"Memories of Matsuko" ขอเเค่ใครสักคนที่ให้รัก

"คนเราเกิดมาเพื่ออะไร" เป้นคำถามหนึ่งที่เชื่อว่าทุกคนต้องเคยรู้สึกคิดสงสัย เรามีชีวิตเพื่ออะไร...เงินทอง...การงานที่มั่นคง...ความรัก



คาวาจิริ มัตสึโกะ หญิงสาวคนหนึ่งที่คิดหาคำตอบนี้ให้ตัวเอง เธอเติบโตมาด้วยทั้งชีวิตที่เหมือนกับไม่มีใครเลยสักคน ที่จะรักเเละเข้าใจเธอ อย่างเเท้จริง

ในบ้านเกิดที่เติบโตมากับน้องสาวที่ป่วยเป็นโรค ไปไหนมาไหนไม่ได้ พ่อของเธอจึงดูเเลน้องสาวของเธอมาอย่างดีมาตลอด ...ของขวัญที่น้องเธอได้รับ เเต่เธอกลับไม่เคยได้ ...พ่อที่โกรธเคืองเธอ เพราะสาเหตุที่เธอไปเล่าเรื่องที่จะได้ออกเดทกับชายหนุ่มให้น้องสาวที่ออกไปไหนไม่ได้

เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้พ่อของเธอสนใจ เเละ รัก เธอบ้าง...เเต่เธอไม่เคยเข้าใจ เธอจึงโกรธเเค้นน้องสาวของเธอ...เเละเดินออกจากชีวิตครอบครัวของเธอไป

ตลอดมาไม่ว่าเธอจะไปอยู่กับใคร เธอก็ไม่เคยได้รู้สึกถึงความรักที่ตอบกลับมา

ไม่ว่าจะเป็น เท็ตซึยะ นักเขียนไส้เเห้งที่ต้องการเธอเพียงเเค่ที่ระบายอารมณ์ทางเพศ ...

โอคาโนะ นักเขียนอีกคนที่ต้องการเธอเพียงเเค่หวังจะได้ครอบครองทุกอย่างที่เป็นของเท็ตซึยะ เเละทนคบกับเธอเเค่ในฐานะชู้คนนึงเท่านั้น

เคนจิ ช่างตัดผม ที่ขออยู่กับเธอเพราะว่าเขาเปล่าเปลี่ยวไม่มีใคร

ริว นักเลงยากูซ่า ที่เธอยอมทุกอย่างเพื่อที่จะอยู่กับเขา เเม้ว่าร่างกายเธอจะบอบช้ำจากการโดนทำร้าย

เธอยอมเป้นเเม้กระทั่งสาวในอาบอบนวด หรือโฮสเทจ เพียงเพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องอยู่คนเดียว เพื่อความรักจากชายที่ไม่มีวันจะให้ความรักกลับมาได้ เพราะเขาเเค่ต้องการเพียงความสุขชั่วครู่ชั่วยาม

ตลอดชีวิตของมัตสึโกะ มันเหมือนกับยิ่งเป้นการตอกย้ำว่าเธอไม่เคยได้ความรักที่เต็มไปด้วยความเข้าใจในตัวเธอมาโดยตลอด

ทุกครั้งที่เธอพบกับเรื่องที่โชคร้าย ผ่านไปกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เธอก็จะพูดกับตัวเองว่า "ฉันคิดว่าชีวิตนี้คงจบลงตรงนั้น"

....ผู้หญิงทุกคนต่างมีความคิดความฝันเเละอยากให้ชีวิตของเธอเป็นเหมือนอย่างในเทพนิยาย

ชีวิตของเธอก็เช่นกัน เราจะเห็นดอกไม้ที่ผลิบาน ผีเสื้อที่โบยบิน เเสงที่เปล่งประกายระยิบระยับ เมื่อยามที่บทเพลงของเธอขับขาน...ในยามที่เธอมีความสุข เเละพูดกับตัวเองว่า "ฉันมีชีวิตเพื่อความรัก" มันทำให้เธอมีเเรงเเละกำลังใจ หรือเรียกได้ว่า "มีเป้าหมาย"กับชีวิตของเธอ

เเต่น่าเสียดายที่ดอกไม้ของเธอ ผีเสื้อของเธอ มันเกิดขึ้นและดับไป ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เเม้ว่าเธอจะรักเขาเเค่ไหน... ไม่มีใครสนใจที่จะเข้าใจตัวเธออย่างเเท้จริงเลย

เเละในช่วงบั้นปลายชีวิตอันเเสนเศร้าของเธอ ผีเสื้อก็หยุดบิน ดอกไม้จะเหี่ยวเฉาไป เเสงประกายที่ตัวเธอได้ดับหายไป..พร้อมกับชีวิตของเธอ



เรื่องราวดำเนินไปจากการเล่าเรื่อง ของหลานชายของเธอที่ต้องมาค้นพบสภาพชีวิตที่น่าสงสารของป้ามัตสึโกะ ...เมื่อเขาต้องมาจัดการห้องของป้าหลังจากที่เธอตายไปเพราะโดนฆาตกรรม

ในขณะที่เธอเองมีชีวิตอยู่โดยที่ไม่เคยมีใครเข้าใจ เเต่หลานชายของเธอกลับค้นพบความต้องการของจิตใจป้าของเขา ยิ่งเขาได้รับรู้เรื่องราวของป้าเท่าไหร่ ดูเหมือนว่าเขายิ่งจะเข้าใจว่าสิ่งที่ป้าของเขาต้องการมาตลอดชีวิตคืออะไร

เเต่หากสายไปสำหรับหนึ่งคนที่ตายไปแล้วหรือไม่....

"บางที มันอาจจะเป้นความตั้งใจของป้าเธอที่ต้องการให้เธอได้รู้เรื่องราวของเขาเเละเข้าใจเขาก็ได้" เมงูมิ เพื่อนสาวของมัตซึโกะ บอกกับโช หลานชาย

......เธอมักจะพูดกับตัวเองเสมอ เมื่อกลับมาถึงห้องเช่าของเธอว่า "ฉันกลับมาเเล้ว" จริงๆเเล้วความต้องการที่เเท้จริงของเธอคือเพื่อต้องการจะได้กลับมาอยู่ในครอบครัวของเธอเอง เเต่เเค่เธอคิดว่าเธอเองไม่มีค่าพอสำหรับใครที่นั่น

บทเพลงที่เธอร้องในประโยคสุดท้าย "ถ้าท้องหิวก็กลับบ้านเราเถอะ" บทเพลงนั้นมันไม่เคยได้ร้องจนจบ จนหลังจากที่เธอจากไปแล้ว เธอก็ได้ทำอย่างในบทเพลงนั้น ...

เธอกลับไปหาพ่อของเธอที่เเท้จริงยังคงถามหาเธออยู่เสมอ...เธอกลับไปหาน้องสาวของเธอที่เเท้จริงไม่เคยอิจฉาเธอเลย

เเต่น้องสาวของเธอ กลับถามหาเธออยู่เสมอว่า "พี่กลับมาเเล้วหรอ"

เเละบทเพลงของเธอก็ถูกขับขานอีกครั้งหนึ่ง.....

Create Date : 03 มิถุนายน 2550		3 comments
Last Update : 4 มิถุนายน 2550 18:18:14 น.
Counter : 515 Pageviews.
Share Tweet