|
|
..คืนวันที่หลงลืมจากปลายนิ้วที่เลอะเลือน..และ..จุด จุด จุด..(ตอนที่ 12)
.. 12 ..
อยากแกล้งผู้อ่านเหมือนตอนที่ 10
การกลั่นแกล้งใคร..คนทำก็อึดอัดเหมือนกัน
โดยเฉพาะท้ายตอนที่แล้ว..ไม่ใช่ผมคนเดียวที่อึดอัด..ยุ่นอึดอัดมากกว่าหลายเท่า
อะไร?..ยังไง?..55
จบตอนที่ 10 ตรงที่ผมพายุ่นเข้าบ้านแบบประชิดตัว..พอเริ่มตอนที่ 11 ผมก็ไม่เล่าซะงั้นว่าเหตุการณ์ต่อไปเป็นอย่างไร..ไม่มีอะไรหรอกครับนอกจากคุยสัพเพเหระอย่างคนเพิ่งทำความรู้จักกันอย่างจริงจัง..โดยมี กขค ตัวจิ๋วอยู่ด้วย
แล้วหลังจากจบตอนที่ 11 ล่ะ มีอะไรเกิดขึ้น..ถ้าบอกว่าไม่มี คงไม่มีใครเชื่อ..แต่ว่า..ผมจะเล่าอย่างไรดี..เล่าเรื่องจริงแบบหมดเปลือก หรือเว้นบ้างบางอย่าง?
ติดเปลือกบ้างนิดหน่อยแล้วกันครับ..รักษาหน้าตัวเอง..รักษาหน้ายุ่น..และรักษาบล๊อกของผมไว้ไม่ให้ถูกระงับ..อะไรจะขไหนหนาด!
ยุ่น!.. จำได้ว่าอุทานออกมา
ผมทำอะไรผิด..มีอะไรประหลาดหรือตี๋ถึงทำเสียงอย่างนั้น
ไม่..ไม่มีอะไร.. ผมจะพูดได้อย่างไรว่าไม่มีอะไรประหลาด..ก็ไอ้อะไรที่ไม่ประหลาดมันมากขึ้นทุกที..ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูน ถึงแม้จะยังไม่เป็นหนุ่มขั้นวัยเจริญพันธุ์..แต่เรื่องอย่างนี้..ได้ยินอย่างนี้ เห็นอย่างนี้....ต้องตัดไฟแต่ต้นลม (ไฟของยุ่นและไฟของผม)
ตี๋โกหก.. ยุ่นยิ้ม..ละสายตาไปจากผม..เขียนตามสถานการณ์..ยุ่นคงไม่ได้มอง ไม่เห็นอะไร..นอกจากมโนภาพ (คนที่อยู่ตรงหน้า หรือคนในความทรงจำ..กันแน่?)
ถามหน่อย.. ตั้งใจจะถามเรื่องความต้องการ และวิธีปลดเปลื้องอย่างปลอดภัย (ปลอดภัยจากการมองเห็นของคนอื่น) แต่กลับถามไปอีกทาง ยุ่นยังรัก และคิดถึงคนรักใช่ไหม?
ตอบจริงๆ ก็ได้ว่าคิดถึงตลอดเวลา..รักเขามากด้วย.. ยุ่นเริ่มรู้สึกตัว..กุมเป้าที่มีความชื้นซึมออกมา คิดถึงทีไร.. หน้าแดง..แดงมากขึ้น เป็นอย่างนี้ทุกที.. เอาอีกแล้ว..มองผมอีกแล้ว ตี๋ก็เห็นใช่ไหม?
ยุ่น.. ไหนๆ ก็ไหนๆ ผมถามสิ่งที่ไม่สมควรถาม ทำอย่างไรกับมัน?..มีคนเห็นไหม? สองคำถามพร้อมกัน
ก็.. คงคิดเหมือนผม..มาถึงขั้นนี้แล้ว เข้าห้องน้ำ..ไม่รู้สิ..จะมีใครเห็นหรือเปล่า
แล้ว.. ถ้ายุ่นตาดีผมคงไม่กล้าไปต่อ ตอนนี้จะทำอย่างไร?
อือ..คับ.. เริ่มพูดไม่ชัด มันเปียกมากขึ้น.. นิ้วเหนอะๆ แตะแขนผม พาผมไปห้องน้ำหน่อย
เอาล่ะ!..ผู้ชายเหมือนกัน.. ผมลุกขึ้นยืน..ยุ่นแตะศอก ขึ้นตาม ไป..
ตี๋.. เดินได้สองก้าว..จากแตะกลายเป็นจับ..อุ้งมือร้อนกว่าทุกที ผม..
เดินดีๆ .. ผมเป็นอะไรไป หลังบ้านมันมืด.. บ้านมืดหรือหน้ามืด..เตือนออกไปได้ มืดหรือไม่มืดยุ่นก็มองไม่เห็นอยู่แล้ว ซักผ้าไว้..พื้น.. ทั้งที่ยังไม่ได้บอกว่าพื้นลื่น ยุ่นเกาะแขน กอดด้านหลังผม..คงกลัวล้ม
ตี๋.. ยุ่นเสียงสั่น
กอดแน่นอย่างนั้นไม่ล้มหรอก.. แต่ผมเข้าใจผิด
ไม่ไหวแล้ว..ผมคิดถึง..คนนั้น.. ยุ่นกอดผมไว้ทั้งตัว..ปากพร่ำแต่ รัก..คิดถึง..คนนั้น..ชิ! (ผมชิในใจ)
ลื่นนะ!.. เตือนออกไปทั้งๆ แคลงใจ
ผม..ลื่นนะ..คับ..โอ..โอ๊ะ!.. วงแขนยุ่นเกร็งรัด..ร่างสะท้านจนผมรู้สึกได้
เป็นอะไร!.. ผมตกใจหันกลับ..คว้าตัวยุ่น..วินาทีที่เห็นหน้า..เข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร..กำ..ผมกลายเป็นโถชักโครกให้ยุ่นไปแล้ว..กำ..กำ..ผมล่ะ..ผมล่ะ..ใครจะรู้..ยุ่นจะรู้ไหม!
ผมขอโทษ.. หลังจากตั้งสติสักพัก..ยุ่นคลายวงแขนจากผม (ตอนที่ผมหันกลับคว้าตัว ยุ่นโผเข้ากอดเหมือนเมื่ออยู่ข้างหลัง) เข้าห้องน้ำไม่ทัน.. ก้มหน้า..อาย..ไม่รู้จะทำอย่างไรต่อ
แล้วนี้ล่ะ?.. มองกางเกงเปียก และยังไม่ยุบตัวดี..ไม่ใช่เรื่องของผมสักหน่อย..ปล่อยให้ยุ่นเดินกลับบ้านอย่างขามาสิ
นี้?.. ยุ่นไม่เข้าใจ
นี้ไง.. ผมก็บ้า..นิ้วจิ้มลงไปที่กางเกง..ตรงตัวก่อเหตุ
ขอผมเข้าห้องน้ำ
รอเดี๋ยว.. ผมดันยุ่นพิงข้างฝา..คิดว่ายุ่นต้องการเปลี่ยนกางเกง
สักพัก..
ตี๋.. ยุ่นร้องเรียก..สำเนียงคล้ายพรรณร้องขอกินขนม
มาแล้วๆ.. ยื่นกางเกงขาสั้นสีเข้มให้ ใส่กลับไปคงไม่มีใครทันสังเกตว่าไม่ใช่ของยุ่น
ผมจะเข้าห้องน้ำ.. ยุ่นยืนยันตามเดิม
ตรงนี้ละ..เปลี่ยนตรงนี้ ไม่มีใครเห็นหรอก ไม่สั่งเปล่า..ผมปลดตาขอกางเกงยุ่น..ร่นลง..ความรู้สึกเหมือนเปลี่ยนกางเกงให้น้องที่ฉี่รด..อีกอย่างได้เวลาพ่อกลับจากงาน (ตอนนั้นพ่อผมยังมีชีวิตอยู่)
ไม่ใช่อย่างนั้น.. ยุ่นกุมกางเกงที่กำลังจะหลุดออก ผมไม่ได้อายตี๋..แต่..
ไม่อายแล้วทำไมไม่ยอมถอดกางเกงออก ผมดุ..ถ้ามีไม้เรียว ยุ่นคงโดน
ยื้อยุดกันสักครู่..
ถอดกางเกงออก แล้วเปลี่ยนใส่ของผม..กลับบ้านไม่มีใครรู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้น..ตัวนี้ผมจะซักให้เอง
ไม่ใช่อย่างนั้น.. ยุ่นดื้อ..จะอายทำไม รู้เห็นหมดอย่างนี้แล้ว
ถอดออก! คำสั่งสุดท้าย พร้อมแรงถูไถ ดึงกางเกง
ตี๋..คือ..ไม่ใช่..คือ..โอ๊ะ..โอ๊ย!.. ในที่สุด..และแล้ว..ยุ่นก็ยอมปล่อยมือ
ผมแทบไม่เชื่อสายตา!
| Create Date : 14 มีนาคม 2558 |
| Last Update : 14 มีนาคม 2558 16:56:15 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 790 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ดาเรน (ดาเรน  ) วันที่: 14 มีนาคม 2558 เวลา:17:00:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
พ่อมาพอดี..
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ ครับ (ของผมนะ) ..ของยุ่นน่ะเกิดไปแล้ว (สองครั้งด้วยจิ)..
ทะลึ่งนะผม..555++