Backstreet boys นักร้องกลุ่มที่รักของ เสียงจากบ้านนา (2)
ก่อนคอนเสิร์ตจะเริ่มขึ้น สงครามชิงบัตร Meet & Greet สำหรับคนที่ชื่นชอบศิลปินแล้วหลายคนคงหวังที่จะได้พบและสัมผัสตัวศิลปินที่รักอย่างใกล้ชิดนะคะ โกเก้เองก็เหมือนกัน ครั้งหนึ่งในชีวิต เฝ้าพยายามอย่างมาก คิดจนหัวแทบระเบิดว่าจะทำยังไงถึงจะใกล้ชิดกับคนที่เรารักได้ ติดตามถามข่าวจากเพื่อนคนรักแบ็คสตรีทบอยหลายๆคนว่าแต่ละคนจะทำยังไงถึงจะได้เข้าร่วมกิจกรรมที่เรียกว่า Meet & Greet กับแบ็คสตรีทบอยที่รัก โกเก้ต้องขอบคุณเพื่อนหลายๆคนที่ส่งข่าวมาบอกกิจกรรมตามที่ต่างๆที่เขาแจกบัตร Meet & Greet แม้ว่ากิจกรรมทุกอย่างต้องใช้ความสามารถและเส้นที่ใหญ่พอกว่าจะได้บัตรมา ตัวโกเก้เองก็ได้พยายามโทรเล่นเกมกับคลื่น Seed แต่มันก็เป็นอะไรที่ยากจริงๆเพราะอยู่ลำปาง อีกทั้งกิจกรรมนี้มันให้สิทธิ์แต่คนกรุงเทพฯหมดเลยด้วยซ้ำ วันเวลาผ่านไป ก็เริ่มปลงตกแล้ว เพราะรู้สึกว่ามันหมดหนทางที่จะได้บัตรจริงๆ แต่แล้ว ในคืนหนึ่งที่โกเก้ได้ออนเอ็มคุยกับเพื่อน เพื่อนคนหนึ่งที่โกเก้ไม่คาดว่าเขาจะเป็นคนดีที่มาชี้นำทางการไปสู่กิจกรรม Meet & Greet ให้รู้เอาเกือบวินาทีสุดท้าย ตอนนั้นเพื่อนถามว่า เฮ้ยเก้ เราเห็นเขามีกิจกรรมแจกบัตรเข้างาน Meet & Greet ในหนังสือ On Air mag ว่ะเก้ แกรู้ข่าวรึยัง ตอนนั้นเกือบ 4 ทุ่มแล้วเท่าที่จำได้ โกเก้เหมือนเห็นแสงสดใสอยู่ปลายทางลิบๆขึ้นมาทันที นึกขึ้นได้ว่าน้องสาวตัวแสบยังเตร็ดเตร่หาเพื่อนอยู่นอกบ้าน เลยยกหูโทรหาสั่งการให้ซื้อนิตยสารที่ว่ามาให้พี่สาวที่รักบัดเดี๋ยวนี้ คืนนั้นหลังจากได้หนังสือมา ก็ได้รู้ว่ากิจกรรมชิงบัตรที่เพื่อนบอกมันคือการให้แข่งกันทำป้ายต้อนรับแบ็คสตรีทบอย ชิงบัตร Meet & Greet 5 ใบ กำหนดวันส่งผลงานอาทิตย์สุดท้ายก่อนคอนเสิร์ตจะเริ่มขึ้น นับวันจากวินาทีที่รู้ข่าว เท่ากับโกเก้มีเวลานั่งทำป้ายอีกประมาณ 1 อาทิตย์ ความวุ่นวายกับการรับปริญญา + เส้นตายการส่งป้ายเข้าประกวด ตามหัวข้อก็คือ ในอาทิตย์นั้นโกเก้ก็ต้องวุ่นวายกับการเตรียมรับปริญญา ซ้อมรับ 2 วันและวันรับปริญญาจริงคือวันเสาร์ กำหนดส่งผลงานเย็นวันเสาร์นั้นด้วย แล้วจะทำยังไงดี...
ตลอดทั้งอาทิตย์โกเก้แทบไม่กินไม่นอน นั่งคิดว่าจะทำป้ายแบบไหน รื้อฟื้นเอาความรู้ด้านศิลปะมาใส่ไว้ในป้ายหมด แทบควักในหัวใจลงไปกับมันเลย ห้องโกเก้เต็มไปด้วยกระดาษ ฟิวเจอร์บอร์ด กาว กรรไกร วางกองจนแทบไม่มีทางเดิน กำหนดส่งผลงานในอีก 3 วัน ป้ายยังไม่สำเร็จเลย ยังไม่เป็นรูปเป็นร่างสักนิด มีแต่ไอเดียบรรเจิดที่เขียนลงในกระดาษเอ 4 ยับๆ ทางบ้านก็เฝ้าดูและช่วยโกเก้ลุ้นไปด้วย เพราะทุกคนเข้าใจและยอมรับในความรักต่อแบ็คสตรีทบอยของโกเก้ คุณพ่อคุณแม่เอง เขารู้ว่างานนี้โกเก้เอาจริง และก็ต้องขอบคุณผู้มีพระคุณทั้งสองที่สนับสนุนและเป็นกำลังใจให้โกเก้โดยไม่คัดค้านอะไรสักนิด มีแต่กำลังใจล้วนๆที่ได้จากพวกท่านมา วันเสาร์รับปริญญา โกเก้ตื่นขึ้นมาใส่ชุดครุยในสภาพเป็นอีเพิ้ง หัวยุ่ง ขอบตาดำเป็นแพนด้า ถ้าไม่ได้การเมคอัพจากคุณแม่ที่รัก โกเก้คงได้เห็นรูปตัวเองเป็นบัณฑิตที่น่าเกลียดที่สุดในโลกไปแล้ว 555+ ...ป้ายต้อนรับแบ็คสตรีทบอยยังวางกองอยู่ที่พื้นกับเศษกระดาษที่ตัดไว้เป็นรูปร่าง พร้อมแผ่นโฟมรูปลูกโลกที่ประดิษฐ์ไว้ตอนคืนวันศุกร์ ระหว่างที่กำลังเตรียมรับปริญญาโกเก้ตัดสินใจโทรไปหาพี่ๆทีมงาน On Air ขอร้องเค้าว่า ขอนำผลงานไปส่งเขาช้าไปนิดได้ไหมคือเช้าวันอาทิตย์ เพราะโกเก้ติดงานรับปริญญาอีกทั้งยังอยู่ที่ลำปาง ด้วยคำอ้อนวอนที่น่าสงสารหรือเพราะความเห็นใจ ทำให้พี่ทีมงานเขาอนุโลมให้มาส่งเองในวันอาทิตย์ จบงานรับปริญญา เย็นวันนั้นโกเก้ก็ไปจองตั๋วรถและเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าเดินทางคืนนั้นเลย ข้าวของและป้ายที่ประดิษฐ์ไม่เสร็จดีก็หอบมันขึ้นรถไปกรุงเทพฯด้วยกัน รถมาถึงกรุงเทพฯตอนราวๆตี 4 ครึ่ง คุณลุงมารับโกเก้กับเพื่อนไปที่บ้าน (ลืมบอกค่ะโกเก้มีเพื่อนร่วมอุดมการณ์เดียวกันชื่อ ก้อย เราเดินทางมาด้วยกันค่ะ) ก้อยที่น่ารักต้องมาตกระกำลำบากเดินทางกับโกเก้ด้วย เราทั้งอดหลับอดนอนและแสนจะเหนื่อยจากพิธีรับปริญญาเมื่อวาน แต่ด้วยแรงใจแห่งรักทำให้โกเก้ฮึด พอถึงบ้านของลุงก็นั่งลงประดิษฐ์ป้ายต่อจนสำเร็จสวยงาม รอเวลาเช้าๆก็อาบน้ำและเรียกแท็กซี่ตามหาสำนักพิมพ์ On Air พี่ๆอธิบายว่ามันอยู่ตรงนั้นตรงนี้ แต่ก็นะเด็กบ้านนอกสองคนจะไปรู้เรอะ หลงวนอยู่กว่า 3 รอบได้ ถึงเจอสำนักพิมพ์แห่งนี้ พอถึงที่เราก็ไปเคาะประตูสำนักพิมพ์ มีพี่น่ารักคนนึงหน้าตาเหมือนพึ่งตื่นนอน ออกมาเปิดประตูให้เด็กบ้าสองคนที่ยืนหอบป้ายอันบะเอ๊ง แววตามีความหวังอยู่หน้าประตู พี่คนน่ารักจัดแจงรับผลงานเราไปและถามนั่นนี่นนิดหน่อย และ...ขอบคุณนะคะที่ชมว่าผลงานของโกเก้สวยที่สุด ไม่รู้พี่ยอรึเปล่าแต่หนูลอยไปแล้วค่ะพี่ ตอนกลับ ก้อยที่รักก็สอยโกเก้ลงมาจากยอดตึก (ลอยไปติดตรงยอดตึกตอนถูกชม) บอกลาพี่ที่น่ารักกลับกัน หลังจากที่เหน็ดเหนื่อยมากมายแต่งานทั้งหมดยังไม่จบ เราสองคนนัดกับเพื่อนแฟนคลับว่า เราจะไปทำของขวัญให้แบ็คสตรีทบอยกัน เก้กับก้อย เราสองคนแม้จะเหนื่อยแต่พอรู้สึกว่าจะไปทำอะไรๆดีๆให้แบ็คสตรีทบอยแล้วความเหนื่อยมันหายหมดเลย เราไปร้องเพลง I still กับเพื่อนๆ เสร็จก็มาแวะทางข้าวที่ห้างแถวนั้นต่อ เจอมรสุมร้ายก่อนพบแสงสว่างที่ปลายฟ้า ช่วงเวลาก่อนคอนเสิร์ตจะเริ่มขึ้น โกเก้อยู่ที่กรุงเทพฯราวๆ 1 อาทิตย์นั่งนับวันรอแบ็คสตรีทบอยของเรา คุยเล่นและเดินเที่ยว ด้วยนิสัยของโกเก้กับเพื่อนจะเหมือนกันคือ เราเป็นคนไม่เที่ยว ติดบ้าน และพอเรียนจบเราจึงได้พักผ่อน ท่องเที่ยวบ้าง ก่อนจะเริ่มทำงาน วันที่ทีมงานออนแอร์ประกาศผล โกเก้ชวนก้อยไปจัดการเรื่องเกี่ยวกับบัตรคอนเสิร์ตที่เราซื้อกันไว้ก่อนจะมีโปรโมชั่น (เราพากันไปเรียกร้องสิทธิ์ที่ไทยทิกเกต) หลังไปคุยกับไทยทิกเกตมาเราก็ไปหาอะไรกินกัน ระหว่างนั้นมีโทรศัพท์เข้ามือถือโกเก้ เป็นคุณแม่ที่โทรมาและบอกให้โกเก้ตั้งสติดีๆนะ ตอนนี้คุณปู่อยู่ในห้องไอซียู... ตอนนั้นโกเก้ช็อคไปเลย มือถือแทบร่วง ตกใจมาก อึ้งไปหมด ตอนเช้าก่อนโกเก้กับก้อยออกมาจากบ้าน ลุงกับป้าบอกว่าจะพาคุณปู่ไปหาหมอเพราะแกปวดท้อง แต่ตอนนี้คุณปู่อยู่ในห้องไอซียู... พอได้สติก็ดึงมือก้อยกระโดดขึ้นแท็กซี่ไปโรงพยาบาลทันที วินาทีนั้นบอกไม่ถูกเลย โกเก้อยากร้องไห้ก็ร้องไม่ออก มันตื้อไปหมด ลืมทุกอย่าง ลืมความตื่นเต้น พอถึงโรงพยาบาลก็เห็นป้ายืนอยู่หน้าห้องไอซียู กำลังรอคุณพ่อของโกเก้ที่กำลังเดินทางมา ตอนนั้นรู้สึกทุกอย่างรอบตัวมันหยุดหมดเลย มีแต่ความเงียบ จนคุณพ่อโกเก้มาถึง คุณหมอออกมาบอกว่าการผ่าตัดเป็นไปด้วยดีนะ คุณปู่ปลอดภัย วินาทีนั้นมันเหมือนกับ...น้ำตาจะไหลออกมาแล้ว ระหว่างที่ยืนอยู่หน้าห้องไอซียูมีโทรศัพท์เบอร์แปลกโทรเข้ามา เสียงปลายสายถามว่าคุณ....ใช่มั้ยคะ โกเก้ตอบแบบเบลอๆว่า ใช่ค่ะ โทรมาจากนิตยสาร On Air นะคะ คุณ...ชนะการประกวดป้ายต้อนรับแบ็คสตรีทบอยนะคะ คุณได้รับตั๋วคอนเสิร์ตวีไอพี 1 ใบและบัตรเข้ากิจกรรม Meet & Greet 1 ใบค่ะ โกเก้................อึ้ง.................น้ำตาไหล คือ ดีใจมาก มัน...บอกไม่ถูกเลย ตอนนั้น หันไปกอดพ่อ บอกข่าวดีกับพ่อ
หันมาหาก้อย มาบอกก้อย และขอบคุณเพื่อนที่ช่วยกันและเป็นกำลังใจ -----------------------------------------------------------
นาทีก่อนกิจกรรม Meet & Greet และคอนเสิร์ตจะเริ่มขึ้น ติดตามต่อในตอน 3 ค่ะ จะอัพเดทเร็วๆนี้
Create Date : 22 พฤษภาคม 2551 |
Last Update : 18 มิถุนายน 2551 14:29:29 น. |
|
0 comments
|
Counter : 701 Pageviews. |
|
|