|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
เริ่มใหม่ครั้งที่ล้าน
19 / 03 / 24 สิบเก้ามีนาคม ปีสองศูนย์สองสี่ บันทึกไว้หน่อยว่าเข้าเผ่า
ได้สองวันแล้ว เวลาใครถามว่าจะหลุดเผ่าวันไหน เราก็บอกเขาไปว่า
ทำให้ได้ครบหนึ่งอาทิตย์ก็เก่งแล้วเหอะ นั่นนี่ ว่าไป แต่ความจริงในใจนั้น
เรามีความมุ่งหวังที่จะทำสิ่งดีให้ตัวเองมากพอสมควร แม้ว่าการเข้าเผ่า
รอบนี้จะเป็นเพราะภาวะจำยอมด้วยโรคเบาหวาน กลัวตาย!! เลยต้อง
กลับมาคุมน้ำตาลอีกครั้งหนึ่ง แต่ เรารู้สึกว่า ตั้งแต่เมื่อวานถึงวันนี้
เราไม่เบื่อที่จะทำมันเลย การนอนแต่หัววันและตื่นตีห้ามาทำอาหาร
ไม่ได้เป็นการบีบบังคับตัวเองแต่อย่างใด เราล้วนเต็มใจอย่างสุดๆ
มีความรู้สึกหนึ่งที่เด่นชัดคือ เรา . . รู้สึกอยากขอบคุณแม่เรา
เป็นอย่างมาก เหมือนว่านางจะมาได้จังหวะเวลาที่พอดี
ถ้าแม่ไม่มา เราคงไม่หยิบเอาเครื่องเจาะน้ำตาลปลายนิ้ว
มาตรวจดูค่าน้ำตาลของตัวเอง ด้วยค่าที่ออกมาสูงปริ๊ดนั้น
มันเหมือนกับว่าเราลงไปนอนเหยียดขาในโรงไปแล้วครึ่งตัว
ขาดเพียงแค่เอนตัวนอนลงไปเท่านั้น . . ถ้าแม่ไม่มาเราอาจจะ
ลงไปนอนในโรงแบบไม่รู้ตัวแล้วก็ได้ เฮ้อ ไม่เห็นโรงศพไม่หลั่งน้ำตา
จริงๆ . . หวังว่าจะยังไม่สายไปนะ . .
แม้ว่าเราจะบอกว่าเราเข้าเผ่า แต่รอบนี้ เรากะว่าจะไม่เจาะจง
ว่าจะเป็นเผ่านั้นเผ่านี้ จริงจังเป๊ะอะไรแบบนี้ เราแค่มีความต้องการ
จะงดแป้งและ น้ำตาลไปพร้อมๆ กับการทำ IF ไปด้วย
เข้าครัววันแรก เราก็เจิมตัวเองไปแล้วหนึ่งแผล
โดยการเอามีดกีวี่เฉือนนิ้วโป้แบบเฉือนผ่านเล็บลงไปเลย
เลือดพุ่งเลยจร้า แต่นะ แผลมันก็น้อยนิดแหละ ไกลหัวใจ
แต่ก็ได้โอกาสอ้อนแม่ว่า แผลโดนน้ำไม่ได้ ลูกสาวเลยล้างจานไม่ได้
ในระยะนึงนะแม่ 55+ เป่าวนะ เราป่าวตั้งใจนะอุบัติเหตุล้วนๆ
มื้อแรกของการเข้าเผ่าเราเอาเส้นใหญ่โอ๊ตไปผัดใส่ไข่
ใส่ผักตามมีตามเกิด ซอสคิโคเมนฉลากน้ำเงินหมด เราเลย
ปรุงแค่ผงคลีนกับซีอิ๊วขาวเชิงโชวหวังกับน้ำตาลหล่อฮังก้วยน้อยนิด
เตรียมน้ำจิ้มซีฟู้ดทำเองมาด้วย กะว่าถ้ากินไม่ได้ก็จะราดน้ำจิ้ม
แต่สรุปว่า มันไม่ได้แย่อย่างที่คิด เรากินอย่างเอร็ดอร่อย
(ตูนี่มันลิ้นจระเข้จริงๆ 55+)
มื้อกลางวันเป็นเนื้อที่เราตุ๋นเอาไว้ตั้งแต่วันอาทิตย์
เอามากินกับน้ำจิ้มซีฟู้ด เรารู้สึกว่าเอาน้ำตาลหล่อฮังก้วย Lakato
เอามาทำน้ำจิ้มซีฟูดไม่อร่อยเท่าไร รอบหน้าจะลองเปลี่ยนเป็น
น้ำเชื่อมหล่อฮังก้วยแทนดู หวังว่าจะดีขึ้น ..
จากการประเมินตัวเอง วันแรกของการกลับมาคุมอาหารอีกครั้ง
เราผ่านมันไปด้วยดี ถือว่าดีมากๆ แม้ว่าจะกินน้ำไม่ถึงอย่างที่ตั้งใจไว้เท่าไร
(กินน้ำไม่ต่ำกว่า 3 ลิตร ต่อวัน) แต่ความสรรหาน้ำแปลกๆ เต็มร้อย
ทั้งน้ำเก๊กฮวยแบบไม่ใส่น้ำตาล กาแฟอเมริกาโน่โซดา ชาเขียวมะลิ
แน่นอนว่าทุกน้ำที่กินต้องไม่ใส่น้ำตาล เพราะเราจิบเรื่อยๆ ทั้งวัน
ได้กลับมากินอเมริกาโน่โซดาอีกครั้ง รู้สึกดีจริงๆนะ . .
วันแรกผ่านไปถือว่าทุกอย่างตรงตามที่คิดไว้มากเลยนะ
กินแค่มื้อเช้าและกลางวัน ระหว่างวันกินแค่น้ำที่บอกบลาๆ ด้านบน
พอถึงตอนเย็นคือ ลุ้นมาก ลุ้นว่าจะหิวไหม เพราะไม่แน่ใจว่า
ความดื้ออินซูลินจะออกอาระวาดหรือเปล่า . . ไม่ได้คุมอาหารมานาน
คาดการณ์อะไรไม่ได้เลย แต่ . . พอถึงเวลาจริงๆ เราผ่านมื้อเย็น
ไปแบบไม่มีความหิวเลย น่าจะเป็นเพราะเนื้อตุ๋นชามยักษ์แน่ๆ
กลับถึงบ้านก็ง่วง เลยอาบน้ำนอนตั้งแต่สองทุ่ม ตามสูตรเขาบอก
สามวันแรกคือนาทีทอง เน้นอยู่แค่สองอย่างคือ กินให้ถึง กับ นอนให้พอ
ดีเยี่ยม เรานี่เก็บแต้มการนอนมาเต็มสูบ ฮ่าๆๆ . .
วันที่สองของการงดแป้ง มื้อเช้าเรากินไข่ตุ๋นหมูสับง่ายๆ
ใส่แค่ซีอิ๊วขาวกับผงคลีนและหมูสับที่แม่หมักไว้ให้แค่นั้น
เออ . . แต่เราก็เพลิดเพลินไปกับมันอยู่นะ
แม่มมมมม . . เอร็ดอร่อยไปทุกเมนู แล้วจะเอาจากไหนมาผอม
กลัวไข่ตุ๋นไม่อิ่มเราตักต้มจืดจากบ้านมากินตบท้ายอีกหนึ่งถ้วย
ต้มจืดเอาเครื่องมาจากการไหว้เทพเจ้า กับเพื่อนบ้านก่อนหน้านี้
มันมีฟองเต้าหู้ด้วย เราเพิ่งมานึกได้ว่า ฟองเต้าหู้แป้งเยอะ
ถ้าจะกินต้องคำนวน Net Crab ห้ามเกิน 20g แต่คืออีนี้
เพิ่งจะกลับใจมาคุมอาหารได้แค่สองวันไง เลยเลือกที่จะไม่กินดีกว่า
ตักกินแต่ผักหมูและเห็ดหอม ฟองเต้าหู้ที่ติดมาเลยต้องทิ้งไป (เสียดายจัง)
ส่วนมื้อกลางวันก็เป็นผัดเส้นโอ๊ตไฟเบอร์เหมือนเดิม 55+
ขณะนี้เวลาสี่โมงเย็นเกือบครั้ง เรายังอิ่มจุกอยู่ ต้องมาลุ้นดูว่า
เย็นนี้เราจะหิวไหม ถ้าไม่หิว ถึงบ้านแล้วจะรีบอาบน้ำนอนเพื่อเก็บแต้ม
อีกเรื่องคือ นายเรา ซื้อเม้าส์ใหม่มาให้นางบอกให้ใช้แบบนี้
เพื่อถนอมมือ เรายังไม่คุ้นเท่าไร แต่เต็มใจที่จะเปลี่ยนแปลง
ก่อนหน้านี้ เราบอกแม่ว่านายชั้นบนคือ คะยั้นคะยอให้เปลี่ยนเม้าส์ใหม่มาก
แต่เราไม่แน่ใจว่าจะใช้แล้วถนัดไหม แต่นายซื้อให้ก็ต้องใช้ไม่ว่าจะ
ถนัดหรือไม่ถนัดก็ตาม ก็แอบกังวลนิดนึง แต่แม่บอกว่า . .
บางอย่างที่เราทำไม่ได้ ไม่ใช่ว่าเราทำไม่เป็น ก็แค่ว่า
เรายังไม่ชินกับมันเท่านั้น เราฟังแม่แล้วก็คิดได้ว่า เออจริง
เหมือนว่าชีวิตเราในช่วงนี้ กำลังอยู่ในช่วงผลัดเปลี่ยน
มีบางอย่างกำลังจะเปลี่ยนแปลงไป แต่ทั้งหมดทั้งมวลนั้น
มันล้วนเป็นการเปลี่ยนแปลงเกิดจากความตั้งใจของเราทั้งสิ้น
เราคิดว่า ไม่ว่าปลายทางจะเป็นอย่างไร จะได้ตามที่หวังหรือไม่
ก็ไม่สำคัญเท่าไรละ เพราะตอนนี้ เรามีกำลัง(ใน)ใจเต็มเปี่ยม
เราพร้อมที่จะทำทุกวันให้เกิดผลลัพธ์ที่ดี ที่สำคัญคือ
เราสนุกกับมัน แค่นี้ . . เราพอใจละ!!
บั น ทึ ก D i a r y โ ด ย ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
| Create Date : 19 มีนาคม 2567 |
| Last Update : 19 มีนาคม 2567 16:59:28 น. |
|
14 comments
|
| Counter : 412 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณทนายอ้วน, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณSweet_pills, คุณหอมกร, คุณดอยสะเก็ด, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmultiple, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณThe Kop Civil, คุณkatoy, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ |
โดย: ทนายอ้วน   วันที่: 19 มีนาคม 2567 เวลา:16:54:31 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 19 มีนาคม 2567 เวลา:19:08:59 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 19 มีนาคม 2567 เวลา:19:11:22 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills  วันที่: 20 มีนาคม 2567 เวลา:0:27:54 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 20 มีนาคม 2567 เวลา:5:20:46 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 20 มีนาคม 2567 เวลา:15:11:28 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 24 มีนาคม 2567 เวลา:11:11:02 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 52 คน [
สั่งซื้อกระทะเหล็กแบบที่เค้าเผามาแล้ว ... เผาจริงๆเลยนะครับ ไม่ใช่เอาอะไรมาเคลือบให้เงาๆ ...
พอได้มาก็มาทำกรรมวิธีที่เค้าแนะนำ แล้วก็เอาลงล้าง ... ปรากดแว่ ... ขอบกระทะบาดข้างมือครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ เซ็งสุดๆ
คือกระทะเหล็กแท้ๆเค้าจะไม่ตีขอบกระทะให้ม้วนๆเล็กๆครับ ปล่อยๆโล่งๆ ให้คนใช้ระวังเอง
ดีที่บาดไม่ลึกครับ แต่แผลยาวเหมือนกันครับ