|
|
ลำนำรักสีรุ้ง ภาคพิสดาร [2]
ลำนำรักสีรุ้ง ภาคพิสดาร หรือ เมื่อเป้เจอกับวิวตอนสี่ขวบ (2)
หลังจากเรียนวิชาแรกกันเสร็จแล้ว คุณครูก็ให้เด็กๆ ได้พักด้วยการปล่อยให้เล่นในสนามเด็กเล่น เด็กชายโอ๊คจูงเด็กชายวิวไปเล่นก่อกองทรายด้วยกัน พลันเด็กชายเป้ก็เดินดุ่มๆ เข้ามา
"น้องเป้เล่นด้วย"
"เอาสิๆ น้องวิว ให้น้องเป้เล่นด้วยเนอะ"
"อื้อ"
เด็กชายวิวไม่แปลกใจที่มีเพื่อนอีกคนมาขอเล่นด้วย แต่ก็งงๆ ว่าทำไมเด็กชายเป้จะต้องมานั่งเบียดข้างๆ แล้วพอเขาเอามือตบๆ ภูเขาทราย เด็กชายเป้ก็ต้องเอามือมาตบๆ ทับบนมือเขาด้วย เลยขยับตัวไปนั่งอีกด้านให้ไกลจากเด็กชายเป้หน่อย
"น้องเป้ มาช่วยน้องโอ๊ควาดรูปบนภูเขาตรงนี้หน่อยสิ"
"หือ ก็ได้"
เด็กชายเป้มองเด็กชายวิวที่ขยับหนีไปนั่งห่าง แล้วก็ลุกไปนั่งข้างๆ เด็กชายโอ๊คตามที่ขอ เด็กชายวิวได้ยินเด็กชายโอ๊คชวนเด็กชายเป้คุยนั่นนี่อย่างกับตัวเองไม่ได้อยู่ด้วย แล้วก็เริ่มรู้สึกเบื่อๆ เลยลุกขึ้นแล้วเดินออกมา
เด็กชายวิวไม่รู้เหมือนกันว่ามีใครสนใจเขาหรือเปล่า แต่ก็เดินเงียบๆ ไปที่ตู้กดน้ำดื่มใต้หลังคาตึกเรียนข้างสนามเด็กเล่น ยังไม่ทันจะหยิบแก้วกระดาษที่วางเรียงบนถาดก็มีมือเล็กๆ ฉวยแก้วกระดาษใบหนึ่งไปกดน้ำแล้วยื่นส่งให้
"อ้ะ"
เด็กชายเป้พูดพลางยื่นแก้วน้ำกระดาษให้เด็กชายวิว เด็กชายวิวมองอย่างประหลาดใจ แต่ก็รับแก้วน้ำมาแล้วดื่มอึกใหญ่
"เอาอีกมะ?"
"อื้อ"
เด็กชายเป้ยิ้มกว้างแล้วก็รับแก้วน้ำกระดาษใบเดิมมากดน้ำเติมให้อีกรอบ เด็กชายวิวรับแก้วไปแล้วก็ดื่มจนหมด
"ขอบคุณนะ"
"ไม่เป็นไร กลับไปเล่นต่อกัน"
"หวา"
เด็กชายวิวส่งเสียงอย่างตกใจเพราะเด็กชายเป้เล่นจูงมือแล้วก็พาวิ่งกลับไปที่สนามเด็กเล่นโดยไม่รอคำตอบ แต่ยังไม่ทันจะพาไปนั่งชิงช้า คุณครูก็ประกาศหมดเวลาพักและให้กลับไปเรียนวิชาต่อไป
เด็กชายเป้ทำหน้ามุ่ยเพราะกะว่าจะช่วยโล้ชิงช้าให้เพื่อนนั่ง เลยบ่นกระปอดกระแปดระหว่างที่จูงมือเด็กชายวิวกลับเข้าไปในห้องเรียนร่วมกับเพื่อนๆ
"แย่จัง น้องเป้กะผลักชิงช้าให้น้องวิวเล่นสูงๆ เลยนะ ทำไมคุณครูต้องหมดเวลาด้วยเนี่ย"
แม้จะไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมเด็กชายเป้ถึงอยากเอาใจตัวเองนัก แต่เด็กชายวิวก็มองในแง่ดีว่าเด็กชายเป้คงอยากเป็นเพื่อนด้วย จึงกระตุกมือเด็กชายเป้ที่จูงตัวเองอยู่แล้วยิ้มให้
"เดี๋ยวตอนพักรอบต่อไปค่อยเล่นกันใหม่ คราวนี้น้องวิวจะให้น้องเป้ผลักชิงช้าให้"
"จริงๆ นะ?"
"จริงๆ สิ"
เด็กชายเป้มองเด็กชายวิวอย่างตื่นเต้นดีใจ เด็กชายวิวเห็นหน้าเด็กชายเป้ที่ยิ้มแฉ่งแล้วก็หัวเราะ แก้มกลมยุ้ยอมสีเลือดฝาดดูแล้วน่ารักถูกใจเด็กชายเป้เป็นที่สุด
จุ๊บ...
"อ๊ะ น้องเป้ น้องเป้ทำอะไรอะ แงงงงงง"
คุณครูสาวได้ยินเสียงร้องไห้ก็วิ่งหน้าเริดมาดูด้วยความตกใจ และยิ่งตกใจมากขึ้นเมื่อพบว่าคนที่ร้องคือนักเรียนใหม่ที่เพิ่งมาวันนี้ แถมคนที่จูงมือเจ้าตัวอยู่คือเด็กชายเป้จอมป่วนอีกแล้ว
"โอ๋ๆ น้องวิวไม่ร้องนะครับลูก ใครทำอะไรหนูครับ ไหนบอกคุณครูมาซิ"
คุณครูสาวถามขึ้นหลังจากแกะมือเด็กชายเป้จากมือเด็กชายวิวได้สำเร็จ และจูงเด็กชายวิวออกมานอกห้องเรียนจนพ้นรัศมีการได้ยินของเพื่อนๆ เด็กชายวิวเบ้ปากแล้วเหลือบมองไปทางเด็กชายเป้ที่ยืนเกาะประตูมองตัวเองอย่างกระวนกระวาย จากนั้นก็ปล่อยโฮออกมาอีก
คราวนี้คุณครูได้คำตอบที่ทำให้เธอคิดว่าต้องเริ่มพกยาดมติดตัวเสียที
"ก็น้องเป้...น้องเป้มาจุ๊บปากน้องวิว ฮึก...แล้วก็บอกว่าโตขึ้นจะให้น้องวิวเป็นเจ้าสาว แต่น้องวิวเป็นเด็กผู้ชาย น้องวิวไม่อยากเป็นเจ้าสาว แงงงงง"
++------++
A/N: ความแก่แดดแก่ลมของเด็กชายเป้ยังไม่หมดเพียงเท่านี้ ติดตามกันในตอนต่อไปได้ค่า 
| Create Date : 22 กันยายน 2556 |
| Last Update : 22 กันยายน 2556 10:17:25 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 787 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: SK26 IP: 58.9.9.44 วันที่: 4 สิงหาคม 2557 เวลา:22:19:03 น. |
|
|
|
โดย: bellbomb (Applebee  ) วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:21:52:02 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 29 คน [
น้องวิวไม่ต้องห่วงนะคะหนู เจ้าบ่าวแต่งกับเจ้าบ่าวก็ได้ค่ะ
น่ารักที่สุดอ่ะ!