|
|
มนต์รักโคกสาริน..ตอนที่ ๔๐
......5 ปีผ่านไป..........
ณ ตลาดบ้านโคกสาริน.........
บุรุษหนุ่มผู้หนึ่งเดินเข้าตลาดมา...เขาเข้ามาหยุดที่หน้าร้านกาแฟที่เมื่อ 5 ปีก่อนเคยเป็นร้านกาแฟมีชื่อของอาโกชา
แต่ตอนนี้มันได้เปลี่ยนมือไปเป็นของสาวน้อยหน้าใส (หรือเปล่า) เข้าสืบทอดกิจการแทนแล้ว นั่นคือ เจ้าฟู่นั่นเอง
เดี๋ยวนี้เจ้าฟู่พัฒนาไปมาก ชงโอเลี้ยงไม่ขมแล้ว ฝีมือเกือบเทียบเคียงอาโกชาได้ทีเดียว
นั่น....เจ้าฟู่กำลังชงโอเลี้ยงอยู่อย่างขะมักขะเม้น เมื่อมันเงยหน้าขึ้นไป เห็นว่าใครเดินเข้าร้านมา กระบวยโอเลี้ยงก็หลุดจากมือ ร้องเสียงดัง
โกๆๆๆๆ.............. แล้วมันก็วิ่งถลาเข้ามาทันที
บุรุษผู้นั้น ยิ้มให้ .....เขาคือ อดีตโกชา...นั่นเอง
ตอนนี้เขาดำรงยศเป็นพันตำรวจตรีเขียวอิสระ กินฟรีแล้ว แต่ยังเป็นหัวหน้าหน่วยซีลพร้อมลูกน้องทั้ง 4 เช่นเดิม
เจ้าฟู่ เป็นยังไงบ้าง............
เจ้าฟู่ตื่นเต้น จนแทบจะร้องให้ โกๆๆๆ มาได้ไงเนี่ย
อดีตโกชาหัวเราะ เอ้า เจ้าฟู่ พูดเป็นนักพากย์ฟุตบอลไปได้ เอะอะอะไรก็ โกๆๆๆๆ...........ข้ามาเยี่ยมไงวะ
ฟู่สบายดี ร้านของโกมีคนแน่นทุกวัน (ก็ทั้งตลาดมันมีร้านเดียวนี่นา) ตอนนี้ฟู่ชงโอเลี้ยงไม่ขมแล้วนะ ลูกค้าบอกรสชาติเหมือนที่โกเคยชงเลย............
ดีๆ แล้ว งั้นข้าก็ดูคนไม่ผิด ...เดี๋ยวเจ้าอั้น เจ้าหลัก เจ้าฉิว และเจ้าขิ่นก็คงจะมา.........
โอ้โห มาเยี่ยมกันหมดเลยหรอ โก พวกตลาดต้องดีใจแน่ๆเลย......งั้นเดี๋ยวฟู่ไปชงโอเลี้ยงให้โกลองชิมดูนะ ว่าจะอร่อยสู้โกได้หรือเปล่า...........
แล้วเจ้าฟู่ก็รีบไปชงโอเลี้ยงทันทีด้วยความตื่นเต้น พลางคิดในใจว่า เอาใจแกหน่อย......เดี๋ยวจะได้ทำเนียนถามโกว่า อย่างฟู่นี่ สมัครเป็นสายลับหญิงได้หรือยัง........
อดีตโกชายิ้ม มองไปรอบตลาดๆ ทุกอย่างยังเหมือนเดิม เหมือนเมื่อ 5 ปีก่อน......แต่ มีบางอย่างเปลี่ยนไป
สาวน้อยผู้น่ารักคนนั้น หายไป.........อดีตโกชามองเหม่อ.....พลันสายตาของเขาก็ต้องสะดุด....กับหญิงสาวคนหนึ่ง..........
น้องเปรี้ยว........
เขาเผลอหลุดปากเรียกทันที หญิงสาวผู้นั้นหันมา
เป็นเปรี้ยวจริงๆ ด้วย แต่เปรี้ยววันนี้ไม่เหมือนเปรี้ยวเมื่อ 5 ปีก่อน...........
เปรี้ยวสวยขึ้น.....มาก ๆ....ใส่กระโปรงดูเป็นหญิงสาวแสนสวย ไม่ใช่เด็กกะโปโลเหมือนที่เคยเห็นจนชินตา...
แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย......คือดวงตาสุกใสและดวงหน้าที่สดใสของเปรี้ยว
เปรี้ยวเดินเข้ามาหาอดีตโกชา ยิ้มให้อย่างสดใส
โกจริงๆ หรือนี่.........เอ เปรี้ยวต้องเรียกโกว่าอะไร โกได้ยศอะไรแล้วนะ ป่านนี้..........
อดีตโกชายิ้มตอบ น้องเปรี้ยว เรียกโกอย่างเดิมเถอะ ไม่ต้องเรียกยศอะไรนั่นหรอก โกไม่ชินน่ะจ๊ะ
แล้วโกมาเยี่ยมตลาดหรอจ๊ะ..............
จ๊ะ โกมาเยี่ยมตลาด มาเยี่ยมคนที่นี่.... อดีตโกชาหยุดแล้วจ้องตาเปรี้ยว
โดยเฉพาะคนบางคนที่โกตั้งใจมาเยี่ยมเป็นพิเศษ.....
แต่ยังไม่ทันที่อดีตโกชาจะจ้องตาแล้วสื่อความนัย.....ก็มีเสียงๆ หนึ่งดังขึ้นเสียก่อน......
เสียงใสๆ ลอยลมมาแต่ไกล มาก่อนเจ้าของเสียงเสียอีก
คุงแม่ค๊ะ.....คุงแม่ไปหนาย.....
แล้วเจ้าของเสียงก็วิ่งดุ๊กดิ๊กเข้ามา.....เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ หน้าตาน่ารัก ถักเปียสองข้าง .....ใส่ชุดกระโปรงสีชมพูฟูฟ่อง ยิ้มร่าเมื่อเห็นเปรี้ยว
แล้วก็มีเสียงผู้ชายที่ตามหลังมา เรียกหนูน้อยคนนั้น
ชิงช้า อย่าวิ่งลูก เดี๋ยวหกล้ม.........
เขาคือ...อบต. บุญออบ แต่ตอนนี้ ได้เป็น สจ.บุญออบ แล้ว......
บุญออบรีบวิ่งเข้ามาคว้าเด็กหญิงไว้ แล้วอุ้มเข้ามาในร้านกาแฟ แล้วนั่งลงข้างๆ เปรี้ยว
อดีตโกชามองภาพนั้นด้วยความอึ้ง................
เปรี้ยวหันไปยิ้มกับบุญออบที่นั่งอยู่ข้างๆ
พี่ออบ จำโกชาได้ไหมจ๊ะ........ บุญออบยิ้ม
โกชาหรอครับ ผมจำได้ เป็นไงบ้างครับตอนนี้....โกคงได้เป็นผู้พันแล้วแน่ๆ
ก็.....ครับ ผมสบายดีครับ ยังเป็นหัวหน้าหน่วยซีลเหมือนเดิม ตอนนี้เป็นพันตำรวจตรีครับ เพิ่งกลับจากปฏิบัติงานทางใต้มา ส่วน อบต. ไม่สิ ผมต้องเรียกว่า สจ. ถึงจะถูกใช่ไหมครับ
ครับ ผมเพิ่งได้รับเลือกตั้งเป็น สจ." บุญออบยิ้มเขินๆ
อดีตอาโกชามองทั้งเปรี้ยวและบุญออบ แล้วสายตาก็เลื่อนลงมาที่เด็กผู้หญิงตัวน้อย ที่นั่งอยู่บนตักของบุญออบ เปรี้ยวมองตามแล้วยิ้ม
ชิงช้า ธุคุณลุงเขาสิลูก........ หนูน้อยทำตามอย่างว่าง่าย พลางมองอดีตโกชาตาแป๋ว
เปรี้ยวจึงบอกว่า นี่ ชิงช้า ลูกสาวเปรี้ยวเองค่ะ......โก
อะไรนะ....เปรี้ยวมีลูกสาวแล้ว.....นี่ลูกสาวเปรี้ยว....อดีตอาโกชาทั้งอึ้ง ทั้งมึน
ไหน หนูบอกคุณลุงเขาไปสิคะ ว่าหนูชื่ออะไร.. บุญออบ ก้มลงไปพูดกับลูกสาว เด็กหญิงยิ้มตาหยี
หนูชื่อ เด็กหญิงศุภสรา ค่ะ ชื่อเล่นชื่อ ชิงช้า อายุ 4 ขวบ...... แล้วแกก็หยุดมองอดีตโกชาอย่างสงสัย
หนูเป็นลูกพ่อออบ กับแม่เปรี้ยวค่ะ แล้วคุงลุงละคะ เป็นใคร
อดีตโกชาอึกอักเล็กน้อย ก่อนจะตอบว่า
ลุงเป็น เอ่อ ตำรวจจ๊ะ...........
คุงลุง เป็นตำหนวดหรอคะ เด็กน้อยทวนคำ เปรี้ยวยิ้ม รีบแก้
ไม่ใช่ลูก ตำรวจ ไม่ใช่ตำหนวด เรียกให้ถูกๆสิคะ เด็กน้อยหันมามองเปรี้ยวแล้วพยักหน้า
อ๋อ ค่ะ เรียกให้ถูก ต้องเรียก ตำหนวด ใช่แล้ว ตำหนวด......
แกย้ำแล้วย้ำอีกด้วยความมั่นใจ ทุกคนได้ฟังก็หัวเราะ
วันนี้เปรี้ยวว่าจะไปหาพี่กำนันพิษน่ะค่ะ จะไปแสดงความยินดี ที่พี่กำนันได้เป็นกำนันแหนบทองคนแรกของจังหวัด....... เปรี้ยวพูด
ผมก็พอได้ข่าวมาบ้างครับ เดี๋ยวผมรอเพื่อนอีก 4 คนมาแล้ว อาจจะแวะไปบ้านกำนันนะครับ
งั้น เราก็ไปกันก่อนนะ..............ต้องขอตัวก่อนนะครับ โก
บุญออบลาอดีตโกชาแล้วหันไปจูงมือเปรี้ยวข้างหนึ่ง อีกข้างหนึ่งจูงลูกน้อยที่กระโดดดุ๊กดิ๊กอย่างร่าเริง.......พากันเดินออกจากร้านไป
อดีตโกชาเห็นภาพนั้นแล้ว ก็หันไปสั่งเจ้าฟู่เสียงดัง
ฟู่เว้ย โอเลี้ยงไม่เอาแล้วนะ เปลี่ยนเอาน้ำใบบัวบกแทน....ให้ไวๆ
แล้วก็รำพึงกับตัวเองในใจ....กินมา 5 ปีแล้วยังต้องกินต่อไปอีกหรือนี่.........
พ่อแม่ลูกเดินเล่นกันมาจนถึงวัด.........
แล้วบุญออบก็หยุด หันไปมองเปรี้ยว แล้วยิ้ม แล้วก้มลงไปยิ้มกับลูกน้อย
รู้ไหมลูก ที่วัดนี่เป็นต้นกำเนิดของความรักระหว่างแม่กับพ่อ...........
เด็กน้อยนิ่งฟังตาแป๋ว ไม่ค่อยเข้าใจนัก บุญออบจึงจูงมือเปรี้ยวกับลูกน้อย ไปนั่งที่เก้าอี้ ใต้ต้นก้ามปู
ที่นี่ ข้างๆ ต้นก้ามปูนี้นะ ลูก ครั้งหนึ่ง เมื่อ 5 ปีก่อน เคยมีงานวัด และมีชิงช้าสวรรค์ด้วย........
เด็กน้อยตาโต ชิงช้าสวรรค์ที่หมุนขึ้นไปบนท้องฟ้าใช่ไหมค๊ะ........
ใช่จ๊ะลูก......... บุญออบยิ้ม
แม่กับพ่อได้มานั่งชิงช้าสวรรค์ด้วยกัน จะเพราะบังเอิญหรือพรหมลิขิตก็ไม่รู้......ตอนที่ชิงช้ามันขึ้นสูงไปเรื่อยๆน่ะ มันเกิดค้างขึ้นมา.......ค้างตรงส่วนที่อยู่บนสุดเลย
อูย คุงพ่อกับคุงแม่ก็แย่สิค๊ะ......เด็กน้อยทำหน้าหวาดเสียว
ไม่แย่หรอกลูก ตรงกันข้าม พ่อกลับมีความสุขมาก.......
บุญออบพูดแล้วหันไปหาเปรี้ยวที่นั่งข้างๆ
เปรี้ยวก็มีความสุขมากใช่ไหม............
เปรี้ยวพยักหน้าแล้วเสริมว่า ชิงช้าที่เราขึ้นวันนั้น จึงเป็นชิงช้าแห่งความสุข ที่พ่อกับแม่จะนึกถึงเสมอ.....มันก็เลยเป็นที่มาของชื่อลูกไงจ๊ะ......ชิงช้า
เด็กหญิงยิ้ม เมื่อพ่อแม่เอ่ยถึงชื่อตัวเอง แต่แล้วก็ขมวดคิ้ว ที่มาเป็นยังไงหรือค๊ะ เหมือนกับที่ไปอ่ะเปล่า
บุญออบกับเปรี้ยวหัวเราะ ชิงช้าจึงหัวเราะไปด้วย ตาเริ่มมองไปรอบๆวัด แล้วหันมาบอกบุญออบว่า
คุงพ่อ ชิงช้าไปวิ่งเล่นแถวนี้นะค๊ะ......
บุญออบพยักหน้า หนูน้อยก็วิ่งถลาไปดั่งวิหกเหินลม....
เปรี้ยวมองลูกแล้วหันมามองบุญออบ เอ่ยยิ้มๆว่า
เห็นชิงช้าทีไร เปรี้ยวอดนึกถึงงานวัดวันนั้นไม่ได้สักที..........
บุญออบยิ้ม คว้ามือเปรี้ยวมากุมไว้
พี่ก็เหมือนกัน นึกถึงที่เราอยู่ด้วยกันบนชิงช้าสวรรค์ทุกทีเลย..........นั่นเป็นครั้งแรกนะ ที่เราได้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง ถ้าไม่นับครั้งแรกที่เราเจอกันนะ แต่ครั้งที่เราอยู่บนชิงช้าน่ะ เราได้อยู่ใกล้ๆ กัน พูดจากันดีๆ แล้วเราก็ได้อธิษฐานดาวตกด้วยกันด้วย............
พี่ออบเป็นคนชวนให้เปรี้ยวอธิษฐาน....เปรี้ยวถามจริงๆนะ..พี่ออบอธิษฐานอย่างที่บอกเปรี้ยวมาหรือเปล่า
จริงสิ พี่ขอให้คนที่อยู่ตรงหน้าเป็นเนื้อคู่จริงๆ ก็เพราะว่า..... พี่ชอบเปรี้ยวไปแล้ว ชอบตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอด้วยซ้ำไป.........
บุญออบหยุดพูดแล้วยิ้ม แต่ว่าจนป่านนี้ พี่ยังไม่รู้เลยว่า เปรี้ยวอธิษฐานว่าอะไร.......
เปรี้ยวเขินเล็กน้อย สิ่งที่เปรี้ยวอธิษฐาน พี่ออบก็ได้ด้วย............
จริงหรอ......อะไรล่ะ
เปรี้ยวอธิษฐานว่า ขอให้คนที่เปรี้ยวรักมีความสุข...... บุญออบได้ฟังก็ยิ้ม
มิน่า ตอนนั้นพี่ลืมตาขึ้นมาถึงได้รู้สึกมีความสุขทันทีเลย.........ที่แท้เปรี้ยวขอให้พี่นี่เอง....
บ้า ใครขอให้พี่.....ไม่ได้เอ่ยชื่อสักหน่อย......
เรื่องบางอย่างน่ะ ไม่ต้องพูดออกมาเป็นคำพูดหรอก ใช้ใจสัมผัสก็รู้สึกได้แล้ว บุญออบพูดยิ้มๆแล้วดึงมือมาจูบ
เปรี้ยวตาโต จะดึงมือกลับ แต่บุญออบไม่ยอม
พี่ออบ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า......
หอมแค่นี้จะเป็นไรไป..............ก็คนเค้ารักกันนี่...... บุญออบพูดแล้วยิ้ม เปรี้ยวเขินจึงว่า
เปรี้ยวว่าเราไปกันดีกว่า........
แล้วก็รีบลุกขึ้นไปเรียกลูกน้อยที่กำลังวิ่งเล่นอยู่ใกล้ๆ แล้วทั้งสามคนก็เดินไปหากำนันพิษณุ.....
  
| Create Date : 18 ธันวาคม 2548 |
| Last Update : 5 มีนาคม 2549 14:21:06 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 185 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
ชมเช้า..มาจาก ชมเช้า ชมสาย ชมบ่าย ชมเย็น ชมค่ำ ทุกกาลเวลาช่างน่าชื่นชม จะเวลาไหนก็เลือกชมเอาตามสะดวก..
...เวลาเช้า เป็นเวลาที่รู้สึกสดชื่น มีชีวิตชีวา ดูสดใส จอมแก่นแสนซน ที่ไหนได้ ใครๆ เห็นชื่อแล้วบอกว่า 40 ขึ้นแน่ๆ บ้างก็ว่าป้า..เอ่อ เป็นงั้นไป...ขอบอกว่ายังห่างค่ะ ห่างมาก อิอิ...
ตอนนี้มีภารกิจเพื่อชาติให้ปฏิบัติค่ะ รู้สึกภูมิใจจังเลย (โบกมือแบบนางงาม) ดิฉันจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดค่ะ เอาใจช่วยด้วยนะคะ อิอิ...
คุณที่เข้ามาอย่าเพิ่งงงค่ะ ภารกิจอะไรขอเก็บไว้เป็นความลับ(ว่าแต่ ไม่ได้มีใครเขาอยากรู้สักหน่อย ^^") แต่ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามานะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ อ้อ อีกอย่าง เป็นแฟนหงส์ค่ะ (เกี่ยวไหมเนี่ย อิอิ)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
