บุญนาวีไปฮันนิมูนกับภรรยาสาวที่รีสอร์ทเล็กๆริมทะเลในหมู่บ้านแถวชะอำ ทุกๆเช้าเขาจะเอาเรือออกไปตกปลาอย่างมีความสุขจนถึงเที่ยง หลังอาหารกลางวันแล้วเขาจะออกไปตกปลาอีกจนถึงเย็น เมื่อดวงอาทิตย์ตกแล้วเขาจึงจะกลับเข้าที่พัก การกระทำนี้หาได้พ้นสายตาของสองเฒ่าผู้กว้างขวางประจำหมู่บ้านไม่ กระทั่งเที่ยงวันถัดมา ขณะที่บุญนาวีขึ้นมารับประทานอาหาร เฒ่าทั้งสองตัดสินใจเดินเข้าไปหาเขา

เฒ่า 1 : ขอโทษพ่อหนุ่ม อย่าหาว่าซอกแซกเลยนะ ผมเห็นคุณวันๆเอาแต่ตกปลา คุณมาฮันนิมูนไม่ใช่หรือ ? สมัยพวกเราหนุ่มๆเวลาไปฮันนิมูน พวกเรามักจะขลุกกันอยู่บนเตียงในโรงแรมเกือบตลอดเวลา แต่พ่อหนุ่มไม่เป็นอย่างนั้น

บุญนาวี : เรื่องนั้นผมรู้ดี แต่ผมมีปัญหาที่ภรรยาผมเป็นโรคโกโนเรีย

เฒ่า 2 : แต่ว่า...ความจริงแล้ว อืม์....พ่อหนุ่มก็ให้เธอทำออรัลให้ก็ได้นี่นา

บุญนาวี : อ๋อ เรื่องนั้นผมรู้ดี แต่ภรรยาผมทำให้ผมไม่ได้ เพราะเธอเป็นโรคปากนกกระจอก

เฒ่า 1 : คือว่า...อีกอย่างนะ พ่อหนุ่มก็แค่ให้เธอนอนคว่ำก็ได้มั้ง สมัยนี้คนนิยมแบบนี้ก็เยอะ

บุญนาวี : โธ่ เรื่องนี้ผมรู้ดี แต่ผมก็ทำไม่ได้เพราะภรรยาผมเป็นริดสีดวงทวารน่ะ

เฒ่า 2 : อ้าว แล้วถ้าเป็นอย่างนั้น พ่อหนุ่มพาเธอมาฮันนิมูนหาพระแสงอะไรล่ะ ?

บุญนาวี : อ๋อ ก็เพราะเธอมีพยาธิไส้เดือนนะซี

Create Date : 03 ธันวาคม 2553
Last Update : 3 ธันวาคม 2553 23:07:09 น.		0 comments
Counter : 1794 Pageviews.
Share Tweet