ย้อนกลับไปเมื่อ5ปีก่อน หลายคนคงจำข่าวเด่นประจำปี 2010 ได้ กับเหตุการณ์ปาฏิหาริย์การรอดชีวิตของชาวเหมือง33คนในประเทศชิลี พวกเขาติดอยู่ใต้ดินที่ลึกเท่าตึกกว่า200ชั้นยาวนานถึง3เดือน ท่ามกลางสายตาของผู้คนทั่วโลกที่เอาใจช่วยให้ทั้ง33คนกลับขึ้นมาสู่พื้นดินได้อย่างปลอดภัย และวันนี้เรื่องราวดังกล่าวกำลังถูกนำมาเล่าขานผ่านจอภาพยนตร์

The 33 กำกับโดย แพทริเซีย ริกแกน ผู้กำกับสาวรุ่นใหม่เจ้าของผลงาน Girl in Progress ส่วนทีมนักแสดงนำโดย แอนโตนิโอ แบนเดอรัส ผู้รับบทเป็น มาริโอ้ เซพัลเวด้า คนงานซึ่งเป็นหัวหน้าของชาวเหมือง33คนในการใช้ชีวิตอยู่ใต้เหมืองเก่า โดย มาริโอ้ ตัวจริงได้มีส่วนในการเป็นที่ปรึกษาในการสร้างหนังเรื่องนี้ ขณะเดียวกัน The 33 ยังเป็นผลงานสุดท้ายของ เจมส์ ฮอร์เนอร์ มือทำดนตรีประกอบภาพยนตร์เจ้าของรางวัลออสการ์ ที่ประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกใน ซานตาบาร์บารา แคลิฟอร์เนีย เมื่อ 22 มิย. ที่ผ่านมา

5 สิงหาคม 2010 เหมืองซานโฮเซ่ กลางทะเลทรายในประเทศชิลีถล่มลงตอนที่คนงาน33รายกำลังทำงานอยู่ บนพื้นโลกไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาเป็นหรือตาย บริษัทเจ้าของสัมปทานเหมืองลอยตัวด้วยการปฏิเสธความรับผิดชอบ แม้ว่าจะถูกครอบครัวของคนงาน33คนบุกมากดดันถึงประตูทางเข้า งานนี้ร้อนถึงรัฐบาลชิลีที่ต้องทำภารกิจกู้ชีวิตชาวเหมือง ประธานาธิบดีมอบหมายให้ รัฐมนตรีกระทรวงเหมืองแร่ดูแล เวลาของพวกเขามีจำกัด เนื่องจากหินขนาดใหญ่ที่ถูกขนานนามว่าหัวใจแห่งขุนเขาอาจจะถล่มลงไปทับคนงานได้ทุกเมื่อ

รัฐมนตรีหนุ่มมีใจอย่างมากในการช่วยเหลือคนงาน แต่เขาไม่มีความรู้ใดๆเลย หลายวันผ่านไป เมื่อไม่มีอะไรคืบหน้า เขาจึงถูกบรรดาญาติๆคนงานต่อว่า ประธานาธิบดี ส่ง ซูกาแร็ต ผู้เชี่ยวชาญเรื่องเหมืองมาช่วย ภารกิจที่ตอนแรกไม่มีทีว่าว่าจะเป็นไปได้จึงเริ่มมีความหวัง ท่ามกลางการสวดภาวนาของคนทั่วโลก ส่วนใต้ดิน คนงานเริ่มสติแตก หลายคนถอดใจว่าคงต้องตายแน่ๆ มีเพียง มาริโอ้ เซพัลเวด้า ที่ยังควบคุสภาพจิตใจได้ เขาลุกขึ้นมาเป็นผู้นำในการเอาชีวิตรอด(ต่างกับเอาตัวรอด)จากพื้นที่ลึกราวกับนรก ร้อนอบอ้าว อากาศอุดอู้ ด้วยสเบียงอันจำกัดจำเขี่ย คนงาน33คนได้กินเพียง ปลาทูน่าคนละ 2 ช้อน คุกกี้ครึ่งชิ้น และนมครึ่งแก้ว ในทุกๆ48ชั่วโมงเท่านั้น คำถามคือร่างกายของพวกเขาทนได้อย่างไร

บทหนังขยายรายละเอียดภารกิจกู้ชีวิตชาวเหมือง33คนที่ข่าวไม่ได้บอก โดยเฉพาะมุมมองของเจ้าหน้าที่รัฐ ทีมกู้ภัย และครอบครัวของคนงาน พาร์ทดราม่าทำได้ดีพอใช้ แม้จะดูจงใจขายฉากซาบซึ้งเรียกนํ้าตามากไปหน่อย การลำดับเรื่องดี ตัดสลับเหตุการณ์พบพื้นโลกกับได้ดินอย่างลื่นไหล ดนตรีประกอบช่วยส่งอารมณ์ ทั้งผ่อนคลายและเช้มข้น ด้วยเสียงกีตาร์แนวละตินเข้ากับบรรยากาศ ตัวละครพูดภาษาอังกฤษก็จริง แต่การให้ทุกคนออกสำเนียงสเปนก็พอกล้อมแกล้มไปได้ ไม่โทษที่หนังฟีลกู้ด เพราะส่วนใหญ่เป็นเรื่องอันน่าเหลือเชื่อที่เกิดขึ้นจริง มีการจับประเด็นการเมืองกับชนชั้นบ้าง แน่นอนว่าเป้าแห่งการโจมตีเล็งไปที่นายทุนหน้าเลือด ทว่าก็แตะได้เพียงผิวเผิน ไร้นํ้าหนัก 

ด้านการแสดง คำพูดกับท่าทางของตัวละครจะดูเยอะๆล้นๆตามสไตล์ชาวอเมริกาใต้ แอนโตนิโอ แบนเดอรัส โดดเด่นในบท มาริโอ้ คนงานที่มีชื่อเสียงที่สุดในบรรดาผู้รอดชีวิตทั้ง33คน เขาถ่ายทอดความรู้สึกออกมาได้ยอดเยี่ยม สำหรับคนที่บทส่งคือ จูเลียต บิโนช ซึ่งแสดงเป็น มาเรีย พี่สาวของ ดาริโอ้ คนงานติดเหล้าตัวปัญหา เธอสื่อสารผ่านคำพูดกับท่าทางาได้เก่ง ทำให้ผู้ชมสัมผัสความคิดของเธอได้ อาจเพราะผู้กำกับเป็นผู้หญิง เธอจึงเพิ่มบทบาทของ แม่ เมียหลวง เมียน้อย ลูกสาว พี่สาว เข้ามาตัดอารมณ์ คลายเครียด ซึ่งก็ถือว่าได้ผลทีเดียว อีกคนที่อยากพูดถึงเป็น โรดรีกู ซานโตรู ที่รับบทรัฐมนตรีเหมืองแร่ การแสดงอาจจะไม่โดนมาก แต่บุคคลิกของเขาหล่อเหลาได้ใจคนดูสาวๆเต็มๆ

The 33 เป็นหนังที่ดูแล้วประทับใจกับการไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตาของชาวเหมืองทั้ง33คน รวมถึงความพยายามของทีมกู้ภัยทุกคน ถึงจะรู้ตอนจบก็ยังมีอะไรให้ลุ้นอยู่ ที่สำคัญคือทำให้เรารู้สึกเห็นถึงคุณค่าของชีวิตมากขึ้น