|
คือ จรัล มโนเพ็ชร
คือ จรัล มโนเพ็ชร แต่งตวยมโนเพ็ชรหื้อ..............หันประเทือง จรัลแจ่มจำเริญเฮือง.............ฮุ่งแจ้ง ลำนำแห่งกำเมือง................เกยม่วน เสียงเสนาะบ่หันแห้ง............เหือดสิ้นตามสมัย
มโนเปิ้นคือเพ็ชร แต้มภาพแจ่มจรัสเฮือง แจ้งเวียงม่วนเสียงเมือง ซึ้งม่วนใจ๋แต่ใดมา
ปี้สาวตี้หลงฮัก ใคร่ฮู้จักเป๋นหนักหนา ลือนามเลื่องล้านนา เพลงลำนำภูมิลำเนา
ฮักสาวมอเตอร์ไซค์ อยู่เจียงใหม่ไกล๋เฮือนเฮา รถถีบไปจีบเขา บ่ตันแข่งควันแก้นตาย
ผมนี้เป๋นคนจน มีกะใจ๋ไร้ความหมาย ซึงตึ๋งขนาดอาย- บ่อวดบ้ากล้าดึงดัน
เพราะบ้านอยู่บนดอย บ่ได้เป๋นเช่นเวียงสวรรค์ กิ๋นแต่ข้าวนึ่งกัน ผักกาดจอผ่อทุกมื้อ
อยากของกิ๋นคนเมือง กิ๋นของลำที่คนลือ หากอุ้ยคำบ่ถือ ยะให้กิ๋นจักยินดี
อุ้ยคำขี้คร้านยะ เลยไปป๊ะกับมารศรี ชื่อมะเมี๊ยะใจดี ยะอาหารพม่าแทน
ยามเพลินล่องเวียงพิงค์ พิศดาวเฮืองอยู่เมืองแมน แจ่มจรัสจรัลแสน สวยดุจเพ็ชรพราวพิไล
เป๋นดาวดวงเดียวกั๋น ยึดมั่นเป๋นกำลังใจ คอยจ่วยคอยอวยจัย อัญเจิญเสียงจากเวียงทอง
นามจรัลมโนเพ็ชร ยิ่งลือเลื่องยิ่งเฮืองฮอง ลำนำท่วงทำนอง. ล้านนาศรีกวีเอย
|
|
เป็นบทประพันธ์ที่เยี่ยมจริงๆ เน๊าะ
จำไม่ได้ว่ารู้จักเพลงของพี่จรัล มโนเพ็ชรเมื่อไหร่ปีไหน
แต่มีเทปมีซีดีของพี่เขามาเกือบหมดทุกชุด
ชอบเพลงสดใสน่ารักและแฝงด้วยปรัชญา
แปลกแฮะไม่ยักกะเดินไปขอลายเซ็นต์
ทั้งๆ ที่ดูคอนเสิร์ตพี่เขาอยู่ทุกครั้งที่จัด
จุดเด่นของเพลงพี่จรัลจะเป็นเพลงที่มีเนื้อเพลงที่สวยมากๆ
"มันเป็นงานที่เป็นตัวตนจริงๆ แท้ๆ จากใจ
ในเมื่อผมเป็นนักร้องแต่ไม่อยากร้องเพลงของคนอื่น
ผมจึงต้องเขียนเพลงของตัวเอง
เป็นเพลงที่ผมอยากร้อง
มันทำให้ได้เป็นตัวของตัวเองเต็มที่
ไม่ต้องอาศัยให้ใครมาสร้างภาพลักษณ์"
ด้วยเพลงรางวัลแด่คนช่างฝันค่ะ
ขออนุญาตนะคะ