คุณค่าของเวลา

คุณค่าของเวลา

คําว่า เวลา ถึงแม้ว่าเป็นเรื่องธรรมดาสามัญก็จริง แต่เวลานั้นเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องกับชีวิตของทุกๆ คน องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงยกเอาเวลาที่มีอยู่โดยธรรมชาติมาตรัสสอนให้ระลึกถึงเวลาที่ล่วงไปๆ และให้น้อมเข้ามาในชีวิตของตน เพื่อจะได้ตั้งตนให้อยู่ในความไม่ประมาท

         "เวลาย่อมกินสรรพสัตว์พร้อมทั้งตัวมันเอง" หมายความว่า ความเป็นไปแห่งชีวิตของบุคคลเนื่องด้วยเวลา เพราะเวลาเป็นเครื่องกำหนดความสิ้นไปแห่งอายุ ย่อมบั่นทอนอายุหรือชีวิตของสัตว์โลกให้หมดไป เปลืองไป สิ้นไปโดยลำดับ และตัวเวลาเองก็หมดไปด้วย

         ตามปกติของสัตว์โลกนั้น มักมีความประมาทมัวเมาในสิ่งต่างๆ เช่น ประมาทมัวเมาในร่างกาย ในชีวิต ในทรัพย์สมบัติ ในยศถาบรรดาศักดิ์ แต่เมื่อบุคคลพิจารณา ว่า ไม่ใช่เพียงเวลาเท่านั้นที่ผ่านไปอย่างเดียว แต่กลับพาเอาอายุและชีวิตของสัตว์ไปด้วย

         เห็นได้ชัดว่า สิ่งที่เรายึดมั่นถือมั่นว่าเป็นของเที่ยงแท้แน่นอน ยั่งยืน กลับถูกเวลาชักพาให้หมดไป เมื่อรู้ได้อย่างนี้ ก็จะก่อให้เกิดความไม่ประมาทมัวเมาในร่าง กาย ในชีวิต ในทรัพย์สมบัติ และในยศถาบรรดาศักดิ์ เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นของมีอยู่ชั่วคราว เป็นไปตามเหตุตามปัจจัยทั้งสิ้น ไม่มีผู้ใดจะบังคับบัญชาให้อยู่ในอำนาจของตนตลอดไป

         ชีวิตคนเรานั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่าไม่มีแก่นสาร ชีวิตย่อมล่วงไปตามเวลาที่ผ่านมา ไม่มีทางหมุนกลับ หรือถอยหลังกลับมาได้ มีแต่จะรุดหน้าไปฝ่ายเดียว เปรียบเสมือนน้ำที่ไหลลงจากยอดภูเขา มีแต่จะไหลลงสู่ที่ราบลุ่ม ไม่มีทางที่จะไหลกลับได้ ฉะนั้น

         เวลาเมื่อหมดไปแล้ว ก็เหลือสิ่งที่เป็นประโยชน์หรือเป็นโทษ ซึ่งจะให้ผลเป็นสุขหรือเป็นทุกข์แก่ผู้นั้นตลอดไป เมื่อรู้ได้อย่างนี้ ควรพยายามสร้างคุณงามความดีในทางโลก เช่น ประกอบอาชีพด้วยความขยัน ชื่อสัตย์สุจริต และสร้างคุณงามความดีทางธรรม เช่น ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ให้เป็นประโยชน์แก่ชีวิต

         เวลาเป็นสิ่งที่ไม่มีได้ ไม่มีเสีย คงเป็นและคงอยู่อย่างนั้น แต่ความเป็นไปแห่งชีวิตของคนเรามีความได้ความเสียปรากฏอยู่ เพราะฉะนั้น จึงควรจัดสรรชีวิตของตนให้อยู่ในความได้หรือในฝ่ายดีอย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ควรปล่อยชีวิตให้อยู่ในความเสียหรือฝ่ายชั่ว เพราะชีวิตนี้ถ้าปล่อยให้ล่วงผ่านเวลาไปเปล่าๆ ก็เป็นทางเสียประโยชน์ที่จะพึงมีพึงได้

         เวลาที่ล่วงเลยไปด้วยการทำแต่คุณงามความดี ก็จะเป็นเวลาที่ล่วงผ่านไปอย่างมีประโยชน์ มีคุณค่าขอให้ท่านทั้งหลายดำเนินชีวิตของตนๆ ให้เป็นไปอย่างคุ้มค่า คุ้มกับเวลาที่ผ่านไป ให้ชีวิตมีแต่ความรุ่งเรือง เจริญก้าวหน้า และอยู่เย็นเป็นสุขในกาลทุกเมื่อ

คอลัมน์ ธรรมะวันหยุด
โดย พระเทพคุณาภรณ์ (โสภณ โสภณจิตฺโต ป.ธ. ๙) เจ้าอาวาสวัดเทวราชกุญชรวรวิหาร

บทความธรรมะ : รวบบทความธรรมะสอนใจต่างๆ ธรรมะจากพระปฏิษัติดี ปฏิษัติชอบ ที่มีชื่อเสียงต่างๆ ธรรมะในชีวิตประจำวัน ที่สำคัญต่างๆ

กรองตามชื่อเรื่อง     แสดง #  # รายการหัวเรื่อง ผู้ชม 121 เด็กๆ ยังไม่รู้ว่าพ่อแม่คืออะไร 442 122 รู้หน้าที่ (หน้าที่เพื่อตน และ หน้าที่เพื่อคนอื่น) 485 123 ปรองดอง 440 124 อยู่ร่วมกันต้องพึ่งพากัน 409 125 ภัยจากการทะเลาะวิวาท 387 126 รู้จักรักพี่รักน้อง 417 127 ฉลาดผูก ฉลาดแก้ 404 128 สาระของชีวิต 356 129 ลมปาก 491 130 แม่ในความหมายอันลึกซึ้ง 421 131 รักลูกให้ถูกทาง 499 132 สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม 338 133 ลูกจ้าง-นายจ้าง 352 134 ทำงานด้วยศรัทธา 391 135 สตรีเป็นมลทินของภิกษุ 333 136 ชีวิตดีต้องมีความอดทน 400 137 วันอัฏฐมีบูชา 337 138 ชีวิตดีต้องมีการฝึก 431 139 คุณค่าของเวลา 560 140 อยู่ร่วมกันต้องรู้จักปรับตัว 443 141 จุดหมายของการเลี้ยงลูก 448 142 วันแห่งความรักสากล 280 143 ที่พึ่ง 5 ประการ 377 144 นิสัยแห่งการเป็นผู้รับ-ผู้ตาม 288 145 มงคลแห่งความเจริญ 349

Create Date : 06 พฤษภาคม 2555		0 comments
Last Update : 6 พฤษภาคม 2555 9:49:30 น.
Counter : 2584 Pageviews.
Share Tweet