..ถ้าจักตายก็ขอตายในหน้าที่ ถ้าจักพลีก็ขอพลีแด่เหนือหัว ถ้าจักอยู่ก็ขออยู่เพื่อครอบครัว ถ้าจักชั่วก็ขอชั่วแก่ไพรี..
Group Blog
 
All Blogs
 

*โองการแช่งน้ำ ขุนทหารทั้งหลายยังจำกันได้ไหม*

น้ำพิพัฒน์ สัตยา คราถือศักดิ์
จะปกปัก รักแผ่นดิน ถิ่นอาศัย
อีกจงรัก ภักดิ์จักรี พลีเพื่อไทย
จำได้ไหม ในครั้งซึ่ง มึงถือพล


สาบานธง ตรงพระพักตร์ จักรีศูรย์
จักเทิดทูน พูลสนอง ครองยศศา
อย่างสัตย์ซื่อ ถือถูกต้อง คลองธรรมา
สัจวาจา คราที่เริ่ม เฉลิมพล



อันสัญญา  ตราศักดิ์สิทธิ์    ให้คิดไว้
ละเมื่อใด   ไฟจะเผา    เท่ายศศา
บาปนรก   ตกถึงโคตร    โหดทันตา
ตามวาจา  สัญญาแด่    แก่แผ่นดิน


โองการแช่ง   แห่งเศวต    เดชนุภาพ
จะกำราบ     ปราบคิดคด   ปดทั้งผอง
น้ำทั้งห้า     บ่าแผ่นดิน    รินรดรอง
จะสนอง     จองล้างผลาญ   หารชีวี


คมหอกดาบ  ปราบไตรจักร  จะปักอก
หมื่นพันยก    ตกลงใส่    ในสามหาว
ให้ชีวิต       จงมืดมิด     ปิดทุกคราว
ร่วงและร้าว   ดาวหมดสิ้น    แม้อินทรีย์


กระบี่ยศ     คชศักดิ์     หัตถยุทธ
จะเร่งรุด    กุดหัวเสีย   เดียรฉาน
ผิดคำสัตย์   รัฐประเทศ   เขตนิยาม
โลกทั้งสาม   ตามเอาโทษ   หมื่นโกฐปี













 

Create Date : 17 กรกฎาคม 2552    
Last Update : 20 กรกฎาคม 2552 13:49:44 น.
Counter : 445 Pageviews.  

*การทหาร*

การทหารลานประยุทธ์ต้องรุดหน้า
การทหารทิศทั่วหล้าต้องกล้าแข็ง
การทหารขานมั่นคงต้องตรงแรง
การทหารต้องไม่แบ่งแหล่งกำลัง


การทหารการศึกต้องลึกล้ำ
การทหารต้องทำตามคำสอน
การทหารต้องปกปักราษฎร
การทหารต้องก่อนตอนภัยมี


การทหารการทัพต้องฉับไว
การทหารด้วยใจต้องใส่หัว
การทหารใช้ฤทธิ์ที่ผิดตัว
การทหารจะมั่วกลั้วการเมือง


การทหารการรบต้องครบถ้วน
การทหารจานด่วนควรสงสัย
การทหารงานลับจับมือใคร
การทหารบรรลัยเพราะใจคน


การทหารงานมั่นคงต้องตรงจุด
การทหารมั่วสุดมันฉุดรั้ง
การทหารห่วยแตกเพราะแดกจัง
การทหารจึงพังเพราะฟังใคร


การทหารการฝึกต้องลึกซึ้ง
การทหารนั้นถึงจะพึ่งไหว
การทหารงี่เง่าเพราะเอาใจ
การทหารเพื่อใครใช่ประชา


การทหารงานพุ่งมุ่งลงใต้
การทหารงานใต้ไม่ได้ผล
การทหารงานงบทั้งลบลวง
การทหารสีม่วงมันหน่วงพล


การทหารศูนย์กลางอย่างแอบแอบ
การทหารคับแคบแบบหลงหลง
การทหารย่อยยับกับกงกง
การทหารถอยตรงลงสู่คลอง


การทหารยุคใหม่ไม่เอาป๋า
การทหารยุคหน้าจะกล้าแข็ง
การทหารยุคนี้ตีกอล์ฟแรง
การทหารแย่งโค่นโฮลอินวัน


การทหารการเมืองต้องเปลื้องผ้า
การทหารสายบ้าต้องกล้าเถียง
การทหารสายแอบมันแนบเตียง
การทหารต้องเลี่ยงเสี่ยงการเมือง


การทหารผลาญงบบัดซบมาก
การทหารถูกลากมาถากถาง
การทหารอ่านเช่นไม่เป็นกลาง
การทหารด้านได้ไม่อายชน


การทหารดานดักในปลักควาย
การทหารดูคล้ายจะมีเขา
การทหารโง่โง่ก็ดูเอา
การทหารหลังเขาเต่าล้านปี


การทหารโลกนี้ไปถึงไหน
การทหารของไทยถึงไหนหนอ
การทหารอาเซียนก็เอียนพอ
การทหารลงหม้อหรือพอใจ


การทหารวนเวียนเกรียนของแท้
การทหารเพียงแค่แต่มุ่งหมาย
การทหารแนบชิดติดติดนาย
การทหารจึงได้ในสอพลอ


การทหารเวียนเทียนเปลี่ยนเป็นรุ่น
การทหารเต่าตุ่นวุ่นโยกย้าย
การทหารชิงเด่นอยากเป็นนาย
การทหารมีลายคล้ายๆแมว














 

Create Date : 17 กรกฎาคม 2552    
Last Update : 20 กรกฎาคม 2552 13:52:17 น.
Counter : 333 Pageviews.  

ลำนำ



๕เสือ ทบ.


หมื่นศึก ฮึกเหิม เกริมชาติ
มิอาจ ฟาดฟัน บั่นหัว
ราษฎ์ร้อง นองเลือด เหือดตัว
เลือดชั่ว กลั้วแผ่น แดนดิน

ล้มตาย หายลับ ดับจิต
หลงผิด คิดเกิน เดินหลง
แบ่งแยก ดินแตก แพรกลง
ปลิดปลง ตรงชีพ ตีบตัน

อำนาจ บาดจิต ผิดชอบ
คำตอบ กอบโกย โหยหา
ขายเกียรติ เบียดชาติ ศาสตรา
หยาบช้า กว่าเช่น เห็นกัน

มีศักดิ์ ปักอก ปกป้อง
ชีพต้อง รองชาติ ศาสน์ศรี
เพื่อบ้าน คานช่อง ต้องพลี
สิ่งนี้ มีค่า กว่าดาว

ลองมอง จ้องมือ คือสอง
หนึ่งต้อง ป้องราษฎ์ ชาติหวัง
สองสู้ คู่เคียง เวียงวัง
ทุกครั้ง ยั้งคิด พิศกัน

อย่าละ ผละทิ้ง อิงชาติ
อย่าคาด เกินตน จนหมอง
อย่าคิด ใช้ฤทธิ์ ผิดครอง
จะร้อง ฆ้องลั่น วันจม










ทหาร อากาศ ขาด รัก


ทหาร ฟ้า เมื่อครารบ ต้องครบสู้
ทหาร รู้ ถ้าอยู่-ตาย นั่นหมายถึง
ทหาร กล้า ในเบื้องหน้า นั้นตราตรึง
ทหาร จึง จะถึงเช่น มาเซ่นชัย

อากาศ นี้ จะมีเจ้า เฝ้าสถิตย์
อากาศ ฤทธิ พิชิตครอง ปองเวหน
อากาศ แม้น แดนดินข้า มาผจญ
อากาศ ยล บนเครื่องนี้ จะมีกู

ขาด พลัง ยังจะสู้ อยู่เพราะรัก
ขาด ประจักษ์ ภักดิ์แผ่นดิน ยังบินไหว
ขาด อำนาจ อาจหมดฤทธิ พิษฟ้าไกล
ขาด สิ่งใด ไม่สำคัญ เพราะมั่นใจ

รัก แผ่นดิน ถิ่นแผ่นฟ้า นภากาศ
รัก ในชาติ ศาสนา จักราสรวง
รัก พี่น้อง พ้องหมู่ คู่รังรวง
รัก ในปวง ห้วงหน้าที่ ที่มีมา





นิวเคลียร์


โพ้นฟ้า ศาสตรา พิฆาต
อำนาจ บาดหมาง ลางหน
ย่อยยับ อับแสง แรงจน
ผู้คน หม่นหมอง นองดิน

สะเทือน เลื่อนลั่น สั่นไหว
เปลวไฟ ไหม้ลาม สามหาว
ฟ้าเลือน เดือนดับ ลับดาว
ยืนยาว หนาวทั่ว ชั่วกัลป์

อาวุธ ฉุดโลก โศกศัลย์
นับวัน พรั่นพรึง ถึงผง
เพียงนิ้ว พริ้วจรด กดลง
ปลิดปลง ตรงเชื่อ เพื่อชัย

แดงฉาน ปานเลือด เดือดฟ้า
พริบตา ดารา ดับแสง
มอดไหม้ ไปทั่ว ชั่วแดน
รอยแค้น แน่นอก ชกคืน

ตายตก ยกพันธุ์ ทั้งสอง
เพียงปอง ครองชัย ไม่เหลือ
บนซาก รากเช่น เป็นเบือ
หมดเชื้อ เมื่อสิ้น อินทรีย์




แด่ทุกพรรคการเมืองและตุลาการรัฐธรรมนูญ

สำนึก ตรึกตรอง มองฟ้า
ทุกครา มาโปรด โทษไท้
โอวาท บาทบงศ์ พงศ์ไทย
ทรงให้ ไว้ยั้ง ชั่งเตือน

อยู่เหนือ เพื่อให้ ไทยรอด
ไฟมอด ลอดผ่าน วานร้าย
เมตตา ล้นฟ้า มากมาย
ทั้งหลาย คลายทุกข์ รุกโรม

ทำผิด ปิดบัง ทั้งรู้
คนดู หมู่ใหญ่ ได้เห็น
รอดพ้น บนบ่วง ถ่วงเย็น
ท่านเห็น เป็นหลัก พักไทย

แนวทาง อย่างพ่อ ก่อเกิด
กำเนิด เทิดเรียง เสียงรั้ง
แนวคิด หยุดคิด พิศฟัง
ก่อนทั้ง พังสิ้น กบิลเมือง

จากนี้ ที่ควร มวลคิด
จำติด จิตตน บนหัว
เพื่อชาติ พลาดนิด ติดตัว
ดีชั่ว ทั่วไท้ ไม่ลืม




แด่ KIA ทั้ง๑๑นายจาก ทพ.๔๑

กี่ศพ จบลับ ดับชีพ
ลงหีบ กลีบธง คงร่าง
เลือดเนื้อ เพื่อใต้ วายวาง
อับปาง ข้างหน บนดิน

พ่อสิ้น อินทรีย์ มีทั่ว
เสียผัว ทั่วไป ใจหาย
ลูกเมีย ร่ำไห้ ไม่วาย
สลาย คล้ายสิ้น วิญญา

เสาหลัก หักโค่น โดนฆ่า
น้ำตา พร่าพราย คล้ายฝน
ก้าวเยื้อง เบื้องหน้า ตาจน
จะทน ปนเศร้า เท่าใด

บำเหน็จ เสร็จศึก ลึกล้ำ
น้ำคำ ทำใจ ให้แข็ง
ลุกยืน ฝืนสู้ อยู่แรง
เข้มแข็ง แกร่งเกื้อ เพื่อตน

บทห้า ล้าเหลือ เมื่อจบ
นักรบ ศพเลือน เหมือนหาย
งานรบ พบล่ม งมงาย
ละลาย อายไหม นายคน


*กราฟนี้จากเว็ปไซต์สถาบันข่าวอิสรา ขอบคุณนะครับ*


ผู้ที่ยัง ฝังผู้ลับ ดับลมหาย
ผู้ที่วาย ตายให้อยู่ สู่สวรรค์
ผู้ที่รบ เคารพอยู่ สู้เพื่อกัน
ผู้ที่ปัน หมั่นให้ราษฎร์ เป็นชาติพลี

ผู้ที่เสี่ยง เลี่ยงมิได้ ในหน้าที่
ผู้ที่ลี้ หนีหน้าไป ไม่ต้องสน
ผู้ที่เฝ้า เขาต่อสู้ อยู่อย่างทน
ผู้ที่หม่น ปนระย่อ อย่าท้อใจ

ผู้หวั่นไหว ทำหัวใจ ให้เข้มแข็ง
ผู้หมดแรง แฝงกำลัง ให้ยังไหว
ผู้ทนทุกข์ ให้ยืนลุก ปลุกหัวใจ
ผู้เป็นไทย ให้มั่นไว้ อย่าให้เลือน

สะเก็ดปลิว หวิวๆหวีด เสียงกรีดร้อง
สายตาจ้อง ป้องมือมอง ร่ำร้องหา
ทั้งญาติมิตร ท่วมโลหิต ในพริบตา
ควันคลุ้งฟ้า แล้วน้ำตา บ่าท่วมใจ

ก็เอาเถิด กูเกิดนี่ ไม่หนีหาย
เมื่อไรตาย หมายถึงมึง ค่อยถึงฝัน
มีอย่างกู อยู่ดาษดื่น ร้อยหมื่นพัน
กว่าความฝัน วันของมึง จะถึงชัย

มีสองมือ ถือศาสตรา ก็หาไม่
แค่ราษฎร์ไพร่ ใช่ขุนพล บนหลังเขา
ความขัดแย้ง แบ่งแยกเขี้ยว ไม่เกี่ยวเรา
ใยพวกเจ้า เฝ้าแต่เล่น เข่นฆ่าคน

อยากได้ชื่อ คือนักรบ ต้องครบถ้วน
ทั้งกระบวน ควรจะเด่น เช่นทวยหาญ
ต้องละเว้น เข่นแต่ผู้ ที่สู้นาน
ไม่ใช่ผลาญ ราญแต่ผู้ มิสู้ใคร

เป็นได้แต่ แค่ไซตอน วอนให้รู้
ย้อนไปดู มุนาฟิก พลิกคำสอน
มึงก็เชื่อ เมื่อความคิด ติดสันดอน
แม้คำสอน ยังย้อนเงื่อน เลื่อนเป็นปม

แล้วมาอ้าง ข้างๆชื่อ คือนักรบ
อ้างข้างศพ จบชีวิต พิชิตเขา
รบเพื่อศาสน์ ปาดเพื่อพ้อง ตรองดูเอา
เหยื่อมือเปล่า เขาต้องเรียก เพรียกอะไร

หมาลอบกัด คัดย่อๆ พอเข้าใจ
น่าจะใช่ ในคำนี้ ที่เหมาะหมาย
ยังห่างชั้น ขั้นนักรบ ศพที่ตาย
ยังไม่คล้าย คลายสักนิด เมื่อพิศดู







 

Create Date : 29 พฤษภาคม 2550    
Last Update : 2 พฤศจิกายน 2550 22:04:30 น.
Counter : 425 Pageviews.  


Westpoint
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




* ทหารต้องมีวินัย วินัยเป็นเครื่องมือที่ใช้ควบคุมกองทัพ ทหารในกองทัพคือผู้ถืออาวุธของแผ่นดิน คำสั่ง สำหรับทหารนั้นคือสิ่งสำคัญที่เราไม่อาจละเลยได้ หากทหารทุกคนในทัพเอาความคิดของตนเป็นที่ตั้ง โดยไม่นำพาต่อวินัยในการเป็นผู้ถืออาวุธของชาติ ไม่ว่าตัวเล็กตัวน้อย อาวุธเล็กอาวุธน้อย กองทัพจะเป็นกองโจร ในการมีการใช้ในการถือครองอาวุธของแผ่นดินด้วยหน้าที่นั้น วินัยล้วนเป็นหลักทั้งสิ้น ในสังคมทหาร ในกรมกองทหาร ไม่มีคำว่าประชาธิปไตย ไม่มีการออกสิทธิออกเสียง ไม่มีโหวต ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับคำสั่งของผู้บังคับบัญชา การวางปืนแล้วหันหลังออกจากแนวไป ไม่สนใจไม่ปฎิบัติตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชามิว่าด้วยเหตุผลใดไม่ว่าในสนามรบหรือในที่ตั้ง นั่นคือการหนีทัพ ในสนามรบนั้นหากทำอย่างนี้ ถูกยิงเป้าทันที หากทำนอกสนามรบ นั่นคือการละทิ้งหน้าที่ มีโทษไม่น้อยเหมือนกัน มีทหารอีกมากมายนักในกองทัพที่ไม่ได้เห็นด้วยกับผู้บังคับบัญชาไปทุกเรื่อง แต่ทำได้แค่คิดเท่านั้น เราไม่มีสิทธิโต้แย้งใดๆในคำสั่ง สิ่งเดียวที่ทำได้สำหรับระดับปฎิบัติคือ เมื่อเราเห็นว่าเป็นคำสั่งที่ผิด เป็นคำสั่งที่ผิดศีลธรรมจรรยาของทหารแห่งชาติที่ดี ไม่ว่าด้วยแง่มุมใดๆ เรายังคงต้องปฎิบัติไปตามคำสั่งนั้น เราอาจทำให้ไม่สำเร็จ ทำได้แค่นี้เท่านั้น เราทำแล้ว แต่ทำไม่สำเร็จ นี่เป็นทางออกเดียวเท่านั้นของระดับผู้ปฎิบัติหรือระดับสั่งการในสนามเล็กๆ รูปการณ์อย่างนี้มิใช่ว่ามิเคยมี ตัวอย่างมีให้ดูมาแล้วจากในอดีต เรามิได้ผิดวินัย แต่เราทำตามความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในเบื้องลึกในจิตใจเท่านั้น นี่เป็นคำตอบที่ว่า ทำไมทหารค่อนกองทัพ ถึงต้องทำอย่างที่ประชาชนทุกคนเห็นตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชา ในรร.ทหารในระดับเริ่มต้น ก้าวย่างแรกของการเป็นทหาร ทุกคนในกองทัพจะต้องถูกหล่อหลอมเรื่องวินัยอย่างสุดขั้ว รร.ทหารที่ไหนๆในโลกก็ทำอย่างนี้กันทั้งนั้น เพราะทุกคนในโลกรู้กันดีว่า ผู้ที่จะจบออกไป จะเป็นผู้ที่ต้องถืออาวุธของชาติ และจะต้องใช้อาวุธในมือไปตามหน้าที่ และวินัยที่ รร.ทหารเฝ้าหลอมให้ทหารทุกคนนั่นก็คือ วินัยในการมีหน้าที่ ส่วนการจะถือจะใช้อาวุธในมือของตนตามหน้าที่และคำสั่งนั้น มันขึ้นอยู่กับจิตสำนึกเฉพาะตนในความเป็นชาติ และความเป็นคนไทยเท่านั้น *นี่เป็นสิ่งเดียวที่จะมีอำนาจเหนือกว่า หน้าที่ในทางเป็นจริงของทหาร *
Friends' blogs
[Add Westpoint's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.