที่สุดก็เนอะ..งานเป็นข้ออ้างได้ดีที่สุด ขวัญจะทำอย่างที่ป้าโซบอก ทำแต่พอดี ทำเท่าสติปัญญาจะแก้ปัญหาได้ คนอื่นเค้าจะฟัดกันยังไงก็ช่างเค้า เวลาขวัญว่าง...ขวัญมาหาป้าโซของขวัญดีกว่า แต่ถ้าเวลาไม่ว่าง ขวัญก็คิดถึงป้าโซไปด้วย ทำงานไปด้วย MAY BE นะคะ... รัก......จริงๆ....นะ   โดย: ในความอ่อนไหว 28 มกราคม 2554 11:22:41 น.

อาโน...... ก่อนอื่นต้องขอชม ไหวพริบ+ความคิดของป้าโซ ก่อนว่า สุดๆอ่ะ ฉลาดพูดและมีมุมมองแปลกๆ สังเกตุได้จากการเม้นท์ อิอิ ที่ป้าโซพูดกะคุณครู+แม่ชาวญี่ปุ่นอ่ะ เจ๋งมาก แถวบ้านเรียกว่า"พริ้ว" 555 ปล.ไอ้ตัวเล็กคงได้เชื้อแม่ไปเยอะ พูดได้ซึ้งกินใจจังเลย.....   โดย: อสูรกายไทฟอน 28 มกราคม 2554 14:40:35 น.

วันนี้ถึงคิวอีกแล้วนะคะ ขวัญไปตอนเย็น เครื่องว่างตอนห้าโมงครึ่ง เลิกงานขวัญจะเลยไปเลยค่ะป้าโซ ป้าโซจับมือขวัญหน่อยนะคะ แวะมาหากำลังใจตอนใกล้ถึงเวลาค่ะ   โดย: ในความอ่อนไหว 28 มกราคม 2554 15:16:22 น.

สวัสดีครับ ป้าโซ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 28 มกราคม 2554 17:24:34 น.

รายงานตัวค่ะป้าโซ เมื่อคืนกลับจากภารกิจ... พ่อโดนเชิญไปงานเลี้ยงค่ะ ขวัญเลยติดสอยห้อยตามไปด้วย แต่กลับไม่ดึกเท่าไหร่... วันนี้มีภารกิจนิดหน่อย แต่จะรีบกลับค่ะ   โดย: ในความอ่อนไหว 29 มกราคม 2554 10:15:48 น.

อรุณสวัสดิ์นะครับป้าโซ ^^ อ่าว ข้างบนตื่นแล้วรึ ^^   โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 29 มกราคม 2554 10:20:03 น.

สวาทดีครับป้าโซ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจกันนะครับ   โดย: smack 29 มกราคม 2554 14:51:53 น.

แวะมาเยี่ยมเยียน และสังเกตุการเจริญเติบโต ของเด็กๆ ไปในคราวเดียวกันค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 29 มกราคม 2554 20:11:12 น.

สวัสดีค่ะป้าโซ เด็กที่นั่นส่งเสริมให้กล้าแสดงออกดีนะคะ เหมือนที่นี่เลยค่ะ แล้วก็ให้กำลังใจเวลาเด็กพูดไม่ค่อยได้ด้วย ไม่มีตำหนินะคะ ไม่เหมือนบ้านเราหรอก อุอุ มีความสุขมาก ๆ นะคะป้าโซ   โดย: thainurse@norway 29 มกราคม 2554 21:23:47 น.

ป้าโซ คิดถึงจ้ะ จะมากวนยาวๆ ทีหลังน๊า   โดย: ลูกหมูตัวกลม 29 มกราคม 2554 23:22:16 น.

หวัดดีจ้าป้าโซ อ่านจนจบแล้วสงสัยว่า ป้าโซไม่มั่วนิ่มพูดภาษาอังกฤษใส่เค้ามั่งเหรอ เป็นป้าเดซี่คงทำเยี่ยงนั้น ให้มันรู้กันมั่งว่า ชั้นพูดได้หลายภาษานะว้อย อิอิ จำได้ว่าเคยมาอ่านบล็อกที่ครูมาดูบ้านนักเรียน ซึ่งครูฝรั่งข้างตัวเค้าติงว่า เพื่อ ?? ส่วนเรื่องผู้ปกครองมาดูการเรียนการสอน โรงเรียนเจ้าลูกชายก็มีประจำ แม่มันก็ไม่เคยไปเลย มีพ่อเป็นครูอยู่แล้ว สบายไป แต่ถ้าลูกย้ายโรงเรียนคงได้ไป อาโหน่ เอ้ย ... Well, .... อะไรเทือกนี้กะเค้ามั่งแน่ ๆ อิอิ   โดย: Oops! a daisy 30 มกราคม 2554 0:14:12 น.

อ๊ายย เก่งพลาดบลอกนี้ไปได้ยังไงคะเนี้ย อิอิ ว่าที่ลูกเขยของเก่ง พูดจาได้น่ารักมากๆเลยค่ะป้าโซ ดูเป็นผู้ใหญ่เกิดตัวด้วยซ้ำ จำได้ปีที่แล้ว ที่น้องเล่นเปียโนให้รุ่นพี่ชั้นป. 6 ป้าโซเคยนำมาอัพบลอกเล่าให้ฟัง น้องคิดได้ดีมากๆเลยค่ะ ชอบๆๆๆ   โดย: เก่ง (keng_toshi ) 30 มกราคม 2554 22:12:52 น.