Bloggang.com : aoikotori - มังกรหยกออนไลน์

Bloggang.com : weblog for you and your gang

"You get the best out of others when you give the best of yourself."

Group Blog

All blogs

มังกรหยกออนไลน์

เรานี่ก็เป็นคนที่เล่นเกมออนไลน์ จนตอนนี้ก็เรียกได้ว่า เป็นคนที่ติดเกมแบบขาดไม่ได้ไปซะละ

ทั้งๆที่จะเรียกว่าเล่นเกมเก่งไหมหรือนั้นก็ไม่ เล่นเกมออนไลน์มาเกือบ 4 ปี ก็ยังอ่อนเหมือนเดิม

เกมออนไลน์เกมแรกที่เล่นในชีวิตก็คือมังกรหยกออนไลน์

เป็นเกมที่ได้เพื่อนเยอะที่สุด

เป็นเกมที่เสียเงินเยอะที่สุด

เป็นเกมที่ได้รู้จัก "คน" มากขึ้นจริงๆที่สุด

แถมคนที่รักที่สุดยังเจอในเกมนี้อีก เยี่ยมจริงๆ

ตอนแรกที่เริ่มเข้ามาเล่นเกมนี้ก็เพราะชอบดูหนังจีน แล้วอีกอย่างเห็นพี่ที่ออฟฟิสเล่นท่าทางสนุกดี

พอเล่นไปเล่นมา ติดงอมแงมกันซะอย่างนั้น

กลายเป็น เล่นตั้งแต่วันแรกที่เซิฟเปิดยันเซิฟปิดเลยทีเดียว

ตอนแรก หลังจากศึกษาข้อมูลของเกมมาประมาณนึง แหม มีตั้ง 11 สำนัก จะเข้าสำนักไหนดีละเนี่ย
ก็ตั้งใจว่า ถ้าไปเข้าสุสานโบราณคนต้องเยอะแหง แถมยังโหล เลยเลือกสำนักที่คนเข้าน้อยๆ เล่นง่ายๆ
จะได้เก่งไวๆ เลยเลือกเข้าง่อไบ๊ซะเลย เดินง่ายดี

มารู้เอาทีหลังว่า สาวๆง่อไบ๊ส่วนมาก เป็นพวกพลัดหลงมาจากสุสานโบราณ คือหาทางเข้าสุสานไม่เจอ
เลยมาลงเอยที่ง่อไบ๊ซะงั้น

เล่นไปเล่นมา ก็ไม่คิดเหมือนกัน ว่าจะเป็นการเล่นเกมออนไลน์ที่ลงทุนมากที่สุดในชีวิตไปได้
ทั้งแรงกาย แรงเงิน เวลานอนอีกตะหาก แต่ก็ได้อะไรๆกลับมาเยอะมากกก

แต่งงานในเกมไปสองรอบ สามีในเกมคนที่สอง ที่อยู่กินกันในเกมมาสองปีกว่า
ปัจจุบันก็ยังเป็นเพื่อนพูดคุยกันอยู่ (และมีการชวนไปเล่นคาบาลกันอยู่เนืองๆ)

เพื่อนที่รู้จักในเกม หลายคนก็ยังคบหาสนิทสนมมาจนถึงปัจจุบัน

ได้สัมผัสความรู้สึกของการเป็นคนดัง (ในบอร์ด) และยังได้แสดงความสามารถด้านการประพันธ์สั่วๆอีกตะหาก

เล่นเกมนี้นี่ นอกจากได้ทักษะการจัดสรรเวลา การแบ่งงานกันทำเป็นทีม ยังได้สัมผัสถึงสังคมที่มีการแก่งแย่งแข่งขัน
ชิงรักหักสวาท นินทาว่าร้าย หักหลังกันแบบคาดไม่ถึงก็มี

เราว่า เราเติบโตขึ้นจากเกมนี้เยอะมากเลยทีเดียว

เป็นความทรงจำที่ยังไงก็คงไม่ลืมไปตลอดชีวิต

ถ้าจะให้เล่าเรื่องในเกมนี่ เล่าไป 3 วันก็ไม่จบ รู้แต่ว่า เล่นเกมนี้มา 3 ปีกว่า จนมันกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปละ

ไม่รู้นานแค่ไหน ที่ชาวมังกรหยกจะต้องปรี่มาที่จอคอมทุกๆ 10 โมงเช้า เพื่อออนตัวมาฝึกปรือ ทำอาชีพ ฯลฯ

พอไม่มีโมเม้นเหล่านั้นแล้วก็คิดถึงเหมือนกันนะนี่

ยังไงเสีย ก็อยากขอบคุณเพื่อนทุกคน ที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา

รวมไปถึงเธอคนนั้นด้วยนะ