เช้าวันนี้เราไปทำงาน น้องที่ทำงานเอาพัสดุมาส่ง เป็นของขวัญจากเพื่อนที่อยู่ฝรั่งเศส อุตส่าห์ส่งของมาให้ มีทั้งการ์ดที่เขียนมาอ่านแล้วน้ำตาซึมเลย มีการ์ดจากลูกชายวาด เสื้อไหมพรม esprit สามีเพื่อนเลือก และผ้าพันคอ esprit เพื่อนเลือกให้เอง



เสื้อใส่ได้พอดีเลย แต่ผ้าพันคองงค่ะ เป็นแบบคล้องคอ ใช้ไม่เป็น เชยมาก เพื่อนบอกว่าที่ฝรั่งเศสฮิตกัน เอ่อ...เราอยู่มหาสารคาม!!! เพื่อนก็พยายามจะสอน แต่เราโง่เกินเข้าใจ และทำตามไม่ได้

ดีใจนะที่เพื่อนเก่าเพื่อนแก่คนนี้ยังไม่เคยลืม แถมยังชวนให้ครอบครัวมันใส่ใจวันเกิดเราด้วย ขณะที่เรายังอยากลืมเลย ไม่อยากนับปีแล้ว วันที่ 1 ก.ค.ที่จะถึงนี้ เวลาจะเดินช้าลง 1 วินาที แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เราแก่ช้าลงเลย วันเกิดสำหรับเราจึงมีความหมายแค่ตัวเลขอายุเพิ่มขึ้น แต่ไม่ได้ทำให้ชีวิตมีความสุขขึ้นแต่อย่างใด