Bloggang.com : weblog for you and your gang
เวลามีไว้ให้เรา เดินไปพร้อมกับมันและ ทำตัวเองให้มีความสุขไปขณะที่เราเดินไปตามเวลา
Group Blog
My story
A story
อลวนรักหนุ่มขี้เก็ก
สตอเบอรรี่ด็อก
ไดอะลี่เลิฟ
All blogs
วิถีชาวกรุง มุ่งสู่บ้านนอก
ความคิดถึงสุดใจ.....
กำัลังใจฟูฟู จากที่รัก
วันแห่งความสุข^^
น้ำจะมา อะไรจะมา ฉันก็สุข^^
เวลา....กับความรัก
รักจากใจ
ในบางเวลา.......
มุมมองความรัก
เช้าวันใหม่
ไฟหลากสี คนหลากหลาย
ทุกข์ก็ให้รู้ว่าทุกข์
วันสิ้นปีกับครอบครัว
แล้วฉันยังต้องการอะไร?
หนังสือใหม่ "มองเรื่องใกล้ใจให้ยิ้มได้ทุกวัน"
My pocket BooK....^^
ความสับสนในใจ
คิดให้ต่าง....
ใครคือคนนั้น......?
สุดท้ายก็ไม่มีใคร.........T_T
ทำบุญวันพระใหญ่กันเถอะ...
เหงา........
วาเลนไทน์__ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในวันเดียว
โลกส่วนตัวสูง....ภาค 2
โลกส่วนตัวสูง........
บ้า...พลัง
ชาร์ต แบต
First love
เรื่องของความเข้าใจ
การจากลา และการรอคอย # 2
การจากลา และการรอคอย
Begining
การจากลา และการรอคอย # 2
ทำไม ถึงมี ตอน 2 น่ะเหรอ เพราะว่ามันมีเรื่องต่องัย
คือ หลังจากนั้น ก็เสียใจ นั่งคิดถึงมันทุกวัน
มีอยู่วันนึง ไปงานกาชาดกับเพื่อนที่มหาลัย ไปเจอ ลูกหมา เทอเรีย สีน้ำตาล น่ารัก แต่ด้วยความสงสารมากกว่าเลยซื้อมา
เพราะ มันตัวเล็กมาก ดูหิวๆ เจ้าของเอามาใส่ตะกร้าขาย
จึงซื้อกลับบ้านมา พอแม่เหลือ บ่นใหญ่ เอามาอีกแล้ว เดี๋ยวก็วุ่นวายอีก
555 แม่ก็เป็นแบบนี้ตลอด..
แม่และฉันตั้งชื่อให้มันว่า "แกงส้ม" เพราะมันน่ากิน และ เผ็ด เปรี้ยวนิดๆ
แกงส้ม ซนกว่าบ๊อบบี้ มากมาย มันกินทุกอย่างที่ขวางหน้า กินตลอดเวลา
ผ่านไปเดือนก่า ๆ มัน เปลี่ยนไปเป็นหมาอ้วนตัวกลม จนแทบจำ ตอนแรกที่เห็นมันไม่ได้
แกงส้มได้นอน ห้องฉัน เพราะฉันกลัวมันจะเป็นอะไรในตอนกลางคืน
มันยังทำหน้าที่ แทนบ๊อบบี้ คือปลุกฉันไปเรียน ในตอนเช้า แต่มันไม่ทำน่ารักเหมือนบ๊อบบี้หรอกนะ แกงส้ม หัวรุนแรง ชอบกัดมือ ให้ฉันตื่น
ตอนนี้ฉันไม่ทำแบบเดิมแล้ว ให้มีธุระก็รีบหอบกลับมาทำที่บ้าน กลับบ้านเร็วๆ ทุกวัน แกงส้มก็รอฉัน หน้าบ้านทุกวัน เพราะก่อนแม่ไปทำงานจะ เอามันมาผูกเชือก ยาว ๆ ใต้ต้นมะม่วง ให้มันเดินเล่นในบริเวณบ้าน
แต่ก็กลัวมันหายไป เพราะประตูบ้านมีช่องเล็กๆ จึงปล่อยไว้เฉยๆ ไม่ได้ "รักหมาให้ผูก รักลูกให้ด่า" 555
และแล้ววันฉีดวัคซีน กันไข้หวัดหมา ก็มาถึง ฉันพามันไปฉีดกับร้านหมอ แถวบ้าน (เปลี่ยนร้านใหม่ เพราะกลัวหมอฉีดผิดอีก) เจ้าแกงส้ม ซึมไปเลยโดนฉีดก้น
และแล้ววันอันแสนโหดร้ายก็มาถึง หลังจากฉีดวัคซีนไม่นาน เจ้าแกงส้มเริ่มอาการไม่ดี ฉันจึงพามันกลับไปถามหมอ หมอตรวจดูให้แล้วบอกฉันว่า
ให้ฉันทำใจ เพราะ คาดว่า เจ้าแกงส้มมันจะ เป็นหัด มาก่อนฉีด วัคซีน แล้วพอฉีดวัคซีนเข้าไป มันเลยไปกระตุ้นให้ มันแสดงอาการมากขึ้น
โรคนี้ มีอัตราเสียชีวิตสูง ในเจ้าหมาตัวน้อย เพราะร่างกายพวกมันสู้วไม่ไหว แต่ถ้าดูแลดี และมันไม่ขึ้นสมอง มันอาจจะรอด แต่ไม่สมบูรณ์ มันจะเป็น หมาเอ๋อ
เจ้าแกงส้มตัวน้อย .... มันเกิดขึ้นอีกแล้วเหรอ ฉันจะต้องเสียใจอีกแล้วเหรอ
แต่ฉันไม่ท้อ พยายามดูแลมันให้ดีที่สุด
เจ้าแกงส้ม จะต้องกินยาทุกวัน จากที่มันเคยเป็นหมาตะกละ มันกินไรไม่ได้เลย ฉัน ต้มโจ๊ก แล้วฉีดสริง ให้มันทุกเช้า พร้อมกับยา และ วางน้ำไว้ใกล้มันตลอด
มันแข็งใจ และอดทน มาก เวลาผ่านไป 2 อาทิตย์ จากมันอาการดีบ้าง ทรุดบ้าง หมอบอกมันอดทน และใจสู้ว ถ้าเปนตัวอื่น ไม่เกิน 5 วันก็ตายแล้ว กิจกรรมของฉันกับแกงส้ม ตอนที่มันดีขึ้นมันก็จะพยายามกินเอง แต่ตอนที่อาการกำเริบ มันจะชัก แล้วกัดลิ้นตัวเอง ฉันต้องเอามือฉันยัดปากมัน ให้มันกัดฉันแทน
ฉันรอคอยทุกวันให้มันดีขึ้น หวังให้มันหายปวดได้บ้าง
เจ้าแกงส้ม เริ่มมีอาการปากเบี้ยว และเดินตัวเอียง หมอว่ามันโดนทำลายสมอง และถ้ามันหาย มันก็จะเดินแบบนี้ไปตลอด
ฉันนั่งร้องไห้ ทุกวันตอนเห็นมันทรมาน แต่ก็พยายามบังคับให้มันกินข้าว และยา
ฉันให้มัน กินน้ำหวานแทนน้ำ มันจะได้มีแรง หมอว่าแทนน้ำเกลือได้
** ถ้าหมาคุณไม่สบายและไม่กิน มันจะทรุดมาก และอาจไม่รอด ควร บังคับมัน เอา สริงฉีดอาหารให้มัน **
เจ้าแกงส้ม รู้สึกตัวบ้าง ไม่รู้บ้าง มันกัดฉันบ่อยๆ ฉันไม่สนใจ หรอก แค่อยากให้มันหาย แม่ก็ช่วยกันดูแล เวลาผ่านไป เกือบ 6 เดือน
มันคงอยากบอกฉันว่ามัน ไม่ไหวแล้ว มันสู้ว ไม่ได้แล้ว 3 วันก่อนมันจะไป มันสงบมาก ไม่กัด ไม่สู้วฉัน
แล้ววันนั้นก็มาถึง แม่ฉันไม่ไปทำงาน แม่โทรหาฉันที่เรียนอยู่ ว่าให้รีบกลับ เจ้าแกงส้มมัน เหมือนจะไปแล้ว ฉันตกใจมาก ระหว่างทางโทรหาแม่ตลอด แม่บอกว่า มัน ไม่มีแรง แต่ยังหายใจ เวลามันได้ยินเสียงเหมือนคนมา มันก็จะ ผงกหัวขึ้นมาที เพื่อดูว่าฉันมาหรือยัง
พอฉันกลับมาถึง มันรวบรวมแรง เดินมาหาฉัน มันมองฉันและเหมือนจะบอกว่า จะไปแล้ว รอฉันมาส่ง ฉันวางมันไว้บนตัก และลูบหัวมัน
บอกมันว่า ฉันมาแล้ว ฉันรักมัน ฉันรู้ว่ามันทรมาน ฉันอยากให้มันหลับ และสบายขึ้น มันค่อยๆ หายใจ เบาลง เรื่อยๆ และหยุดหายใจไปในที่สุด
เค้านี้ฉันไม่ร้องไห้ เพราะฉันคิดว่า มันจะสบายกว่าถ้าได้ไป
มันไปแล้ว และฉันรู้ว่ามันรักฉัน
เจ้าหมาน้อย ทั้ง 2 ตัวของฉัน มันรอคอย ที่จะบอกฉันว่ามันจะไปแล้ว
อาจเป็นเรื่องของความผูกพัน ทำให้เราได้ มีโอกาส เจอกับความรัก ที่แสนบริสุทธิ์อย่างนี้
ฉันไม่เคยลืมมัน
และทุกครั้งที่ ฉันเสียใจ กลับการจากลา อื่นๆ
ฉันจะรู้สึก ดีขึ้นมาได้ เพราะอย่างน้อย ทางที่เค้าเลือกไปอาจดีกว่า อยู่กับฉัน และ ฉันคงจำแต่เรื่องดีๆ ไว้
คุณล่ะ เคยคิดไหม๊ว่า การรั้งใครที่ไม่สามารถอยู่กับเราได้ ให้อยู่
มันอาจทรมานเขาก็ได้
Create Date : 27 กรกฎาคม 2552
Last Update : 27 กรกฎาคม 2552 12:08:27 น.
3 comments
Counter : 548 Pageviews.
Share
Tweet
เศร็จังเลย..เสียใจด้วยนะคะ
โดย:
phaclam
วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:37:58 น.
โดย:
Nor@ZetH
วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:14:34 น.
ขอบคุณครับ ที่เเวะไปเยียมชม
โดย:
Abilene
วันที่: 26 ตุลาคม 2552 เวลา:11:49:02 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สตอเบอรรี่ด็อก
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เกิดมาก็เป็นคนนึง
ซึ่งอยากจะท่องไปในโลกกว้าง
บางครั้ง เจอเรื่องราวระหว่างทาง
สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ปนๆ กันไป
New Comments
Friends' blogs
storberry
PrettyNatty
You're My SunshinE
โยเกิตมะนาว
Yingang
Nor@ZetH
ชายเอ ทุ่งรังสิต
ยังไงก็น้อง
SeaSonCake
senseibob
Puyfai Makeup
CEO นิ้วก้อย
สดายุ...
thattron
ป้าโบราณ
แอ๊ปเปิ้ลโบราณ
bluecandleshop
Boss
กรุ๊ปบีราศีสิงห์
ฟิลิเซียน่า
bite25
ลูกน้ำกว๊าน
Webmaster - BlogGang
[Add สตอเบอรรี่ด็อก's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.