ประถมปลาย - ไอ้จิม
เหมือนว่าทุกอย่างในชีวิตของฉันจะเริ่มเมื่อประถมปลาย แต่จริงๆไม่ใช่อย่างนั้น หลายๆ อย่างมันมีที่มาตั้งแต่ก่อนหน้านั้นแล้ว

ไอ้จิม ที่ว่า เป็นฝรั่งที่มาแลกเปลี่ยนและมาอยู่กะเราที่บ้าน

แม่ไปเป็นสมาชิก AFS ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่มีใครรู้ และอยู่ๆ โดยไม่มีปี่มีขลุ่ย วันนึงแม่ก็บอกว่า จะมีฝรั่งมาอยู่ที่บ้าน ให้พวกเราช่วยกันดูแลด้วย

++++++++++++++++++++++++

ฉันเข้าใจว่า ฝรั่งเนี่ยมันโง่มาก ต้องให้เด็กๆ อย่างฉันดูแล หารู้ไม่ว่าการไปดูแลฝรั่งให้แม่ ทำให้เราเปลี่ยนแปลงไปทางบุคลิกภาพขึ้นอีก โดยไม่รู้ตัว

วันแรกที่ไอ้จิมมาถึง ฉันตะลึง

มันเป็นฝรั่งผอมก๊องแก๊งผู้ชาย อายุน่าจะมากกว่าฉันเท่านึง จิมเป็นชื่อที่พวกเราเรียกกันเอง เพราะชื่อจริงๆ เค้าชื่อ James A. Johnson จิมบอกว่าเรียกว่าจิมละกัน พวกเราจึงรุมกันเรียกว่าจิม และลับหลังว่า ไอ้จิม

จิมมาอยู่กะเรานาน จนเราเกือบลืมไปเหมือนกัน โดยมีกระเป๋าเป้ใบไม่ใหญ่ อย่างอื่นที่บ้านเรามีให้หมด จิมกินข้าวกะเรา นั่งล้อมวงกินกันบนพื้นบ้านนี่แหละ จานใครจานมัน และกินก๋วยเตี๋ยวร้านน้ากิม ที่พวกเราชอบกินกันเป็นอาหารเช้า (แปลกไม๊เนี่ย)

++++++++++++++++++++++++

วันที่สำคัญที่สุดของฉันวันนึงเป็นวันเสาร์ ที่จิมบอกว่า พาไปเที่ยวแหลมหน่อย

ฉันก็เห็นว่าหลังบ้านเรามันก็ติดทะเลอยู่แล้ว อยากว่ายน้ำก็ลงไป แต่จิมบอกว่าไม่เอา จะเอาทะเล ชายหาด แซนด์ ซี อ่ะ อย่ากระนั้นเลย ฉันไปถามแม่ แม่ไม่ว่าอะไร แค่พยักหน้าหงึกๆ บอกให้ไปสั่งบะหมี่แห้งมาเป็นของกินมื้อเที่ยง เอาช้อนไปเองด้วยสองคัน และกระติกน้ำดึ่ม ก่อนจะให้เงินมาด้วยอีกหน่อย

ฉันอายุแค่สิบเอ็ดขวบ พาฝรั่งตัวสูงเท่าเสาไฟฟ้าไปเที่ยวแหลม เราเดินไปขึ้นรถตุ๊กๆ ที่หัวมุมถนนนครนอก (ตอนนี้มันเป็นที่ตั้งของประตูเมืองสงขลาไปละ) นั่งรถไป ผ่านเส้นทางตลาด สถานีตำรวจ แล้วค่อยๆ เลี้ยวไปทางท่าแพ ก่อนจะอ้อมผ่านแหลมสนอ่อน และไปลงที่นางเงือก

+++++++++++++++++++

นี่แหละทะเล ไอ้จิมบอก

ฉันสังเกตได้ว่าฝรั่งเป็นแบบนี้ทุกคน ตั้งแต่ที่ฉันเจอคนแรก จิมมันเอาของกินไปแบกไว้เอง ไม่ให้ฉันหนัก เราเดินกันไปเลียบบนหาดตรงที่น้ำทะเลซัด จะได้เดินไม่ยาก

จิมบอกว่าขุดหลุมฝังของไว้ เวลาไปว่ายน้ำจะได้ไม่ต้องกลัวคนมาขโมย ฉันก็ไม่คิดว่าจะมีใครขโมย เพราะทั้งหาด ก็ไม่เห็นมีคนเช้าซะขนาดนี้ แต่เราสองคนก็ช่วยกันจัดการเรียบร้อย จิมว่ายน้ำเก่งมาก มันยังมีหน้ามาชวนให้ฉันว่ายไปด้วยกันถึงเกาะหนู

จะบ้าเรอะ แม่ตีฉันตาย

พอเหนือ่ย เราก็ขึ้นจากน้ำมาตากให้ตัวแห้ง แล้วเดินไปหาศาลานั่งกินก๋วยเตี๋ยวแห้งกัน ก่อนจะเดินมาหารถโบกกลับ

สมัยนั้นสงขลาไม่ค่อยมีฝรั่ง การที่มีเด็กเดินกะฝรั่งสักคน ทำให้คุณยายขายหนมจาก และไข่ปิ้ง ต้องทักทายขึ้นมาด้วย ใครๆ ก็ใจดีกะไอ้จิมกันใหญ่ อิอิ

ในแต่ละอาทิตย์ ถ้าฉันไม่ต้องไปซ้อมดนตรี หรือไปเล่นบ้านเพื่อน ฉันก็จะรอไอ้จิม เพื่อจะได้พาไปหาที่เล่นแปลกๆ กัน เสียดายที่ความจำฉันไม่ดี ไม่งั้นคงจะมีเรื่องอะไรมากมายมาเล่า แต่อย่างน้อยก็อยากเล่าเรื่องดีๆ เรื่องที่มันตัวเหม็น หรือว่าชอบนอนตด อะไรเนี่ย เล่าแล้วมีแต่ฮา อย่าเล่าเลย 555



Create Date : 22 ธันวาคม 2554
Last Update : 22 ธันวาคม 2554 19:29:21 น.
Counter : 667 Pageviews.

1 comments
  
สวัสดีค่ะ ขออนุญาติทักทาย เพราะติดใจจากทริป โครเอเชียของคุณลี่

ประทับใจมากค่ะ กล้าหาญมาก ได้ประสบการณ์ชีวิตจริงๆ ( อยากมีโอกาสและความกล้า แบบนี้ บ้างจัง)

เมื่อมาอ่านบล็อคนี้ เลยเข้าใจ ไอ้จิม คงเป็นไอดอล ที่ทำให้คุณลี่ กล้าผจญโลก แบบเค้าเนอะ

เดี๋ยวนี้ กลายเป็นสาว สวย หวานไปแล้วเนอะ ขอให้พบกับคนดีๆ รักดีๆ สมกับที่คุณตั้งใจรอคอยมา ค่ะ ยินดีด้วยจริงๆ
โดย: วงกลมกะสามเหลี่ยม IP: 118.173.225.117 วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:23:01:23 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เที่ยวไปสองไพเบี้ย
Location :
สงขลา  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]



รบกวนอย่าส่งข้อความหลังไมค์ค่ะ ติดต่อที่อีเมล์ตรง smileyinbelgium@hotmail.com นะคะ