(◕‿◕✿) รวมๆ กิจกรรมและสถานที่ที่ไปเที่ยวในช่วงปี 2011 คะ

สวัสดีเพื่อนๆ และแฟนๆ บล๊อกอีป้าฮากร๊ากๆ ทุกท่านคะ วันนี้ตอนนี้ ที่อีป้าอัพบล๊อกอยู่นั้น เป็นวันเลือกตั้งประธานาธิบดี (คนใหม่ ...คืออีป้าไม่เอาคนหน้าเดิมคะ ไม่อยากด๊ายยยย) 555 ของประเทศอเมริกา บรรยากาศข่าวทีวีก็ออกแต่ข่าวการเลือกตั้ง ทั้งนี้ทั้งนั้นอีป้ายังไม่มีสิทธิมีเสียงใดๆ ที่จะเลือกตั้งกับเค้าคะ คงจะต้องรอปีหน้าฟ้าใหม่ ประธานาธิบดีใหม่ (ย้ำจริงเนอะ) อีป้าก็จะได้สอบเป็นพลเมืองสหรัฐอเมริกา ไม่ใช่พลเมืองชั้นสองเช่นทุกวันนี้ หลังจากอีป้าได้พาสปอร์ตอเมริกันมาแล้วอีป้าก็จะท่องเที่ยวไปทั่วโลกได้อย่างสะดวก (คือ ที่เที่ยวๆ มานี่มันยังไม่สาแกใจอะคะ) เป็นที่น่าเสียดายและเพื่อน ๆ คงจะรู้กันแล้วว่าอเมริกาได้ประธานาธิบดีคนใหม่แต่หน้าเดิมคะ อีป้าจริงๆ ก็ไม่ได้สนใจว่าใครจะเป็นประธานาธิบดี แค่คุณทำตัวดีๆ รับใช้ประเทศชาติให้ดีก็พอแล้ว แต่รัฐที่อีป้าอยู่อาศัยนั้นมีการโหวตอย่างหนึ่งที่สำคัญกับอีป้าอยู่บ้าง พร้อมกับการโหวตประธานาธิบดีและสส. ท้องถิ่น คือ การโหวตเพื่อผ่านกฎหมายขึ้นภาษีการขายจาก 6% เป็น เพิ่ม 1 เพ็นนี ซึ่งกระทบอีป้าอย่างแรง ! อะไรที่จะทำให้อีป้าซื้อของแพงขึ้นนี่ยอมไม่ด๊ายคะ โชคดีที่ว่าพลเมืองรัฐอีป้าไม่โง่ ก็เลยไม่ยอมให้ผ่านกฎหมายนี้ โชคดีเจงๆ 555 คือ วันๆ อีป้าก็สนใจแค่นี้แหละ ถ้ารัฐไหนจะผ่านกม. ให้เกย์ ตุ๊ด ทอมดี้ แต่งงานกันได้ตามกม. อีป้าก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้วคะ ไม่ได้มีผลกระทบ เนื่องจากอีป้าไม่ใช่เกย์ เลสเบี้ยน ตุ๊ด ทอม ดี้ (ดูไม่ออกกันเลยใช่มีา 555) และอีป้าก็มีเพื่อนประเภทที่กล่าวมาแล้วอยู่บ้าง คือ มันไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใครก็ปล่อยให้เค้าแต่งกันไปเถิ๊ด แต่กม. ประเภทให้สูบกัญชาเสรีนี่อีป้าขอร้องคะ เอาหัวอะไรมาคิดคะ? หัวแม่ตรีนใช่ม๊า 555 คือ ประเทศโลกที่ 3 เค้ายังไม่ยอมให้สูบกัญชา ยาเสพย์ติดเสรีเลย นี่อเมริกาประกาศตัวเองว่าเป็นประเทศพัฒนาแล้ว พัฒนาขึ้นหรือพัฒนาลงมิทราบคะ? (เป็นแค่บางรัฐนะคะที่ผ่านกม.นี้) แต่รัฐอีป้าไม่มีวันแน่ เพราะรัฐอีป้านั้นเค้าอนุรักษ์นิยมคะ จะไม่มีวันส่งเสริมเพราะยาเสพย์ติดนั้นคู่กับอาชญากรรมคะ มันจะตามมาเรื่อยๆ อีป้าก็ยังรักอเมริกาเท่าๆ กับเมืองไทยอยู่คะ และให้สัญญาว่าปีหน้าอีป้าสอบเป็นซิติเซ่นแล้วก็จะเป็นพลเมืองที่ดี ไม่เกาะรัฐกินเฉยๆ แน่นอน จะทำมาหากินคะ ไม่เกาะสวัสดิการรัฐหรือรอฟู้ดสแตมป์ฟรีๆ เพราะอีป้า Proud to make big money by my own , more than just wait for small money from someone else

แล้ววันนี้อีป้าจะมาพร่ำเพ้อเรื่องอะไรงั้นเหรอคะ? ...คนอ่านก็คงจะบอกว่า "ถ้ากรูรู้แล้วกรูจะมาอ่านทำไมเนี่ย?" 555 ก็จริงของคุณนะคะ ไม่มีใครรู้ความคิดของอีป้าได้หรอกเนอะ เพราะแม้แต่อีป้าบางทียังไม่รู้เลยว่าตอนนี้คิดอะไรอยู่เนี่ย? (คือ เรียกว่าขาดสติหรือบร้านั่นเอง 555) อีป้ากะว่าวันนี้จะอัพบล๊อกเรื่องที่ไปทำมาทั้งดีและไม่ดีของปี 2011 ให้เสร็จสิ้นไป เพราะอีป้าสำนึกได้ว่านี่ก็เดือนพย. 2012 แล้วเนอะ ยังเขียนบล๊อกเรื่องปี 2011 ไม่เสร็จนี่มันจะแลน่าเกลียดไปหน่อยไหม? จะหมักจะดองกันไปอีกนานแค่ไหน แล้วบล๊อกต่อไปอีป้าจะได้อัพเดทอะไรที่มันเป็นปีปัจจุบันสักที (แม้ว่าใกล้จะสิ้นปีแล้วก็ตาม)

เกริ่นนำนิดนึงเพื่อให้มีคนติดตามคะ ปี 2012 นั้นเป็นปีมังกรทองอย่างที่ทุกๆ คนทราบกันดีนะคะ ก็เรียกได้ว่าเป็นปีที่ดีอีกปีของอีป้าคะ (มันก็ดีทุกปีอะคะ คือ ดีมั่งไม่ดีมั่ง 55 มันขึ้นอยู่กับว่าคุณจะคิดว่ามันดีหรือไม่ดีอะเนอะชีวิต) คือ ฝันที่อีป้าเขียนเอาไว้ ว่าอยากไปนั่นไปนี่ มันก็เป็นจริงขึ้นมา คือ อีป้าเขียนสถานที่ที่จะต้องไปเยือนให้ได้ไว้ในดรีมลิสต์ ก็เป็นที่น่าประหลาดใจว่าต้นปีอีป้าได้ไปนิวยอร์ค ไปประชันความงามกับเทพีเสรีภาพได้อย่างที่ฝันไว้ และสิ้นเดือนนี้อีป้าก็จะได้ไปเยือน LA ตามที่อีป้าได้เขียนไว้มิมีผิดเพี้ยน.. แล้วก็ไปฟรีด้วยคะ อะไรมันจะดีเช่นนี้ ขอให้เพื่อนๆ แฟนๆ ตั้งใจติดตามบล๊อกอีป้าต่อไป อย่าได้หน่ายหนี แม้อีป้าจะขี้เกียจอัพบ้างเป็นบางที แต่กลับมาแน่นอน ก่อนจะตายจากกันไปข้างนึงนะคะ ใครหนีไปไม่ติดตามขอแช่งให้ชีวิตขาดความหนุกหนานมันฮาไปตลอดชีวิต อิๆ โทษฐานไม่กลับมาเสพความฮา



เปิดมาด้วยภาพแรก เป็นภาพอีป้ากำลังมีความสุข 555 ก็มีความสุขมันทุกภาพอะแหละคะ ใครมันจะเอาภาพที่ตัวเองร้องไห้ หน้าหงิกหน้างอมาออกสื่อละเนอะ เห็นอีป้าบ้าๆ ก็รู้จักคิดนะคะ เราต้องเอาสิ่งดีๆ มาเสนอผู้ชมคะ (คือ สร้างภาพนั่นเอง) คือ อีป้าโดยรวม 90% แล้วเป็นคนมีความสุขอะคะ จะมีความทุกข์บ้างก็ตอนขี้ไม่ออก ปวดขี้แต่ไม่มีห้องน้ำให้เข้า ไปเข้าส้วมแล้วส้วมเต็ม ขี้เสร็จแล้วพบว่าไม่มีกระดาษทิชชู หรือพบว่าไม่ราดไม่ลง เป็นอย่างนี้ก็ทุกข์แน่นอน แต่บังเอิญว่าไม่ได้พกกล้องถ่ายรูปไป บางทีอาจจะมีมือถืออยู่กับตัว แต่ด้วยอารมณ์และเวลาตอนนั้นอีป้าก็ไม่มีอารมณ์จะมาถ่ายรูปหน้าตัวเอง หรือขี้ของตัวเองมาอัพโหลดอวดประชาชีแต่อย่างใดนะคะ แค่ต้องใช้สติปัญญาแก้ไขสถานการณ์ก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้วเนอะ 5555 อร๊ายนี่กรูจะเขียนเรื่องดีๆ บรรยากาศสดใส เล่าไปเล่ามาอุบาทว์เฉยเลย กร๊าก ... เล่าต่อดีกว่า ภาพแห่งความสุขนี้อีป้าไปให้อาหารห่าน นก เป็ด นานาชนิดที่สวนสาธารณะในเมืองด่วนฯ ชื่อว่า Canyon Lake คะ ทุกปีช่วงหน้าสปริงดอกไม้บาน งดงาม มีเป็ดและห่านมาออกลูกหลานกัน จริงๆ เค้าห้ามให้อาหารสัตว์นะคะ แต่อีป้าเห็นไม่มีใครอยู่แถวนั้นเลยเอาขนมปังให้มันกินคะ อีกภาพที่ถ่ายกับลุง เพื่อให้รู้ว่าเออนี่ยังรักกันดีอยู่นะ ไม่ได้ทะเลาะตบตี เลิกร้างกันไปแล้ว เดี๋ยวคนไม่เห็นลุงนานๆ ก็จะคิดว่าเอ๊ะ เลิกกันแล้วเหรอ? แบบดาราไรเงี้ย ถ้าไม่ควงกันออกสื่อคนก็จะคิดไปต่างๆ นานา อีป้าจะได้ไม่ต้องมานั่งแถลงข่าวกันอีก ใครมีอะไรโพสต์ถามอีป้าได้ตลอดนะคะ ไม่ต้องเดากันไปเองเช่นว่า "อีป้าไปทำศัลยกรรมมา?" "อีป้าเปลี่ยนสามี?" อะไรแบบนี้อย่าทำๆ คะ ภาพที่ถ่ายกับลุง (สามีคนเดิม และคนเดียว) ของอีป้านั้นก็ถ่ายทำกันที่สนามหญ้าหน้าบ้านนี่เองคะ



ภาพต่อไปก็เป็นภาพตอนที่กระเพาะอีป้ามีความสุข 555 มันคือ ภาพของอาหารการกิน อีป้าได้ไปกินอาหารกลางวันที่ร้าน Alpine Inn อยู่ในเมือง Hill City ซึ่งไม่ไกลจากบ้านอีป้ามากนัก ร้านนี้ช่วงกลางวันจะมีอาหารเยอรมัน และของหวานของเค้าขึ้นชื่อมากคะ หลังจากทานอาหารแล้วอีป้าก็ไปเที่ยวอุทธยานแห่งชาติ คัสเตอร์ เมื่อก่อนลุงอาศัยอยู่ในเมืองนี้แหละคะ แต่โชคดี (ของอีป้า) ที่ลุงเลิกกับเมียเก่าแล้วย้ายมาอยู่เมืองด่วนฯ เพราะเมืองคัสเตอร์นั้นจากที่อีป้าได้ไปเยือน พบว่ามันช่างบ้านนอก คอกนา ป่าเขา (ยิ่งกวาที่อีป้าอยู่ตอนนี้อีก) คือ เมืองนั้นเล็กมาก มีร้านของชำและร้านอาหารไม่กี่ร้าน (แล้วกรูจะอยู่ยังไงเนี่ยถ้าไม่มีที่ใช้ช้อปปิ้ง) 555 วันๆ ก็ห่วงอยู่แค่นี้อะคะ ว่าจะมีอะไรกินไหม กับมีอะไรให้ซื้อไหม



ช่วงที่อีป้าทำงานหน้าร้อนปีที่แล้ว ทางร้านเขาเป็นสมาชิกหอการค้า ก็เลยให้บัตรเข้าชมสถานที่ต่างๆ ฟรีกับอีป้า ซึ่งเหมาะมากกับคนที่เพิ่งมาอยู่แถวนี้ (ตอนนั้นอีป้าอยู่เมกามาได้ปีเศษๆ คะ จุดประสงค์ก็คือ เพื่อเวลาอีป้าขายของอยู่มีคนมาถามว่าที่นี่เป็นยังไง? ดีไหม? ไกลไหม? ไปยังไง? อีป้าจะได้มีข้อมูลไปตอบนักท่องเที่ยว ดังนั้นทุกวันหยุดของอีป้าลุงก็พาอีป้าขับรถไปชมสถานที่ต่างๆ คะ รูปข้างบนคือ State Game Lodge เราแวะไปกินข้าวกลางวันกัน เพราะลุงเล่าว่าที่แห่งนี้ถูกขนานนามว่า "Summer White House" คือ ประธานาธิบดีในอดีตใช้เป็นที่พักผ่อนช่วงหน้าร้อน แต่อีป้าเข้าไปกินข้าวมาแล้วก็รู้สึกว่า "จริงเหรอเนี่ย?" ไม่เห็นมันจะหรูหราอลังการอะไรเลยคะ จริงๆ ก็คงเป็นเพราะว่าเขามีไว้พักเพื่อชมธรรมชาติ และล่าสัตว์นั่นเอง หลังจากกินอาหารกลางวันเสร็จก็ใช้เวลาอีกชั่วโมงขับรถไป Mammoth Site คือ สถานที่ขุดพบโครงกระดูกช้างแมมมอธ ซึ่งเค้าว่ากันว่าเป็นโครงกระดูกที่สมบูรณ์ที่สุดคะ ด้านในจะมีส่วนที่ยังขุดไม่เสร็จอยู่ด้วย มีคนทำงานกำลังขุดแล้วเห็นกระดูกโผล่ขึ้นมาเลยทีเดียว โดยรวมอีป้ายังรู้สึกว่าเขาทำได้ไม่ดีนัก คือ บอกตรงๆ ว่าพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำที่บางแสนยังดูดีมีสกุลกว่า 555 อีป้าขอบอกเพื่อนๆ นักท่องเที่ยวที่จะมาเที่ยวอเมริกาว่า พิพิธภัณฑ์ที่ค่าเข้า $10 - $20 ตามเมืองเล็กๆ อย่าได้เสียเวลาไปเข้าจะดีกว่าคะ เข้าไปแล้วจะรู้สึกว่า "มีแค่เนี้ยนะ?" ไม่ใช่ว่าของดีและฟรีไม่มีในโลก ช่วงต้นปีนี้อีป้าได้ไปเยือน Natural History Museum ที่นิวยอร์คมา พิพิธภัณฑ์แห่งนั้นก็คือ ที่ถ่ายทำภาพยนต์เรื่อง Night at the museum ที่พระเอกเป็นยามเฝ้าพิพิธภัณฑ์แล้วตกกลางคืนสิ่งของในนั้นมีชีวิตขึ้นมาไงคะ ซึ่งค่าเข้าเราจะบริจาคเท่าไหร่ก็ได้ (แต่ถ้าจะดูของเด็ดๆ ก็ต้องจ่ายเป็น $100) ตอนอีป้าเข้าฟรีไปดูพบว่าอลังการงานสร้าง และมีความรู้ที่ไม่รู้จบอยู่ในนั้นคะ คือ จะบอกเฉยๆ ว่าตามเมืองเล็กๆ นั้นมันไม่คุ้มค่าเข้าจริงๆ ถ้าเราไม่ได้มีเงินถุงเงินถัง และมีเวลาเหลือเฟืออย่าได้เสียเวลา



ส่วนรูปนี้เป็นภาพมันส์ๆ ถ่ายทำกันหลังบ้านนี่เองคะ คือ บอสของอีป้าชื่อปู่ดีน แกให้งูหางกระดิ่งลุงมา จริงๆ คือแกซื้อมาตั้งโชว์ที่ร้านแล้วผิวหนังมันบอบบางแตกออกมา ปู่ดีนก็เลยให้ลุงเอาไปทำอะไรก็ได้ (จริงๆ งูมันตายแล้วเด้อ อย่าตกใจกันละ) ถ้างูเป็นๆ ไม่กล้าเล่นแบบนี้หรอก เสียวแย่เลย 555 ลุงเอางูมาซ่อมแล้วก็เอาไปขายที่ร้านขายของมือสองได้มา $80 คุ้มจริงๆ



รูปนี้ไปตีกอล์ฟมินิในเมืองคะ เป็นการตีครั้งแรกก็สนุกดีเหมือนกันคะ ไปกับเพื่อนลุง แก่ๆ กันทั้งน๊าน อายุรวมๆ กันได้เกือบ 200 ปีอะคะ 555 จะเล่นกอล์ฟจริงๆ ก้ไม่ได้ไฮโซมากขนาดนั้นอะคะ เลยเล่นกอล์ฟเด็กๆ ไปก่อน



อีกที่ที่ไปก็คือ Reptile Garden หรือสวนสัตว์เลื้อยคลานใกล้บ้านนั่นเอง ใกล้มากๆ คะประมาณ 10 นาทีก็ถึงแล้ว (ต้องขับรถนะคะ ถ้าเดินนี่เดินกันเป็นวันๆกว่าจะถึง) อันนี้ก็ใช้บัตร VIP จากที่ทำงานเข้าฟรีเหมือนกันคะ จริงๆ ต้นปีนี้อีป้าไปสัมภาษณ์งานที่นี่แล้วก็ได้งานในตำแหน่งพนักงานเจ๊าะแจ๊ะลูกค้า (พนง. ต้อนรับ) ด้วยคะ โดยเขาจะให้อีป้ายืนต้อนรับลูกค้าในโดมทางเข้าสวน ตอนไปสัมภาษณ์เขาถามอีป้าว่า "คุณคิดว่าคุณมีคุณสมบัติอะไรที่เราควรจะจ้างคุณมากกว่าจ้างคนอื่น?" อีป้าตอบไปว่า "ฉันพูดได้สามภาษา อังกฤษ ไทย ญี่ปุ่น ซึ่งคุณก็บอกเองว่าที่สวนสัตว์มีคนมาเที่ยวจาก 100 ประเทศทั่วโลก มีคนไทย คนญี่ปุ่นมาเที่ยวด้วย ฉันจึงคิดว่าฉันน่าจะทำประโยชน์ให้กับคุณได้มากกว่าคนอเมริกันทั่วไป และคนต่างชาติเมื่อเจอคนที่พูดภาษาเดียวกันได้เขาก็จะรู้สึกประทับใจ และสบายใจที่จะคุยกับฉันมากกว่าจะคุยกันด้วยภาษาอังกฤษนะคะ" ก็ปรากฎว่าได้งานคะ แต่ไม่ได้ไปทำหรอก เพราะว่ามันจ้างถูกเหลือเกิน จ้างแค่ $7.50 ต่อชม. จริงๆ ก็อยากทำเพราะจะได้ประสบการณ์ใหม่ๆ ด้วย แต่สุดท้ายอีป้าก็ไปทำร้านเดิม เพราะร้านเดิมของอีป้าอยู่ตีนเขา Mt. Rushmore ก็มีคนต่างชาติมามากมายเหมือนกัน ได้เม้าท์มอยภาษาไทยและญี่ปุ่นกันอยู่บ่อยๆ แถมค่าจ้างก็ $8.50 ห่างกัน $1 แถมยังโชคดีว่าปีนี้ได้ขึ้นค่าจ้างเป็น $9.00 ต่อชม. แล้วด้วย ร้านมีโบนัสด้วยคะ คือ ถ้าทำงานถึงเดือนกย.เลยวัน Labor day ไปก็จะได้โบนัส เลยไม่เอางานที่สวนสัตว์ก็ได้ฟระ งานก็คล้ายๆ กัน คือ เจ๊าะแจ๊ะลูกค้าเหมือนๆ กัน เลือกที่เงินเยอะกว่าจะดีที่ซรู๊ดเนอะ



ช่วงหน้าหนาวของปี 2011 อีป้าไปล่ากวางกับลุงที่เมือง Eagle Butte คะ บรรยากาศหน้าหนาวนั้นท้องฟ้าสวยงามยิ่งนัก ชาวนาเริ่มเก็บเกี่ยวพืชผลกันแล้ว ก้อนหญ้าที่อีป้าขี่อยู่นั้นก็เป็นผลผลิตอย่างนึง คนที่นี่ส่วนมากเป็นชาวนาหรือประกอบอาชีพเลี้ยงสัตว์กันเยอะมากคะ แถวรัฐที่อีป้าอยู่นะคะ และชาวนาที่นี่ไม่ใช่จนแบบชาวนาประเทศไทย คือ เขารวยกันมาก รวยทั้งที่ดินและพืชผลขายดีคะ เพราะอาหารที่อเมริกาแพงมาก คิดดูจิอีป้าซื้อถั่วงอกถุงนึงถุงละ 90 บาทไทย บ้านเราถุงเบ้อเร่อ 2 บาทเอง นี่คือ เหตุผลว่าทำไมชาวนาที่นี่เค้าถึงรวยกันไงคะ เพราะอาหารที่นี่มันแพงคะ

อีป้าลืมเล่าไปตอนนึงคือ ช่วงสิ้นปีประมาณเดือนพย. อีป้ากลับจากแอฟริกาแล้วก็ได้มีโอกาสไปลาสเวกัสและขับรถต่อจากลาสเวกัสไป California เพื่อพบปะและขอลายเซ็นต์นักมวยชื่อดังชื่อ Evander Holyfield กับลุงอีกด้วย เดี๋ยวภาพและบล๊อกจะตามมาบล๊อกนห้าก็แล้วกันนะคะ เพราะภาพเยอะอยู่คะ เอามาลงรวมในบล๊อกนี้ก็จะเขียนเรื่องได้ไม่เยอะ ถ้าเยอะมากแล้วผู้อ่านที่สูงอายุอาจจะตาลายได้ 555 อีป้าขอกราบลาผู้สูงอายุทุกท่านไปก่อนนะคะวันนี้ 55 สำหรับผู้อ่านที่เป็นเด็กและเยาวชนก็อย่านอนดึกนะคะ ตามผู้สูงอายุไปนอนกันคะ อ่านแล้วเสพติดความฮานั้นดีกว่าติดยาเสพติดคะ

Create Date : 09 พฤศจิกายน 2555 Last Update : 9 พฤศจิกายน 2555 2:46:02 น. Counter : 2521 Pageviews.		3 comments
Share Tweet