เที่ยวปักกิ่ง ตอนที่ 11 พระราชวังฤดูร้อน วันที่ 27
ลงรถมาก็มาเจอนี่ค่ะ ของกิน ไม่พลาดเพราะตั้งแต่มาก็ไม่ค่อยได้ใช้ตังค์เลย จัดให้อย่างละ 1 อัน อร่อยดี ไม่แพง เป็นแคนตาลูปไม้ละ 10 บาท มันขายเป็นกิโล
ถ่ายรูปรอระหว่างไกด์ไปซื้อตั๋ว
มีเอทีเอ็มด้วย
เข้ามาแล้วก็เจอนี้เลยชอบตัวใหญ่ดี พยายามสังเกตุเหมือนกันว่าแต่ละตัวหน้าตาเหมือนกันมั้ย เป็นของประดับวังมีมากมาย แต่ในที่นี้จะเอารูปมาให้ดู ๒ อย่างคือกิเลน นั่งเฝ้าปากทางเข้า เห็นมันนั่งแล้วน่าเอ็นดูเหมือนสัตว์เลี้ยง คนจีนถือว่าเป็นสัตว์นำโชค
คนเยอะมาก แต่อากาศดี ร่มรื่นเพราะที่นี่เป็นอุทยานที่ใหญ่ที่สุดของประเทศจีนและยูเนสโกได้จัดให้เป็นมรดกโลกด้วย
แผนผังของที่นี่ไกด์ให้ดูก่อนว่ามันกว้างขนาดไหน เดินจากเหนือจดใต้กันเลยทีเดียว
กำลังบรรยายแต่เขาเราอยากเดินแล้วว
ประตูทางเข้าอ่านไม่ออก
ต้นไม้ที่นี่แปลกต้องเอาเหล็กค้ำไว้ทุกต้น
หินอายุยืน ที่เชื่อว่าเมื่อได้ลูบแล้วจะอายุยืน มีการกั้นคอกไว้กันคนมาลูบจนสึก
หินอีกก้อนนึง จับได้ ลูบได้
ที่เป็นรูปเพราะเป็นหินที่ขุดขึ้นมาจากการทำทะเลสาป เลยเป็นรู ๆ แบบนี้
ตำหนักกว่างสูฮ่องเต้ ฮ่องเต้พระองค์นี้เป็นหลานของพระนางซูสีไทเฮา ที่ถูกควบคุมโดยพระนางฯ ภายหลังขัดแย้งกันและถูกขังไว้ที่ตำหนักนี้จนสิ้นพระชนม์ และที่นี่ต่อมาใช้เป็นที่เก็บสมบัติในวังและถูกลักลอบขนออกไปก็เยอะ
กระจกโบราณ ของที่ตั้งแสดงอยู่เป็นของจริงทั้งนั้น ส่วนใหญ่เป็นของที่เหลือจากขโมยแล้ว เหลือแต่ของที่ไม่มีราคา แต่ปัจจุบันราคาแพงมาก
ใกล้ ๆ อีกซักรูป
ร้านขายของที่ระลึกจ้า มีแต่ของที่เลียนแบบของใช้ในวัง แต่แพงมาก
มีร้านขายของกินในนี้ด้วยเค้าเอาตำหนักเก่า ๆ เล็ก ๆ มาดัดแปลงเป็นร้านขายของ
รูปปั้นอะไรไม่รู้ชอบ มันเงา ๆ มัน ๆ ดี คงมีคนมาลูบมันเยอะจนคล้ำ
ลานกว้าง
หน้าตำหนักบริเวณลาน
คานทองหรือเปล่าไม่รู้
ต้นไม้นี้แปลกดีเพราะลำต้นมันเหมือนใส่ชุดลายพรางเลย
ใกล้ ๆ กันมีแบบนี้ด้วย คล้าย ๆ กรอบรูปก็เลยจัดไป 1 ภาพ
พยายามซูมเข้าไปถ่ายได้แค่นี้
ทางเชื่อมระหว่างตำหนัก
ซักภาพเพราะเดินมาเจอกันอีก
อีกมุมหนึ่งของวัง
ซูมถ่ายเข้าไปข้างใน เป็นของที่ใช้จริงในสมัยก่อน
ใกล้ ๆ ทะเลสาบก็มีสระบัวด้วย
ภาพวาดโบราณ และในพระราชวังนี้มีภาพวาดรวมกันถึง 5,000 ภาพนะ
อันนี้เป็นเพดานของทางเดิน ก็มีภาพวาดด้วย เป็นที่บอกเล่าเรื่องราว แต่ละภาพเป็นภาพเล็กๆวาดไม่ซ้ำกันเลย มีจำนวนมากอยู่ในกรอบรูปครึ่งวงกลมแบบจีน ให้รายละเอียดทิวทัศน์ บ้านเมือง และผู้คนอย่างมีชีวิตชีวา ดูเท่าไรก็ไม่เบื่อ
อันนี้เป็นกำแพงที่มีกระจกใสมองเห็นอีกฝั่งนึงได้ แล้ววาดภาพไว้ด้วย
ประตูห้อง ต้องเอากระจกมาปิดไว้กันความเสียหายจากน้ำและจากคน
ชอบมากหน้าต่างบานใหญ่เวลาเปิดคงต้องเปิดหลายคนเพราะใหญ่มาก และใช้เหล็กที่ห้องอยู่ข้าง ๆ ค้ำไว้
ต้นอี้หลาน(จำปา) อี้หลานเป็นชื่อเล่นของพระนางซูสีไทเฮา ไกด์บอกว่าในเดือนเมษายน ดอกจะบานสะพรั่งสวยงามมาก
ตำหนักอีกเหมือนกัน
มีรูปปั้นสัญลักษณ์ด้วย
อ่านไม่ออก
ชอบต้นนี้มากเพราะมันใหญ่มากคงหลายร้อยปีแล้ว คล้าย ๆ บอนไซ
ซุ้มประตูทางเดิน
รายละเอียดของเพดาน
ซุ้มประตูติดทะเลสาป
เป็นทางเดินที่ยาวมาก ระเบียงทางเดินที่มีระยะทางไกลถึง ๗๒๘ เมตร ลัดเลาะไปตามริมทะเลสาบคุนหมิงหู อากาศดี ติดกับทะเลสาบ ลมพัดมาตลอดเวลา วันนี้ไม่เมื่อยเลย
ไม่อยากเดินบนทางเดินก็ลงมาเดินข้างล่างก็ได้
แล้วก็ได้ภาพนี้มา เป็นสระบัวใกล้ๆ ทางเดิน
ชอบต้นนี้มันเองลงไปในสระเกือบ 45 องศา
ชอบต้นนี้มันมีลายเฉียง ๆ แบบนี้ทั้งต้นสวยดี
ร้านขายของกินอีกแล้ว
บริเวณนี้จะมีผู้คนมานั่งเล่นกันเยอะ มาทำกิจกรรมอะไรต่าง ๆ คล้าย ๆ สวนลุมฯบ้านเรานั่นเอง นี่ก็สีซอไปสบายใจเฉิบ ใครไม่ฟังก็ช่าง
นี่ไงภาพวาดอีกแล้ว สวยนะ ทางเดินนี้จะมีภาพวาดประมาณ 2,000 ภาพตลอดทางเดิน
ภาพวาดอีก
เด็กแต่งตัวเดิ้นมาก พยายามหาซื้อแบบนี้เหมือนกันแต่ไม่เจอ
ทางเดินติดทะเลสาบ เป็นทะเลสาบคุนหมิง เป็นทะเลสาบที่พระนางซูสีไทเฮา ใช้คนขุดถึง 10 ล้านคน ใช้เวลาขุดถึง 10 ปี ทะเลสาบกว้างใหญ่ ดูเท่าไรก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเกิดจากแรงงานคนขุดขึ้นมา แล้วเอาดินที่ขุดพูนขึ้นไปเป็นเนินเขาข้างทะเลสาบ
อันนี้คล้าย ๆ ท่าน้ำนะ ท่าน้ำทะเลสาป อยู่หลังร้านที่เค้าขายของชำเราทำท่าไปดูของเหมือนจะซื้อแต่เปล่าเลย เข้าไปถ่ายรูปแล้วก็รีบออกมา เดี๋ยวเค้าด่า จะอยากได้ภาพสวย ...อิอิ
ของกินอีกแล้วแต่ไม่กล้าซื้อกินตั้งแต่มีข่าวว่าจีนใช้นมผงที่ผงสมเมลามีนก็เลยยับยั้งชั่งใจ.......อิอิพูดดูดีเนอะ
มีมาม่าขายด้วย
อันนี้เด็ก แต่ว่าเรทอาร์นิดหน่อย ดูซิ เค้า Sexy มั้ยตัวเอง
อันนี้พื้นถนนที่เดินไป ละเอียดมั้ยขนาดถนนยังเอาเหล็กมาฝังให้เป็นรูปดอกไม้ เห็นแล้วทึ่งนะคนสมัยก่อน
เราจะนั่งเรือลำนี้ไปล่องทะเลสาบคุณหมิงกัน
เป็นเรือหินอ่อน เป็นเรือสำราญที่พระนางซูสีไทเฮา ให้สร้างเพื่อเป็นที่นั่งจิบน้ำชาชมละอองฝน ใช้งบก่อสร้างถึง 10 ล้านตำลึง ซึ่งเป็นภาษีจากราษฎรเพื่อใช้ซื้ออาวุธป้องกันประเทศ ภาพที่เห็นเป็นซากเรือที่ถูกต่างชาติบุกเข้ามาเผาทำลาย (ของดั้งเดิมคงสวยงามมากเลย น่าเสียดาย)
ต่อแถวขึ้นเรือ
เรือออกแล้วที่เห็นสะพานนั้น เป็นสะพาน17 ช่อง จำลองจากสะพานมาโคโปโล ยาว 150 เมตร ในทะเลสาบคุนหมิงหูมีเกาะเล็ก ๆ เกาะหนึ่ง สะพาน ๑๗ ช่องอันสวยงามจะเชื่อมติดกับฝั่ง
ชมวิวไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวเล่าประวัติให้ฟัง สวนสาธารณะ "อี้เหอหยวน" หรือวังฤดูร้อน วังฤดูร้อนหรือที่เรียกกันว่า สวนสาธารณะอี้เหอหยวนนั้น ตั้งอยู่ในเขตชานเมืองด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือของกรุงปักกิ่ง เป็นพระราชอุทยานที่มีทัศนียภาพที่สวยงามมากแห่งหนึ่ง มีเนื้อที่ทั้งหมด ๒๙๐ เฮกต้าร์ ประกอบด้วยเนื้อที่ที่เป็นนํ้า ๓ ส่วน เนื้อที่ที่เป็นดิน ๑ ส่วน เมื่อศตวรรษที่ ๑๒ จักรพรรดิองค์หนึ่งแห่งราชวงศ์จินทรงมีพระราชโองการให้สร้างที่ประทับแรมขึ้นที่นี่เป็นครั้งแรก ต่อมาในหลายราชวงศ์มีการสร้างเสริมเติมต่อหลายครั้ง พระจักรพรรดิเฉียงหรงแห่งราชวงศ์ชิงทรงมีพระราชโองการให้สร้างขยายอุทยานแห่งนี้ให้กว้างออกไปและทรงให้ชื่อว่า อุทยาน "ชิงอีหยวน" เมื่อ ค.ศ. ๑๘๖๐ อุทยานแห่งนี้ถูกทหารพันธมิตร อังกฤษ - ฝรั่งเศสเผาทําลาย ต่อมาเมื่อ ค.ศ. ๑๘๘๘ พระนางซูสีได้ใช้งบประมาณกองทัพเรือของชาติซี่งเป็นเงินแท่ง ๕ ล้านตําลึงมาสร้างอุทยานนี้ขึ้นใหม่ และเปลี่ยนชื่อเป็น "อี้เหอหยวน" อุทยานนี้มีชื่อเลื่องลือไปทั่วโลก ก็ด้วยมีทิวทัศน์สวยงาม
จะมาขึ้นฝั่งแล้ว ก็จบการเดินทางแต่เพียงเท่านี้สำหรับพระราชวังฤดูร้อน
ออกมาแล้วจะไปกินข้าวแล้วนะ ตามมา หิวหรือยัง.........
ตอนต่อไปค่ะ คลิ๊กเลย
Create Date : 02 กรกฎาคม 2552 | | |
Last Update : 10 มิถุนายน 2553 16:58:27 น. |
Counter : 2484 Pageviews. |
| |
|
|
|